ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसम् ग्रन्थः
पुटः - 1385
ਕਢੈ ਦੈਤ ਰਨ ਦਾਤ ਬਿਹਾਰਤ ॥
कढै दैत रन दात बिहारत ॥(क्वचित्) विशालाः प्रान्तरे नग्नदन्ताः भ्रमन्ति स्म
ਭੂਤ ਪ੍ਰੇਤ ਤਾਲੀ ਕਹ ਮਾਰਤ ॥
भूत प्रेत ताली कह मारत ॥भूताः च जयजयकारं कुर्वन्ति स्म।
ਉਲਕਾ ਪਾਤ ਹੋਤ ਆਕਾਸਾ ॥
उलका पात होत आकासा ॥आकाशात् नक्षत्राणि अङ्गाराणि वा ('उल्का') पतन्ति स्म ।
ਅਸੁਰ ਸੈਨ ਇਹ ਬਿਧਿ ਭਯੋ ਨਾਸਾ ॥੩੫੭॥
असुर सैन इह बिधि भयो नासा ॥३५७॥एवं विशालसेना नष्टा अभवत् । ३५७ इति ।
ਬਹਤ ਅਮਿਤ ਰਨ ਪਵਨ ਪ੍ਰਚੰਡਾ ॥
बहत अमित रन पवन प्रचंडा ॥मरुभूमिस्थः अतीव प्रचण्डः वायुः प्रवहति स्म ।
ਦਿਖਿਯਤ ਪਰੇ ਸੁਭਟ ਖੰਡ ਖੰਡਾ ॥
दिखियत परे सुभट खंड खंडा ॥(तत्र) खण्डखण्डशायिताः योद्धाः दृष्टाः।
ਕਾਕਨਿ ਕੁਹਕਿ ਮਾਨਵਤਿ ਤਾਤੀ ॥
काकनि कुहकि मानवति ताती ॥काकाः क्रन्दितस्वरेण क्रन्दन्ति स्म,
ਫਾਗੁਨ ਜਾਨੁ ਕੋਕਿਲਾ ਮਾਤੀ ॥੩੫੮॥
फागुन जानु कोकिला माती ॥३५८॥यथा कोकिलाः फागनमासे मत्ताः जल्पन्ति। ३५८.
ਇਹ ਬਿਧਿ ਸ੍ਰੋਨ ਕੁੰਡਿ ਭਰਿ ਗਯੋ ॥
इह बिधि स्रोन कुंडि भरि गयो ॥एवं रक्तकुण्डः पूरितः,
ਦੂਸਰ ਮਾਨਸਰੋਵਰ ਭਯੋ ॥
दूसर मानसरोवर भयो ॥(कल्पयतु) द्वितीयं मन्सरोवरं घटितम्।
ਸੇਤ ਛਤ੍ਰੁ ਤਹ ਹੰਸ ਬਿਰਾਜੈ ॥
सेत छत्रु तह हंस बिराजै ॥भग्नानि (शुक्लानि) छत्राणि हंसवत् अलङ्कृतानि आसन्
ਅਨਤ ਸਾਜ ਜਲ ਜਿਯ ਸੇ ਰਾਜੈ ॥੩੫੯॥
अनत साज जल जिय से राजै ॥३५९॥अन्ये च उपकरणानि जलजीव इव दृश्यन्ते स्म ('जल-जिया')।359.
ਟੂਕ ਟੂਕ ਦੰਤੀ ਕਹੂੰ ਭਏ ॥
टूक टूक दंती कहूं भए ॥भग्नाः गजाः कुत्रचित् शयिताः आसन्
ਤਿਲ ਤਿਲ ਪ੍ਰਾਇ ਸੁਭਟ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ॥
तिल तिल प्राइ सुभट ह्वै गए ॥योद्धाश्च तिल इव शयिताः आसन्।
ਸ੍ਰੋਨਤ ਧਾਰਿ ਬਹੀ ਇਕ ਬਾਰਾ ॥
स्रोनत धारि बही इक बारा ॥एकतः रक्तधारा प्रवहति स्म,
ਭਈ ਧੂਰਿ ਰਨ ਕੀ ਸਭ ਗਾਰਾ ॥੩੬੦॥
भई धूरि रन की सभ गारा ॥३६०॥(यस्मात्) रणस्य मृत्तिका मलम् अभवत् । ३६० इति ।
ਨੇਜਬਾਜ ਬਹੁ ਬੀਰ ਸੰਘਾਰੇ ॥
नेजबाज बहु बीर संघारे ॥स्नाइपरैः बहवः नायकाः मारिताः आसन्
ਪ੍ਰੋਏ ਬਰਾ ਸੀਖ ਭਟਿਯਾਰੇ ॥
प्रोए बरा सीख भटियारे ॥(यथा) भट्टियाराः सिक्खेषु सुप्रशिक्षिताः आसन्।
ਟੂਕ ਟੂਕ ਭਟ ਰਨ ਹ੍ਵੈ ਰਹੇ ॥
टूक टूक भट रन ह्वै रहे ॥रणक्षेत्रे वीराः खण्डखण्डाः शयिताः,
ਜਿਨ ਕੇ ਘਾਵ ਸਰੋਹਿਨ ਬਹੇ ॥੩੬੧॥
जिन के घाव सरोहिन बहे ॥३६१॥यस्य व्रणेषु सरोहिः (खड्गः) धावितवान्। ३६१ इति ।
ਇਹ ਬਿਧਿ ਅਮਿਤ ਕੋਪ ਕਰਿ ਕਾਲਾ ॥
इह बिधि अमित कोप करि काला ॥एवं प्रकारेण आह्वानं बहु क्रुद्धं भवति
ਕਾਢਤ ਭਯੋ ਦਾਤ ਬਿਕਰਾਲਾ ॥
काढत भयो दात बिकराला ॥घोरं दन्तधावनम् आरब्धम् ।
ਛਿਪ੍ਰ ਹਨੇ ਛਿਨ ਮਾਝ ਛਤ੍ਰਾਲੇ ॥
छिप्र हने छिन माझ छत्राले ॥ते शीघ्रं छत्राणि हन्ति स्म
ਸੂਰਬੀਰ ਬਲਵਾਨ ਮੁਛਾਲੇ ॥੩੬੨॥
सूरबीर बलवान मुछाले ॥३६२॥यः योद्धा बलवान् बलवान् आसीत्। ३६२ इति ।
ਦੁਹੂੰ ਅਧਿਕ ਰਨ ਕਿਯੋ ਅਪਾਰਾ ॥
दुहूं अधिक रन कियो अपारा ॥उभौ कटुयुद्धं कृतवन्तौ,
ਦਾਨਵ ਮਰਤ ਭਯੋ ਨਹਿ ਮਾਰਾ ॥
दानव मरत भयो नहि मारा ॥परन्तु दिग्गजाः न म्रियन्ते स्म ।
ਤਬ ਅਸਿਧੁਜ ਅਸ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰੋ ॥
तब असिधुज अस मंत्र बिचारो ॥अथ असिधूजः (महा कला) एवं चिन्तितवान्
ਜਿਹ ਬਿਧਿ ਤੇ ਦਾਨਵਹਿ ਸੰਘਾਰੋ ॥੩੬੩॥
जिह बिधि ते दानवहि संघारो ॥३६३॥यथा दैत्यानां वधः कर्तुं शक्यते। ३६३ इति ।
ਸਰਬਾਕਰਖਨ ਕਿਯ ਅਸਿਧੁਜ ਜਬ ॥
सरबाकरखन किय असिधुज जब ॥यदा महायुगः (स्वशक्त्या) सर्वान् आकर्षितवान्।
ਉਪਜਤ ਤੇ ਰਹਿ ਗਏ ਅਸੁਰ ਤਬ ॥
उपजत ते रहि गए असुर तब ॥अथ दैत्यानां जन्मनिवृत्तम्।
ਆਗ੍ਯਾ ਬਹੁਰਿ ਕਾਲਿ ਕਹ ਦਈ ॥
आग्या बहुरि कालि कह दई ॥ततः सः 'काली' इत्यस्मै अनुमतिं दत्तवान् ।
ਸਤ੍ਰੁ ਸੈਨ ਭਛਨ ਕਰਿ ਗਈ ॥੩੬੪॥
सत्रु सैन भछन करि गई ॥३६४॥सा शत्रुसैन्यं भक्षयति स्म। ३६४ इति ।
ਏਕੈ ਅਸੁਰ ਤਬੈ ਰਹਿ ਗਯੋ ॥
एकै असुर तबै रहि गयो ॥तदा एकः एव विशालः अवशिष्टः आसीत् ।
ਤ੍ਰਾਸਿਤ ਅਧਿਕ ਚਿਤ ਮਹਿ ਭਯੋ ॥
त्रासित अधिक चित महि भयो ॥सः मनसि अतीव भीतः आसीत् ।
ਹਾਇ ਹਾਇ ਕਸ ਕਰੌ ਉਪਾਵਾ ॥
हाइ हाइ कस करौ उपावा ॥हि हि' किं कर्तव्यमिति चिन्तयितुं आरब्धवान्।
ਅਸ ਕੋਈ ਚਲਤ ਨੇ ਮੇਰਾ ਦਾਵਾ ॥੩੬੫॥
अस कोई चलत ने मेरा दावा ॥३६५॥इदानीं मम किमपि दावः (दावा वा) नास्ति। ३६५ इति ।
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥द्वयम् : १.
ਮਹਾ ਕਾਲ ਕੀ ਸਰਨਿ ਜੇ ਪਰੇ ਸੁ ਲਏ ਬਚਾਇ ॥
महा काल की सरनि जे परे सु लए बचाइ ॥महाकालस्य शरणं पतति स त्रायते।
ਔਰ ਨ ਉਪਜਾ ਦੂਸਰ ਜਗ ਭਛਿਯੋ ਸਭੈ ਬਨਾਇ ॥੩੬੬॥
और न उपजा दूसर जग भछियो सभै बनाइ ॥३६६॥अन्यः (विशालः) लोके न जातः, (काली) तान् सर्वान् खादितवान्। ३६६ इति ।
ਜੋ ਪੂਜਾ ਅਸਿਕੇਤੁ ਕੀ ਨਿਤ ਪ੍ਰਤਿ ਕਰੈ ਬਨਾਇ ॥
जो पूजा असिकेतु की नित प्रति करै बनाइ ॥ये असिकेतुम् (महायुगम्) प्रतिदिनं पूजयन्ति,
ਤਿਨ ਪਰ ਅਪਨੋ ਹਾਥ ਦੈ ਅਸਿਧੁਜ ਲੇਤ ਬਚਾਇ ॥੩੬੭॥
तिन पर अपनो हाथ दै असिधुज लेत बचाइ ॥३६७॥असिधुजः हस्तं दत्त्वा तान् तारयति। ३६७ इति ।
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥चतुर्विंशतिः : १.
ਦੁਸਟ ਦੈਤ ਕਛੁ ਬਾਤ ਨ ਜਾਨੀ ॥
दुसट दैत कछु बात न जानी ॥दुष्टासुरः किमपि न अवगच्छति स्म।
ਮਹਾ ਕਾਲ ਤਨ ਪੁਨਿ ਰਿਸਿ ਠਾਨੀ ॥
महा काल तन पुनि रिसि ठानी ॥महा काल प्रति (सः) पुनः क्रुद्धः अभवत्।
ਬਲ ਅਪਬਲ ਅਪਨੋ ਨ ਬਿਚਾਰਾ ॥
बल अपबल अपनो न बिचारा ॥(सः) स्वस्य बलं दुर्बलतां च न मन्यते स्म।
ਗਰਬ ਠਾਨਿ ਜਿਯ ਬਹੁਰਿ ਹੰਕਾਰਾ ॥੩੬੮॥
गरब ठानि जिय बहुरि हंकारा ॥३६८॥मम मनसि बहु गर्वः, गर्वः च गृहीतवान्। ३६८ इति ।
ਰੇ ਰੇ ਕਾਲ ਫੂਲਿ ਜਿਨਿ ਜਾਹੁ ॥
रे रे काल फूलि जिनि जाहु ॥(वक्तुं च प्रवृत्तः) हे काल! तथा मा पुष्पं कुरु, २.
ਬਹੁਰਿ ਆਨਿ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਮਚਾਹੁ ॥
बहुरि आनि संग्राम मचाहु ॥आगच्छ पुनः (मया सह) युद्धं कुरुत।