ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसम् ग्रन्थः
पुटः - 245
ਓਹੀ ਸੀਹੁ ਮੰਗਾਇਆ ਰਾਕਸ ਭਖਣਾ ॥
ओही सीहु मंगाइआ राकस भखणा ॥प्रेषयामास तं सिंहं राक्षसभक्षकम् ।
ਗਿਰੇ ਸੂਰ ਸੁਆਰੰ ॥੪੨੮॥
गिरे सूर सुआरं ॥४२८॥ततः परे किल्, किल् इति उद्घोषस्य पुनरावृत्तिः अभवत्, अश्वसवाराः च पतिताः।४२८।
ਚਲੇ ਏਕ ਸੁਆਰੰ ॥
चले एक सुआरं ॥बहवः सवाराः धावन्ति।
ਪਰੇ ਏਕ ਬਾਰੰ ॥
परे एक बारं ॥एकतः अश्ववाहकाः चलितुं आरब्धवन्तः, सर्वथा च कृतवन्तः, आक्रमणं च कृतवन्तः ।
ਬਡੋ ਜੁਧ ਪਾਰੰ ॥
बडो जुध पारं ॥महत् युद्धं कुरुत
ਨਿਕਾਰੇ ਹਥਯਾਰੰ ॥੪੨੯॥
निकारे हथयारं ॥४२९॥आकृष्य शस्त्राणि घोरं युद्धं प्रारब्धाः।४२९।
ਕਰੈ ਏਕ ਵਾਰੰ ॥
करै एक वारं ॥एकवारमेव प्रहरन्ति।
ਲਸੈ ਖਗ ਧਾਰੰ ॥
लसै खग धारं ॥खड्गानां प्रहारकाः तीक्ष्णधाराः प्रभावशालिनः दृश्यन्ते, कवचानां ठोकना च...
ਉਠੈ ਅੰਗਿਆਰੰ ॥
उठै अंगिआरं ॥(यस्मात् अग्निस्फुलिङ्गाः निर्गच्छन्ति।
ਲਖੈ ਬਯੋਮ ਚਾਰੰ ॥੪੩੦॥
लखै बयोम चारं ॥४३०॥खड्गसंघर्षः स्फुलिङ्गं जनयति, ये देवैः आकाशात् दृश्यन्ते।४३०।
ਸੁ ਪੈਜੰ ਪਚਾਰੰ ॥
सु पैजं पचारं ॥(योद्धा) अवज्ञापूर्वकं स्वस्य गौरवं (पोषयन्ति)।
ਮੰਡੇ ਅਸਤ੍ਰ ਧਾਰੰ ॥
मंडे असत्र धारं ॥यस्मै योधाः आक्रमयन्ति, ते तं बाहूनां तीक्ष्णान् धारान् निक्षिपन्ति स्म, ।
ਕਰੇਾਂ ਮਾਰ ਮਾਰੰ ॥
करेां मार मारं ॥युध्यन्ति च।
ਇਕੇ ਕੰਪ ਚਾਰੰ ॥੪੩੧॥
इके कंप चारं ॥४३१॥किल्, किल् इति उद्घोषः उत्थापितः अस्ति तथा च क्रोधेन कम्पिताः योद्धाः प्रभावशालिनः दृश्यन्ते।४३१।
ਮਹਾ ਬੀਰ ਜੁਟੈਂ ॥
महा बीर जुटैं ॥यज्ञयोधाः एकीकृताः (परस्परेषु), २.
ਸਰੰ ਸੰਜ ਫੁਟੈਂ ॥
सरं संज फुटैं ॥परस्परं युद्धं महायोधाः कवचाः बाणैः विदीर्णाः
ਤੜੰਕਾਰ ਛੁਟੈਂ ॥
तड़ंकार छुटैं ॥ये काले काले स्फुटन्ति
ਝੜੰਕਾਰ ਉਠੈਂ ॥੪੩੨॥
झड़ंकार उठैं ॥४३२॥शराः क्रकचस्वनेन विसृज्यन्ते टिङ्कुनादः श्रूयते ॥४३२॥
ਸਰੰਧਾਰ ਬੁਠੈਂ ॥
सरंधार बुठैं ॥बाणाः वर्षन्ति।
ਜੁਗੰ ਜੁਧ ਜੁਠੈਂ ॥
जुगं जुध जुठैं ॥बाणवृष्टिः भवति सर्वं जगत् युद्धे लीनः इति
ਰਣੰ ਰੋਸੁ ਰੁਠੈਂ ॥
रणं रोसु रुठैं ॥क्रोधेन युद्धे प्रवृत्तः
ਇਕੰ ਏਕ ਕੁਠੈਂ ॥੪੩੩॥
इकं एक कुठैं ॥४३३॥योधाः परस्परं क्रोधेन प्रहारं पातयन्ति, छिन्नन्ति च।४३३।
ਢਲੀ ਢਾਲ ਉਠੈਂ ॥
ढली ढाल उठैं ॥धाल-धालः धालात् आगच्छति, २.
ਅਰੰ ਫਉਜ ਫੁਟੈਂ ॥
अरं फउज फुटैं ॥पतितानि कवचानि उद्धृतानि शत्रुबलानि च विदीर्णानि भवन्ति
ਕਿ ਨੇਜੇ ਪਲਟੈ ॥
कि नेजे पलटै ॥(बहु) शूलाः शूलैः प्रहृताः भवन्ति
ਚਮਤਕਾਰ ਉਠੈ ॥੪੩੪॥
चमतकार उठै ॥४३४॥शूलानि विवर्तन्ते चमत्कारिकरूपेण प्रयुक्तानि च।434।
ਕਿਤੇ ਭੂਮਿ ਲੁਠੈਂ ॥
किते भूमि लुठैं ॥कति भूमौ शयिताः सन्ति।
ਗਿਰੇ ਏਕ ਉਠੈਂ ॥
गिरे एक उठैं ॥अनेकाः जनाः शयानाः पृथिव्यां पतिताः बहवः उत्थाय च...
ਰਣੰ ਫੇਰਿ ਜੁਟੈਂ ॥
रणं फेरि जुटैं ॥ते पुनः युद्धे सम्मिलिताः।
ਬਹੇ ਤੇਗ ਤੁਟੈਂ ॥੪੩੫॥
बहे तेग तुटैं ॥४३५॥युद्धे लीनाः सन्तः, अतिशयेन ठोकन्ति, खड्गान् भङ्गयन्ति च।४३५।
ਮਚੇ ਵੀਰ ਵੀਰੰ ॥
मचे वीर वीरं ॥वीराः शौर्यस्य आनन्दे सन्ति।
ਧਰੇ ਵੀਰ ਚੀਰੰ ॥
धरे वीर चीरं ॥योद्धवः युध्यन्ति योद्धास्त्रैर्विदारयन्ति च |
ਕਰੈ ਸਸਤ੍ਰ ਪਾਤੰ ॥
करै ससत्र पातं ॥प्रहारं कवचम्
ਉਠੈ ਅਸਤ੍ਰ ਘਾਤੰ ॥੪੩੬॥
उठै असत्र घातं ॥४३६॥शस्त्राणि पतन्ति बाहुभिः व्रणं कुर्वन्ति।४३६।
ਇਤੈਂ ਬਾਨ ਰਾਜੰ ॥
इतैं बान राजं ॥अतः वानरराजः (सुग्रीवः) ।
ਉਤੈ ਕੁੰਭ ਕਾਜੰ ॥
उतै कुंभ काजं ॥अस्मिन् पार्श्वे बाणाः निर्वहन्ति तस्मिन् पार्श्वे कुम्भकरणं सेनाविनाशं स्वकार्यं कुर्वन् अस्ति,
ਕਰਯੋ ਸਾਲ ਪਾਤੰ ॥
करयो साल पातं ॥(अन्ततः सुग्रीवः) शूलं खनित्वा सालं मारितवान्,
ਗਿਰਯੋ ਵੀਰ ਭ੍ਰਾਤੰ ॥੪੩੭॥
गिरयो वीर भ्रातं ॥४३७॥अन्ते तु स रावणस्य भ्राता सालवृक्ष इव पतितः।४३७।
ਦੋਊ ਜਾਘ ਫੂਟੀ ॥
दोऊ जाघ फूटी ॥(तस्य) पादौ भग्नौ, २.
ਰਤੰ ਧਾਰ ਛੂਟੀ ॥
रतं धार छूटी ॥(यस्मात्) रक्तधारा प्रवहति स्म।
ਗਿਰੇ ਰਾਮ ਦੇਖੇ ॥
गिरे राम देखे ॥रामः तत् पतन्तं दृष्टवान्
ਬਡੇ ਦੁਸਟ ਲੇਖੇ ॥੪੩੮॥
बडे दुसट लेखे ॥४३८॥यत् महत् दुष्टं विवरणम् आरब्धम् अस्ति। ४३८.
ਕਰੀ ਬਾਣ ਬਰਖੰ ॥
करी बाण बरखं ॥तस्मिन् समये (रामः) बाणान् निपातितवान्,
ਭਰਯੋ ਸੈਨ ਹਰਖੰ ॥
भरयो सैन हरखं ॥तस्य पादौ स्फुटितौ, तेभ्यः रक्तस्य निरन्तरप्रवाहः निर्गतः ।
ਹਣੇ ਬਾਣ ਤਾਣੰ ॥
हणे बाण ताणं ॥(रामस्य) हस्तेन हतबाणेन सह
ਝਿਣਯੋ ਕੁੰਭਕਾਣੰ ॥੪੩੯॥
झिणयो कुंभकाणं ॥४३९॥रामः बाणं दृष्ट्वा कुम्भकरणं हतम् ॥४३९॥
ਭਏ ਦੇਵ ਹਰਖੰ ॥
भए देव हरखं ॥देवाः प्रसन्नाः अभवन्
ਕਰੀ ਪੁਹਪ ਬਰਖੰ ॥
करी पुहप बरखं ॥तेषां हर्षेण सा देवाः पुष्पवृष्टिं कृतवन्तः। यदा रण्वाणः लङ्काराजः, २.
ਸੁਣਯੋ ਲੰਕ ਨਾਥੰ ॥
सुणयो लंक नाथं ॥रावणः श्रुतवान् (कुम्भकरणस्य मृत्युः), २.