Ar thóir na seilge, tháinig sé go dtí a teach.( 4)
Dohira
Tar éis seilg rinne sé grá don chailín sin.
Idir an dá linn, tháinig an tuathánach a bhí ag breathnú cosúil le béar gránna.(5)
Chuir teacht an tuathánaigh eagla ar an Raja, ach thug an bhean suaimhneas dó,
‘Ná bíodh eagla ort. Agus an tuathánach fós ag faire, tabharfaidh mé ort dul trasna trí do chos a chur ar a cheann.”(6)
Arril
Chuir (sé) an rí i bhfolach i closet
fholaigh sí an Raja sa seomra dorcha istigh agus tháinig amach ag caoineadh agus dúirt
Bhí tromluí orm i rith na hoíche.
Leis an naive sin, 'Bhí droch-aisling agam aréir bhí tú bite ag reptile dubh.(7)
Dohira
'(Chun antidote a lorg) ghlaoigh mé Brahmin go dtí an teach,
'Agus thug an Brahmin orm é seo a thuiscint.(8)
'Léiríodh duine cosúil le Raja
Nuair a smaoinigh bean chasta le deabhóid.(9)
‘Má shiúil an duine sin anall ag cur a chosa ar do cheann agus gan faic a rá,
'Ansin d'fhéadfá maireachtáil i bhfad agus mo cheangal bainise a shábháil.(10)
'Anois le do chead déanaim machnamh mar gheall ar do dhul i léig
Maolóidh mé mé féin agus in éineacht le do shaol (feasta) bainfidh mé sult as an suaimhneas.'(11)
Ansin rinne an bhean idirghabháil agus d'impigh, 'Má tá mé dúthrachtach agus éirimiúil,
Ba chóir go mbeadh pearsantacht le sonrú agus siúl anonn ag cur cos amháin ar cheann m’fhear céile.’(l2)
Ag éisteacht leis seo d'éirigh an Raja suas, ag cur a chos ar a cheann shiúil
Thar. Agus ba mhór an t-áthas an t-amadán sin, á mheas ar a bhean a bheith gan mhasladh.(13)(1)
Séú Parabal de Chomhrá na gCritéar Ardmhianach an Raja agus an tAire, Críochnaithe le Beannacht. (6)(133).
Dohira
Bhíodh cónaí ar bhean Mhoslamach i gcathair Shahjehanbad.
Anois, le modhnú cuí, ath-aithrisím an t-iongnadh a rinne sí.(l)
Lá agus oíche tháinig go leor daoine chuici agus frolicked ag déanamh grá.
Bhí náire ar na madraí fiú faoina gníomhartha.(2)
Chaupaee
Ba iníon í do Mhughal agus
Zainabadi an t-ainm a bhí uirthi.
Ag baint suilt as grá
Bhí sí gan náire.(3)
Dohira
Bhí duine darbh ainm Zaahid Khan léi nuair a tháinig duine eile, darbh ainm Yusaf Khan, chomh maith.
D’éirigh sí go tobann agus dúirt sí le Zaahid Khan, ‘Chuir mé isteach ar fholamh, an dochtúir tuata, ar do shon.’(4)
Arril
Tháinig sí ar aghaidh agus dúirt sí gur ghlaoigh sí isteach go folamh,
Díreach dó (Zaahid Khan).
Chuir sí béim air teacht chun tosaigh, cóireáil a fháil láithreach,
Agus fág go briskly as a bhaile tar éis éirí saor ó ghalar.(5)
Dohira
'Agus tú ag rith go dtí an teach seo, éiríonn tú gan anáil, agus tú i do chodladh análaíonn tú go enigmatach agus mothaíonn tú pian i do ghlúine i gcónaí.
‘Tá galar triarach ort,(6)
Arril
'Cuirfidh mé cóireáil ort nach bhfuil aon rud le gáire faoi.