Sri Dasam Granth

Leathanach - 317


ਅਥ ਚੀਰ ਚਰਨ ਕਥਨੰ ॥
ath cheer charan kathanan |

Anois tosaíonn an cur síos ar bhaint éadaí

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SwayYA

ਨ੍ਰਹਾਵਨਿ ਲਾਗਿ ਜਬੈ ਗੁਪੀਆ ਤਬ ਲੈ ਪਟ ਕਾਨ ਚਰਿਯੋ ਤਰੁ ਊਪੈ ॥
nrahaavan laag jabai gupeea tab lai patt kaan chariyo tar aoopai |

Nuair a thosaigh an gopis folctha a ghlacadh, chuaigh Krishna suas an crann ag cur amach a gcuid éadaí

ਤਉ ਮੁਸਕਯਾਨ ਲਗੀ ਮਧਿ ਆਪਨ ਕੋਇ ਪੁਕਾਰ ਕਰੇ ਹਰਿ ਜੂ ਪੈ ॥
tau musakayaan lagee madh aapan koe pukaar kare har joo pai |

Rinne an gopis aoibh agus scairt cuid acu agus dúirt siad leis:

ਚੀਰ ਹਰੇ ਹਮਰੇ ਛਲ ਸੋ ਤੁਮ ਸੋ ਠਗ ਨਾਹਿ ਕਿਧੋ ਕੋਊ ਭੂ ਪੈ ॥
cheer hare hamare chhal so tum so tthag naeh kidho koaoo bhoo pai |

���Goid tú ár gcuid éadaí go calaoiseach, níl aon thug eile cosúil leatsa

ਹਾਥਨ ਸਾਥ ਸੁ ਸਾਰੀ ਹਰੀ ਦ੍ਰਿਗ ਸਾਥ ਹਰੋ ਹਮਰੋ ਤੁਮ ਰੂਪੈ ॥੨੫੧॥
haathan saath su saaree haree drig saath haro hamaro tum roopai |251|

Tá ár gcuid éadaí tógtha uait le do lámha agus tá tú ag gabháil ár n-áilleacht le do shúile.���251.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਕਾਨ ਜੂ ਸੋ ॥
gopee baach kaan joo so |

Óráid an gopis seolta chuig Krishna:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SwayYA

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਮੁਖ ਤੇ ਗੁਪੀਆ ਇਹ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸਿਖੇ ਤੁਮ ਬਾਤ ਭਲੀ ਹੈ ॥
sayaam kahiyo mukh te gupeea ih kaanrah sikhe tum baat bhalee hai |

Dúirt Gopis, ���O Krishna! tá an post maith seo (do rud ar bith) foghlamtha agat

ਨੰਦ ਕੀ ਓਰ ਪਿਖੋ ਤੁਮ ਹੂੰ ਦਿਖੋ ਭ੍ਰਾਤ ਕੀ ਓਰ ਕਿ ਨਾਮ ਹਲੀ ਹੈ ॥
nand kee or pikho tum hoon dikho bhraat kee or ki naam halee hai |

Féadfaidh tú a fheiceáil i dtreo Nand, féach i dtreo do dheartháir Balram

ਚੀਰ ਹਰੇ ਹਮਰੇ ਛਲ ਸੋ ਸੁਨਿ ਮਾਰਿ ਡਰੈ ਤੁਹਿ ਕੰਸ ਬਲੀ ਹੈ ॥
cheer hare hamare chhal so sun maar ddarai tuhi kans balee hai |

Nuair a bheidh a fhios ag Kansa gur ghoid tú ár n-éadaí, maróidh an chumhachtach sin tú

ਕੋ ਮਰ ਹੈ ਹਮ ਕੋ ਤੁਮਰੋ ਨ੍ਰਿਪ ਤੋਰ ਡਰੈ ਜਿਮ ਕਉਲ ਕਲੀ ਹੈ ॥੨੫੨॥
ko mar hai ham ko tumaro nrip tor ddarai jim kaul kalee hai |252|

Ní déarfaidh aon duine tada linn go mbainfidh an rí leat mar an lotus.���252.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ਗੋਪੀ ਸੋ ॥
kaanrah baach gopee so |

Óráid Krishna seolta chuig gopis:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SwayYA

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਤਿਨ ਕੋ ਇਹ ਬਾਤ ਨ ਦਿਓ ਪਟ ਹਉ ਨਿਕਰਿਯੋ ਬਿਨੁ ਤੋ ਕੋ ॥
kaanrah kahee tin ko ih baat na dio patt hau nikariyo bin to ko |

Dúirt Krishna, ���Ní thabharfaidh mé ar ais do chuid éadaí go dtiocfaidh tú amach

ਕਿਉ ਜਲ ਬੀਚ ਰਹੀ ਛਪ ਕੈ ਤਨ ਕਾਹਿ ਕਟਾਵਤ ਹੋ ਪਹਿ ਜੋਕੋ ॥
kiau jal beech rahee chhap kai tan kaeh kattaavat ho peh joko |

Cén fáth go bhfuil tú go léir i bhfolach san uisce agus ag cur do choirp bite ag na leeches?

ਨਾਮ ਬਤਾਵਤ ਹੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਤਿਹ ਕੋ ਫੁਨਿ ਨਾਹਿ ਕਛੂ ਡਰੁ ਮੋ ਕੋ ॥
naam bataavat ho nrip ko tih ko fun naeh kachhoo ddar mo ko |

A rí, dá n-ainmnigh tú, níl aon eagla agam uaidh

ਕੇਸਨ ਤੇ ਗਹਿ ਕੈ ਤਪ ਕੀ ਅਗਨੀ ਮਧਿ ਈਧਨ ਜਿਉ ਉਹਿ ਝੋਕੋ ॥੨੫੩॥
kesan te geh kai tap kee aganee madh eedhan jiau uhi jhoko |253|

Bainfidh mé (ar an talamh) é ag breith air le gruaig mar an fagot a chaitear trí thine.���253.

ਰੂਖਿ ਚਰੇ ਹਰਿ ਜੀ ਰਿਝ ਕੈ ਮੁਖ ਤੇ ਜਬ ਬਾਤ ਕਹੀ ਇਹ ਤਾ ਸੋ ॥
rookh chare har jee rijh kai mukh te jab baat kahee ih taa so |

Nuair a dúirt Krishna é seo leis (le áthas) dhreap sé níos airde fós ar an droichead.

ਤਉ ਰਿਸਿ ਬਾਤ ਕਹੀ ਉਨ ਹੂੰ ਇਹ ਜਾਇ ਕਹੈ ਤੁਹਿ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੋ ॥
tau ris baat kahee un hoon ih jaae kahai tuhi maat pitaa so |

Ag rá seo, chuaigh Krishna suas níos faide ar an gcrann le fearg, an gopis, ansin, agus é ag fearg, dúirt, ���Deirfimid le do thuismitheoirí,���

ਜਾਇ ਕਹੋ ਇਹ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਮਨ ਹੈ ਤੁਮਰੋ ਕਹਬੇ ਕਹੁ ਜਾ ਸੋ ॥
jaae kaho ih kaanrah kahee man hai tumaro kahabe kahu jaa so |

Dúirt Krishna, ���Téigh agus abair faoi do dhuine ar bith ar mhaith leat a rá

ਜੋ ਸੁਨਿ ਕੋਊ ਕਹੈ ਹਮ ਕੋ ਇਹ ਤੋ ਹਮ ਹੂੰ ਸਮਝੈ ਫੁਨਿ ਵਾ ਸੋ ॥੨੫੪॥
jo sun koaoo kahai ham ko ih to ham hoon samajhai fun vaa so |254|

Tá a fhios agam nach bhfuil d’intinn chomh dána aon ní a rá le duine ar bith má deir éinne aon ní liom, déileálfaidh mé leis dá réir sin.���254.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥
kaanrah baach |

Óráid Krishna:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SwayYA

ਦੇਉ ਬਿਨਾ ਨਿਕਰੈ ਨਹਿ ਚੀਰ ਕਹਿਯੋ ਹਸਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੁਨੋ ਤੁਮ ਪਿਆਰੀ ॥
deo binaa nikarai neh cheer kahiyo has kaanrah suno tum piaaree |

���O dhaoine daor! Ní thabharfaidh mé ar ais na héadaí gan tú a fháil amach as an uisce

ਸੀਤ ਸਹੋ ਜਲ ਮੈ ਤੁਮ ਨਾਹਕ ਬਾਹਰਿ ਆਵਹੋ ਗੋਰੀ ਅਉ ਕਾਰੀ ॥
seet saho jal mai tum naahak baahar aavaho goree aau kaaree |

Tá an slaghdán san uisce gan úsáid agat

ਦੇ ਅਪੁਨੇ ਅਗੂਆ ਪਿਛੂਆ ਕਰ ਬਾਰਿ ਤਜੋ ਪਤਲੀ ਅਰੁ ਭਾਰੀ ॥
de apune agooaa pichhooaa kar baar tajo patalee ar bhaaree |

���O gopis bán, dubh, caol agus trom! cén fáth a bhfuil tú ag teacht amach ag coinneáil do lámha chun tosaigh agus ar chúl?

ਯੌ ਨਹਿ ਦੇਉ ਕਹਿਓ ਹਰਿ ਜੀ ਤਸਲੀਮ ਕਰੋ ਕਰ ਜੋਰਿ ਹਮਾਰੀ ॥੨੫੫॥
yau neh deo kahio har jee tasaleem karo kar jor hamaaree |255|

Iarrann tú le lámha fillte, nó ní thabharfaidh mé éadaí duit.���255.

ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਹਰਿ ਜੀ ਤਿਨ ਸੋ ਰਿਝ ਕੈ ਇਹ ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਤੁਮ ਮੇਰੀ ॥
fer kahee har jee tin so rijh kai ih baat suno tum meree |

Ansin dúirt Krishna le beagán feirge, ���Éist le mo chuid focal, tréig do shyness,

ਜੋਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰੋ ਹਮਰੋ ਕਰ ਲਾਜ ਕੀ ਕਾਟਿ ਸਭੈ ਤੁਮ ਬੇਰੀ ॥
jor pranaam karo hamaro kar laaj kee kaatt sabhai tum beree |

Tar amach as an uisce agus bogha os mo chomhair le lámha fillte

ਬਾਰ ਹੀ ਬਾਰ ਕਹਿਯੋ ਤੁਮ ਸੋ ਮੁਹਿ ਮਾਨਹੁ ਸੀਘ੍ਰ ਕਿਧੋ ਇਹ ਹੇ ਰੀ ॥
baar hee baar kahiyo tum so muhi maanahu seeghr kidho ih he ree |

���Deirim libh anois is arís glacadh le pé rud atá le rá agam go gasta, nó rachfaidh mé agus déarfaidh mé le gach éinne

ਨਾਤੁਰ ਜਾਇ ਕਹੋ ਸਭ ਹੀ ਪਹਿ ਸਉਹ ਲਗੈ ਫੁਨਿ ਠਾਕੁਰ ਕੇਰੀ ॥੨੫੬॥
naatur jaae kaho sabh hee peh sauh lagai fun tthaakur keree |256|

Tá mé ag mionnú ar mo Thiarna glac cibé rud a deirim.���256.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥
gopee baach kaanrah so |

Óráid gopis seolta chuig Krishna:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SwayYA

ਜੋ ਤੁਮ ਜਾਇ ਕਹੋ ਤਿਨ ਹੀ ਪਹਿ ਤੋ ਹਮ ਬਾਤ ਬਨਾਵਹਿ ਐਸੇ ॥
jo tum jaae kaho tin hee peh to ham baat banaaveh aaise |

Má théann tú a insint do na daoine sin (fúinn), ansin déanfaimid suas scéal mar seo.

ਚੀਰ ਹਰੇ ਹਮਰੇ ਹਰਿ ਜੀ ਦਈ ਬਾਰਿ ਤੇ ਨਿਆਰੀ ਕਢੈ ਹਮ ਕੈਸੇ ॥
cheer hare hamare har jee dee baar te niaaree kadtai ham kaise |

���Má théann tú a rá rud ar bith, déarfaimid freisin mar seo gur ghoid Krishna ár gcuid éadaí, conas a d’fhéadfaimis teacht amach as an uisce?

ਭੇਦ ਕਹੈ ਸਭ ਹੀ ਜਸੁਧਾ ਪਹਿ ਤੋਹਿ ਕਰੈ ਸਰਮਿੰਦਤ ਵੈਸੇ ॥
bhed kahai sabh hee jasudhaa peh tohi karai saramindat vaise |

Inseoidh (do mháthair) an rún go léir do Jasodha agus cuirfidh sé náire ort mar sin

ਜਿਉ ਨਰ ਕੋ ਗਹਿ ਕੈ ਤਿਰੀਯਾ ਹੂੰ ਸੁ ਮਾਰਤ ਲਾਤਨ ਮੂਕਨ ਜੈਸੇ ॥੨੫੭॥
jiau nar ko geh kai tireeyaa hoon su maarat laatan mookan jaise |257|

���Inseoidh muid gach rud do mháthair Yashoda agus cuirfimid náire ort mar an gceann a fuair slad maith ó mhná.���257.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥
kaanrah baach |

Óráid Krishna:

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਬਾਤ ਕਹੀ ਤਬ ਇਹ ਹਰੀ ਕਾਹਿ ਬੰਧਾਵਤ ਮੋਹਿ ॥
baat kahee tab ih haree kaeh bandhaavat mohi |

Dúirt Krishna, ���Tá tú ag gabháil dom gan úsáid

ਨਮਸਕਾਰ ਜੋ ਨ ਕਰੋ ਮੋਹਿ ਦੁਹਾਈ ਤੋਹਿ ॥੨੫੮॥
namasakaar jo na karo mohi duhaaee tohi |258|

Mura ndéanann tú bogha os mo chomhair, ansin mionnóidh mé i do choinne.���258.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ॥
gopee baach |

Óráid an gopis:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SwayYA

ਕਾਹਿ ਖਿਝਾਵਤ ਹੋ ਹਮ ਕੋ ਅਰੁ ਦੇਤ ਕਹਾ ਜਦੁਰਾਇ ਦੁਹਾਈ ॥
kaeh khijhaavat ho ham ko ar det kahaa jaduraae duhaaee |

A Thiarna Yadavas! Cén fáth a bhfuil tú buartha dúinn, agus cén fáth a bhfuil tú ag fulaingt?

ਜਾ ਬਿਧਿ ਕਾਰਨ ਬਾਤ ਬਨਾਵਤ ਸੋ ਬਿਧਿ ਹਮ ਹੂੰ ਲਖਿ ਪਾਈ ॥
jaa bidh kaaran baat banaavat so bidh ham hoon lakh paaee |

Dúirt an gopis, ���O Krishna! cén fáth a bhfuil tú ag cur as dúinn agus ag mionnú orainn? An cuspóir a bhfuil tú ag déanamh seo go léir, ní mór dúinn a thuiscint freisin

ਭੇਦ ਕਰੋ ਹਮ ਸੋ ਤੁਮ ਨਾਹਕ ਬਾਤ ਇਹੈ ਮਨ ਮੈ ਤੁਹਿ ਆਈ ॥
bhed karo ham so tum naahak baat ihai man mai tuhi aaee |

Rud a cheiltíonn tú uainn go neamhbhalbh. Cad atá i d'intinn (a nochtadh)

ਸਉਹ ਲਗੈ ਹਮ ਠਾਕੁਰ ਕੀ ਜੁ ਰਹੈ ਤੁਮਰੀ ਬਿਨੁ ਮਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥੨੫੯॥
sauh lagai ham tthaakur kee ju rahai tumaree bin maat sunaaee |259|

���Nuair a bheidh an smaoineamh céanna agat i d’intinn (gur mian leat gach duine againn a bheith agat), ansin cén fáth a bhfuil tú ag conspóid linn gan úsáid? Mionnaimid ar an Tiarna nach ndéarfaimid aon ní faoi sin leat a mháthair.���259.