Sri Dasam Granth

Leathanach - 369


ਨਾਹਕ ਹੀ ਤੂ ਰਿਸੀ ਮਨ ਮੈ ਨਹੀ ਆਨ ਤ੍ਰੀਯਾ ਮਨ ਬਾਤ ਹਮਾਰੈ ॥
naahak hee too risee man mai nahee aan treeyaa man baat hamaarai |

Bíonn fearg ort i d'intinn gan úsáid, mar níl bean eile i m'intinn

ਤਾ ਤੇ ਅਸੋਕ ਕੇ ਸਾਥ ਸੁਨੋ ਬਲਿ ਤੀਰ ਨਦੀ ਸਭ ਸੋਕਹਿ ਡਾਰੈ ॥
taa te asok ke saath suno bal teer nadee sabh sokeh ddaarai |

���Mar sin éist liom le háthas agus imigh liom

ਯਾ ਤੇ ਨ ਅਉਰ ਭਲੀ ਕਛੁ ਹੈ ਮਿਲਿ ਕੈ ਹਮ ਮੈਨ ਕੋ ਮਾਨ ਨਿਵਾਰੈ ॥੭੩੬॥
yaa te na aaur bhalee kachh hai mil kai ham main ko maan nivaarai |736|

Ar bhruach na habhann déarfainn mar seo nach bhfuil aon gopi eile chomh deas leatsa, tar éis sin ligigí dúinn araon bród dia an ghrá a bhriseadh.736.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਰਸਾਤਰ ਹ੍ਵੈ ਅਤਿ ਹੀ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਢਿਗ ਬਾਤ ਉਚਾਰੀ ॥
kaanrah rasaatar hvai at hee brikhabhaan sutaa dtig baat uchaaree |

Labhair Krishna, fonn Kama a dhéanamh, (seo) le Radha.

ਤਾਹਿ ਮਨੀ ਹਰਿ ਬਾਤ ਸੋਊ ਤਿਨ ਮਾਨ ਕੀ ਬਾਤ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਡਾਰੀ ॥
taeh manee har baat soaoo tin maan kee baat bidaa kar ddaaree |

Nuair a labhair Krishna le Radha go suaite, rinne sí géilleadh do Krishna agus thréig sí a bród.

ਹਾਥਹਿ ਸੋ ਬਹੀਆ ਗਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਅਬ ਖੇਲਹਿ ਯਾਰੀ ॥
haatheh so baheea geh sayaam su aaise kahiyo ab kheleh yaaree |

Agus (a) lámh lena lámh, dúirt Krishna (leis) dá bhrí sin, (teacht) anois lig dúinn 'yari' a imirt.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹਿਯੋ ਤਬ ਰਾਧਕਾ ਸੋ ਹਮਰੇ ਸੰਗ ਕੇਲ ਕਰੋ ਮੋਰੀ ਪਿਆਰੀ ॥੭੩੭॥
kaanrah kahiyo tab raadhakaa so hamare sang kel karo moree piaaree |737|

Agus í i seilbh a láimhe, dúirt Krishna, ���Come my friend and most beloved Radha! ionsúnn tú féin i súgradh paiseanta liom.���737.

ਰਾਧੇ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥
raadhe baach kaanrah so |

Óráid Radha chuig Krishna:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SwayYA

ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਨੰਦ ਲਾਲ ਲਲਾ ਕਹੁ ਉਤਰ ਦੀਨੋ ॥
yau sun kai brikhabhaan sutaa nand laal lalaa kahu utar deeno |

Ag éisteacht leis seo, d'fhreagair Radha Krishna daor.

ਤਾਹੀ ਸੋ ਬਾਤ ਕਰੋ ਹਰਿ ਜੂ ਜਿਹ ਕੇ ਸੰਗ ਨੇਹੁ ਘਨੋ ਤੁਮ ਕੀਨੋ ॥
taahee so baat karo har joo jih ke sang nehu ghano tum keeno |

Ag éisteacht le focail Krishna, d'fhreagair Radha, ���O Krishna! Labhraíonn tú léi, lena bhfuil tú i ngrá

ਕਾਹੇ ਕਉ ਮੋਰੀ ਗਹੀ ਬਹੀਆ ਸੁ ਦੁਖਾਵਤ ਕਾਹੇ ਕਉ ਹੋ ਮੁਹਿ ਜੀ ਨੋ ॥
kaahe kau moree gahee baheea su dukhaavat kaahe kau ho muhi jee no |

Cén fáth a bhfuil mo lámh agat agus cén fáth a bhfuil mo chroí gortaithe agat?

ਯੌ ਕਹਿ ਬਾਤ ਭਰੀ ਅਖੀਆ ਕਰਿ ਕੈ ਦੁਖ ਸਾਸ ਉਸਾਸ ਸੁ ਲੀਨੋ ॥੭੩੮॥
yau keh baat bharee akheea kar kai dukh saas usaas su leeno |738|

���Cén fáth a bhfuil greim agat ar mo lámh agus cad chuige a bhfuil tú ag cur anacair ar mo chroí?��� Ag rá seo, líonadh súile Radha��� le deora agus d’éirigh sí osna fhada.738.

ਕੇਲ ਕਰੋ ਉਠਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਸੋ ਜਿਨਿ ਸੰਗ ਰਚਿਯੋ ਮਨ ਹੈ ਸੁ ਤੁਮਾਰੋ ॥
kel karo utth gvaaran so jin sang rachiyo man hai su tumaaro |

(Thosaigh ansin a rá) Ingne leis an Gopi sin, lena bhfuil d'intinn déanta.

ਸ੍ਵਾਸਨ ਲੈ ਅਖੀਆ ਭਰ ਕੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੋ ॥
svaasan lai akheea bhar kai brikhabhaan sutaa ih bhaat uchaaro |

Ag cur osna fhada uirthi agus ag líonadh a súile le deora, dúirt Radha, ���O Krishna! roam leat leis na gopis, a bhfuil tú ag gabháil fondly

ਸੰਗ ਚਲੋ ਨਹਿ ਹਉ ਤੁਮਰੇ ਕਰਿ ਆਯੁਧ ਲੈ ਕਹਿਓ ਕਿਉ ਨਹੀ ਮਾਰੋ ॥
sang chalo neh hau tumare kar aayudh lai kahio kiau nahee maaro |

���Féadfaidh tú fiú mise a mharú ag tógáil na n-arm i do lámha, ach ní rachaidh mé leat

ਸਾਚ ਕਹੋ ਤੁਮ ਸੋ ਬਤੀਯਾ ਤਜਿ ਕੈ ਹਮ ਕੋ ਜਦੁਬੀਰ ਪਧਾਰੋ ॥੭੩੯॥
saach kaho tum so bateeyaa taj kai ham ko jadubeer padhaaro |739|

Ó Krishna! Tá mé ag insint na fírinne duit go bhféadfaidh tú imeacht, ag fágáil anseo mé.���739.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ਰਾਧੇ ਸੋ ॥
kaanrah joo baach raadhe so |

Óráid Krishna a seoladh chuig Radha:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SwayYA

ਸੰਗ ਚਲੋ ਹਮਰੇ ਉਠ ਕੈ ਸਖੀ ਮਾਨ ਕਛੁ ਮਨ ਮੈ ਨਹੀ ਆਨੋ ॥
sang chalo hamare utth kai sakhee maan kachh man mai nahee aano |

���A stór! tá tú ag gabháil liom, ag tréigean do mhórtas, tháinig mé chugat, ag tréigean mo amhras go léir

ਆਇ ਹੋ ਹਉ ਤਜਿ ਸੰਕਿ ਨਿਸੰਕ ਕਛੂ ਤਿਹ ਤੇ ਰਸ ਰੀਤਿ ਪਛਾਨੋ ॥
aae ho hau taj sank nisank kachhoo tih te ras reet pachhaano |

Aithnigh modh an ghrá beagán le do thoil

ਮਿਤ੍ਰ ਕੇ ਬੇਚੇ ਕਿਧੌ ਬਿਕੀਯੈ ਇਹ ਸ੍ਰਉਨ ਸੁਨੋ ਸਖੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਹਾਨੋ ॥
mitr ke beche kidhau bikeeyai ih sraun suno sakhee preet kahaano |

���Tá cara ar a dhíol riamh réidh le díol, seans gur chuala tú an saghas seo grá go cinnte le do chluasa

ਤਾ ਤੇ ਹਉ ਤੇਰੀ ਕਰੋ ਬਿਨਤੀ ਕਹਿਬੋ ਮੁਹਿ ਮਾਨਿ ਸਖੀ ਅਬ ਮਾਨੋ ॥੭੪੦॥
taa te hau teree karo binatee kahibo muhi maan sakhee ab maano |740|

Dá bhrí sin, a stór! Tá mé ag iarraidh oraibh aontú le mo rá.���740.

ਰਾਧੇ ਬਾਚ ॥
raadhe baach |

Óráid Radha:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SwayYA

ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਹਰਿ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਹਰਿ ਕੋ ਤਿਨ ਯਾ ਬਿਧਿ ਉਤਰ ਦੀਨੋ ॥
yau sun kai har kee bateeyaa har ko tin yaa bidh utar deeno |

Ag éisteacht le focail Krishna, d'fhreagair Radha mar sin, ���Krishna! cathain a mhair an grá idir tú féin agus mise?

ਪ੍ਰੀਤਿ ਰਹੀ ਹਮ ਸੋ ਤੁਮਰੀ ਕਹਾ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਦ੍ਰਿਗਿ ਬਾਰਿ ਭਰੀਨੋ ॥
preet rahee ham so tumaree kahaa yau keh kai drig baar bhareeno |

��� Ag rá seo, bhí súile Radha líonta le deora, a dúirt sí arís,

ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੀ ਸੰਗ ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਅਤਿ ਕੋਪ ਬਢਿਯੋ ਤਿਹ ਤੇ ਮੁਹਿ ਜੀ ਨੋ ॥
preet karee sang chandrabhagaa at kop badtiyo tih te muhi jee no |

���Tá tú i ngrá le Chandarbhaga agus chuir tú iallach orm le fearg a fhágáil ar an réimse spraoi amorous

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਭਰਿ ਸ੍ਵਾਸ ਲਯੌ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਕਪਟੀਨੋ ॥੭੪੧॥
yau keh kai bhar svaas layau kab sayaam kahai at hee kapatteeno |741|

��� Deir an file Shyam, ar an méid seo a rá, gur chuir an duine meallta sin osna fhada.741.

ਕ੍ਰੋਧ ਭਰੀ ਫਿਰਿ ਬੋਲਿ ਉਠੀ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਮੁਖ ਸੁੰਦਰ ਸਿਉ ॥
krodh bharee fir bol utthee brikhabhaan sutaa mukh sundar siau |

Labhair Radha, líonadh le fearg, arís lena aghaidh álainn.

ਤੁਮ ਸੋ ਹਮ ਸੋ ਰਸ ਕਉਨ ਰਹਿਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬਿਧਿ ਕੋ ਪਹਿ ਜਿਉ ॥
tum so ham so ras kaun rahiyo kab sayaam kahai bidh ko peh jiau |

Líonadh le fury, labhair Radha amach as a béal álainn, ���O Krishna! níl aon ghrá anois idir tú féin agus mise, b'fhéidir gur theastaigh sin ón Providence.���

ਹਰਿ ਯੌ ਕਹੀ ਮੋ ਹਿਤ ਹੈ ਤੁਹਿ ਸੋ ਉਨਿ ਕੋਪਿ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਸੋ ਕਹੁ ਕਿਉ ॥
har yau kahee mo hit hai tuhi so un kop kahiyo ham so kahu kiau |

Deir Krishna go bhfuil an-ghreann aige uirthi, ach cuireann sí fearg ar ais ar cén fáth a raibh draíocht aige uirthi?

ਤੁਮਰੇ ਸੰਗਿ ਕੇਲ ਕਰੇ ਬਨ ਮੈ ਸੁਨੀਯੈ ਬਤੀਯਾ ਹਮਰੀ ਬਲਿ ਇਉ ॥੭੪੨॥
tumare sang kel kare ban mai suneeyai bateeyaa hamaree bal iau |742|

Tá sí (Chandarbhaga) gafa i spraoi amorous leat san fhoraois.742.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ਰਾਧੇ ਸੋ ॥
kaanrah joo baach raadhe so |

Óráid Krishna a seoladh chuig Radha:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SwayYA

ਮੋਹਿਯੋ ਹਉ ਤੇਰੋ ਸਖੀ ਚਲਿਬੋ ਪਿਖਿ ਮੋਹਿਯੋ ਸੁ ਹਉ ਦ੍ਰਿਗ ਪੇਖਤ ਤੇਰੇ ॥
mohiyo hau tero sakhee chalibo pikh mohiyo su hau drig pekhat tere |

���A stór! Tá mé ar buile i ngrá leat mar gheall ar do ghluaiseacht agus do shúile

ਮੋਹਿ ਰਹਿਯੋ ਅਲਕੈ ਤੁਮਰੀ ਪਿਖਿ ਜਾਤ ਗਯੋ ਤਜਿ ਯਾ ਨਹੀ ਡੇਰੇ ॥
mohi rahiyo alakai tumaree pikh jaat gayo taj yaa nahee ddere |

Is aoibhinn liom do chuid gruaige a fheiceáil, mar sin, níorbh fhéidir liom dul go dtí mo theach, é a thréigean

ਮੋਹਿ ਰਹਿਯੋ ਤੁਹਿ ਅੰਗ ਨਿਹਾਰਤ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢੀ ਤਿਹ ਤੇ ਮਨ ਮੇਰੇ ॥
mohi rahiyo tuhi ang nihaarat preet badtee tih te man mere |

���Is breá liom fiú do ghéaga a fheiceáil, mar sin tá mo ghrá duit méadaithe i m’intinn

ਮੋਹਿ ਰਹਿਯੋ ਮੁਖ ਤੇਰੋ ਨਿਹਾਰਤ ਜਿਉ ਗਨ ਚੰਦ ਚਕੋਰਨ ਹੇਰੇ ॥੭੪੩॥
mohi rahiyo mukh tero nihaarat jiau gan chand chakoran here |743|

Bhí draíocht orm ar d’aghaidh a fheiceáil mar an Partridge ag féachaint ar an ngealach.743.

ਤਾ ਤੇ ਨ ਮਾਨ ਕਰੋ ਸਜਨੀ ਮੁਹਿ ਸੰਗ ਚਲੋ ਉਠ ਕੈ ਅਬ ਹੀ ॥
taa te na maan karo sajanee muhi sang chalo utth kai ab hee |

���Mar sin, a stór! ná fan i bród anois, éirigh agus imigh liom díreach anois

ਹਮਰੀ ਤੁਮ ਸੋ ਸਖੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਘਨੀ ਕੁਪਿ ਬਾਤ ਕਹੋ ਤਜਿ ਕੈ ਸਬ ਹੀ ॥
hamaree tum so sakhee preet ghanee kup baat kaho taj kai sab hee |

Tá grá as cuimse agam duit, tréig d’fhearg agus labhair liom

ਤਿਹ ਤੇ ਇਹ ਛੁਦ੍ਰਨ ਬਾਤ ਕੀ ਰੀਤਿ ਕਹਿਯੋ ਨ ਅਰੀ ਤੁਮ ਕੋ ਫਬਹੀ ॥
tih te ih chhudran baat kee reet kahiyo na aree tum ko fabahee |

���Ní miste duit labhairt ar bhealach chomh neamhshibhialta

ਤਿਹ ਤੇ ਸੁਨ ਮੋ ਬਿਨਤੀ ਚਲੀਯੈ ਇਹ ਕਾਜ ਕੀਏ ਨ ਕਛੂ ਲਭ ਹੀ ॥੭੪੪॥
tih te sun mo binatee chaleeyai ih kaaj kee na kachhoo labh hee |744|

Éist le m'iarratas agus imthigh, mar ní fhaibhreoidh aon ghnóthach ort ar an gcuma so.���744.

ਅਤਿ ਹੀ ਜਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਰੀ ਬਿਨਤੀ ਤਬ ਹੀ ਮਨ ਰੰਚ ਤ੍ਰੀਯਾ ਸੋਊ ਮਾਨੀ ॥
at hee jab kaanrah karee binatee tab hee man ranch treeyaa soaoo maanee |

Nuair a d'iarr Krishna go leor uaireanta, ansin d'aontaigh an gopi (Radha) beagán

ਦੂਰ ਕਰੀ ਮਨ ਕੀ ਗਨਤੀ ਜਬ ਹੀ ਹਰਿ ਕੀ ਤਿਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਛਾਨੀ ॥
door karee man kee ganatee jab hee har kee tin preet pachhaanee |

Bhain sí an seachmall dá aigne agus d’aithin sí grá Krishna:

ਤਉ ਇਮ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਈ ਜੋਊ ਸੁੰਦਰਤਾ ਮਹਿ ਤ੍ਰੀਯਨ ਰਾਨੀ ॥
tau im utar det bhee joaoo sundarataa meh treeyan raanee |

D'fhreagair Radha, banríon na mban faoi áilleacht Krishna

ਤ੍ਯਾਗ ਦਈ ਦੁਚਿਤਈ ਮਨ ਕੀ ਹਰਿ ਸੋ ਰਸ ਬਾਤਨ ਸੋ ਨਿਜ ਕਾਨੀ ॥੭੪੫॥
tayaag dee duchitee man kee har so ras baatan so nij kaanee |745|

thréig sí an dualsacht aigne agus thosaigh sí ag caint ar an ngrá paiseanta le Krishna.745.

ਮੋਹਿ ਕਹੋ ਚਲੀਯੈ ਹਮਰੇ ਸੰਗ ਜਾਨਤ ਹੋ ਰਸ ਸਾਥ ਛਰੋਗੇ ॥
mohi kaho chaleeyai hamare sang jaanat ho ras saath chharoge |

Arsa Radha, ���Ar n-aigne leat d'iarr orm dul leat, ach tá a fhios agam gur tríd an ngrádh paiseanta go meallfaidh tú mé.