सिंहान् ऋक्षान् मृगान् च हत्वा (बहुः) |
सः इस्कावतीनगरस्य समीपं गतः।
सः नगरस्य सौन्दर्यं दृष्ट्वा प्रसन्नः अभवत् । ४.
(मनसा चिन्तयितुं आरब्धवान्) यस्य नगरं तावत् सुन्दरं राजा,
तस्य भार्या (राज्ञी इत्यर्थः) कथं सुन्दरी भविष्यति।
यथा तस्य रूपं कथं द्रष्टव्यम्।
अन्यथा अत्र साधुत्वेन म्रियते। ५.
(सः) कवचम् उद्धृत्य अङ्कं गृहीतवान्।
आभूषणं उद्धृत्य बिभूति (भस्म) मलम् आदाय।
साधुवेषं कृत्वा सर्वशरीरम् |
तस्य द्वारे च आसनं स्थापयति स्म। ६.
कति वर्षाणि (सः) व्यतीतवान् (तत्र उपविश्य), .
परन्तु राज्ञीं द्रष्टुं न शक्तवान् ।
बहुदिनानन्तरं छायाम् (राज्ञ्याः) दृष्टवान्।
(राजः) चतुरः (अतः) सर्वगुह्यानि चिन्तयन्। ७.
रानी (तस्याः) गृहे सुखेन उपविष्टा आसीत्,
अतः तस्याः शोभनस्य छाया जले पतिता।
तत्र स्थितः स राजा तं ददर्श
सर्वगुह्यमाज्ञाय च ॥८॥
तस्यापि छायां दृष्ट्वा यदा सा स्त्रिया (जले) ।
ततः मनसि एवं चिन्तितम्
राजकुमार इव दृश्यते इति,
(अथवा) कामः देवस्य अवतारः। ९.
राज्ञी सुरङ्गविणकम् आहूतवती।
तस्मै गुप्तरूपेण बहु धनं दत्तवान्।
सः स्वगृहे सुरङ्गं कृतवान्
तत्र गत्वा च कञ्चित् न प्राप्नोत्। १०.
द्वयम् : १.
(सः) सखीं तेनैव मार्गेण प्रेषितवान्, (यः) तत्र आगतः।
सा नृपं पाशं गृहीतवती, किन्तु तस्य (राजा) विषये किमपि कर्तुं न शक्यते स्म। ११.
चतुर्विंशतिः : १.
सखी तत्र राजानं नीतवान्, .
यत्र रानी तस्य मार्गं पश्यति स्म।
एषा (सखी) तस्य मित्रतां कृतवती
उभौ च स्वेच्छया यौनक्रीडां कृतवन्तौ। १२.
उभौ बहुविधं चुम्बनं गृहीतवन्तौ
सा च नाना मुद्राः अर्पितवती।
(सः) नृपस्य हृदयं एवं प्रलोभयत्,
यथा कर्णैः काव्यं श्रुत्वा सद्जनाः मुग्धाः भवन्ति। १३.
राज्ञी उक्तवती हे सखे ! मम वचनं शृणु !
मम हृदयं त्वया बद्धम् अस्ति।
यदा अहं तव छायाम् अपश्यम्
ततः परं मम मनः हठं जातम् (भवतः निवासे)। १४.
(मम मनः) भवता सह सदा भवितुं इच्छति
मातापितृणां च चिन्ता न कुर्वन्तु।
अहो प्रिये ! अधुना तादृशं चरित्रं कुर्मः यत् लॉजः अपि तिष्ठति
त्वां च पतित्वेन प्राप्नुहि। १५.
अथ स राजा (स्वस्य) कथां सर्वं कथयति स्म