श्री दसम् ग्रन्थः

पुटः - 268


ਖਰੇ ਤੋਹਿ ਦੁਆਰੇ ॥੬੪੪॥
खरे तोहि दुआरे ॥६४४॥

हनुमान् सीतायाः चरणयोः पतित्वा अवदत् हे मातः सीता ! रामः शत्रुं हतः अधुना तव द्वारे स्थितः ॥६४४॥

ਚਲੋ ਬੇਗ ਸੀਤਾ ॥
चलो बेग सीता ॥

हे सीता माता ! शिघ्रेन कुरु

ਜਹਾ ਰਾਮ ਜੀਤਾ ॥
जहा राम जीता ॥

यत्र राम जी विजयी (युद्ध)।

ਸਭੈ ਸਤ੍ਰੁ ਮਾਰੇ ॥
सभै सत्रु मारे ॥

सर्वे शत्रवः हन्ति

ਭੂਅੰ ਭਾਰ ਉਤਾਰੇ ॥੬੪੫॥
भूअं भार उतारे ॥६४५॥

हे माता सीता ! शीघ्रं गच्छ रामस्थानं यत्र सः सर्वशत्रून् हत्वा पृथिव्याः भारं लघुकृतवान् ६४५।

ਚਲੀ ਮੋਦ ਕੈ ਕੈ ॥
चली मोद कै कै ॥

(सीता) सुखेन गता।

ਹਨੂ ਸੰਗ ਲੈ ਕੈ ॥
हनू संग लै कै ॥

हनुमानः (तान्) स्वेन सह (रामजीम् आगतः)।

ਸੀਆ ਰਾਮ ਦੇਖੇ ॥
सीआ राम देखे ॥

सीता राम जी देखी

ਉਹੀ ਰੂਪ ਲੇਖੇ ॥੬੪੬॥
उही रूप लेखे ॥६४६॥

अतीव प्रसन्ना सीता हनुमानेन सह गता, सा रामं दृष्ट्वा रामं तस्य बहुमूल्यं सौन्दर्यं धारयन्तं प्राप्नोत्।646।

ਲਗੀ ਆਨ ਪਾਯੰ ॥
लगी आन पायं ॥

सीतायाः (श्रीराम) चरणयोः।

ਲਖੀ ਰਾਮ ਰਾਯੰ ॥
लखी राम रायं ॥

रामः तत् दृष्टवान्। (तथा राम उवाच-)

ਕਹਯੋ ਕਉਲ ਨੈਨੀ ॥
कहयो कउल नैनी ॥

हे कमलनेत्र !

ਬਿਧੁੰ ਬਾਕ ਬੈਨੀ ॥੬੪੭॥
बिधुं बाक बैनी ॥६४७॥

सीता रामस्य पादयोः पतिता यः तां प्रति पश्यन् तां कमलनेत्रां मधुरवाक्यां च ६४७

ਧਸੋ ਅਗ ਮਧੰ ॥
धसो अग मधं ॥

(त्वं) अग्निं प्रविशसि, २.

ਤਬੈ ਹੋਇ ਸੁਧੰ ॥
तबै होइ सुधं ॥

त्वं शुद्धो भविष्यसि।

ਲਈ ਮਾਨ ਸੀਸੰ ॥
लई मान सीसं ॥

सीता सहजतया स्वीकृतवती (एषा अनुमतिः)।

ਰਚਯੋ ਪਾਵਕੀਸੰ ॥੬੪੮॥
रचयो पावकीसं ॥६४८॥

हे सीता ! अग्निं प्रविशतु यथा त्वं शुद्धः भवसि।सा अनुमोदितवती अग्निचिताम् अयच्छत्।६४८।

ਗਈ ਪੈਠ ਐਸੇ ॥
गई पैठ ऐसे ॥

(एवं विवेश सीता वह्निप्रज्वलिते सति)।

ਘਨੰ ਬਿਜ ਜੈਸੇ ॥
घनं बिज जैसे ॥

अग्नौ प्रलीयते सा मेघेषु दृष्टा विद्युत् इव

ਸ੍ਰੁਤੰ ਜੇਮ ਗੀਤਾ ॥
स्रुतं जेम गीता ॥

यथा गीता वेदैः सह मिश्रिता, ।

ਮਿਲੀ ਤੇਮ ਸੀਤਾ ॥੬੪੯॥
मिली तेम सीता ॥६४९॥

सा श्रुतिभिः सह गीता इव अग्निना एकः अभवत् (लिखितग्रन्थाः)।६४९।

ਧਸੀ ਜਾਇ ਕੈ ਕੈ ॥
धसी जाइ कै कै ॥

धै प्रविवेश (सीता अग्नौ) ।

ਕਢੀ ਕੁੰਦਨ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥
कढी कुंदन ह्वै कै ॥

प्रविश्य सा वह्निं निर्मलं सुवर्णमिवा |

ਗਰੈ ਰਾਮ ਲਾਈ ॥
गरै राम लाई ॥

रामः कण्ठेन (तम्) गृहीतवान्।

ਕਬੰ ਕ੍ਰਿਤ ਗਾਈ ॥੬੫੦॥
कबं क्रित गाई ॥६५०॥

रामः तां वक्षसि धारयति, कवयः च एतत् तथ्यं स्तुवन् गायन्ति स्म।६५०।

ਸਭੋ ਸਾਧ ਮਾਨੀ ॥
सभो साध मानी ॥

सर्वे साधूः (व्यक्तिः) एतां अग्निपरीक्षां स्वीकृतवन्तः

ਤਿਹੂ ਲੋਗ ਜਾਨੀ ॥
तिहू लोग जानी ॥

सर्वे सन्ताः एतादृशं अग्निपरीक्षां स्वीकृतवन्तः, त्रैलोक्यजीवाः च एतत् तथ्यं स्वीकृतवन्तः

ਬਜੇ ਜੀਤ ਬਾਜੇ ॥
बजे जीत बाजे ॥

(यदा) विजयघण्टाः ध्वनितुं आरब्धाः,

ਤਬੈ ਰਾਮ ਗਾਜੇ ॥੬੫੧॥
तबै राम गाजे ॥६५१॥

विजयवाद्यं वाद्यं रामः च महाहर्षेण गर्जति स्म।६५१।।

ਲਈ ਜੀਤ ਸੀਤਾ ॥
लई जीत सीता ॥

एवं सीता विजयी, २.

ਮਹਾ ਸੁਭ੍ਰ ਗੀਤਾ ॥
महा सुभ्र गीता ॥

शुचिः SIता जिता सुमंगलगीत इव

ਸਭੈ ਦੇਵ ਹਰਖੇ ॥
सभै देव हरखे ॥

सर्वे देवाः प्रहृष्टाः अभवन्

ਨਭੰ ਪੁਹਪ ਬਰਖੇ ॥੬੫੨॥
नभं पुहप बरखे ॥६५२॥

सर्वे देवाः आकाशात् पुष्पवृष्टिं प्रारब्धाः।।६५२।।

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਰਾਮਵਤਾਰ ਬਭੀਛਨ ਕੋ ਲੰਕਾ ਕੋ ਰਾਜ ਦੀਬੋ ਮਦੋਦਰੀ ਸਮੋਧ ਕੀਬੋ ਸੀਤਾ ਮਿਲਬੋ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੮॥
इति स्री बचित्र नाटके रामवतार बभीछन को लंका को राज दीबो मदोदरी समोध कीबो सीता मिलबो धयाइ समापतं ॥१८॥

बचित्तर नाटके विभीषणविषये राज्यस्य दानम्, मण्डोदरीं प्रति समकालीनज्ञानप्रदानं तथा च रामावतारे सीतासहयोगः इति शीर्षकेण अध्यायस्य समाप्तिः।

ਅਥ ਅਉਧਪੁਰੀ ਕੋ ਚਲਬੋ ਕਥਨੰ ॥
अथ अउधपुरी को चलबो कथनं ॥

अधुना अयोध्याप्रवेशवर्णनं आरभ्यते :

ਰਸਾਵਲ ਛੰਦ ॥
रसावल छंद ॥

रसावल स्तन्जा

ਤਬੈ ਪੁਹਪੁ ਪੈ ਕੈ ॥
तबै पुहपु पै कै ॥

अथ रामः युद्धं जित्वा

ਚੜੇ ਜੁਧ ਜੈ ਕੈ ॥
चड़े जुध जै कै ॥

युद्धे विजयं प्राप्य ततः रामः वायुयानं पुष्पकम् आरुह्य

ਸਭੈ ਸੂਰ ਗਾਜੈ ॥
सभै सूर गाजै ॥

सर्वे वीरा गर्जन्ति स्म

ਜਯੰ ਗੀਤ ਬਾਜੇ ॥੬੫੩॥
जयं गीत बाजे ॥६५३॥

सर्वे योद्धा महाहर्षेण गर्जन्ति विजयवाद्यं च प्रतिध्वनितम्।६५३।

ਚਲੇ ਮੋਦ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥
चले मोद ह्वै कै ॥

अतीव प्रसन्नः भवति

ਕਪੀ ਬਾਹਨ ਲੈ ਕੈ ॥
कपी बाहन लै कै ॥

वानरसेनया च सह

ਪੁਰੀ ਅਉਧ ਪੇਖੀ ॥
पुरी अउध पेखी ॥

(राम जी आगता) अयोध्या पुरी ददर्श

ਸ੍ਰੁਤੰ ਸੁਰਗ ਲੇਖੀ ॥੬੫੪॥
स्रुतं सुरग लेखी ॥६५४॥

वानराः सुहृष्टाः वायुयानं ददृशुः स्वर्गसदृशां सुन्दरीं अवधपुरीं।।६५४।।

ਮਕਰਾ ਛੰਦ ॥
मकरा छंद ॥

मक्रा स्तन्जा

ਸੀਅ ਲੈ ਸੀਏਸ ਆਏ ॥
सीअ लै सीएस आए ॥

सीतानाथः (रामचन्द्रः) सीतां आनीतवान्,

ਮੰਗਲ ਸੁ ਚਾਰ ਗਾਏ ॥
मंगल सु चार गाए ॥

रामः आगत्य सीतां सह आनयत् च

ਆਨੰਦ ਹੀਏ ਬਢਾਏ ॥
आनंद हीए बढाए ॥

(सर्व) हृदये आनन्दः वर्धितः अस्ति