'Chun an rud céanna a fhoghlaim beidh ort dul ar aghaidh mar a fhiafraím.(9)
Bhujang Chhand
Chuir sé faoi cheilt é féin mar rí
An Raja a chur ar an garb de ascetic, meditating ar Bhagwati, an bandia, thosaigh a thuras.
Chuaigh (sé) chuici agus í ina chodladh agus níor fhill sé;
Ag siúl agus ag siúl, gan breathnú siar, shroich sé áit chónaithe an ghruagaigh sin.(10)
Chaupaee
Ag féachaint dó, d'athraigh an bhean foirm.
Ar é a fheiceáil, mhaisigh an bhean í féin agus d'ordaigh sí bláthanna, duilleog ciaróg agus fíona.
Thóg sé an rí ar dtús
Tháinig sí chun tosaigh chun é a ghlacadh agus suaimhneas sí a imní.(11)
Dohira
Chaith an bhean na héadaí nua agus chuir sí na baill éadaigh daor.
Agus i bhfoirm nua mhaisigh sí an leaba maisithe.(12)
Ansin d'fhiafraigh an bhean de, 'Bíodh caidreamh agat liom, le do thoil,
‘Toisc, cráite ag Cupid, táim ag tabhairt mé féin duit.’ (I3)
Dubhairt an monarc, 'Tháinig mé ag foghluim na céille,
Ach tá an scéal go leor contrártha (I4)
Arril
Níor cheart go n-éireodh leis an gceann, a mheastar mar adhradh fiúntach, egotistical.
Má thagann duine chun bheith ina dhuine saibhir níor cheart dó dul i gcion ar na boicht.
'Le h-aoibhneas níor cheart do dhuine arrogance a thaispeáint,
'Toisc go bhfuil an óige agus an áilleacht inbhuanaithe ar feadh ceithre (cúpla) lá amháin.(15)
Chhand
(Dúirt an rí) Trí dharma (karma) a dhéanamh, éiríonn le breith ionmholta (faighte) agus ón dharma amháin sroicheann duine foirm.
'Cosnaíonn ceartas breith ionmholta agus tugann fíréantacht áilleacht.
‘Méadaíonn an fhíréantacht an saibhreas agus an bheannacht agus idéalaíonn an fhíréantacht an cheannasacht.
‘Cén fáth ar chóir dom an fhíréantacht a thréigean ar do chás agus mé féin a dhéanamh fiúntach ar ifreann? (l6)
‘Ag glacadh le d’iarratas, ní rachaidh mé i ngleic leat,
‘Mar gheall ar mo chroí, tá imní orm faoi mo mhuintir a shéanadh.
'Tréigthe taobh thiar de mo bhean phósta (bhean), ní bheidh mé gnéas le leat.
‘Ní bheidh mé in ann áit a fháil go deo i gcúirt Tiarna na Fíréantacht.’ (l7)
Dohira
(Dúirt sí,) ‘Nuair a thagann bean a bhfuil anacair ghnéasach uirthi chuig fear,
‘Agus an fear sin a chuireann díomá ar a cúl is fiú ifreann é.’ (l8)
(D'fhreagair sé,) 'Daoine bogha ar mo chosa agus adhartha dom.
'Agus ba mhaith leat dom gnéas a bheith agat leat. Nach bhfuil náire ort féin?'(19)
Chaupaee
(A dúirt sí,) 'D'adhradh Krishna freisin, agus bhí sé indulge i drámaí grá.
‘Rinne sé grá do Radhika, ach ní dheachaigh siad go hifreann riamh.(20)
'Le cúig eilimint Brahama, an Dia, a chruthaigh daoine,
Agus is é féin a thionscain grá i bhfear agus i mná.(2l)
Chaupaee
Mar sin déan cumarsáid liom,
'Dá bhrí sin, bíodh gnéas agat liom gan leisce,
Mar gheall ar an excitement don ghnéas overpowers gach cuid de mo chorp.
Gan teagmháil leat, dófaidh mé i dtine na scaradh.(22)
Dohira
'Tá mo ghéag, ag iarraidh copála, ag cur isteach orm.
'Cén fáth nár mhill Ruder, an Mór (Shiva) é (dúil gnéasach).'(23)
Chhand
(Dúirt an rí) Hey Bala! Bíodh foighne i d’intinn, cad a dhéanfaidh Kaam Dev duit?
(Sé) 'Go calma síos, a Mhuire, ní dhéanfaidh an Cupid dochar duit.
'Chuir tú do smaoinimh ar Ruder, beidh faitíos ar an Mór, (Cupid).
'Gan mo bhean a thréigean, ní bheidh gnéas agam leat go deo.(24)
Arril
'Díreach mar a deir tú, cén fáth ar chóir dom gnéas a bheith agam leat?
'Tá eagla orm go gcuirfí isteach san ifreann mé.
'Is cosmhail é bheith ag plé leat na fíréantachta,
Agus rachaidh mo scéal timpeall an domhain go léir.(25)
Conas a thaispeánfaidh mé (mo) aghaidh (don domhan) leis an scéal clúmhilleadh.
‘Conas a thaispeánfainn m’aghaidh do Thiarna na Fíréantacht?
'A Mhuire, is fearr a thréig tú smaoineamh mo chairdeas,
'Tá do dhóthain ráite agat agus, anois, déan dearmad níos mó cainte a dhéanamh.'(26)
Mar sin dúirt Noop Kuri (Kaur) go raibh O a stór! (Más áil leat) indulge me
Dúirt Anoop Kumari, ‘Má bhíonn gnéas agat liom, a ghrá,
‘Ní chaithfear in ifreann thú. Ná bíodh eagla ort.
'Conas a d'fhéadfadh daoine dul i ngleic leat agus an oiread sin eagla orthu romhat.(27)
Chomh maith leis sin ní bheadh siad ag caint ach amháin má fhoghlaimíonn siad faoin rún.
'Fiú má fhaigheann duine amach, eagla oraibh, fanfaidh sé ciúin.
‘Caithfidh tú d’intinn a dhéanamh chun codladh liom inniu,
‘Nó, mar mhalairt air sin, téann tú trí mo chosa.’(28)