Sri Dasam Granth

Leathanach - 825


ਬਹੁ ਯਾ ਕੌ ਧਨ ਦੀਜਿਯੈ ਜਿਨਿ ਇਹ ਜਾਇ ਨਿਰਾਸ ॥੭॥
bahu yaa kau dhan deejiyai jin ih jaae niraas |7|

Caithfidh tú go leor airgid a thabhairt dó chun imeacht gan fearg a chur air.'(7)

ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਤਰੁਨਿ ਬਹੁ ਧਨ ਦਿਯ ਤਿਹ ਹਾਥ ॥
sunat bachan triy ko tarun bahu dhan diy tih haath |

Ag éisteacht seo thug an fear dó a lán airgid.

ਮਾਲੀ ਕਰਿ ਕਾਢ੍ਯੋ ਹਿਤੁ ਇਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕੇ ਸਾਥ ॥੮॥
maalee kar kaadtayo hit ih charitr ke saath |8|

Mar sin lig an bhean, agus an fear eile á cheilt uirthi mar gharraíodóir, éalú trí mheabhlaireacht,(8)

ਪੁਹਪ ਮਤੀ ਇਹ ਛਲ ਭਏ ਮਿਤ੍ਰਹਿ ਦਿਯੋ ਟਰਾਇ ॥
puhap matee ih chhal bhe mitreh diyo ttaraae |

Trí cumhráin tréitheach na bláthanna,

ਮਾਲੀ ਕਰਿ ਕਾਢ੍ਯੋ ਤਿਸੈ ਰੂਪ ਨਗਰ ਕੇ ਰਾਇ ॥੯॥
maalee kar kaadtayo tisai roop nagar ke raae |9|

Ó mo Raja! chuir sí iallach ar a leannán imeacht agus éalú gan dua.(9)(l)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੋ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਚਤ੍ਰਦਸਮੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੪॥੨੫੩॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitro mantree bhoop sanbaade chatradasamo charitr samaapatam sat subham sat |14|253|afajoon|

An Ceathrú Parable Déag de Chomhrá na gCritéar Ardmhianach An Raja agus an tAire, Críochnaithe le Beannacht. (14)(253)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਕਥਾ ਚਤੁਰਦਸ ਮੰਤ੍ਰ ਬਰ ਨ੍ਰਿਪ ਸੌ ਕਹੀ ਬਖਾਨਿ ॥
kathaa chaturadas mantr bar nrip sau kahee bakhaan |

Mar sin d'inis an tAire an ceathrú parabal déag don Raja.

ਸੁਨਤ ਰੀਝਿ ਕੇ ਨ੍ਰਿਪ ਰਹੇ ਦਿਯੋ ਅਧਿਕ ਤਿਹ ਦਾਨ ॥੧॥
sunat reejh ke nrip rahe diyo adhik tih daan |1|

Bhí an Raja thar a bheith sásta agus chuir sé an-saibhir ar an Aire trí airgead a thabhairt dó.(l)

ਏਕ ਬਿਮਾਤ੍ਰਾ ਭਾਨ ਕੀ ਰਾਮਦਾਸ ਪੁਰ ਬੀਚ ॥
ek bimaatraa bhaan kee raamadaas pur beech |

Bhíodh baintreach ina cónaí i gcathair Ramdaspur.

ਬਹੁ ਪੁਰਖਨ ਸੌ ਰਤਿ ਕਰੈ ਊਚ ਨ ਜਾਨੈ ਨੀਚ ॥੨॥
bahu purakhan sau rat karai aooch na jaanai neech |2|

Thairgfeadh sí grá do dhaoine éagsúla gan aon idirdhealú caste.(2)

ਤਾ ਕੋ ਪਤਿ ਮਰਿ ਗਯੋ ਜਬੈ ਤਾਹਿ ਰਹਿਯੋ ਅਵਧਾਨ ॥
taa ko pat mar gayo jabai taeh rahiyo avadhaan |

Fuair a céile bás go luath tar éis di éirí torrach agus, cúthail de

ਅਧਿਕ ਹ੍ਰਿਦੈ ਭੀਤਰ ਡਰੀ ਲੋਕ ਲਾਜ ਜਿਯ ਜਾਨਿ ॥੩॥
adhik hridai bheetar ddaree lok laaj jiy jaan |3|

Bhí daoine buartha, bhí sí buartha.(3)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupaee

ਭਾਨਮਤੀ ਤਿਹਾ ਨਾਮ ਬਖਨਿਯਤ ॥
bhaanamatee tihaa naam bakhaniyat |

Tugadh Bhan Mati mar ainm air.

ਬਡੀ ਛਿਨਾਰਿ ਜਗਤ ਮੈ ਜਨਿਯਤ ॥
baddee chhinaar jagat mai janiyat |

Bhaanmati an t-ainm a bhí uirthi agus charlatan a tugadh uirthi.

ਜਬ ਤਾ ਕੌ ਰਹਿ ਗਯੋ ਅਧਾਨਾ ॥
jab taa kau reh gayo adhaanaa |

Nuair a fuair sí torrach

ਤਬ ਅਬਲਾ ਕੋ ਹ੍ਰਿਦੈ ਡਰਾਨਾ ॥੪॥
tab abalaa ko hridai ddaraanaa |4|

Bhí an-imní uirthi faoina toirchis.(4)

ਅੜਿਲ ॥
arril |

Arril

ਤਿਨ ਪ੍ਰਸਾਦ ਹੂ ਕਿਯ ਬਹੁ ਪੁਰਖ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ॥
tin prasaad hoo kiy bahu purakh bulaae kai |

Rinne sí féasta íobartach agus ghlaoigh sí ar go leor daoine.

ਤਿਨ ਦੇਖਤ ਰਹੀ ਸੋਇ ਸੁ ਖਾਟ ਡਸਾਇ ਕੈ ॥
tin dekhat rahee soe su khaatt ddasaae kai |

Sular tháinig siad, bhí sí tar éis í féin a chur a chodladh ar leaba.

ਚਮਕਿ ਠਾਢ ਉਠਿ ਭਈ ਚਰਿਤ੍ਰ ਮਨ ਆਨਿ ਕੈ ॥
chamak tthaadt utth bhee charitr man aan kai |

Sheas sí suas go tobann le rún meallta,

ਹੋ ਪਤਿ ਕੋ ਨਾਮ ਬਿਚਾਰ ਉਚਾਰਿਯੋ ਜਾਨਿ ਕੈ ॥੫॥
ho pat ko naam bichaar uchaariyo jaan kai |5|

Agus thosaigh sí ag caoineadh os ard ag athrá ainm a fir chéile.(5)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਜਾ ਦਿਨ ਮੋਰੇ ਪਤਿ ਮਰੇ ਮੋ ਸੌ ਕਹਿਯੋ ਬੁਲਾਇ ॥
jaa din more pat mare mo sau kahiyo bulaae |

‘An lá a d’éag m’fhear céile, dúirt sé liom,

ਜੇ ਅਬ ਤੂੰ ਮੋ ਸੌ ਜਰੈ ਪਰੈ ਨਰਕ ਮੋ ਜਾਇ ॥੬॥
je ab toon mo sau jarai parai narak mo jaae |6|

“Má imíonn tú le mo chorp (marbh) rachaidh tú go hifreann.” (6)

ਅੜਿਲ ॥
arril |

Arril

ਭਾਨ ਲਰਿਕਵਾ ਰਹੈ ਸੇਵ ਤਿਹ ਕੀਜਿਯੈ ॥
bhaan larikavaa rahai sev tih keejiyai |

“Is leanbh fós é Bhanu (mo mhac),

ਪਾਲਿ ਪੋਸਿ ਕਰਿ ਤਾਹਿ ਬਡੋ ਕਰਿ ਲੀਜਿਯੈ ॥
paal pos kar taeh baddo kar leejiyai |

Beidh ort aire a thabhairt dó agus é a thabhairt suas.

ਆਪੁ ਜਦਿਨ ਵਹ ਖੈ ਹੈ ਖਾਟਿ ਕਮਾਇ ਕੈ ॥
aap jadin vah khai hai khaatt kamaae kai |

“Nuair a thosaíonn sé ar a shlí bheatha a thuilleamh,

ਹੋ ਤਦਿਨ ਸੁਪਨਿ ਤੁਹਿ ਦੈਹੋ ਹੌ ਹੂੰ ਆਇ ਕੈ ॥੭॥
ho tadin supan tuhi daiho hau hoon aae kai |7|

Tiocfaidh mé, mar sin, agus buailfidh mé leat san aisling.”(7)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਭਾਨ ਕਰੋ ਕਰਤੇ ਬਡੋ ਸੁਪਨ ਦਿਯੋ ਪਤਿ ਆਇ ॥
bhaan karo karate baddo supan diyo pat aae |

‘Tá Bhanu mór go leor anois agus tá m’fhear céile tagtha isteach i mo bhrionglóid.

ਤਾ ਤੇ ਹੌ ਹਰਿ ਰਾਇ ਕੇ ਜਰਤ ਕੀਰਤਿ ਪੁਰ ਜਾਇ ॥੮॥
taa te hau har raae ke jarat keerat pur jaae |8|

‘Dá bharr sin táim ag dul go Kiratpur ó (Gúrú) Har Rai agus gabhaim mo leithscéal.(8)

ਅੜਿਲ ॥
arril |

Arril

ਲੋਗ ਅਟਕਿ ਬਹੁ ਰਹੇ ਨ ਤਿਨ ਬਚ ਮਾਨਿਯੋ ॥
log attak bahu rahe na tin bach maaniyo |

Rinne daoine iarracht í a chur as a riocht ach níor éist sí le haon duine.

ਧਨੁ ਲੁਟਾਇ ਉਠਿ ਚਲੀ ਘਨੋ ਹਠ ਠਾਨਿਯੋ ॥
dhan luttaae utth chalee ghano hatth tthaaniyo |

Go stubbornly sciúradh sí a saibhreas go léir agus chuir sí tús lena misean.

ਰਾਮ ਦਾਸ ਪੁਰ ਛਾਡਿ ਕੀਰਤਿ ਪੁਰ ਆਇ ਕੈ ॥
raam daas pur chhaadd keerat pur aae kai |

Ag fágáil Ramdaspur, tháinig sí go Keeratpur agus le buille an

ਹੋ ਇਕ ਪਗ ਠਾਢੇ ਜਰੀ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਬਜਾਇ ਕੈ ॥੯॥
ho ik pag tthaadte jaree mridang bajaae kai |9|

Droim, agus ina seasamh ar cos amháin rinne sí í féin a mhaslú.(9)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਬਹੁ ਲੋਗਨੁ ਦੇਖਤ ਜਰੀ ਇਕ ਪਗ ਠਾਢੀ ਸੋਇ ॥
bahu logan dekhat jaree ik pag tthaadtee soe |

Nuair a chonaic go leor daoine í ag magadh í féin.

ਹੇਰਿ ਰੀਝਿ ਰੀਝਿਕ ਰਹੇ ਭੇਦ ਨ ਜਾਨਤ ਕੋਇ ॥੧੦॥
her reejh reejhik rahe bhed na jaanat koe |10|

Bhí siad sásta lena macántacht ach níor thuig siad an fhírinne.(10)

ਸਕਲ ਜਗਤ ਮੈ ਜੇ ਪੁਰਖੁ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਕਰਤ ਬਿਸ੍ਵਾਸ ॥
sakal jagat mai je purakh triy ko karat bisvaas |

Duine a bhfuil muinín (a leithéid) de bhean,

ਸਾਤਿ ਦਿਵਸ ਭੀਤਰ ਤੁਰਤੁ ਹੋਤ ਤਵਨ ਕੋ ਨਾਸ ॥੧੧॥
saat divas bheetar turat hot tavan ko naas |11|

Laistigh de sheacht lá scriosann sé é féin.(11)

ਜੋ ਨਰ ਕਾਹੂ ਤ੍ਰਿਯਾ ਕੋ ਦੇਤ ਆਪਨੋ ਚਿਤ ॥
jo nar kaahoo triyaa ko det aapano chit |

Duine a nocht a rún do bhean mar sin,