ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसम् ग्रन्थः
पुटः - 932
ਕਹਾ ਲੌ ਗਨੌ ਮੈ ਨਹੀ ਜਾਤ ਬੂਝੇ ॥੯॥
कहा लौ गनौ मै नही जात बूझे ॥९॥कियत् अपि अहं गणयामि, (मम) ते न गण्यन्ते। ९.
ਰੂਆਲ ਛੰਦ ॥
रूआल छंद ॥राजश्लोकः : १.
ਅਮਿਤ ਸੈਨਾ ਲੈ ਚਲਿਯੋ ਤਹ ਆਪੁ ਰਾਜਾ ਸੰਗ ॥
अमित सैना लै चलियो तह आपु राजा संग ॥अथ राजा स्वेन सह महतीं सेनाम् आदाय
ਜੋਰਿ ਕੋਰਿ ਸੁ ਬੀਰ ਮੰਤ੍ਰੀ ਸਸਤ੍ਰ ਧਾਰਿ ਸੁਰੰਗਿ ॥
जोरि कोरि सु बीर मंत्री ससत्र धारि सुरंगि ॥यस्मिन् कोटिशः योद्धा मन्त्रिणः (संयुक्ताः) सुन्दरं कवचं सङ्गृह्य धारयित्वा च।
ਸੂਲ ਸੈਥਿਨ ਕੇ ਲਗੇ ਅਰੁ ਬੇਧਿ ਬਾਨਨ ਸਾਥ ॥
सूल सैथिन के लगे अरु बेधि बानन साथ ॥त्रिशूलसैहथिनैश्च बाणविद्धेन च |
ਜੂਝਿ ਜੂਝਿ ਗਏ ਤਹਾ ਰਨ ਭੂਮਿ ਮਧਿ ਪ੍ਰਮਾਥ ॥੧੦॥
जूझि जूझि गए तहा रन भूमि मधि प्रमाथ ॥१०॥युद्धक्षेत्रे युद्धं कुर्वन्तः योद्धाः मारिताः सन्ति। १०.
ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥
भुजंग छंद ॥भुजङ्ग श्लोकः १.
ਜਗੇ ਜੰਗ ਜੋਧਾ ਗਏ ਜੂਝਿ ਭਾਰੇ ॥
जगे जंग जोधा गए जूझि भारे ॥युद्धस्य आरम्भात् अनेके योद्धाः मारिताः सन्ति
ਕਿਤੇ ਭੂਮਿ ਘੂਮੈ ਸੁ ਮਨੋ ਮਤਵਾਰੇ ॥
किते भूमि घूमै सु मनो मतवारे ॥गुरुयुद्धे ते अनुयायिनः इव चरन्ति स्म
ਕਿਤੇ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰਿ ਐਸੇ ਪੁਕਾਰੈ ॥
किते मार ही मारि ऐसे पुकारै ॥अनेके 'मारो-मारो' इति उद्घोषयन्ति।
ਕਿਤੇ ਸਸਤ੍ਰ ਛੋਰੈ ਤ੍ਰਿਯਾ ਭੇਖ ਧਾਰੈ ॥੧੧॥
किते ससत्र छोरै त्रिया भेख धारै ॥११॥केषुचित् स्थानेषु मृत्युः कृताः केषुचित् स्त्रियाः इव शिथिलाः अभवन् ।(११)
ਜਬੈ ਆਨਿ ਜੋਧਾ ਚਹੂੰ ਘਾਤ ਗਜੇ ॥
जबै आनि जोधा चहूं घात गजे ॥यदा चतुष्टयतः योद्धा आगत्य युद्धं कृतवन्तः |
ਮਹਾ ਸੰਖ ਔ ਦੁੰਦਭੀ ਨਾਦ ਵਜੇ ॥
महा संख औ दुंदभी नाद वजे ॥उभयतः शूराः यदा कूजन्ति स्म तदा तुरङ्गाः शङ्खाः च वादयितुं आरब्धवन्तः ।
ਪਰੀ ਜੌ ਅਭੀਤਾਨ ਕੀ ਭੀਰ ਭਾਰੀ ॥
परी जौ अभीतान की भीर भारी ॥निर्भययोद्धानां ('अभितन') यदा वर्धितः ।
ਤਬੈ ਆਪੁ ਸ੍ਰੀ ਕਾਲਿਕਾ ਕਿਲਕਾਰੀ ॥੧੨॥
तबै आपु स्री कालिका किलकारी ॥१२॥यदा योद्धानां जनसमूहः समागतः तदा देवी क्रन्दन्ती आगता।(12) क्रन्दन्ती।(12)
ਤਹਾ ਆਪੁ ਲੈ ਰੁਦ੍ਰ ਡੌਰੂ ਬਜਾਯੋ ॥
तहा आपु लै रुद्र डौरू बजायो ॥तत्र शिवः स्वयं रज्जुं गृहीत्वा वादयति स्म
ਚਤਰ ਸਾਠਿ ਮਿਲਿ ਜੋਗਨੀ ਗੀਤ ਗਾਯੋ ॥
चतर साठि मिलि जोगनी गीत गायो ॥शिवः स्वस्य ढोलम् अपि ताडयति स्म चतुःषष्टिः महिलायोगिनः सर्वाः, स्वगायनम् आरब्धवन्तः।
ਕਹੂੰ ਕੋਪਿ ਕੈ ਡਾਕਨੀ ਹਾਕ ਮਾਰੈ ॥
कहूं कोपि कै डाकनी हाक मारै ॥कुत्रचित् डाकपालाः क्रुद्धाः प्रतिक्रियां ददति स्म
ਕਹੂੰ ਭੂਤ ਔ ਪ੍ਰੇਤ ਨਾਗੇ ਬਿਹਾਰੈ ॥੧੩॥
कहूं भूत औ प्रेत नागे बिहारै ॥१३॥अत्र डाकिन्याः शृङ्गारं कृत्वा भूताः नग्ननृत्यम् अकुर्वन्।(13)
ਤੋਮਰ ਛੰਦ ॥
तोमर छंद ॥तोमर छन्द
ਤਬ ਬਿਕ੍ਰਮੈ ਰਿਸਿ ਖਾਇ ॥
तब बिक्रमै रिसि खाइ ॥तदा बिक्रमः क्रुद्धः अभवत्
ਭਟ ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਬੁਲਾਇ ॥
भट भाति भाति बुलाइ ॥बिक्रिमः क्रोधेन उड्डीय, प्रत्येकं शरीरं अन्तः आहूतवान्।
ਚਿਤ ਮੈ ਅਧਿਕ ਹਠ ਠਾਨਿ ॥
चित मै अधिक हठ ठानि ॥(सः) चिते अधिकहठित्वेन
ਤਿਹ ਠਾ ਪਰਤ ਭੇ ਆਨਿ ॥੧੪॥
तिह ठा परत भे आनि ॥१४॥तत्र समागताः सुनिश्चयाः,(१४) ।
ਅਤਿ ਤਹ ਸੁ ਜੋਧਾ ਆਨਿ ॥
अति तह सु जोधा आनि ॥अधिकाः योद्धाः आगच्छन्ति
ਲਰਿ ਮਰਤ ਭੇ ਤਜਿ ਕਾਨਿ ॥
लरि मरत भे तजि कानि ॥बहवः शूराः प्राणत्यागार्थं अग्रे गतवन्तः ।
ਬਾਜੰਤ੍ਰ ਕੋਟਿ ਬਜਾਇ ॥
बाजंत्र कोटि बजाइ ॥अनेकाः घण्टाः ध्वनितुं आरब्धाः
ਰਨ ਰਾਗ ਮਾਰੂ ਗਾਇ ॥੧੫॥
रन राग मारू गाइ ॥१५॥मृत्युगीतपाठेन युद्धं वर्धितम्।(15)
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥चतुर्विंशतिः : १.
ਆਨਿ ਪਰੇ ਤੇ ਸਕਲ ਨਿਬੇਰੇ ॥
आनि परे ते सकल निबेरे ॥ये (तत्र) आगताः सर्वे हताः।
ਉਮਡੇ ਔਰ ਕਾਲ ਕੇ ਪ੍ਰੇਰੇ ॥
उमडे और काल के प्रेरे ॥(तत्र) अन्ये दुर्भिक्षेण चालिताः पतिताः।
ਜੇ ਚਲਿ ਦਲ ਰਨ ਮੰਡਲ ਆਏ ॥
जे चलि दल रन मंडल आए ॥यः युद्धक्षेत्रं गतः, २.
ਲਰਿ ਮਰਿ ਕੈ ਸਭ ਸ੍ਵਰਗ ਸਿਧਾਏ ॥੧੬॥
लरि मरि कै सभ स्वरग सिधाए ॥१६॥(ते) सर्वे मृताः युध्यमानाः स्वर्गं गतवन्तः। 16.
ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਸੈਨ ਜਬ ਲਰਿਯੋ ॥
ऐसी भाति सैन जब लरियो ॥एवं यदा सेना युद्धं कृतवती
ਏਕ ਬੀਰ ਜੀਯਤ ਨ ਉਬਰਿਯੋ ॥
एक बीर जीयत न उबरियो ॥अतः एकः नायकः अपि न जीवितः ।
ਤਬ ਹਠਿ ਰਾਵ ਆਪਿ ਦੋਊ ਧਾਏ ॥
तब हठि राव आपि दोऊ धाए ॥अथ तौ राजानौ हठौ स्वयम् |
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਬਾਦਿਤ੍ਰ ਬਜਾਏ ॥੧੭॥
भाति भाति बादित्र बजाए ॥१७॥नाना घण्टाः च वाद्यन्ते स्म। १७.
ਤੁਰਹੀ ਨਾਦ ਨਫੀਰੀ ਬਾਜੀ ॥
तुरही नाद नफीरी बाजी ॥तुरही, नाद, ल्यूट् वाद्यते स्म
ਸੰਖ ਢੋਲ ਕਰਨਾਏ ਗਾਜੀ ॥
संख ढोल करनाए गाजी ॥सांखं च ढोलं च रण-सिंघे गज्जे च।
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਮੋ ਘੁਰੇ ਨਗਾਰੇ ॥
भाति भाति मो घुरे नगारे ॥तस्मिन् एव काले
ਦੇਖਤ ਸੁਰ ਬਿਵਾਨ ਚੜਿ ਸਾਰੇ ॥੧੮॥
देखत सुर बिवान चड़ि सारे ॥१८॥सर्वे च देवाः विमानैः द्रष्टुम् आगतवन्तः। १८.
ਜੋ ਬਿਕ੍ਰਮਾ ਤਿਹ ਘਾਇ ਚਲਾਵੈ ॥
जो बिक्रमा तिह घाइ चलावै ॥यं यं बिक्रमः आक्रमयति, .
ਆਪਿ ਆਨਿ ਸ੍ਰੀ ਚੰਡਿ ਬਚਾਵੈ ॥
आपि आनि स्री चंडि बचावै ॥बिक्रिमः यत्किमपि कर्म कृतवान्, श्री चण्डिका आगत्य तत् नकारयति स्म।
ਤਿਹ ਬ੍ਰਿਣ ਏਕ ਲਗਨ ਨਹਿ ਦੇਵੈ ॥
तिह ब्रिण एक लगन नहि देवै ॥सः एकं अपि चोटं न प्राप्नुयात् ।
ਸੇਵਕ ਜਾਨਿ ਰਾਖਿ ਕੈ ਲੇਵੈ ॥੧੯॥
सेवक जानि राखि कै लेवै ॥१९॥सा तं प्रहारं कर्तुं ददाति स्म, तं (राजा सलवानं) स्वभक्तं मत्वा सर्वदा तं तारयति स्म।(19)
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥दोहिरा
ਦੇਵੀ ਭਗਤ ਪਛਾਨਿ ਤਿਹ ਲਗਨ ਨ ਦੀਨੇ ਘਾਇ ॥
देवी भगत पछानि तिह लगन न दीने घाइ ॥अपेक्षमाणा तं देवीउत्साहं न क्षतिं प्राप्नुयात् ।
ਬਜ੍ਰ ਬਾਨ ਬਰਛੀਨ ਕੋ ਬਿਕ੍ਰਮ ਰਹਿਯੋ ਚਲਾਇ ॥੨੦॥
बज्र बान बरछीन को बिक्रम रहियो चलाइ ॥२०॥देवस्य बृजभानस्य शूलानाम् अपि च बिक्रिमेण क्षिप्तबाणानां च।(20)