ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसम् ग्रन्थः
पुटः - 1384
ਜੋ ਜੂਝੇ ਸਨਮੁਖ ਅਸ ਧਾਰਾ ॥
जो जूझे सनमुख अस धारा ॥यः खड्गधारेण युध्यति स्म, .
ਤਿਨ ਕਾ ਪਲ ਮੋ ਭਯੋ ਉਧਾਰਾ ॥
तिन का पल मो भयो उधारा ॥सः पूर्वं क्षणमात्रेण ऋणं प्राप्नोति स्म।
ਇਹ ਜਗ ਤੇ ਬਿਲਖਤ ਨਹਿ ਭਏ ॥
इह जग ते बिलखत नहि भए ॥ते लोके न भवन्ति, .
ਚੜਿ ਬਿਵਾਨ ਸੁਰਲੋਕ ਸਿਧਏ ॥੩੪੫॥
चड़ि बिवान सुरलोक सिधए ॥३४५॥अपि तु विमानमारुह्य स्वर्गं गच्छन्ति स्म । ३४५ इति ।
ਸੋਫੀ ਜੇਤੇ ਭਜਤ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
सोफी जेते भजत प्रहारे ॥यावन्तः धावनपर्यङ्काः ताडिताः आसन्,
ਤੇ ਲੈ ਬਡੇ ਨਰਕ ਮੋ ਡਾਰੇ ॥
ते लै बडे नरक मो डारे ॥ते सर्वे महानरके क्षिप्ताः।
ਸਾਮੁਹਿ ਹ੍ਵੈ ਜਿਨਿ ਦੀਨੇ ਪ੍ਰਾਨਾ ॥
सामुहि ह्वै जिनि दीने प्राना ॥ये पुरतः प्राणान् निक्षिपन्ति स्म,
ਤਿਨ ਨਰ ਬੀਰ ਬਰੰਗਨਿ ਨਾਨਾ ॥੩੪੬॥
तिन नर बीर बरंगनि नाना ॥३४६॥अनेकविधाः दुर्भाग्याः तेषां पुरुषाणां कृते अभवन् । ३४६ इति ।
ਕੇਤਿਕ ਬਿਧੇ ਬਜ੍ਰ ਅਰੁ ਬਾਨਾ ॥
केतिक बिधे बज्र अरु बाना ॥वज्रबाणैः कति विद्धाः
ਗਿਰਿ ਗਿਰਿ ਪਰੇ ਧਰਨ ਪਰ ਨਾਨਾ ॥
गिरि गिरि परे धरन पर नाना ॥बहवः च भूमौ पतिताः।
ਮਹਾਰਥੀ ਬਾਨਨ ਕੌ ਬਾਧੇ ॥
महारथी बानन कौ बाधे ॥बह्वीः महारथाः बद्धाः बाणाः (बाणधनुषः) भूमौ पतिताः आसन्।
ਗਿਰਿ ਗਿਰਿ ਪਰੇ ਰਹੇ ਪੁਨਿ ਸਾਧੇ ॥੩੪੭॥
गिरि गिरि परे रहे पुनि साधे ॥३४७॥परन्तु तदपि (तेषां) लक्ष्यं आसीत्। ३४७ इति ।
ਸੂਰ ਬਡੇ ਰਨ ਮਚੇ ਬਿਕਟ ਅਤਿ ॥
सूर बडे रन मचे बिकट अति ॥अनेके नायकाः घोरं युद्धं कृतवन्तः आसन् ।
ਧਾਇ ਧਾਇ ਕਰ ਪਰੇ ਬਿਕਟ ਮਤਿ ॥
धाइ धाइ कर परे बिकट मति ॥ते परस्परं भृशं आक्रमणं कुर्वन्तः आसन्।
ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਕਰਿ ਸਕਲ ਪੁਕਾਰਾ ॥
मारि मारि करि सकल पुकारा ॥नागरे, ढोल, दममे च क्रीडन्ति स्म
ਦੁੰਦਭਿ ਢੋਲ ਦਮਾਮੋ ਭਾਰਾ ॥੩੪੮॥
दुंदभि ढोल दमामो भारा ॥३४८॥सर्वे च (योद्धाः) 'हन्तु, हन्तु' इति उद्घोषयन्ति स्म। ३४८.
ਹਾਕਿ ਹਾਕਿ ਹਥਿਯਾਰ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
हाकि हाकि हथियार प्रहारे ॥ते भिन्नभिन्नरूपेण शस्त्राणां प्रयोगं कुर्वन्ति स्म
ਬੀਨਿ ਬੀਨਿ ਬਾਨਨ ਤਨ ਮਾਰੇ ॥
बीनि बीनि बानन तन मारे ॥एकैकं च बाणान् (योद्धानां शरीरेषु) निपातयन्ति स्म।
ਝੁਕਿ ਝੁਕਿ ਹਨੇ ਸੈਹਥੀ ਘਾਇਨ ॥
झुकि झुकि हने सैहथी घाइन ॥प्रणामं कुर्वन्तः शूलानि क्षिपन्तः आसन्
ਜੂਝੈ ਅਧਿਕ ਦੁਬਹਿਯਾ ਚਾਇਨ ॥੩੪੯॥
जूझै अधिक दुबहिया चाइन ॥३४९॥उभौ बाहुयुधौ च योद्धा महता हर्षेण हन्ति स्म। ३४९.
ਕਹੀ ਪਰੇ ਹਾਥਿਨ ਕੇ ਸੁੰਡਾ ॥
कही परे हाथिन के सुंडा ॥कुत्रचित् गजानां कूपाः आसन् ।
ਬਾਜੀ ਰਥੀ ਗਜਨ ਕੇ ਮੁੰਡਾ ॥
बाजी रथी गजन के मुंडा ॥अश्वसूतानां हस्तिनां शिरसा क्वचित् ।
ਝੁੰਡ ਪਰੇ ਕਹੀ ਜੂਝਿ ਜੁਝਾਰੇ ॥
झुंड परे कही जूझि जुझारे ॥क्वचित् योद्धानां यूथानां यूथाः आसन्
ਤੀਰ ਤੁਫੰਡ ਤੁਪਨ ਕੇ ਮਾਰੇ ॥੩੫੦॥
तीर तुफंड तुपन के मारे ॥३५०॥बाणैः बन्दुकैः तोपैः च हतः | ३५० इति ।
ਬਹੁ ਜੂਝੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸਿਪਾਹੀ ॥
बहु जूझे इह भाति सिपाही ॥एवं बहवः सैनिकाः मारिताः
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਧੁਜਨੀ ਰਿਪੁ ਗਾਹੀ ॥
भाति भाति धुजनी रिपु गाही ॥एकैकं च शत्रुसैन्यं पराजितम् |
ਉਤ ਕੀਯ ਸਿੰਘ ਬਾਹਨੀ ਕੋਪੈ ॥
उत कीय सिंघ बाहनी कोपै ॥तत्र सिंहसवारः (दुलाह देई) क्रुद्धः अभवत्
ਇਤਿ ਅਸਿਧੁਜ ਲੈ ਧਾਯੋ ਧੋਪੈ ॥੩੫੧॥
इति असिधुज लै धायो धोपै ॥३५१॥अत्र च महाकालः ('असिधुजः') खड्गेन पतितः। ३५१.
ਕਹੂੰ ਲਸੈ ਰਨ ਖੜਗ ਕਟਾਰੀ ॥
कहूं लसै रन खड़ग कटारी ॥क्वचित् युद्धक्षेत्रे खड्गशूलानि च प्रज्वलन्ति स्म ।
ਜਾਨੁਕ ਮਛ ਬੰਧੇ ਮਧਿ ਜਾਰੀ ॥
जानुक मछ बंधे मधि जारी ॥(इव दृश्यते स्म) मत्स्याः जाले बद्धाः (अर्थात् फसन्ति) इव।
ਸਿੰਘ ਬਾਹਨੀ ਸਤ੍ਰੁ ਬਿਹੰਡੇ ॥
सिंघ बाहनी सत्रु बिहंडे ॥सिंहारोही (दुलाह देइ) शत्रून् नाशयत् |
ਤਿਲ ਤਿਲ ਪ੍ਰਾਇ ਅਸੁਰ ਕਰਿ ਖੰਡੇ ॥੩੫੨॥
तिल तिल प्राइ असुर करि खंडे ॥३५२॥दिग्गजान् च तिलतुल्यखण्डान् विदारितवान्। ३५२ इति ।
ਕਹੂੰ ਪਾਖਰੈ ਕਟੀ ਬਿਰਾਜੈ ॥
कहूं पाखरै कटी बिराजै ॥क्वचित् (अश्वानाम्) खुराः छिन्नाः आसन्
ਬਖਤਰ ਕਹੂੰ ਗਿਰੇ ਨਰ ਰਾਜੈ ॥
बखतर कहूं गिरे नर राजै ॥क्वचित् च योद्धा कवचभूषिताः |
ਕਹੂੰ ਚਲਤ ਸ੍ਰੋਨਤ ਕੀ ਧਾਰਾ ॥
कहूं चलत स्रोनत की धारा ॥तत्र कुत्रचित् रक्तस्य धाराः धावन्ति स्म ।
ਛੁਟਤ ਬਾਗ ਮੋ ਜਨਕੁ ਫੁਹਾਰਾ ॥੩੫੩॥
छुटत बाग मो जनकु फुहारा ॥३५३॥(एवं दृश्यते स्म) उद्याने फव्वारा इव धावति स्म। ३५३ इति ।
ਕਹੂੰ ਡਾਕਨੀ ਸ੍ਰੋਨਤ ਪੀਯੈ ॥
कहूं डाकनी स्रोनत पीयै ॥कुत्रचित् डाकिन्याः रक्तं पिबन्ति स्म ।
ਝਾਕਨਿ ਕਹੂੰ ਮਾਸ ਭਖਿ ਜੀਯੈ ॥
झाकनि कहूं मास भखि जीयै ॥कुत्रचित् गृध्राः हृदयं मांसं खादन्ति स्म ।
ਕਾਕਨਿ ਕਹੂੰ ਫਿਰੈ ਕਹਕਾਤੀ ॥
काकनि कहूं फिरै कहकाती ॥कुत्रचित् काकाः क्रन्दन्ति स्म ।
ਪ੍ਰੇਤ ਪਿਸਾਚਨ ਡੋਲਤ ਮਾਤੀ ॥੩੫੪॥
प्रेत पिसाचन डोलत माती ॥३५४॥क्वचित् भूताः भूताः च मत्ताः डुलन्ति स्म। ३५४ इति ।
ਹਸਤ ਫਿਰਤ ਪ੍ਰੇਤਨ ਕੀ ਦਾਰਾ ॥
हसत फिरत प्रेतन की दारा ॥(कुत्रचित्) भूतपत्न्यः प्रहसन्तः परिभ्रमन्ति स्म
ਡਾਕਨਿ ਕਹੂੰ ਬਜਾਵਤ ਤਾਰਾ ॥
डाकनि कहूं बजावत तारा ॥कुत्रचित् च डाकनीः (डाकिन्याः) हस्तौ ताडयन्ति स्म।
ਜੋਗਿਨ ਫਿਰੈ ਕਹੂੰ ਮੁਸਕਾਤੀ ॥
जोगिन फिरै कहूं मुसकाती ॥कुत्रचित् जोगान् हसन्ति स्म।
ਭੂਤਨ ਕੀ ਇਸਤ੍ਰੀ ਮਦ ਮਾਤੀ ॥੩੫੫॥
भूतन की इसत्री मद माती ॥३५५॥क्वचित् भूतपत्न्यः (भूतानि) उन्मत्ताः (भ्रमन्तः)।३५५।
ਫਿਰਤ ਡਕਾਰ ਕਹੂੰ ਰਨ ਡਾਕਨਿ ॥
फिरत डकार कहूं रन डाकनि ॥कुत्रचित् युद्धक्षेत्रे डाकपालाः कूर्चाम् कुर्वन्ति स्म
ਮਾਸ ਅਹਾਰ ਕਰਤ ਕਹੂੰ ਝਾਕਨਿ ॥
मास अहार करत कहूं झाकनि ॥कुत्रचित् च गृध्राः मांसं खादन्ति स्म।
ਪ੍ਰੇਤ ਪਿਸਾਚ ਹਸੇ ਕਿਲਕਾਰੈ ॥
प्रेत पिसाच हसे किलकारै ॥कुत्रचित् भूताः भूताः च क्रन्दन्ति स्म हसन्ति स्म।
ਕਹੂੰ ਮਸਾਨ ਕਿਲਕਟੀ ਮਾਰੈ ॥੩੫੬॥
कहूं मसान किलकटी मारै ॥३५६॥कुत्रचित् भूताः (भूताः) क्रन्दन्ति स्म। ३५६ इति ।