(Áit éigin) bhí na fathaigh ag fánaíocht san fhásach agus a bhfiacla lomtha
Agus bhí na taibhsí ag gáire.
Is gnách go dtiteann réaltaí nó suthanna (‘meteors’) ón spéir.
Ar an mbealach seo scriosadh an t-arm ollmhór. 357.
Bhí gaoth an-láidir ag séideadh san fhásach.
Chonacthas (Tá) laochra ina luí ina bpíosaí.
Bhí na fithich ag glaodhach 'na thón,
Mar a bheadh na cuacha ag caint go meisceach i mí Fhagan. 358.
Mar sin do líonadh an linn fola,
(Glac leis) gur tharla an dara Mansarovar.
Bhí scáthanna fearthainne briste (bán) ag maisiú mar ealaí
Agus bhí cuma créatúir uisce ar threalamh eile ('Jal-Jiya').359.
Bhí elephants briste ina luí áit éigin
Agus bhí na laochra ina luí mar caochÚn.
Bhí sruth fola ag sileadh ar thaobh amháin,
(Mar gheall ar a) bhí ithir na Rann tar éis éirí siolta. 360.
Mharaigh na snipers go leor laochra
(Mar a bheadh) Bhí na Bhattiars oilte go maith i Sikhs.
Sa chatha, luigh na laochra i bpíosaí,
Ar a wounds rith Sarohi (claíomh). 361.
Ar an mbealach seo tá an glaoch an-feargach
Thosaigh teething Uafásach.
Mharaigh siad na scáthanna fearthainne go tapa
A bhí ina ghaiscíoch, láidir agus láidir. 362.
Throid an bheirt le cogadh searbh,
Ach ní raibh na fathaigh ag fáil bháis.
Ansin cheap Asidhuja (Maha Kala) mar sin
Sa chaoi is gur féidir fathaigh a mharú. 363.
Nuair a tharraing an Aois Mhór (lena chumhacht) gach duine.
Ansin scoir na fathaigh de bheith rugadh.
Ansin thug sé cead do ‘Kali’.
Chaith sí arm an namhad. 364.
Ansin níor fhan ach fathach amháin.
Bhí an-eagla air ina aigne.
Dia duit, thosaigh ag smaoineamh ar cad ba cheart a dhéanamh.
Anois níl aon éileamh (ná éileamh) agam. 365.
dé:
An té a thagann faoi thearmann Maha Kaal, déantar é a shábháil.
Ní rugadh (fathach) eile ar domhan, d'ith (Kali) iad go léir. 366.
Iad siúd a adhradh Asiketu (an aois mhór) gach lá,
Sábhálann Asidhuj iad trína lámh a thabhairt. 367.
fiche ceathair:
Níor thuig an deamhan olc faic.
Tháinig fearg ar Maha Kaal Prati (sé) arís.
Níor mheas (sé) a neart agus a laige féin.
ghlac sé a lán mórtais agus mórtais i m'intinn. 368.
(agus thosaigh sé ag rá) O Kaal! Ná bláth mar sin,
Tar agus troid (liom) arís.