Chuaigh dáréag laochra cumhachtacha ar aghaidh, a rinne damáiste don laoch cosúil le Ravana agus a bheith ar meisce agus gan aon rúndiamhair a thuiscint, chuaigh siad i bhfostú timpeall Krihsna.2147.
Ar theacht dóibh, bhog siad go léir a n-elephants i dtreo Krishna
Bhí an chuma ar na heilifintí sin cosúil le sliabh Sumeru ag gluaiseacht le sciatháin, bhí siad ag clattering a gcuid fiacla i rage
Ghearr Sri Krishna a gcuid trunks ar dtús, (ansin) chroith Kripanidhi iad mar (scaothtar planda banana).
Chrom Krishna a gcuid trunks cosúil le gearradh bananaí, go han-tapa, agus tar éis a bheith smeartha le fuil, bhí an chuma air mar a bhí sé ag imirt Holi i mí Phalgun.2148.
Nuair a tháinig fearg ar Sri Krishna agus bhuail sé leis na naimhde (.i.
Nuair a throid Krishna an cath leis na naimhde ina chorraí, ansin ag éisteacht lena toirneach uafásach, d’éirigh go leor laochra gan saol
Thóg Srí Krishna na heilifintí in aice leis na trunks agus chas siad timpeall le fórsa a lámha.
Bhí Krishna ag breith na n-eilifintí ag a dtrinsí agus ag imrothlú orthu ar nós na leanaí ag imirt an chluiche ag tarraingt ar a chéile.2149.
Ní raibh cead aige dul abhaile agus é beo, a tháinig roimh Sri Krishna.
Pé duine a tháinig os comhair Krishna, ní fhéadfadh sé dul beo, tar éis an dá cheann déag Suryas agus Indra a conquer,
Dúirt sé leis na daoine sin, “Féadfaidh tú dul anois in éineacht liom ag tabhairt an chrainn seo go dtí mo theach
” Ansin chuaigh go léir le Krishna agus tá sé seo go léir a narrated ag an bhfile Shyam ina chuid filíochta.2150.
Tháinig Sri Krishna go teach Rukmani le broom álainn.
Shroich Krishna, ag tógáil an chrainn álainn sin, teach Rukmani, a bhí sáite le seoda agus diamaint agus fiú Brahma clúdaithe dó nuair a chonaic sé an áit sin
Ag an am sin d'inis Srí Krishna an scéal sin (iomlán) dóibh siúd go léir (mná).
Ansin bhain Krishna an scéal ar fad lena mhuintir agus tá cur síos ar an gcéanna ina iomláine ag an bhfile Shyam ina chuid filíochta, le pléisiúr mór.2151.
Deireadh leis an gcur síos ar conquering Indra agus dbringing an crann Elysian i Krishnavatara (bunaithe ar Dasham Skandh Purana) i Bachittar Natak.
Cur síos ar spraoi agus taitneamhach Krishna le Rukmani
SwayYA
Dúirt Krishna lena bhean chéile, “Thóg mé bia agus bainne ólta agam i dteach gopis (mná bainne)
Agus ón lá sin amach bhí mé ainmnithe mar fhear bainne
Nuair a rinne Jarasandh ionsaí, thréig mé foighne agus theith mé uaidh
Cad is cóir dhom a rádh anois fá d'eagna, ní fheadar cad chuige do phós tú mé?2152.
“Éist, a bhean álainn! Níl aon paraphernalia agat ná aon saibhreas agam
D'impigh an ghlóir seo go léir, ní laoch mé, mar thréig mé mo thír is fanaim cois farraige i nDwarca
Chor (gadaí, gadaí ime) is ainm dom, mar sin fanann mo dheartháir Balram feargach liom
Dá bhrí sin is é mo chomhairle duit nach bhfuil aon rud mícheart leat anois, fág mé agus pós duine éigin eile.”2153.
Óráid Rukmani arna seoladh chuig cara:
SwayYA
Tá go leor machnaimh i m'intinn agam, ní raibh a fhios agam go ndéanfadh Krishna é seo (dom).
“Tá mé éirithe imníoch i m’intinn agus ní raibh a fhios agam go ndéanfadh Krishna gníomhú mar seo liom, déarfadh sé liom gur cheart dom é a fhágáil agus duine eile a phósadh.
Anois caithfidh mé bás a fháil san áit seo, níl mé ag iarraidh maireachtáil, gheobhaidh mé bás anois.
Ní foláir dom bás d'fhagháil anois agus gheobhainn bás san áit-so féin agus muna bhfuil an bás oiriúnach, an uair sin le m'fhagháil ar m'fhear céile, loisgfidh mé mé féin ina scaradh.”2154.
Tháinig imní ar bhean Shri Krishna agus shíl sí ina aigne go gcaithfidh sí (anois) bás a fháil.
Ag éirí feargach le Krishna, níor smaoinigh Rukmani ar an mbás ach amháin toisc gur labhair Krishna léi focail chomh searbha.
(Rukmani) shárú le fearg thit luascadh ar an talamh agus nach bhféadfaí a shealbhú (féin) ar chor ar bith.
Ina ragairne, agus í ag déanamh amhrais, thit sí anuas ar an talamh agus ba chosúil, le slad na gaoithe, gur bhris agus gur thit an crann anuas.2155.
DOHRA
Thug an Tiarna Krishna barróg dó chun a chuid feirge a bhaint.
D'fhonn a fearg a bhaint de, ghlac Krishna Rukmani ina chulaith agus grámhar di a dúirt mar seo,2156
SwayYA
“O bhean álainn! Ar do shon féin, rug mé Kansa ar a chuid gruaige agus leag mé síos é
Mharaigh mé Jarasandh ar an toirt
Bhuaigh mé Indra agus scrios mé Bhumasra
Níor ghearr mé ach magadh leat, ach mheas tú gur réadúlacht é.”2157.
Óráid Rukmani:
SwayYA