श्री दसम् ग्रन्थः

पुटः - 1427


ਬਿਗੀਰਦ ਕਸੇ ਹਰ ਦੁ ਆਹੂ ਬੁਰਾਕ ॥
बिगीरद कसे हर दु आहू बुराक ॥

'न कश्चित् तान् अश्वान् हर्तुं साहसं कर्तुं शक्नोति स्म,

ਤੁ ਓ ਰਾ ਬਿਬਖ਼ਸ਼ੀਦ ਖ਼ੁਦ ਦਸਤ ਤਾਕ ॥੫੫॥
तु ओ रा बिबक़शीद क़ुद दसत ताक ॥५५॥

'किन्तु त्वया तां स्वयमेव एकं दत्तम्।'(55)

ਚਰਾਮੇ ਕੁਨਦ ਕਾਰਹਾ ਬੇਖ਼ੁਦੀ ॥
चरामे कुनद कारहा बेक़ुदी ॥

'किमर्थं महोदय, त्वया विस्मृतः निर्णयः कृतः।'

ਕਿ ਰਾਹਾ ਅਜ਼ੋ ਮਨ ਸੁਰਾਹਾ ਤੁਈਂ ॥੫੬॥
कि राहा अज़ो मन सुराहा तुईं ॥५६॥

'राहु, सा अपहृतवती किन्तु त्वया स्वयमेव तस्याः कृते सुरहुः दत्तः।'(५६)

ਬਿਬੁਰਦਸ਼ ਅਜ਼ੋ ਅਸਪ ਹਰ ਦੋ ਅਜ਼ੀਮ ॥
बिबुरदश अज़ो असप हर दो अज़ीम ॥

उभौ अश्वौ सा हृतौ, .

ਵਜ਼ਾ ਰਾ ਬਿ ਬਖ਼ਸ਼ੀਦ ਹੁਕਮੇਾਂ ਰਹੀਮ ॥੫੭॥
वज़ा रा बि बक़शीद हुकमेां रहीम ॥५७॥

सा च तानि सख्ये समर्पयत्, ईश्वरानुकम्पया च।(57)

ਕਿ ਓ ਰਾ ਦਰਾਵੁਰਦ ਖ਼ਾਨਹ ਨਿਕਾਹ ॥
कि ओ रा दरावुरद क़ानह निकाह ॥

विवाह्य तां गृहम् आनयत्,

ਕਿ ਕੌਲੇ ਕੁਨਦ ਮੁਸਤਕੀਮ ਹੁਕਮ ਸ਼ਾਹ ॥੫੮॥
कि कौले कुनद मुसतकीम हुकम शाह ॥५८॥

स्वर्गप्रसादेन च प्रतिज्ञां पूर्णं कृतवान्।(58)

ਬਿਦਿਹ ਸਾਕੀਯਾ ਸਾਗ਼ਰੇ ਕੋਕਨਾਰ ॥
बिदिह साकीया साग़रे कोकनार ॥

(कविः कथयति) 'परिसमाप्तं खसखसपूर्णं चषकं देहि, .

ਦਰੇ ਵਕਤ ਜੰਗਸ਼ ਬਿਯਾਮਦ ਬ ਕਾਰ ॥੫੯॥
दरे वकत जंगश बियामद ब कार ॥५९॥

'यत् संघर्षकाले मम साहाय्यं कर्तुं शक्नोति।(59)

ਕਿ ਖ਼ੂਬਸਤ ਦਰ ਵਕਤ ਖ਼ਸਮ ਅਫ਼ਕਨੀ ॥
कि क़ूबसत दर वकत क़सम अफ़कनी ॥

'अथ च शत्रुताडयितुं विश्वसनीयम्।'

ਕਿ ਯਕ ਕੁਰਤਯਸ ਫ਼ੀਲ ਰਾ ਪੈਕਨੀ ॥੬੦॥੧੧॥
कि यक कुरतयस फ़ील रा पैकनी ॥६०॥११॥

'एकेन घूंटेन अपि गजवत् भावः भवति।'(60)(11)

ੴ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕੀ ਫ਼ਤਹ ॥
ੴ वाहिगुरू जी की फ़तह ॥

भगवान् एक एव विजयः सच्चे गुरोः |

ਰਜ਼ਾ ਬਖ਼ਸ਼ ਬਖ਼ਸ਼ਿੰਦਏ ਬੇਸ਼ੁਮਾਰ ॥
रज़ा बक़श बक़शिंदए बेशुमार ॥

आनन्दमयः, सुविधाप्रचुरता च युक्तः

ਰਿਹਾਈ ਦਿਹੋ ਪਾਕ ਪਰਵਰਦਗਾਰ ॥੧॥
रिहाई दिहो पाक परवरदगार ॥१॥

पोषकः मुक्तिदाता च(१) ।

ਰਹੀਮੋ ਕਰੀਮੋ ਮਕੀਨੋ ਮਕਾ ॥
रहीमो करीमो मकीनो मका ॥

सः दयालुः आश्रयदाता च अस्ति

ਅਜ਼ੀਮੋ ਫ਼ਹੀਮੋ ਜ਼ਮੀਨੋ ਜ਼ਮਾ ॥੨॥
अज़ीमो फ़हीमो ज़मीनो ज़मा ॥२॥

उदारः सर्वान् पृथिवीदिवौ च जानाति(२) ।

ਸ਼ੁਨੀਦਮ ਸੁਖ਼ਨ ਕੋਹ ਕੈਬਰ ਅਜ਼ੀਮ ॥
शुनीदम सुक़न कोह कैबर अज़ीम ॥

उच्छ्रितखैबरपर्वतेषु मया एकं कथा श्रुतम्

ਕਿ ਅਫ਼ਗਾ ਯਕੇ ਬੂਦ ਓ ਜਾ ਰਹੀਮ ॥੩॥
कि अफ़गा यके बूद ओ जा रहीम ॥३॥

तत्र राहीम(3) इति नाम एकः पठानः ।

ਯਕੇ ਬਾਨੂਏ ਬੂਦ ਓ ਹਮ ਚੁ ਮਾਹ ॥
यके बानूए बूद ओ हम चु माह ॥

तस्य भार्या चन्द्रवत् मनोहरम् आसीत्

ਕੁਨਦ ਦੀਦਨ ਸ਼ਰਿਸ਼ਤ ਗ਼ਰਦਨ ਜ਼ਿ ਸ਼ਾਹ ॥੪॥
कुनद दीदन शरिशत ग़रदन ज़ि शाह ॥४॥

तस्याः दृष्टिः एव अनेकेषां राजपुत्राणां कृते वधात्मकः आसीत्(४) ।

ਦੋ ਅਬਰੂ ਚੁ ਅਬਰੇ ਬਹਾਰਾ ਕੁਨਦ ॥
दो अबरू चु अबरे बहारा कुनद ॥

वर्षा-ऋतुमेघ इव

ਬਮਿਯਗਾ ਚੁ ਅਜ਼ ਤੀਰ ਬਾਰਾ ਕੁਨਦ ॥੫॥
बमियगा चु अज़ तीर बारा कुनद ॥५॥

तस्याः पलकयोः विद्युत्प्रवाहः आसीत् यः तान् (राजपुत्रान्) बाणवत् प्रहृतवान्(५) ।

ਰੁਖ਼ੇ ਚੂੰ ਖ਼ਲਾਸੀ ਦਿਹਦ ਮਾਹਿ ਰਾ ॥
रुक़े चूं क़लासी दिहद माहि रा ॥

तस्याः मुखात् कान्तिः तान् चन्द्रमपि विस्मर्तुं कृतवान्

ਬਹਾਰੇ ਗੁਲਿਸਤਾ ਦਿਹਦ ਸ਼ਾਹਿ ਰਾ ॥੬॥
बहारे गुलिसता दिहद शाहि रा ॥६॥

सर्वेषां राजपुत्राणां सा वसन्तकाले उद्यानस्य प्रतिरूपः आसीत्(६) ।

ਬ ਅਬਰੂ ਕਮਾਨੇ ਸ਼ੁਦਾ ਨਾਜ਼ਨੀਂ ॥
ब अबरू कमाने शुदा नाज़नीं ॥

तस्याः पलकाः धनुः इव युग्मिताः आसन्

ਬ ਚਸ਼ਮਸ਼ ਜ਼ਨਦ ਕੈਬਰੈ ਕਹਰਗੀਂ ॥੭॥
ब चशमश ज़नद कैबरै कहरगीं ॥७॥

ते च विपदां बाणान् निर्वहन्ति(७) ।

ਸ਼ੁਨੀਦਮ ਸੁਖ਼ਨ ਕੋਹ ਕੈਬਰ ਅਜ਼ੀਮ ॥
शुनीदम सुक़न कोह कैबर अज़ीम ॥

तस्याः दृष्टिः मद्यस्य आनन्दं ददाति स्म

ਗੁਲਿਸਤਾ ਕੁਨਦ ਬੂਮ ਸ਼ੋਰੀਦ ਦਸਤ ॥੮॥
गुलिसता कुनद बूम शोरीद दसत ॥८॥

निर्जनं च तथा पुष्पोद्यानानि(८) ।।

ਖ਼ੁਸ਼ੇ ਖ਼ੁਸ਼ ਜਮਾਲੋ ਕਮਾਲੋ ਹੁਸਨ ॥
क़ुशे क़ुश जमालो कमालो हुसन ॥

सा मनोहरसुन्दरी सर्वान् उत्तमतायाः मानदण्डान् अतिक्रान्तवती

ਬ ਸੂਰਤ ਜਵਾਨਸਤ ਫ਼ਿਕਰੇ ਕੁਹਨ ॥੯॥
ब सूरत जवानसत फ़िकरे कुहन ॥९॥

ललितवती न संशयः किन्तु पुरातनचिन्तना(९) ।

ਯਕੇ ਹਸਨ ਖ਼ਾ ਬੂਦ ਓ ਜਾ ਫ਼ਗਾ ॥
यके हसन क़ा बूद ओ जा फ़गा ॥

तत्र एकः पठानः निवसति स्म

ਬਦਾਨਸ਼ ਹਮੀ ਬੂਦ ਅਕਲਸ਼ ਜਵਾ ॥੧੦॥
बदानश हमी बूद अकलश जवा ॥१०॥

तस्मिन् एव स्थाने हसनखानः आह्वयत् तस्य विचारस्य बुद्धिः अत्यन्तं प्रौढा आसीत्(१०)

ਕੁਨਦ ਦੋਸਤੀ ਬਾ ਹਮਹ ਯਕ ਦਿਗਰ ॥
कुनद दोसती बा हमह यक दिगर ॥

तौ परस्परं बहु प्रेम्णा आस्ताम्

ਕਿ ਲੈਲੀ ਵ ਮਜਨੂੰ ਖ਼ਿਜ਼ਲ ਗਸ਼ਤ ਸਰ ॥੧੧॥
कि लैली व मजनूं क़िज़ल गशत सर ॥११॥

यत् मजनुः (रोमियो) लैला च (जूलियट्) अपि तेषु ईर्ष्याम् अनुभविष्यन्ति स्म(११) ।

ਚੁ ਬਾ ਯਕ ਦਿਗ਼ਰ ਹਮ ਚੁਨੀ ਗਸ਼ਤ ਮਸਤ ॥
चु बा यक दिग़र हम चुनी गशत मसत ॥

तेषु प्रेम्णः एतावत् तीव्रः अभवत्

ਚੁ ਪਾ ਅਜ਼ ਰਕਾਬੋ ਇਨਾ ਰਫ਼ਤ ਦਸਤ ॥੧੨॥
चु पा अज़ रकाबो इना रफ़त दसत ॥१२॥

लज्जास्तथा नियन्त्रणं नष्टा इति(१२) ।

ਤਲਬ ਕਰਦ ਓ ਖ਼ਾਨਏ ਖ਼ਿਲਵਤੇ ॥
तलब करद ओ क़ानए क़िलवते ॥

सा तं एकान्ते गृहं आमन्त्रितवती

ਮਿਯਾ ਆਮਦਸ਼ ਜੋ ਬਦਨ ਸ਼ਹਵਤੇ ॥੧੩॥
मिया आमदश जो बदन शहवते ॥१३॥

तं दृष्ट्वा च कामातिक्रान्ता(13)।

ਹਮੀਂ ਜੁਫ਼ਤ ਖ਼ੁਰਦੰਦ ਦੁ ਸੇ ਚਾਰ ਮਾਹ ॥
हमीं जुफ़त क़ुरदंद दु से चार माह ॥

खादने पिबने च

ਖ਼ਬਰ ਕਰਦ ਜੋ ਦੁਸ਼ਮਨੇ ਨਿਜ਼ਦ ਸ਼ਾਹ ॥੧੪॥
क़बर करद जो दुशमने निज़द शाह ॥१४॥

द्वौ त्रिचतुर्मासौ गतौ तेषां कश्चित् शत्रुः स्वामिनं न्यवेदयत्(१४) ।

ਬ ਹੈਰਤ ਦਰਾਮਦ ਫ਼ਗਾਨੇ ਰਹੀਮ ॥
ब हैरत दरामद फ़गाने रहीम ॥

रहीमखान पठानः क्रोधेन उड्डीयत

ਕਸ਼ੀਦਨ ਯਕੇ ਤੇਗ਼ ਗਰਰਾ ਅਜ਼ੀਮ ॥੧੫॥
कशीदन यके तेग़ गररा अज़ीम ॥१५॥

गर्जन् च खड्गं स्कन्धात्(15) आकृष्य।

ਚੁ ਖ਼ਬਰਸ਼ ਰਸੀਦੋ ਕਿ ਆਮਦ ਸ਼ੌਹਰ ॥
चु क़बरश रसीदो कि आमद शौहर ॥

यदा तस्याः पतिः आगच्छति इति वार्ता प्राप्ता

ਹੁਮਾ ਯਾਰ ਖ਼ੁਦ ਰਾ ਬਿਜ਼ਦ ਤੇਗ਼ ਸਰ ॥੧੬॥
हुमा यार क़ुद रा बिज़द तेग़ सर ॥१६॥

तया तं पुरुषं खड्गेन(16) जघान।

ਹਮਹਿ ਗੋਸ਼ਤੋ ਦੇਗ਼ ਅੰਦਰ ਨਿਹਾਦ ॥
हमहि गोशतो देग़ अंदर निहाद ॥

सा तस्य मांसं कड़ाहीयां स्थापयति स्म

ਮਸਾਲਯ ਬਿਅੰਦਾਖ਼ਤ ਆਤਸ਼ ਬਿਦਾਦ ॥੧੭॥
मसालय बिअंदाक़त आतश बिदाद ॥१७॥

मसाला योजयित्वा वह्निं च स्थापयित्वा(17)

ਸ਼ੌਹਰ ਰਾ ਖ਼ੁਰਾਨੀਦ ਬਾਕੀ ਬਿਮਾਦ ॥
शौहर रा क़ुरानीद बाकी बिमाद ॥

तत् पक्वं मांसं सा भर्तुः कृते सेवितवती

ਹਮਹ ਨੌਕਰਾ ਰਾ ਜ਼ਿਆਫ਼ਤ ਕੁਨਾਦ ॥੧੮॥
हमह नौकरा रा ज़िआफ़त कुनाद ॥१८॥

शेषेण सा भृत्यान्विनोदयामास(१८) ।