मृगयानुसन्धानेन तस्याः गृहम् आगतः।( ४)
दोहिरा
मृगयायाः अनन्तरं सः तस्याः बालिकायाः सह प्रेम्णा कृतवान् ।
एतस्मिन्नन्तरे कृषकः कुरूपः ऋक्षसदृशः समागतः ।(५) ।
कृषकस्य आगमनेन राजा भीतः अभवत्, परन्तु सा महिला तं शान्तवती,
'मा भयं कुरु । कृषकः पश्यन् त्वां शिरसि पादं स्थापयित्वा तरणं करिष्यामि।'(६)
अरिल्
(सः) राजानं एकस्मिन् आलमारीयां निगूहति स्म
सा रजं अन्तः अन्धकारकक्षे निगूह्य रुदन्ती निर्गत्य उक्तवती
रात्रौ मम दुःस्वप्नम् अभवत्।
तस्मै भोलेन 'मया गतरात्रौ दुःस्वप्नः दृष्टः यत् त्वं कृष्णसरीसृपेण दष्टः अभवः।'(7)
दोहिरा
'(प्रतिषेधं अन्वेष्टुं) अहं ब्राह्मणं गृहं आहूतवान्,
'एतत् च मां ब्राह्मणेन अवगन्तुम् अकरोत्।'(8)
'राजसदृशः व्यक्तिः प्रकटितः
यदा भक्त्या ध्यात्वा पतिव्रता।(9)
'यदि सः व्यक्तिः भवतः शिरसि पादं स्थापयित्वा किमपि न वदन् अतिक्रान्तवान् ।
'तदा त्वं दीर्घकालं जीवितुं शक्नोषि, मम विवाहबन्धनं च तारयितुं शक्नोषि।'(१०)
'अधुना तव अनुज्ञातः अहं ध्यायामि यतः तव निधनेन अहं।'
आत्मनः दम्भं करिष्यामि तव प्राणेन सह (अतः) अहं शान्तिं भोक्ष्यामि।'(11)
अथ सा स्त्रिया मध्यस्थं कृत्वा प्रार्थितवती, 'यदि अहं पतिव्रता, सद्गुणी च।
मम भर्तुः शिरसि एकं पादं स्थापयित्वा व्यक्तं कुर्यात्।'(l2)
इति श्रुत्वा समुत्थाय राजः शिरसि पादं स्थापयित्वा चरति स्म |
उपरि। स च मूर्खः स्वपत्नीम् अनिन्दितां मत्वा प्रहृष्टः अभवत्।( 13)(1)
षष्ठी दृष्टान्तः शुभच्रितराणां राजमन्त्रीसंवादः, आशीर्वादेन सम्पन्नः। (6)(133) इति ।
दोहिरा
शाहजेहानबाद-नगरे पूर्वम् एकः मुस्लिम-महिला निवसति स्म ।
अधुना यथायोग्यं परिवर्तनं कृत्वा तया कृतं आश्चर्यं पुनः कथयामि।(l)
दिवारात्रौ बहवः जनाः तस्याः समीपम् आगत्य प्रेम्णः क्रीडां कुर्वन्ति स्म ।
श्वाः अपि तस्याः कर्मणा लज्जिताः अभवन्।(2)
चौपाई
सा एकस्य मुगलस्य पुत्री आसीत् तथा च...
तस्याः नाम जैनाबादी आसीत् ।
प्रेम्णः कार्ये प्रवृत्तः
सा निर्लज्जा अभवत्।(3)
दोहिरा
तया सह ज़ाहिदखानः नामकः व्यक्तिः आसीत् यदा अन्यः युसाफखानः नामकः अपि व्यक्तिः आगतः ।
सा सहसा उत्थाय ज़ाहिदखानं अवदत् यत्, 'मया भवतः कृते वैदः, लौकिकवैद्यः आहूतः।'(4)
अरिल्
सा अग्रे आगत्य उक्तवती यत् सा वैदम् आहूता,
केवलं तस्य (ज़ाहिद खान) कृते।
सा तं अग्रे आगन्तुं, तत्क्षणमेव चिकित्सां कर्तुं,
रोगरहितं च शीघ्रं स्वगृहं प्रति गच्छतु।(5)
दोहिरा
'अस्मिन् गृहे धावन् त्वं निःश्वासः भवसि, निद्रायां त्वं गूढरूपेण श्वससि, जानुषु सर्वदा पीडां अनुभवसि।
'त्रिरोगेण पीडितः असि' इति(६) २.
अरिल्
'अहं भवतः चिकित्सां करिष्यामि तत्र किमपि हसितुं नास्ति।'