चौपाई
तस्य वधस्य एकः एव उपायः अस्ति।
“तस्य वधस्य उपायं भवद्भ्यः कथयामि
यदि विष्णुः आगत्य तेन सह युद्धं करिष्यति
विष्णुः सह युद्धाय आगच्छेदपि पलायनं करिष्यति अविलम्बम् ॥१५३८॥
इन्द्रं द्वादशसूर्यान् आहूय |
“इन्द्रं द्वादशसूर्यान् आहूय एकादश रुद्रैः सह रुद्रैः सह तम् आक्रम्य
चन्द्रं यमं च अष्टौ बसुं (अपि च गृहाण)।
चन्द्रमाष्टौ यमयोद्धान् च आहूय” इति ब्रह्मा श्रीकृष्णाय तादृशं सर्वं विधिम् अवदत्।1539।
सोर्था
एतान् सर्वान् योद्धान् साक्षात् युद्धाय युद्धाय आहूय ।
“युद्धक्षेत्रं गच्छ, एतान् सर्वान् योद्धान् आहूय राज्ञः आह्वानं कृत्वा स्वसेनायाः सह युद्धं कुरु।१५४०।
चौपाई
ततः सर्वान् प्रतिद्वन्द्वीन् आहूय
“अथ सर्वान् स्वर्गकन्यान् आहूय तस्य पुरतः नृत्यं कुरु
कामदेवं अनुमन्यताम्
प्रेमदेवं च आज्ञाप्य तस्य मनः मोहितं कुरु” १५४१।
दोहरा
अथ ब्रह्मणा प्रोक्तं सर्वं तत्सर्वं चकार कृष्णः |
इन्द्रं सूर्यं रुद्रं यमं च सर्वान् आहूतवान् ॥१५४२॥
चौपाई
ततः सर्वे श्रीकृष्णस्य समीपम् आगताः
ततः सर्वे कृष्णमागत्य क्रुद्धाः युद्धाय प्रस्थिताः |
अत्र सर्वेषां मिलित्वा युद्धं निर्मितम् अस्ति
अस्मिन् पार्श्वे युद्धं कर्तुं प्रवृत्ताः अपरतः स्वर्गकन्याः आकाशे नृत्यं कर्तुं प्रवृत्ताः।१५४३।
स्वय्या
पार्श्वदृष्टिः क्षिपन्तः सुन्दराः युवकाः सुरीलस्वरैः नृत्यं गायितुं च प्रवृत्ताः
वीणा-ढोल-ताबोर-आदिषु वादयन् ।
तेषु विविधानि हावभावानि प्रदर्शितानि आसन्
ते सारङ्ग, सोरथ, मालवी, रामकाली, नट इत्यादि सङ्गीतगुणेषु गायन्ति स्म, एतत् सर्वं दृष्ट्वा भोक्तृणां मा वदामः, योगिनः अपि आकृष्टाः अभवन्।१५४४।
तस्मिन् पार्श्वे आकाशे एकः भव्यः नृत्यः प्रचलति
अस्मिन् पार्श्वे शूलखड्गं खड्गं च गृहीत्वा युद्धे प्रवृत्ताः सन्ति
कविः कथयति यत् एते योद्धाः युद्धक्षेत्रे युद्धाय आगताः, निर्भयेन दन्तं कर्षन्तः
युद्धकाले म्रियन्ते ये च कूपाः समुदयन्ते, स्वर्गकन्याः तान् कथयन्ति।1545।
दोहरा
राजा क्रुद्धः घोरं युद्धं कृत्वा सर्वेषां देवानां अत्यन्तं कष्टानि भवितुमर्हन्ति स्म।१५४६।
दुर्दिनानि सर्वेषु देवेषु आगतानि इति कविः कथयति। १५४६ इति ।
स्वय्या
राजा द्वाविंशति बाणान् एकादश रुद्रान् चतुर्विंशतिद्वादशसूर्यान्
इन्द्रं प्रति बाणसहस्रं कार्तिकेयं षट् कृष्णं च पञ्चविंशतिः
स चन्द्रमस्य षष्टिः, गणेशस्य अष्टसप्ततिः, देवानां वसुनां चतुःषष्टिः
सप्त बाणाः कुबेरस्य नव यमस्य च शेषान् एकैकेन बाणेन हताः।१५४७।
वरुणं बाणैः भेदयित्वा नलकूबरस्य यमस्य च हृदये अपि बाणं निपातितवान्
अन्येषां कथं गणनीयम् ? ये सर्वे युद्धरताः, ते सर्वे राजतः प्रहारं प्राप्नुवन्ति स्म
सर्वे स्वरक्षणे शङ्किताः भवन्ति, तेषु कश्चन अपि राजानं प्रति द्रष्टुं साहसं न कृतवान्
ते सर्वे राजानं कल (मृत्युः) इति मन्यन्ते स्म यः सर्वान् नाशार्थं युगान्ते प्रकटितः आसीत्।१५४८।
चौपाई
युद्धं त्यक्त्वा भयभीताः भवन्ति