ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Leathanach - 235
ਗਲ ਗਜਿ ਹਠੀ ਰਣ ਰੰਗ ਫਿਰੇ ॥
gal gaj hatthee ran rang fire |Seinneadh nótaí ceoil na bhfife agus thosaigh na laochra leanúnacha ag rocadh mar leoin agus ag fánaíocht sna páirceanna.
ਲਗਿ ਬਾਨ ਸਨਾਹ ਦੁਸਾਰ ਕਢੇ ॥
lag baan sanaah dusaar kadte |(Cé) ba ghnách leo saigheada a lámhach, an armúr a bhriseadh agus iad a sheoladh go dtí an taobh eile,
ਸੂਅ ਤਛਕ ਕੇ ਜਨੁ ਰੂਪ ਮਢੇ ॥੩੪੩॥
sooa tachhak ke jan roop madte |343|Bhí na sloic á dtabhairt amach as na cuacha agus na saigheada ar nós nathair á bhualadh ar nós teachtairí an bháis.343.
ਬਿਨੁ ਸੰਕ ਸਨਾਹਰਿ ਝਾਰਤ ਹੈ ॥
bin sank sanaahar jhaarat hai |Caitheann siad claimhte gan eagla,
ਰਣਬੀਰ ਨਵੀਰ ਪ੍ਰਚਾਰਤ ਹੈ ॥
ranabeer naveer prachaarat hai |Tá na laochra ag spraeáil saigheada gan eagla agus ag tabhairt dúshlán dá chéile.
ਸਰ ਸੁਧ ਸਿਲਾ ਸਿਤ ਛੋਰਤ ਹੈ ॥
sar sudh silaa sit chhorat hai |Lámhaigh (laochra) saigheada bána ar chloch
ਜੀਅ ਰੋਸ ਹਲਾਹਲ ਘੋਰਤ ਹੈ ॥੩੪੪॥
jeea ros halaahal ghorat hai |344|Tá siad ag scaoileadh sloic agus clocha agus ag ól nimh na feirge sna giaranna.344.
ਰਨ ਧੀਰ ਅਯੋਧਨੁ ਲੁਝਤ ਹੈਂ ॥
ran dheer ayodhan lujhat hain |Laochra Randhir ag troid i gcogadh,
ਰਦ ਪੀਸ ਭਲੋ ਕਰ ਜੁਝਤ ਹੈਂ ॥
rad pees bhalo kar jujhat hain |Throid na laochra conquering lena chéile sa chath agus tá siad ag troid go buile.
ਰਣ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਨਿਹਾਰਤ ਹੈਂ ॥
ran dev adev nihaarat hain |Féachann na déithe agus na deamhain ar an gcogadh,
ਜਯ ਸਦ ਨਿਨਦਿ ਪੁਕਾਰਤ ਹੈਂ ॥੩੪੫॥
jay sad ninad pukaarat hain |345|Tá na déithe agus na deamhain araon ag breathnú ar an gcath agus ag ardú fuaim an bhua.345.
ਗਣ ਗਿਧਣ ਬ੍ਰਿਧ ਰੜੰਤ ਨਭੰ ॥
gan gidhan bridh rarrant nabhan |Labhraíonn ealtaí de vultures móra sa spéir.
ਕਿਲਕੰਤ ਸੁ ਡਾਕਣ ਉਚ ਸੁਰੰ ॥
kilakant su ddaakan uch suran |Tá na Ganas agus na vultures móra ag fánaíocht sa spéir agus na vaimpírí ag screadaíl go foréigneach.
ਭ੍ਰਮ ਛਾਡ ਭਕਾਰਤ ਭੂਤ ਭੂਅੰ ॥
bhram chhaadd bhakaarat bhoot bhooan |Seachas an seachmaill, tá taibhsí ag fánaíocht ar an domhan freisin.
ਰਣ ਰੰਗ ਬਿਹਾਰਤ ਭ੍ਰਾਤ ਦੂਅੰ ॥੩੪੬॥
ran rang bihaarat bhraat dooan |346|Tá na taibhsí ag gáire gan eagla agus tá an deartháir Ram agus Lakshman araon ag féachaint ar an troid leanúnach seo.346.
ਖਰਦੂਖਣ ਮਾਰ ਬਿਹਾਇ ਦਏ ॥
kharadookhan maar bihaae de |(Rama Chandra) mharaigh Khar agus Dukhan (chun báis san abhainn) agus thug Rohar.
ਜਯ ਸਦ ਨਿਨਦ ਬਿਹਦ ਭਏ ॥
jay sad ninad bihad bhe |Ram ba chúis leis an dá Khar agus Dushan sreabhadh síos i sruth an bháis tar éis iad a mharú. Moladh go mór an bua ó na ceithre thaobh ar fad.
ਸੁਰ ਫੂਲਨ ਕੀ ਬਰਖਾ ਬਰਖੇ ॥
sur foolan kee barakhaa barakhe |Na déithe showered bláthanna.
ਰਣ ਧੀਰ ਅਧੀਰ ਦੋਊ ਪਰਖੇ ॥੩੪੭॥
ran dheer adheer doaoo parakhe |347|Na déithe showered na bláthanna agus taitneamh a bhaint as radharc an dá laochra bua Ram agus Lakshman.347.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਰਾਮ ਅਵਤਾਰ ਕਥਾ ਖਰ ਦੂਖਣ ਦਈਤ ਬਧਹ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ॥੬॥
eit sree bachitr naattake raam avataar kathaa khar dookhan deet badhah dhiaae samaapatam sat |6|Críoch le scéal marú KHAR agus DUSHMAN i Ramvatar i BACHITTAR NATAK.
ਅਥ ਸੀਤਾ ਹਰਨ ਕਥਨੰ ॥
ath seetaa haran kathanan |Anois tosaíonn an cur síos ar fhuadach Sita :
ਮਨੋਹਰ ਛੰਦ ॥
manohar chhand |MANOHAR STANZA
ਰਾਵਣ ਨੀਚ ਮਰੀਚ ਹੂੰ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਬੀਚ ਗਏ ਬਧ ਬੀਰ ਸੁਨੈਹੈ ॥
raavan neech mareech hoon ke grih beech ge badh beer sunaihai |Ag éisteacht le marú Khar agus Dushan chuaigh an Rabhán nimhneach go teach Marich.
ਬੀਸਹੂੰ ਬਾਹਿ ਹਥਿਆਰ ਗਹੇ ਰਿਸ ਮਾਰ ਮਨੈ ਦਸ ਸੀਸ ਧੁਨੈ ਹੈ ॥
beesahoon baeh hathiaar gahe ris maar manai das sees dhunai hai |Choinnigh sé a chuid airm ina fhiche lámh go léir agus bhí a dheich gcloigeann ag magadh go buile.
ਨਾਕ ਕਟਯੋ ਜਿਨ ਸੂਪਨਖਾ ਕਹਤਉ ਤਿਹ ਕੋ ਦੁਖ ਦੋਖ ਲਗੈ ਹੈ ॥
naak kattayo jin soopanakhaa kahtau tih ko dukh dokh lagai hai |Dúirt sé, ���Iad siúd a bhfuil srón an tSurapankha gearrtha acu, chuir a leithéid de ghníomhaíocht an-ghrá orm
ਰਾਵਲ ਕੋ ਬਨੁ ਕੈ ਪਲ ਮੋ ਛਲ ਕੈ ਤਿਹ ਕੀ ਘਰਨੀ ਧਰਿ ਲਯੈ ਹੈ ॥੩੪੮॥
raaval ko ban kai pal mo chhal kai tih kee gharanee dhar layai hai |348|��� Goidfidh mé a bhean i mbrollach Yogi as an bhforaois i do chuideachta.���348.
ਮਰੀਚ ਬਾਚ ॥
mareech baach |Óráid Mhárta :
ਮਨੋਹਰ ਛੰਦ ॥
manohar chhand |MANOHAR STANZA
ਨਾਥ ਅਨਾਥ ਸਨਾਥ ਕੀਯੋ ਕਰਿ ਕੈ ਅਤਿ ਮੋਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਹ ਆਏ ॥
naath anaath sanaath keeyo kar kai at mor kripaa kah aae |���O mo Thiarna! Bhí tú an-chineálta teacht go dtí mo áit.
ਭਉਨ ਭੰਡਾਰ ਅਟੀ ਬਿਕਟੀ ਪ੍ਰਭ ਆਜ ਸਭੈ ਘਰ ਬਾਰ ਸੁਹਾਏ ॥
bhaun bhanddaar attee bikattee prabh aaj sabhai ghar baar suhaae |���Tá mo stórtha ag cur thar maoil ar do theacht, a Thiarna!
ਦ੍ਵੈ ਕਰਿ ਜੋਰ ਕਰਉ ਬਿਨਤੀ ਸੁਨਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪਨਾਥ ਬੁਰੋ ਮਤ ਮਾਨੋ ॥
dvai kar jor krau binatee sun kai nripanaath buro mat maano |���Ach le lámha fillte iarraim is ní miste liom,
ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰ ਸਹੀ ਅਵਤਾਰ ਤਿਨੈ ਤੁਮ ਮਾਨਸ ਕੈ ਨ ਪਛਾਨੋ ॥੨੪੯॥
sree raghubeer sahee avataar tinai tum maanas kai na pachhaano |249|���Sin é mo ghuí gur incarnation é Ram i ndáiríre, ná meas air mar fhear cosúil leat féin.���349.
ਰੋਸ ਭਰਯੋ ਸਭ ਅੰਗ ਜਰਯੋ ਮੁਖ ਰਤ ਕਰਯੋ ਜੁਗ ਨੈਨ ਤਚਾਏ ॥
ros bharayo sabh ang jarayo mukh rat karayo jug nain tachaae |Ag éisteacht leis na focail seo, líonadh Ravan le fearg agus thosaigh a ghéaga ag dó, d'iompaigh a aghaidh dearg agus mhéadaigh a shúile le fearg.
ਤੈ ਨ ਲਗੈ ਹਮਰੇ ਸਠ ਬੋਲਨ ਮਾਨਸ ਦੁਐ ਅਵਤਾਰ ਗਨਾਏ ॥
tai na lagai hamare satth bolan maanas duaai avataar ganaae |Ar seisean, ���O amadán! cad atá tú ag labhairt romham agus an bheirt fhear sin á meas mar ionchoirithe
ਮਾਤ ਕੀ ਏਕ ਹੀ ਬਾਤ ਕਹੇ ਤਜਿ ਤਾਤ ਘ੍ਰਿਣਾ ਬਨਬਾਸ ਨਿਕਾਰੇ ॥
maat kee ek hee baat kahe taj taat ghrinaa banabaas nikaare |���Níor labhair a máthair ach uair amháin agus chuir a n-athair go dtí an choill iad go feargach
ਤੇ ਦੋਊ ਦੀਨ ਅਧੀਨ ਜੁਗੀਯਾ ਕਸ ਕੈ ਭਿਰਹੈਂ ਸੰਗ ਆਨ ਹਮਾਰੇ ॥੩੫੦॥
te doaoo deen adheen jugeeyaa kas kai bhirahain sang aan hamaare |350|���Tá an bheirt acu go h-íseal agus gan cabhair, mar a bheidh siad in ann troid i mo choinne.350.
ਜਉ ਨਹੀ ਜਾਤ ਤਹਾ ਕਹ ਤੈ ਸਠਿ ਤੋਰ ਜਟਾਨ ਕੋ ਜੂਟ ਪਟੈ ਹੌ ॥
jau nahee jaat tahaa kah tai satth tor jattaan ko joott pattai hau |���O amadán! mura dtiocfainn a iarraidh ort dul ann, do dhéanfainn do chuid gruaige maol a dhíspreagadh agus a chaitheamh,
ਕੰਚਨ ਕੋਟ ਕੇ ਊਪਰ ਤੇ ਡਰ ਤੋਹਿ ਨਦੀਸਰ ਬੀਚ ਡੁਬੈ ਹੌ ॥
kanchan kott ke aoopar te ddar tohi nadeesar beech ddubai hau |���Agus ó bharr an dúnfort órga seo chaithfinn san fharraige thú agus báthadh thú.
ਚਿਤ ਚਿਰਾਤ ਬਸਾਤ ਕਛੂ ਨ ਰਿਸਾਤ ਚਲਯੋ ਮੁਨ ਘਾਤ ਪਛਾਨੀ ॥
chit chiraat basaat kachhoo na risaat chalayo mun ghaat pachhaanee |Ag éisteacht leis na saolta seo agus ag brú ina aigne agus ina fhearg, ag tuiscint tromchúis na hócáide, d'fhág Marich an áit sin
ਰਾਵਨ ਨੀਚ ਕੀ ਮੀਚ ਅਧੋਗਤ ਰਾਘਵ ਪਾਨ ਪੁਰੀ ਸੁਰਿ ਮਾਨੀ ॥੩੫੧॥
raavan neech kee meech adhogat raaghav paan puree sur maanee |351|Bhraith sé go bhfuil bás agus decadence an Ravan vile cinnte ag lámha Ram.351.
ਕੰਚਨ ਕੋ ਹਰਨਾ ਬਨ ਕੇ ਰਘੁਬੀਰ ਬਲੀ ਜਹ ਥੋ ਤਹ ਆਯੋ ॥
kanchan ko haranaa ban ke raghubeer balee jah tho tah aayo |D’athraigh sé é féin ina fhianna órga agus shroich sé áit chónaithe Ram.
ਰਾਵਨ ਹ੍ਵੈ ਉਤ ਕੇ ਜੁਗੀਆ ਸੀਅ ਲੈਨ ਚਲਯੋ ਜਨੁ ਮੀਚ ਚਲਾਯੋ ॥
raavan hvai ut ke jugeea seea lain chalayo jan meech chalaayo |Ar an taobh eile chuir Ravana air an garb de Yogi agus chuaigh sé a fhuadach Sita, ba chosúil go bás a bhí á thiomáint ann.
ਸੀਅ ਬਿਲੋਕ ਕੁਰੰਕ ਪ੍ਰਭਾ ਕਹ ਮੋਹਿ ਰਹੀ ਪ੍ਰਭ ਤੀਰ ਉਚਾਰੀ ॥
seea bilok kurank prabhaa kah mohi rahee prabh teer uchaaree |Ag féachaint ar áilleacht na fianna órga, tháinig Sita in aice le Ram agus dúirt:
ਆਨ ਦਿਜੈ ਹਮ ਕਉ ਮ੍ਰਿਗ ਵਾਸੁਨ ਸ੍ਰੀ ਅਵਧੇਸ ਮੁਕੰਦ ਮੁਰਾਰੀ ॥੩੫੨॥
aan dijai ham kau mrig vaasun sree avadhes mukand muraaree |352|���O a rí Oudh agus milltear na ndeamhan! Téigh agus tabhair leat an fiadh sin dom.���352.
ਰਾਮ ਬਾਚ ॥
raam baach |Óráid Ram :
ਸੀਅ ਮ੍ਰਿਗਾ ਕਹੂੰ ਕੰਚਨ ਕੋ ਨਹਿ ਕਾਨ ਸੁਨਯੋ ਬਿਧਿ ਨੈ ਨ ਬਨਾਯੋ ॥
seea mrigaa kahoon kanchan ko neh kaan sunayo bidh nai na banaayo |���O Sita! níor chuala aon duine faoin fia órga agus níor chruthaigh an Tiarna fiú é
ਬੀਸ ਬਿਸਵੇ ਛਲ ਦਾਨਵ ਕੋ ਬਨ ਮੈ ਜਿਹ ਆਨ ਤੁਮੈ ਡਹਕਾਯੋ ॥
bees bisave chhal daanav ko ban mai jih aan tumai ddahakaayo |���Is cinnte gur mealladh deamhan éigin, a rinne an mheabhlaireacht seo ionat.���
ਪਿਆਰੀ ਕੋ ਆਇਸ ਮੇਟ ਸਕੈ ਨ ਬਿਲੋਕ ਸੀਆ ਕਹੁ ਆਤੁਰ ਭਾਰੀ ॥
piaaree ko aaeis mett sakai na bilok seea kahu aatur bhaaree |Ní raibh Ram in ann a mian a chur ar leataobh nuair a chonaic sé aimhleas Sita