Sri Dasam Granth

Leathanach - 206


ਹੋਮ ਕੀ ਲੈ ਬਾਸਨਾ ਉਠ ਧਾਤ ਦੈਤ ਦੁਰੰਤ ॥
hom kee lai baasanaa utth dhaat dait durant |

Bhíodh na deamhain ag teacht chomh luath agus a bhí siad ag dúil leis abhaile

ਲੂਟ ਖਾਤ ਸਬੈ ਸਮਗਰੀ ਮਾਰ ਕੂਟਿ ਮਹੰਤ ॥੬੨॥
loott khaat sabai samagaree maar koott mahant |62|

Arna mhealladh ag tuirse an tine-adhartha (Havana), thiocfadh na deamhain go dtí an poll íobartach agus d’ithidís ábhair Yajna, agus é á sciobadh ón taibheoir.62.

ਲੂਟ ਖਾਤਹ ਵਿਖਯ ਜੇ ਤਿਨ ਪੈ ਕਛੂ ਨ ਬਸਾਇ ॥
loott khaatah vikhay je tin pai kachhoo na basaae |

Iad siúd a looted na hábhair yagya ní raibh rialú ag an saoi.

ਤਾਕ ਅਉਧਹ ਆਇਯੋ ਤਬ ਰੋਸ ਕੈ ਮੁਨਿ ਰਾਇ ॥
taak aaudhah aaeiyo tab ros kai mun raae |

Nuair a chonaic sé an loot na n-ábhar an tine-adhartha agus mothú é féin gan chúnamh, tháinig an saoi mór Vishwamitra go Ayodhya i fearg mhór.

ਆਇ ਭੂਪਤ ਕਉ ਕਹਾ ਸੁਤ ਦੇਹੁ ਮੋ ਕਉ ਰਾਮ ॥
aae bhoopat kau kahaa sut dehu mo kau raam |

(Vishwamitra) tháinig go dtí an rí agus dúirt - Tabhair dom do mhac Rama.

ਨਾਤ੍ਰ ਤੋ ਕਉ ਭਸਮ ਕਰਿ ਹਉ ਆਜ ਹੀ ਇਹ ਠਾਮ ॥੬੩॥
naatr to kau bhasam kar hau aaj hee ih tthaam |63|

Nuair a shroich sé (Ayodhya) dúirt sé leis an rí. ���Tabhair dom do mhac Ram ar feadh cupla laethanta, murach sin laghdóidh mé go luaithreach thú ar an bpointe seo.���63.

ਕੋਪ ਦੇਖਿ ਮੁਨੀਸ ਕਉ ਨ੍ਰਿਪ ਪੂਤ ਤਾ ਸੰਗ ਦੀਨ ॥
kop dekh munees kau nrip poot taa sang deen |

Nuair a chonaic sé fearg Munishwar, thug an Rí Dasharatha a mhac dó.

ਜਗ ਮੰਡਲ ਕਉ ਚਲਯੋ ਲੈ ਤਾਹਿ ਸੰਗਿ ਪ੍ਰਬੀਨ ॥
jag manddal kau chalayo lai taeh sang prabeen |

Agus é ag breathnú ar chorraí an tsaoi, d’iarr an rí ar a mhac a bheith in éineacht leis agus chuaigh an saoi in éineacht le Ram chun tús a chur leis an Yajna arís.

ਏਕ ਮਾਰਗ ਦੂਰ ਹੈ ਇਕ ਨੀਅਰ ਹੈ ਸੁਨਿ ਰਾਮ ॥
ek maarag door hai ik neear hai sun raam |

O Rama! Éist, tá bealach i bhfad agus i gcóngar,

ਰਾਹ ਮਾਰਤ ਰਾਛਸੀ ਜਿਹ ਤਾਰਕਾ ਗਨਿ ਨਾਮ ॥੬੪॥
raah maarat raachhasee jih taarakaa gan naam |64|

Dubhairt an saoi, ���O Ram! éisteacht, tá dhá bhealach, ar an gceann tá an Yajna-láthair i bhfad ar shiúl agus ar an taobh eile tá sé scor in aice, ach ar an mbealach níos déanaí ina gcónaí demoness ainmnithe Taraka, a mharaíonn an wayfares.64.

ਜਉਨ ਮਾਰਗ ਤੀਰ ਹੈ ਤਿਹ ਰਾਹ ਚਾਲਹੁ ਆਜ ॥
jaun maarag teer hai tih raah chaalahu aaj |

(Dúirt Ram-) An cosán atá gar (‘arrow’), lean an cosán sin anois.

ਚਿਤ ਚਿੰਤ ਨ ਕੀਜੀਐ ਦਿਵ ਦੇਵ ਕੇ ਹੈਂ ਕਾਜ ॥
chit chint na keejeeai div dev ke hain kaaj |

Dúirt Ram, ���Téim ar an mbealach beag, ag tréigean an imní, is í an obair seo chun na deamhain a mharú obair na ndéithe.

ਬਾਟਿ ਚਾਪੈ ਜਾਤ ਹੈਂ ਤਬ ਲਉ ਨਿਸਾਚਰ ਆਨ ॥
baatt chaapai jaat hain tab lau nisaachar aan |

Bhí (siad) ag dul go sona sásta ar an mbóthar, ansin tháinig an ollphéist.

ਜਾਹੁਗੇ ਕਤ ਰਾਮ ਕਹਿ ਮਗਿ ਰੋਕਿਯੋ ਤਜਿ ਕਾਨ ॥੬੫॥
jaahuge kat raam keh mag rokiyo taj kaan |65|

Thosaigh siad ag bogadh ar an mbealach sin agus ag an am céanna tháinig an diabhal agus chuir siad bac ar an gcosán ag rá, ���O reithe! conas a rachaidh tú ar aghaidh agus tú féin a shábháil?���65.

ਦੇਖਿ ਰਾਮ ਨਿਸਾਚਰੀ ਗਹਿ ਲੀਨ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ॥
dekh raam nisaacharee geh leen baan kamaan |

Chomh luath agus a chonaic sé an ollphéist, rug Rama an bogha agus an tsaighead

ਭਾਲ ਮਧ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ਸੁਰ ਤਾਨਿ ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ॥
bhaal madh prahaariyo sur taan kaan pramaan |

Nuair a chonaic sé an diabhal Tarka, choinnigh reithe a bhogha agus saigheada ina láimh, agus ag tarraingt na bó scaoil an tsaighead ar a ceann.

ਬਾਨ ਲਾਗਤ ਹੀ ਗਿਰੀ ਬਿਸੰਭਾਰੁ ਦੇਹਿ ਬਿਸਾਲ ॥
baan laagat hee giree bisanbhaar dehi bisaal |

Chomh luath agus a baineadh an tsaighead, thit an ollphéist anuas.

ਹਾਥਿ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਨਾਥ ਕੇ ਭਯੋ ਪਾਪਨੀ ਕੋ ਕਾਲ ॥੬੬॥
haath sree raghunaath ke bhayo paapanee ko kaal |66|

Ar a bheith buailte leis an tsaighead, do thuit corp trom an diabhail síos agus ar an gcuma so tháinig críoch an pheacaigh ar láimh Ram.66.

ਐਸ ਤਾਹਿ ਸੰਘਾਰ ਕੈ ਕਰ ਜਗ ਮੰਡਲ ਮੰਡ ॥
aais taeh sanghaar kai kar jag manddal mandd |

Tar éis é a mharú ar an mbealach seo, shuigh siad (cosaint) an áit yagya.

ਆਇਗੇ ਤਬ ਲਉ ਨਿਸਾਚਰ ਦੀਹ ਦੇਇ ਪ੍ਰਚੰਡ ॥
aaeige tab lau nisaachar deeh dee prachandd |

Ar an mbealach seo, tar éis an diabhal a mharú, nuair a cuireadh tús leis an Yajna, bhí dhá dheamhan mórmhéide, Marich agus Subahu, le feiceáil ann.

ਭਾਜਿ ਭਾਜਿ ਚਲੇ ਸਭੈ ਰਿਖ ਠਾਢ ਭੇ ਹਠਿ ਰਾਮ ॥
bhaaj bhaaj chale sabhai rikh tthaadt bhe hatth raam |

(Féachaint cé) bhí na saoithe go léir trína chéile, ach d'fhan an Rama graosta ina sheasamh ann.

ਜੁਧ ਕ੍ਰੁਧ ਕਰਿਯੋ ਤਿਹੂੰ ਤਿਹ ਠਉਰ ਸੋਰਹ ਜਾਮ ॥੬੭॥
judh krudh kariyo tihoon tih tthaur sorah jaam |67|

Ag féachaint dóibh, theith na saoithe go léir agus níor sheas ach Ram go seasta ansin agus bhí cogadh na dtrí cinn sin ag caitheamh go leanúnach ar feadh sé huaire déag.67.

ਮਾਰ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰ ਦਾਨਵ ਸਸਤ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿ ॥
maar maar pukaar daanav sasatr asatr sanbhaar |

Ag tabhairt aire dá n-armúr agus dá n-arm féin, bhíodh na fathaigh ag glaoch chun maraithe.

ਬਾਨ ਪਾਨ ਕਮਾਨ ਕਉ ਧਰਿ ਤਬਰ ਤਿਛ ਕੁਠਾਰਿ ॥
baan paan kamaan kau dhar tabar tichh kutthaar |

Agus a n-arm agus a n-arm go daingean acu, thosaigh na deamhain ag béicíl ���kill, kill��� rug siad greim ar a gcuid tuanna, bogha agus saigheada ina lámha.