ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसम् ग्रन्थः
पुटः - 580
ਕਟੇ ਬੀਰ ਅਚੇਤੰ ॥੨੮੮॥
कटे बीर अचेतं ॥२८८॥शस्त्रधारैः बाहुप्रहारैः च च्छिन्नाः रक्तं प्रक्षिप्ताः योद्धाः मूर्च्छिताः पतन्ति च।२८८।
ਉਠੈ ਕ੍ਰੁਧ ਧਾਰੰ ॥
उठै क्रुध धारं ॥क्रोधः उदेति, २.
ਮਚੇ ਸਸਤ੍ਰ ਝਾਰੰ ॥
मचे ससत्र झारं ॥कवचस्य अनेकाः कालाः सन्ति, रक्तपिबकाः
ਖਹੈ ਖਗ ਖੂਨੀ ॥
खहै खग खूनी ॥खरागाः खादन्ति (आत्ममध्ये), २.
ਚੜੈ ਚਉਪ ਦੂਨੀ ॥੨੮੯॥
चड़ै चउप दूनी ॥२८९॥क्रोधप्रवाहेन प्रवहन्तः योद्धाः स्वशस्त्राणि घोरं प्रहरन्ति, रक्तखड्गसंघर्षेण च द्विगुणं उत्तेजिताः भवन्ति।२८९।
ਪਿਪੰ ਸ੍ਰੋਣ ਦੇਵੀ ॥
पिपं स्रोण देवी ॥देवी रक्तं पिबति, २.
ਹਸੈ ਅੰਸੁ ਭੇਵੀ ॥
हसै अंसु भेवी ॥(यथा) विद्युत् ('अंसु भेवी') हसति।
ਅਟਾ ਅਟ ਹਾਸੰ ॥
अटा अट हासं ॥(सा) उज्ज्वलं हसति, .
ਸੁ ਜੋਤੰ ਪ੍ਰਕਾਸੰ ॥੨੯੦॥
सु जोतं प्रकासं ॥२९०॥हसति देवी रक्तपिपासा ज्योतिप्रकाशवत् चतुर्भुजेषु व्याप्तं हास्यम्।२९०।
ਢੁਕੇ ਢੀਠ ਢਾਲੰ ॥
ढुके ढीठ ढालं ॥कवचयुक्ताः हट्टी (योद्धाः) (समीपे) उपयुक्ताः।
ਨਚੇ ਮੁੰਡ ਮਾਲੰ ॥
नचे मुंड मालं ॥बालकाः मालाधारिणः (शिवः) नृत्यन्ति।
ਕਰੈ ਸਸਤ੍ਰ ਪਾਤੰ ॥
करै ससत्र पातं ॥(योद्धा) शस्त्राणि आक्रमयन्ति, २.
ਉਠੈ ਅਸਤ੍ਰ ਘਾਤੰ ॥੨੯੧॥
उठै असत्र घातं ॥२९१॥दृढनिश्चयाः योद्धवः कवचमादाय युध्यन्ति शिवः कपालमालाधारी नृत्यति, शस्त्रबाहुप्रहाराः प्रहृताः।२९१।
ਰੁਪੇ ਵੀਰ ਧੀਰੰ ॥
रुपे वीर धीरं ॥धैर्यवान् योद्धाः व्यस्ताः सन्ति
ਤਜੈ ਤਾਣ ਤੀਰੰ ॥
तजै ताण तीरं ॥बाणाः च बलेन विदारयन्ति।
ਝਮੈ ਬਿਜੁ ਬੇਗੰ ॥
झमै बिजु बेगं ॥खड्गाः एवं प्रकाशन्ते
ਲਸੈ ਏਮ ਤੇਗੰ ॥੨੯੨॥
लसै एम तेगं ॥२९२॥धनुर्- योद्धवः पुनः पुनः धनुर्-आकृष्य बाणान् विसृजन्ति, खड्गाः च विद्युत्-प्रकाश इव प्रहृताः भवन्ति।२९२।
ਖਹੇ ਖਗ ਖੂਨੀ ॥
खहे खग खूनी ॥रक्तपानं खड्गं खादति, २.
ਚੜੈ ਚੌਪ ਦੂਨੀ ॥
चड़ै चौप दूनी ॥चाउ (युद्धस्य) द्विगुणं चिते, २.
ਕਰੈ ਚਿਤ੍ਰ ਚਾਰੰ ॥
करै चित्र चारं ॥सुन्दराः पराक्रमाः क्रियन्ते, २.
ਬਕੈ ਮਾਰੁ ਮਾਰੰ ॥੨੯੩॥
बकै मारु मारं ॥२९३॥रक्ता खड्गाः संघातं कुर्वन्ति द्विगुणोत्साहेन च योद्धाः युद्धं कुर्वन्ति, ते भव्ययोद्धाः “हन्तु, वध” इति उद्घोषयन्ति।२९३।
ਅਪੋ ਆਪ ਦਾਬੈ ॥
अपो आप दाबै ॥स्वकार्यं कुर्वन्ति, .
ਰਣੰ ਬੀਰ ਫਾਬੈ ॥
रणं बीर फाबै ॥योद्धा युद्धक्षेत्रे कथां कुर्वन्ति,
ਘਣੰ ਘਾਇ ਪੇਲੈ ॥
घणं घाइ पेलै ॥व्रणं बहूनि, २.
ਮਹਾ ਵੀਰ ਝੇਲੈ ॥੨੯੪॥
महा वीर झेलै ॥२९४॥परस्परं निपीडयन्तः योद्धाः भव्यरूपेण दृश्यन्ते महायोद्धाः परस्परं व्रणं कुर्वन्ति।२९४।
ਮੰਡੇ ਵੀਰ ਸੁਧੰ ॥
मंडे वीर सुधं ॥वीराः वीरतापूर्णाः, २.
ਕਰੈ ਮਲ ਜੁਧੰ ॥
करै मल जुधं ॥मल्लाः (मल्लाः) मल्लयुद्धं कुर्वन्ति।
ਅਪੋ ਆਪ ਬਾਹੈ ॥
अपो आप बाहै ॥स्वस्य दावस्य उपयोगं कुर्वन्ति, २.
ਉਭੈ ਜੀਤ ਚਾਹੈ ॥੨੯੫॥
उभै जीत चाहै ॥२९५॥योद्धवः परस्परं मल्लवत् नियोजिताः विजयकामान् शस्त्राणि प्रहरन्ति।२९५।
ਰਣੰ ਰੰਗ ਰਤੇ ॥
रणं रंग रते ॥(ये) युद्धे प्रवृत्ताः, २.
ਚੜੇ ਤੇਜ ਤਤੇ ॥
चड़े तेज तते ॥(ते) अतिवेगाः।
ਖੁਲੇ ਖਗ ਖੂਨੀ ॥
खुले खग खूनी ॥रक्तपिपासुः खड्गाः विवृताः, २.
ਚੜੇ ਚਉਪ ਦੂਨੀ ॥੨੯੬॥
चड़े चउप दूनी ॥२९६॥योद्धा युद्धेन ओतप्रोताः द्विगुणोत्साहेन च रक्तं खड्गं प्रहरन्ति।२९६।
ਨਭੰ ਹੂਰ ਪੂਰੰ ॥
नभं हूर पूरं ॥आकाशः पूर्णः हूराः, २.
ਭਏ ਵੀਰ ਚੂਰੰ ॥
भए वीर चूरं ॥(युद्धे) योधाः खण्डिताः पतन्ति, .
ਬਜੈ ਤੂਰ ਤਾਲੀ ॥
बजै तूर ताली ॥तुरहीधूपानि च ध्वन्यन्ते, २.
ਨਚੇ ਮੁੰਡ ਮਾਲੀ ॥੨੯੭॥
नचे मुंड माली ॥२९७॥दिवि कन्याश्च नभं चालयन्ति महाश्रान्ताः योधाः पतन्ति ताडनादः श्रूयते शिवः नृत्यति।।297।।
ਰਣੰ ਰੂਹ ਉਠੈ ॥
रणं रूह उठै ॥युद्धक्षेत्रे कोलाहलः भवति, .
ਸਰੰ ਧਾਰ ਬੁਠੈ ॥
सरं धार बुठै ॥तत्र बाणानां प्रकोपः, .
ਗਜੈ ਵੀਰ ਗਾਜੀ ॥
गजै वीर गाजी ॥शूरा योद्धा गर्जन्ति, .
ਤੁਰੇ ਤੁੰਦ ਤਾਜੀ ॥੨੯੮॥
तुरे तुंद ताजी ॥२९८॥विलपशब्दो रणक्षेत्रे उदयमानस्तेन सह बाणवृष्टिः अपि भवति, योधाः गर्जन्ति, अश्वाः च अस्मात् पार्श्वतः तत्पार्श्वं धावन्ति।२९८।
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥चौपाई
ਭਇਓ ਘੋਰ ਆਹਵ ਬਿਕਰਾਰਾ ॥
भइओ घोर आहव बिकरारा ॥अतीव घोरं घोरं युद्धं प्रचलति।
ਨਾਚੇ ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤ ਬੈਤਾਰਾ ॥
नाचे भूत प्रेत बैतारा ॥भूताः, भूताः, बैतालः च नृत्यन्ति।
ਬੈਰਕ ਬਾਣ ਗਗਨ ਗਇਓ ਛਾਈ ॥
बैरक बाण गगन गइओ छाई ॥आकाशं बैरेकैः (ध्वजैः बाणैः वा) पूरितम् अस्ति।
ਜਾਨੁਕ ਰੈਨ ਦਿਨਹਿ ਹੁਇ ਆਈ ॥੨੯੯॥
जानुक रैन दिनहि हुइ आई ॥२९९॥एवं घोरं युद्धं कृत्वा भूताः, राक्षसाः, बैतालः च नृत्यं कर्तुं आरब्धवन्तः, शूलबाणाः आकाशे प्रसृताः, दिवा रात्रौ पतिता इव भासते स्म।२९९।
ਕਹੂੰ ਪਿਸਾਚ ਪ੍ਰੇਤ ਨਾਚੈ ਰਣਿ ॥
कहूं पिसाच प्रेत नाचै रणि ॥कुत्रचित् प्रान्तरे पिशाचाः भूताः च नृत्यन्ति ।
ਜੂਝ ਜੂਝ ਕਹੂੰ ਗਿਰੇ ਸੁਭਟ ਗਣ ॥
जूझ जूझ कहूं गिरे सुभट गण ॥युद्धं कृत्वा क्वचित् योद्धानां समूहाः पतन्ति,