(राजा) सर्वा राजव्यवस्थां त्यक्त्वा जोगीभक्तः अभवत्
तस्य खिडक्याः अधः च धूमं कुर्वन् उपविष्टवान्। २२.
चतुर्विंशतिः : १.
राजकुमारी दक्षिणाम् आनयत्
हस्तेन च तं पोषयति स्म।
रात्रौ यदा सर्वे जनाः निद्रां कुर्वन्ति
अतः तौ परस्परं रमन्ते स्म । 23.
एवं कुमारी महतीं सुखं प्राप्तवती
सर्वेषां जनानां विश्वासं च कृतवान्।
सर्वे जनाः तं जोगी इति आह्वयन्ति स्म
न च कश्चित् राजा इति (तम्) ज्ञातवान्। २४.
एकदा कुमारी पितुः समीपं गता
(स च) कठोरं वचनं वक्तुं आरब्धवान्।
तदा राजा अतीव क्रुद्धः अभवत्
कन्यां च निर्वासितवती। 25.
बाणवाः उपरितः बहु रोदिति स्म ।
परन्तु सा चितात् सर्वं दुःखं हरति स्म (प्रसृष्टा एवम् उक्तवती इत्यर्थः) ।
ईश्वरः मम कार्यं सम्पन्नवान्
पित्रा मम प्रव्रजः दत्तः इति। २६.
एवम् उक्तवान् राजा भृत्यान् |
यत् एषा बालिका शीघ्रं (अत्र) अपसारणीया।
यत्र घोरं भयंकरं भवति, .
तत्र तत्क्षणमेव मुक्तं कुरुत। 27.
भृत्याः तं सह नीतवन्तः
सः च बन्ने विरामं प्राप्तवान्।
स राजापि तत्र आगतः
तत्र च सः आसनं गृहीतवान्। २८.
प्रथमं तस्य सह उत्तमं क्रीडितवान्
पूरितं च (मनः) नानाविषयेषु प्रवृत्तेन।
ततः तं अश्वमारुह्य
स्वनगरं प्रति मार्गं च गृहीतवान्। २९.
अत्र श्रीचरितोपख्यानस्य त्रिचरितस्य मन्त्री भूप साम्बदस्य २५७तमस्य चरितस्य समापनम्, सर्वं शुभम्। २५७.४८५६ इति । गच्छति
चतुर्विंशतिः : १.
हंस धुज नाम राजा शृणोति स्म
यस्य बलं तेजश्च सर्वलोकेन विश्वासितम्।
तस्य गृहे केसोतमा नाम्ना एका महिला आसीत् ।
तादृशी (सुन्दरी) पूर्वं न श्रुता न चक्षुषा मे दृष्टा। १.
तेषां गृहे हंसमतिः नाम बालिका आसीत् ।
(सः) व्याकरण, कोक इत्यादिषु अनेकेषु विज्ञानेषु सुशिक्षितः आसीत् ।
तस्य सदृशः अन्यः कोऽपि लोके नासीत् ।
तं दृष्ट्वा सूर्योऽपि मार्गे श्रान्तः भवति स्म। २.
अडिगः : १.
सा स्त्रियं जगति सुन्दरतमं मन्यते स्म ।
तस्याः सदृशी अन्यत् सौन्दर्यं नासीत् ।
तस्याः शरीरे जोबन्, सौन्दर्यं च अतीव सुन्दरम् आसीत् ।
तस्य प्रतिबिम्बं दृष्ट्वा सूर्यचन्द्रकामदेवः अपि लज्जां प्राप्नुवन् आसीत् । ३.
(एकदा) यदा सा स्त्री सौम्यकन्यारूपं दृष्टवती
(अतः ते तत् चिन्तयितुं आरब्धवन्तः) न केनापि एतादृशं किमपि दृष्टम् (सुन्दरं) न च केनापि किमपि उक्तम्।