ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसम् ग्रन्थः
पुटः - 102
ਘਨ ਬੂੰਦਨ ਜਿਯੋ ਬਿਸਖੰ ਬਰਖੇ ॥੧੬॥
घन बूंदन जियो बिसखं बरखे ॥१६॥वृष्टिबिन्दव इव च बाणान् निपातयितुं आरब्धवान्।16।
ਜਨੁ ਘੋਰ ਕੈ ਸਿਆਮ ਘਟਾ ਘੁਮਡੀ ॥
जनु घोर कै सिआम घटा घुमडी ॥गर्जन्तः प्रगताः कृष्णमेघाः इव ।
ਅਸੁਰੇਸ ਅਨੀਕਨਿ ਤ੍ਰਯੋ ਉਮਿਡੀ ॥
असुरेस अनीकनि त्रयो उमिडी ॥दानवराजस्य बलानि अग्रे गतवन्तः |
ਜਗ ਮਾਤ ਬਿਰੂਥਨਿ ਮੋ ਧਸਿ ਕੈ ॥
जग मात बिरूथनि मो धसि कै ॥शत्रुसैन्येषु प्रविशन्ती लोकमाता ।
ਧਨੁ ਸਾਇਕ ਹਾਥ ਗਹਿਯੋ ਹਸਿ ਕੈ ॥੧੭॥
धनु साइक हाथ गहियो हसि कै ॥१७॥धनुर्बाणान् गृहीता स्मितेन सा ।।17।।
ਰਣ ਕੁੰਜਰ ਪੁੰਜ ਗਿਰਾਇ ਦੀਏ ॥
रण कुंजर पुंज गिराइ दीए ॥सा रणक्षेत्रे गजयूथान् निपातयत्, ।
ਇਕ ਖੰਡ ਅਖੰਡ ਦੁਖੰਡ ਕੀਏ ॥
इक खंड अखंड दुखंड कीए ॥अर्धभागेषु च खण्डितं केचन।
ਸਿਰ ਏਕਨਿ ਚੋਟ ਨਿਫੋਟ ਬਹੀ ॥
सिर एकनि चोट निफोट बही ॥केषाञ्चित् शिरसि सा तादृशं प्रहारं प्रहारं कृतवती ।
ਤਰਵਾਰ ਹੁਐ ਤਰਵਾਰ ਰਹੀ ॥੧੮॥
तरवार हुऐ तरवार रही ॥१८॥शिरसाभ्यां पादतलपर्यन्तं शरीराणि विदारितानि इति।
ਤਨ ਝਝਰ ਹੁਐ ਰਣ ਭੂਮਿ ਗਿਰੇ ॥
तन झझर हुऐ रण भूमि गिरे ॥जर्जरशरीराणि रणक्षेत्रे पतितानि |
ਇਕ ਭਾਜ ਚਲੇ ਫਿਰ ਕੈ ਨ ਫਿਰੇ ॥
इक भाज चले फिर कै न फिरे ॥केचन पलायिताः न प्रत्यागताः
ਇਕਿ ਹਾਥ ਹਥਿਆਰ ਲੈ ਆਨਿ ਬਹੇ ॥
इकि हाथ हथिआर लै आनि बहे ॥शस्त्राणि गृहीत्वा केचिद् युद्धक्षेत्रं प्रविष्टाः
ਲਰਿ ਕੈ ਮਰਿ ਕੈ ਗਿਰਿ ਖੇਤਿ ਰਹੇ ॥੧੯॥
लरि कै मरि कै गिरि खेति रहे ॥१९॥युद्धानन्तरं च मृताः पतिताः च क्षेत्रे।१९।
ਨਰਾਜ ਛੰਦ ॥
नराज छंद ॥नाराज स्तन्जा
ਤਹਾ ਸੁ ਦੈਤ ਰਾਜਯੰ ॥
तहा सु दैत राजयं ॥अथ महाराजः (युद्धस्य) .
ਸਜੇ ਸੋ ਸਰਬ ਸਾਜਯੰ ॥
सजे सो सरब साजयं ॥अथ राक्षसराजः सर्वान् युद्धोपकरणान् समाहृतवान् |
ਤੁਰੰਗ ਆਪ ਬਾਹੀਯੰ ॥
तुरंग आप बाहीयं ॥अश्वं च अग्रे चालयन्
ਬਧੰ ਸੁ ਮਾਤ ਚਾਹੀਯੰ ॥੨੦॥
बधं सु मात चाहीयं ॥२०॥सः अश्वं अग्रे वाहयित्वा मातरं हन्तुम् इच्छति स्म।२०।
ਤਬੈ ਦ੍ਰੁਗਾ ਬਕਾਰਿ ਕੈ ॥
तबै द्रुगा बकारि कै ॥तदा दुर्गा आव्हानं कृतवती
ਕਮਾਣ ਬਾਣ ਧਾਰਿ ਕੈ ॥
कमाण बाण धारि कै ॥अथ तं देवी धनुर्बाणमुदाहृत्य तम् |
ਸੁ ਘਾਵ ਚਾਮਰੰ ਕੀਯੋ ॥
सु घाव चामरं कीयो ॥चमारश्च हतः (सामान्यनाम)।
ਉਤਾਰ ਹਸਤਿ ਤੇ ਦੀਯੋ ॥੨੧॥
उतार हसति ते दीयो ॥२१॥सा चमारं नाम सेनापतयः (एकं) क्षतिं कृत्वा तस्य गजात् भूमौ पातितवती।21
ਭੁਜੰਗ ਪ੍ਰਯਾਤ ਛੰਦ ॥
भुजंग प्रयात छंद ॥भुजंग प्रयात स्तन्जा
ਤਬੈ ਬੀਰ ਕੋਪੰ ਬਿੜਾਲਾਛ ਨਾਮੰ ॥
तबै बीर कोपं बिड़ालाछ नामं ॥अथ बिरालछ् नाम्नः नायकः क्रोधेन पूर्णः |
ਸਜੇ ਸਸਤ੍ਰ ਦੇਹੰ ਚਲੋ ਜੁਧ ਧਾਮੰ ॥
सजे ससत्र देहं चलो जुध धामं ॥आयुधैः अलङ्कृतः स युद्धक्षेत्रं प्रति गतवान् ।
ਸਿਰੰ ਸਿੰਘ ਕੇ ਆਨਿ ਘਾਯੰ ਪ੍ਰਹਾਰੰ ॥
सिरं सिंघ के आनि घायं प्रहारं ॥सिंहस्य शिरसि शस्त्रं प्रहृत्य क्षतवान् ।
ਬਲੀ ਸਿੰਘ ਸੋ ਹਾਥ ਸੋ ਮਾਰਿ ਡਾਰੰ ॥੨੨॥
बली सिंघ सो हाथ सो मारि डारं ॥२२॥शूरः सिंहः तु हस्तेन जघान ॥२२॥
ਬਿੜਾਲਾਛ ਮਾਰੇ ਸੁ ਪਿੰਗਾਛ ਧਾਏ ॥
बिड़ालाछ मारे सु पिंगाछ धाए ॥यदा बिरालाच्छः मारितः तदा पिनागच्छः अग्रे धावितवान्
ਦ੍ਰੁਗਾ ਸਾਮੁਹੇ ਬੋਲ ਬਾਕੇ ਸੁਨਾਏ ॥
द्रुगा सामुहे बोल बाके सुनाए ॥दुर्गायाः पुरतः गत्वा कानिचन विडम्बनानि वचनानि उक्तवान् ।
ਕਰੀ ਅਭ੍ਰਿ ਜ੍ਯੋ ਗਰਜ ਕੈ ਬਾਣ ਬਰਖੰ ॥
करी अभ्रि ज्यो गरज कै बाण बरखं ॥मेघ इव गर्जन् सः बाणानां वॉलीवृष्टिं कृतवान्
ਮਹਾ ਸੂਰ ਬੀਰੰ ਭਰੇ ਜੁਧ ਹਰਖੰ ॥੨੩॥
महा सूर बीरं भरे जुध हरखं ॥२३॥स महावीरः सङ्ग्रामे प्रीतिपूरितः ॥२३॥
ਤਬੈ ਦੇਵੀਅੰ ਪਾਣਿ ਬਾਣੰ ਸੰਭਾਰੰ ॥
तबै देवीअं पाणि बाणं संभारं ॥ततः सा देवी धनुर्बाणान् गृहीतवती |
ਹਨਿਯੋ ਦੁਸਟ ਕੇ ਘਾਇ ਸੀਸੰ ਮਝਾਰੰ ॥
हनियो दुसट के घाइ सीसं मझारं ॥सा अत्याचारिणः शिरसि स्वस्य दण्डेन क्षतम् अकरोत्
ਗਿਰਿਯੋ ਝੂਮਿ ਭੂਮੰ ਗਏ ਪ੍ਰਾਣ ਛੁਟੰ ॥
गिरियो झूमि भूमं गए प्राण छुटं ॥यः डुलति, गोदात् पतित्वा अन्तिमं निःश्वसति स्म।
ਮਨੋ ਮੇਰ ਕੋ ਸਾਤਵੌ ਸ੍ਰਿੰਗ ਟੁਟੰ ॥੨੪॥
मनो मेर को सातवौ स्रिंग टुटं ॥२४॥सुमेरुपर्वतशिखरं सप्तमं पतितं इव ।२४।
ਗਿਰੈ ਬੀਰ ਪਿੰਗਾਛ ਦੇਬੀ ਸੰਘਾਰੇ ॥
गिरै बीर पिंगाछ देबी संघारे ॥पिङ्गच्छादयः योद्धा यदा क्षेत्रे पतिताः ।
ਚਲੇ ਅਉਰੁ ਬੀਰੰ ਹਥਿਆਰੰ ਉਘਾਰੇ ॥
चले अउरु बीरं हथिआरं उघारे ॥अन्ये योद्धवः शस्त्रधारिणः अग्रे गतवन्तः ।
ਤਬੈ ਰੋਸਿ ਦੇਬਿਯੰ ਸਰੋਘੰ ਚਲਾਏ ॥
तबै रोसि देबियं सरोघं चलाए ॥ततः सा देवी बहून् बाणान् महाक्रोधान् ।
ਬਿਨਾ ਪ੍ਰਾਨ ਕੇ ਜੁਧ ਮਧੰ ਗਿਰਾਏ ॥੨੫॥
बिना प्रान के जुध मधं गिराए ॥२५॥येन रणक्षेत्रे बहवः योद्धाः निधाय।।25।
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥चौपाई
ਜੇ ਜੇ ਸਤ੍ਰੁ ਸਾਮੁਹੇ ਆਏ ॥
जे जे सत्रु सामुहे आए ॥ये शत्रुणाम् (दानवानां) पुरतः आगताः, २.
ਸਬੈ ਦੇਵਤਾ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਏ ॥
सबै देवता मारि गिराए ॥ये शत्रवः पुरतः आगताः, ते सर्वे तया हताः |
ਸੈਨਾ ਸਕਲ ਜਬੈ ਹਨਿ ਡਾਰੀ ॥
सैना सकल जबै हनि डारी ॥यदा सर्वा (शत्रुः) सेना हता तदा ।
ਆਸੁਰੇਸ ਕੋਪਾ ਅਹੰਕਾਰੀ ॥੨੬॥
आसुरेस कोपा अहंकारी ॥२६॥एवं सर्वसेनानिर्मुक्ते तदाहंकारी राक्षसराजः क्रोधपूर्णः।।26।।
ਆਪ ਜੁਧ ਤਬ ਕੀਆ ਭਵਾਨੀ ॥
आप जुध तब कीआ भवानी ॥ततः स्वयं भवानी युद्धं कृतवान्
ਚੁਨਿ ਚੁਨਿ ਹਨੈ ਪਖਰੀਆ ਬਾਨੀ ॥
चुनि चुनि हनै पखरीआ बानी ॥अथ दुर्गा स्वयं युद्धं कृत्वा, कवचधारिणः योद्धान् उद्धृत्य हतवती।
ਕ੍ਰੋਧ ਜੁਆਲ ਮਸਤਕ ਤੇ ਬਿਗਸੀ ॥
क्रोध जुआल मसतक ते बिगसी ॥(देव्याः) शिरसा क्रोधस्य अग्निः प्रादुर्भूतः,
ਤਾ ਤੇ ਆਪ ਕਾਲਿਕਾ ਨਿਕਸੀ ॥੨੭॥
ता ते आप कालिका निकसी ॥२७॥इरे ज्वाला देवी कल्करूपाभास ललाटात् प्रकटिता।।27।।