(राजकुमारी) पुरुषवेषेण पितुः समीपं सखीं प्रेषितवती
(तथा च तस्मै व्याख्यात) गत्वा वदतु
तव पुत्रः मज्जितः मया चक्षुषा दृष्टः |
नद्यां प्रक्षालितानां हस्तं न कश्चित् । ७.
इति श्रुत्वा शाहः विचलितः जागरितः ।
सः नदीतीरं गत्वा शब्दान् कर्तुं आरब्धवान् ।
इतः तत्र गत्वा भूमौ शयानः |
धनं लुण्ठयित्वा च साधुः अभवत्। ८.
(ततः) सा सखी एतदम् (शाहस्य पुत्रम्) उवाच।
यत् तव पिता साधुः भूत्वा बाण गतः।
सम्पत्तिं लुण्ठयित्वा वनम् अगच्छत्
त्वं च राजकुमार्याः गृहे समर्पितः। ९.
(शाहस्य पुत्रः) पित्रा निराशः सन् स्वगृहे एव स्थितवान् ।
(तत्र) सुखं प्राप्य देशधनादिकं सर्वं विस्मृतम्।
सः राजकुमारी यत् उक्तवान् तत् कर्तुं आरब्धवान्।
अनेन युक्त्या (राजपुत्रं) वञ्चयित्वा तत्रैव शाश्वतं स्थितवान्। १०.
गृहं विस्मृत्य सः राजकुमार्याः शयने उपविष्टवान्।
स्वगृहे चिरकालं सुखेन निवसति स्म।
(अस्य विषये) अन्यः कोऽपि व्यक्तिः अपि बाधितः नासीत् ।
राज कुमारी शाहपुत्रेण सह बहु आनन्दं प्राप्नोत् । ११.
अत्र श्रीचरितोपख्यानस्य त्रिचरित्रस्य मन्त्री भूप साम्बदस्य २६२तमं चरित्रं समाप्तं, सर्वं शुभम्। २६२.४९५१ इति । गच्छति
चतुर्विंशतिः : १.
पूर्वदिशि अजयचन्दः नाम राजा आसीत्
अनेकशत्रून् अनेकधा जितवान् यः |
तस्य गृहे नगरमतिः नाम्ना महिला आसीत्
यत् अतीव सुन्दरं, उज्ज्वलं, उत्तमप्रतिबिम्बयुक्तं च आसीत्। १.
तत्र राज्ञः भ्राता जुधकरणं नाम आसीत्
चतुर्णां कुन्तानां मध्ये यः प्रसिद्धः आसीत्।
तस्याः अतीव सुन्दरं रूपं शोभितम् आसीत् ।
(इव आसीत्) द्वितीयः सूर्यः इव। २.
द्वयम् : १.
तस्य रूपं दृष्ट्वा राणी मनसि अटत्
विस्मृत्य च (तस्याः) पतिं न च स्पष्टा प्रज्ञा आसीत्। ३.
चतुर्विंशतिः : १.
(तस्य) तत्र चतुरः आचार्यः आसीत् ।
एतत् सर्वं सः अवगच्छत्।
सा राज्ञीम् उक्त्वा तत्र गता
तत्र च (गतः) सर्वं कथितवान्। ४.
जुधकरणेन एतत् (राज्ञ्याः) न स्वीकृतम्।
तदा नाग मतिः क्रुद्धः अभवत्
यस्मै मया हृदयं दत्तम्, .
स मूर्खः मयि अवधानमपि न दत्तवान्।5.
द्वयम् : १.
यदि सः (जुधकरणः) मम समग्रं कथां अन्यस्मै कथयिष्यति।
तदा राजा अजयचन्दः मम कृते इदानीं दुःखितः भविष्यति। ६.
चतुर्विंशतिः : १.
तदा (मम) पतिः अन्यया स्त्रिया सह रुचिं वर्धयिष्यति
न च मम गृहं विस्मरन् अपि न आगमिष्यति।
अथ कथयतु मया किं कर्तव्यम् ?
(मात्रम्) निवृत्ति-अग्नौ दह्यमानाः भवन्तु। ७.
द्वयम् : १.
अतोऽद्य हतव्यः केनचित् चरित्रं कृत्वा।
सामेन हन्तव्यं (अभिप्रायेन) (प्रियवचनेन) यथा राजा न ज्ञास्यति। ८.
चतुर्विंशतिः : १.
(सः) सखीं आहूय व्याख्यातवान्
तत्र च बहुधनेन प्रेषितम्।
(तत् स्मारितवान्) यदा त्वं राजानम् आगच्छन्तं पश्यसि
अतः मद्यपानं कृत्वा तस्य दुरुपयोगं कुर्वन्तु। ९.
यदा राजा अजयचन्दः तत्र आगतः
अतः दासी कमली इति दर्शितवती।
सः बहुधा दुर्व्यवहारं प्राप्नोत्
राजानं च क्रुद्धं कृतवान्। १०.
इदानीं गृहाण इति राजा अवदत्
प्रासादात् च (अधः) क्षिप्तवान्।
ततः सखी तत्र पलायिता
यत्र जुधकरणस्य गृहम् आसीत्। ११.
अथ (अत्र) राज्ञी महता क्रोधेन आगता
सेनायाः च तत् कर्तुं अनुमन्यते स्म।
केन राज्ञः चोरः गृहे निगूढः, .
तं हन्तु इदानीं, सः एवं वक्तुं आरब्धवान्। १२.
द्वयम् : १.
राजा अपि तथैवानुज्ञां दत्तवान् बहुकोपेन हृदये