Sri Dasam Granth

Leathanach - 690


ਏਕ ਜਾਰ ਸੁਨਾ ਨਯੋ ਤਿਹ ਡਾਰੀਐ ਅਬਿਚਾਰ ॥
ek jaar sunaa nayo tih ddaareeai abichaar |

Tá gaiste nua eile cloiste, ba cheart é a fháil gan smaoineamh.

ਸਤਿ ਬਾਤ ਕਹੋ ਤੁਮੈ ਸੁਨਿ ਰਾਜ ਰਾਜ ਵਤਾਰ ॥੧੪੦॥
sat baat kaho tumai sun raaj raaj vataar |140|

“Anois, a rí! caith líon eile láithreach agus sin é an t-aon chéim amháin chun é a ghabháil.”140.

ਗਿਆਨ ਨਾਮੁ ਸੁਨਾ ਹਮੋ ਤਿਹ ਜਾਰ ਕੋ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਇ ॥
giaan naam sunaa hamo tih jaar ko nrip raae |

Ó Rajan! Tá an t-ainm atá ar an ngaiste sin cloiste againn ná ‘Eolas’.

ਤਉਨ ਤਾ ਮੈ ਡਾਰਿ ਕੈ ਮੁਨਿ ਰਾਜ ਲੇਹੁ ਗਹਾਇ ॥
taun taa mai ddaar kai mun raaj lehu gahaae |

“O rí! chualamar faoi ainm glan an eolais, caith mar an gcéanna san aigéan agus gabh ar an saoi mór

ਯੌ ਨ ਹਾਥਿ ਪਰੇ ਮੁਨੀਸੁਰ ਬੀਤ ਹੈ ਬਹੁ ਬਰਖ ॥
yau na haath pare muneesur beet hai bahu barakh |

“Ní bheidh an saoi gafa le haon bheart eile fiú go ceann na mblianta

ਸਤਿ ਬਾਤ ਕਹੌ ਤੁਮੈ ਸੁਨ ਲੀਜੀਐ ਭਰਤਰਖ ॥੧੪੧॥
sat baat kahau tumai sun leejeeai bharatarakh |141|

O cosantóir! éist leis, táimid ag insint na fírinne duit.” 141.

ਯੌ ਨ ਪਾਨਿ ਪਰੇ ਮੁਨਾਬਰ ਹੋਹਿਾਂ ਕੋਟਿ ਉਪਾਇ ॥
yau na paan pare munaabar hohiaan kott upaae |

“Féadfaidh tú tras beart a dhéanamh seachas é seo, ní bheidh tú in ann é a ghabháil

ਡਾਰ ਕੇ ਤੁਮ ਗ੍ਯਾਨ ਜਾਰ ਸੁ ਤਾਸੁ ਲੇਹੁ ਗਹਾਇ ॥
ddaar ke tum gayaan jaar su taas lehu gahaae |

" Ná caith ach líon an eolais agus beir air"

ਗ੍ਯਾਨ ਜਾਰ ਜਬੈ ਨ੍ਰਿਪੰਬਰ ਡਾਰ੍ਯੋ ਤਿਹ ਬੀਚ ॥
gayaan jaar jabai nripanbar ddaarayo tih beech |

Nuair a chuir an rí mór (Parasnath) líon an eolais ann.

ਤਉਨ ਜਾਰ ਗਹੋ ਮੁਨਾਬਰ ਜਾਨੁ ਦੂਜ ਦਧੀਚ ॥੧੪੨॥
taun jaar gaho munaabar jaan dooj dadheech |142|

An tan do chaith an rí líon an eolais san aigéan do ghabh an líon sin é mar an dara Dadhich.142.

ਮਛ ਸਹਿਤ ਮਛਿੰਦ੍ਰ ਜੋਗੀ ਬਧਿ ਜਾਰ ਮਝਾਰ ॥
machh sahit machhindr jogee badh jaar majhaar |

Bhí Machindra Jogi ceangailte i líontán le hiasc.

ਮਛ ਲੋਕ ਬਿਲੋਕਿ ਕੈ ਸਬ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ਬਿਸੰਭਾਰ ॥
machh lok bilok kai sab hvai ge bisanbhaar |

Gabhadh an Yogi Matsyendra in éineacht leis an iasc, tar éis é a bheith gafa sa líon agus nuair a chonaic sé go raibh an t-iasc ar fad buailte go hiontas

ਦ੍ਵੈ ਮਹੂਰਤ ਬਿਤੀ ਜਬੈ ਸੁਧਿ ਪਾਇ ਕੈ ਕਛੁ ਅੰਗਿ ॥
dvai mahoorat bitee jabai sudh paae kai kachh ang |

Tar éis dhá uair an chloig a rith, nuair is féidir cuid de na coirp a ghlanadh,

ਭੂਪ ਦ੍ਵਾਰ ਗਏ ਸਭੈ ਭਟ ਬਾਧਿ ਅਸਤ੍ਰ ਉਤੰਗ ॥੧੪੩॥
bhoop dvaar ge sabhai bhatt baadh asatr utang |143|

Tar éis tamaill, an tan do shlánuigh an sluagh go léir sláinte éigin, an tan do chuadar na curaidh go léir i dtaisce a n-arm agus a n-arm go geata an rígh.143.

ਮਛ ਉਦਰ ਲਗੇ ਸੁ ਚੀਰਨ ਕਿਉਹੂੰ ਨ ਚੀਰਾ ਜਾਇ ॥
machh udar lage su cheeran kiauhoon na cheeraa jaae |

Thosaigh siad ag sracadh bolg an éisc, ach ní raibh aon duine acu in ann é a dhéanamh

ਹਾਰਿ ਹਾਰਿ ਪਰੈ ਜਬੈ ਤਬ ਪੂਛ ਮਿਤ੍ਰ ਬੁਲਾਇ ॥
haar haar parai jabai tab poochh mitr bulaae |

Nuair a thug gach duine acu isteach, ansin ghlaoigh an rí ar a chairde agus d'iarr orthu:

ਅਉਰ ਕਉਨ ਬਿਚਾਰੀਐ ਉਪਚਾਰ ਤਾਕਰ ਆਜ ॥
aaur kaun bichaareeai upachaar taakar aaj |

(Chun é a chuimilt) nó iarracht éigin eile (leigheas) a mheas,

ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਜਾ ਤੇ ਪਰੈ ਮੁਨੀਸ੍ਵਰ ਸਰੇ ਹਮਰੋ ਕਾਜੁ ॥੧੪੪॥
drisatt jaa te parai muneesvar sare hamaro kaaj |144|

“Anois, cad é an beart a ghlacfar, ionas go n-éireoidh linn ár gcuspóir agus go bhfeicfimid an saoi mór.”144.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਮਛ ਪੇਟ ਕਿਹੂੰ ਨ ਫਟੇ ਸਬ ਕਰ ਹਟੇ ਉਪਾਇ ॥
machh pett kihoon na fatte sab kar hatte upaae |

D'úsáideadar go léir a gcumhacht, ach níorbh fhéidir bolg an éisc a sracadh,

ਗ੍ਯਾਨ ਗੁਰੂ ਤਿਨ ਕੋ ਹੁਤੋ ਪੂਛਾ ਤਹਿ ਬਨਾਇ ॥੧੪੫॥
gayaan guroo tin ko huto poochhaa teh banaae |145|

Ansin rinne an rí a iarraidh ar an eolas- Guru.145.

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
tottak chhand |

TOTAK STANZA

ਭਟ ਤ੍ਯਾਗ ਕੈ ਸਬ ਗਰਬ ॥
bhatt tayaag kai sab garab |

Na laochra go léir ag tréigean a bród,

ਨ੍ਰਿਪ ਤੀਰ ਬੋਲੋ ਸਰਬ ॥
nrip teer bolo sarab |

Tháinig in aice leis an rí agus labhair,

ਨ੍ਰਿਪ ਪੂਛੀਐ ਗੁਰ ਗ੍ਯਾਨ ॥
nrip poochheeai gur gayaan |

“O rí! fiafraigh ach an t-eolas-Gúrú,

ਕਹਿ ਦੇਇ ਤੋਹਿ ਬਿਧਾਨ ॥੧੪੬॥
keh dee tohi bidhaan |146|

Ní inseoidh sé dúinn ach an modh ar fad.”146.

ਬਿਧਿ ਪੂਰਿ ਕੈ ਸੁਭ ਚਾਰ ॥
bidh poor kai subh chaar |

Trí mhodh an dea-iompair a chomhlánú

ਅਰੁ ਗ੍ਯਾਨ ਰੀਤਿ ਬਿਚਾਰਿ ॥
ar gayaan reet bichaar |

Do fhreagair an rí go modhamhail agus do ghair sé eolas agus adubhairt,

ਗੁਰ ਭਾਖੀਐ ਮੁਹਿ ਭੇਵ ॥
gur bhaakheeai muhi bhev |

Ó Gurudev! Inis dom (sin) rún

ਕਿਮ ਦੇਖੀਐ ਮੁਨਿ ਦੇਵ ॥੧੪੭॥
kim dekheeai mun dev |147|

“A phríomhghúrú! innis dom an rúndiamhair cia mar is féidir an saoi a fheiscint?” 147.

ਗੁਰ ਗ੍ਯਾਨ ਬੋਲ੍ਯੋ ਬੈਨ ॥
gur gayaan bolayo bain |

Eolas' arsa Gúrú slán

ਸੁਭ ਬਾਚ ਸੋ ਸੁਖ ਦੈਨ ॥
subh baach so sukh dain |

Ansin dúirt an Gúrú-eolas na focail ambrosial seo,

ਛੁਰਕਾ ਬਿਬੇਕ ਲੈ ਹਾਥ ॥
chhurakaa bibek lai haath |

(O Rajan!) Tóg miodóg Bibek i do lámh.

ਇਹ ਫਾਰੀਐ ਤਿਹ ਸਾਥ ॥੧੪੮॥
eih faareeai tih saath |148|

"O rí! Tóg scian Viveka (Idirdhealú) agus stróic an t-iasc seo de.”148.

ਤਬ ਕਾਮ ਤੈਸੋ ਈ ਕੀਨ ॥
tab kaam taiso ee keen |

Ansin d'oibrigh sé ar an mbealach céanna

ਗੁਰ ਗ੍ਯਾਨ ਜ੍ਯੋਂ ਸਿਖ ਦੀਨ ॥
gur gayaan jayon sikh deen |

Ansin, cibé rud a d'ordaigh an Gúrú, rinneadh é dá réir

ਗਹਿ ਕੈ ਬਿਬੇਕਹਿ ਹਾਥ ॥
geh kai bibekeh haath |

Ag coinneáil an bhibek (scian) ina láimh,

ਤਿਹ ਚੀਰਿਆ ਤਿਹ ਸਾਥ ॥੧੪੯॥
tih cheeriaa tih saath |149|

Tar éis Viveka a ghlacadh, sracadh an t-iasc sin.149.

ਜਬ ਚੀਰਿ ਪੇਟ ਬਨਾਇ ॥
jab cheer pett banaae |

Nuair a bhíonn boilg (na héisc) scoilte go maith

ਤਬ ਦੇਖਏ ਜਗ ਰਾਇ ॥
tab dekhe jag raae |

Nuair a bhí bolg an éisc sracadh, bhí an saoi mór sin le feiceáil

ਜੁਤ ਧ੍ਯਾਨ ਮੁੰਦ੍ਰਤ ਨੈਨ ॥
jut dhayaan mundrat nain |

(Sé) go raibh a shúile dúnta i machnaimh

ਬਿਨੁ ਆਸ ਚਿਤ ਨ ਡੁਲੈਨ ॥੧੫੦॥
bin aas chit na ddulain |150|

Bhí sé ina shuí ansin le súile dúnta agus comhchruinnithe, á scaradh ó gach mian.150.

ਸਤ ਧਾਤ ਪੁਤ੍ਰਾ ਕੀਨ ॥
sat dhaat putraa keen |

Rinne sé dealbh de sheacht miotal.

ਮੁਨਿ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਤਰ ਧਰ ਦੀਨ ॥
mun drisatt tar dhar deen |

Ansin cuireadh leathán de sheacht miotail faoi radharc na saoi

ਜਬ ਛੂਟਿ ਰਿਖਿ ਕੇ ਧ੍ਯਾਨ ॥
jab chhoott rikh ke dhayaan |

Nuair a chaill an saoi (Muni) a aird,

ਤਬ ਭਏ ਭਸਮ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥੧੫੧॥
tab bhe bhasam pramaan |151|

Nuair a bhris machnamh na saoi, laghdaíodh an leathán go luaithreach trí radharc na saoi.151.

ਜੋ ਅਉਰ ਦ੍ਰਿਗ ਤਰਿ ਆਉ ॥
jo aaur drig tar aau |

Má thagann duine eile faoi na súile saor in aisce,.

ਸੋਊ ਜੀਅਤ ਜਾਨ ਨ ਪਾਉ ॥
soaoo jeeat jaan na paau |

Dá dtiocfadh aon rud eile ina radharc (an t-am sin),