Sri Dasam Granth

Leathanach - 323


ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਮੁਰਲੀ ਸੁਨਿ ਹੋਤ ਸੁਰੀ ਅਸੁਰੀ ਸਭ ਬਉਰੀ ॥
kaanrah bajaavat hai muralee sun hot suree asuree sabh bauree |

Ag éisteacht leis na Ragas seo, tá na huachtair neamhaí agus mná céile na ndeamhan go léir ag cur spéise orthu

ਆਇ ਗਈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸੁਨਿ ਪੈ ਤਰੁਨੀ ਹਰਨੀ ਜਿਮੁ ਦਉਰੀ ॥੩੦੨॥
aae gee brikhabhaan sutaa sun pai tarunee haranee jim dauree |302|

Ag éisteacht le guth an fhliúit, Radha, tá iníon Brishbhan ag teacht ag rith mar doe.302.

ਜੋਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਕਰ ਨਾਥ ਸੁਨੋ ਹਮ ਭੂਖ ਲਗੀ ਹੈ ॥
jor pranaam kariyo har ko kar naath suno ham bhookh lagee hai |

Dúirt Radha le lámha fillte, ���O Thiarna! Tá ocras orm

ਦੂਰ ਹੈ ਸਭ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਘਰ ਖੇਲਨ ਕੀ ਸਭ ਸੁਧ ਭਗੀ ਹੈ ॥
door hai sabh gopin ke ghar khelan kee sabh sudh bhagee hai |

D’fhan an bainne siar i dtithe na gopas ar fad agus agus mé ag súgradh, rinne mé dearmad ar gach rud

ਡੋਲਤ ਸੰਗ ਲਗੇ ਤੁਮਰੇ ਹਮ ਕਾਨ੍ਰਹ ਤਬੈ ਸੁਨਿ ਬਾਤ ਪਗੀ ਹੈ ॥
ddolat sang lage tumare ham kaanrah tabai sun baat pagee hai |

���Tá mé ag fánaíocht leat

ਜਾਹੁ ਕਹਿਯੋ ਮਥਰਾ ਗ੍ਰਿਹ ਬਿਪਨ ਸਤਿ ਕਹਿਯੋ ਨਹਿ ਬਾਤ ਠਗੀ ਹੈ ॥੩੦੩॥
jaahu kahiyo matharaa grih bipan sat kahiyo neh baat tthagee hai |303|

��� Nuair a chuala Krishna seo, dúbhairt siad le cách dul isteach i dtithe Brahmins i Mathura (agus rud éigin le n-ithe a thabhairt leat) táim ag labhairt na fírinne leat, níl iota bréaga inti.���303.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥
kaanrah baach |

Óráid Krishna:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SwayYA

ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਹਰਿ ਜੀ ਸਭ ਗੋਪਨ ਕੰਸ ਪੁਰੀ ਇਹ ਹੈ ਤਹ ਜਈਐ ॥
fer kahee har jee sabh gopan kans puree ih hai tah jeeai |

Dúirt Krishna ansin leis na sentries, is é seo Kanspuri (Mathura), téigh ann.

ਜਗ ਕੋ ਮੰਡਲ ਬਿਪਨ ਕੋ ਗ੍ਰਿਹ ਪੂਛਤ ਪੂਛਤ ਢੂੰਢ ਸੁ ਲਈਐ ॥
jag ko manddal bipan ko grih poochhat poochhat dtoondt su leeai |

Dúirt Krishna leis na gopas ar fad, ���Téigh go Mathura, cathair Kansa agus fiafraigh de na Brahmins, a dhéanann Yajnas

ਅੰਜੁਲ ਜੋਰਿ ਸਭੈ ਪਰਿ ਪਾਇਨ ਤਉ ਫਿਰ ਕੈ ਬਿਨਤੀ ਇਹ ਕਈਐ ॥
anjul jor sabhai par paaein tau fir kai binatee ih keeai |

(Os a gcomhair) le lámha fillte agus atá suite ar stól, ansin déan an iarraidh seo

ਖਾਨ ਕੇ ਕਾਰਨ ਭੋਜਨ ਮਾਗਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਛੁਧਾਤੁਰ ਹੈ ਸੁ ਸੁਨਈਐ ॥੩੦੪॥
khaan ke kaaran bhojan maagat kaanrah chhudhaatur hai su suneeai |304|

���Iarr iad le lámha fillte agus ag titim ar a gcosa, go bhfuil Krishna ocrach agus go bhfuiltear ag iarraidh bia.���304.

ਮਾਨ ਲਈ ਜੋਊ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਪਰਿ ਪਾਇਨ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇ ਚਲੇ ॥
maan lee joaoo kaanrah kahee par paaein sees nivaae chale |

An rud a dúirt (an guth) Kanha, ghlac (na leanaí) leis agus thit sé ar chosa (Krishna) agus shiúil sé ar shiúl.

ਚਲਿ ਕੈ ਪੁਰ ਕੰਸ ਬਿਖੈ ਜੋ ਗਏ ਗ੍ਰਿਹਿ ਬਿਪਨ ਕੇ ਸਭ ਗੋਪ ਭਲੇ ॥
chal kai pur kans bikhai jo ge grihi bipan ke sabh gop bhale |

Ghlac Gopas le rá Krishna agus chrom siad a gcinn, d'imigh siad go léir agus shroich siad tithe Brahmins

ਕਰਿ ਕੋਟਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰੀ ਬਿਨਤੀ ਫੁਨਿ ਭੋਜਨ ਮਾਗਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਖਲੇ ॥
kar kott pranaam karee binatee fun bhojan maagat kaanrah khale |

Chrom na gopas os a gcomhair agus i guise Krishna, d'iarr siad bia

ਅਬ ਦੇਖਹੁ ਚਾਤੁਰਤਾ ਇਨ ਕੀ ਧਰਿ ਬਾਲਕ ਮੂਰਤਿ ਬਿਪ ਛਲੇ ॥੩੦੫॥
ab dekhahu chaaturataa in kee dhar baalak moorat bip chhale |305|

Anois féach ar a clisteacht go bhfuil siad ag caimiléireacht na Brahmins go léir i guise Krishna.305.

ਬਿਪ੍ਰ ਬਾਚ ॥
bipr baach |

Óráid na Brahmins:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SwayYA

ਕੋਪ ਭਰੇ ਦਿਜ ਬੋਲ ਉਠੇ ਹਮ ਤੇ ਤੁਮ ਭੋਜਨ ਮਾਗਨ ਆਏ ॥
kop bhare dij bol utthe ham te tum bhojan maagan aae |

Labhair na Brahmins le fearg, ���Tá daoine tagtha chun bia a iarraidh orainn

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਡੋ ਸਠ ਅਉ ਮੁਸਲੀ ਹਮਹੂੰ ਤੁਮਹੂੰ ਸਠ ਸੇ ਲਖ ਪਾਏ ॥
kaanrah baddo satth aau musalee hamahoon tumahoon satth se lakh paae |

Tá Krishna agus Balram an-amaideach, an measann tú gur amadáin sinn go léir?

ਪੇਟ ਭਰੈ ਅਪਨੋ ਤਬ ਹੀ ਜਬ ਆਨਤ ਤੰਦੁਲ ਮਾਗਿ ਪਰਾਏ ॥
pett bharai apano tab hee jab aanat tandul maag paraae |

Ní líonaimid ár boilg ach amháin nuair a iarraimid rís ó dhaoine eile agus tugaimid é.

ਏਤੇ ਪੈ ਖਾਨ ਕੋ ਮਾਗਤ ਹੈ ਇਹ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਅਤਿ ਬਿਪ ਰਿਸਾਏ ॥੩੦੬॥
ete pai khaan ko maagat hai ih yau keh kai at bip risaae |306|

���Ní dhéanann muid ach ár gcloig a líonadh ag impí ar rís, tá tú tagtha chun impigh uainn.��� Ag rá na bhfocal seo chuir na Brahmins a bhfearg in iúl.306.

ਬਿਪਨ ਭੋਜਨ ਜਉ ਨ ਦਯੋ ਤਬ ਹੀ ਗ੍ਰਿਹ ਗੋਪ ਚਲੇ ਸੁ ਖਿਸਾਨੇ ॥
bipan bhojan jau na dayo tab hee grih gop chale su khisaane |

(Nuair) nár thug na Brahmins bia, ach ansin chuaigh na Gwal Balaks (go dtí a gcuid) tithe i fearg.

ਕੰਸ ਪੁਰੀ ਤਜ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਬਿਪਨ ਨਾਖਿ ਚਲੇ ਜਮੁਨਾ ਨਿਜਕਾਨੇ ॥
kans puree taj kai grih bipan naakh chale jamunaa nijakaane |

Nuair nár thug na Brahmins rud ar bith lena ithe, ansin bhí náire orthu go léir a d’fhág Mathura agus tháinig siad ar ais go Krishna ar bhruach Yamuna.

ਬੋਲਿ ਉਠਿਯੋ ਮੁਸਲੀ ਕ੍ਰਿਸਨੰ ਸੰਗਿ ਅੰਨ੍ਰਯ ਬਿਨਾ ਜਬ ਆਵਤ ਜਾਨੇ ॥
bol utthiyo musalee krisanan sang anray binaa jab aavat jaane |

Nuair a chonaic Balarama iad ag teacht gan bia, dúirt sé le Krishna an tsúil sin,

ਦੇਖਹੁ ਲੈਨ ਕੋ ਆਵਤ ਥੇ ਦਿਜ ਦੇਨ ਕੀ ਬੇਰ ਕੋ ਦੂਰ ਪਰਾਨੇ ॥੩੦੭॥
dekhahu lain ko aavat the dij den kee ber ko door paraane |307|

Ag féachaint dóibh ag teacht gan bia, dúirt Krishna agus Balram, ���Tagann na Brahmins chugainn tráth an ghátair, ach teith linn nuair a iarraimid rud éigin.���307.

ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |

KABIT

ਬਡੇ ਹੈ ਕੁਮਤੀ ਅਉ ਕੁਜਤੀ ਕੂਰ ਕਾਇਰ ਹੈ ਬਡੇ ਹੈ ਕਮੂਤ ਅਉ ਕੁਜਾਤਿ ਬਡੇ ਜਗ ਮੈ ॥
badde hai kumatee aau kujatee koor kaaeir hai badde hai kamoot aau kujaat badde jag mai |

Tá na Brahmins seo fí go morálta, cruálach, coward, an-meán agus an-íseal

ਬਡੇ ਚੋਰ ਚੂਹਰੇ ਚਪਾਤੀ ਲੀਏ ਤਜੈ ਪ੍ਰਾਨ ਕਰੈ ਅਤਿ ਜਾਰੀ ਬਟਪਾਰੀ ਅਉਰ ਮਗ ਮੈ ॥
badde chor choohare chapaatee lee tajai praan karai at jaaree battapaaree aaur mag mai |

Déanann na Brahmins seo, agus iad ag déanamh gníomhartha cosúil le gadaithe agus scavengers, a mbeatha a íobairt go deo le haghaidh aráin is féidir leo gníomhú mar impire agus creachadóirí ar na cosáin

ਬੈਠੇ ਹੈ ਅਜਾਨ ਮਾਨੋ ਕਹੀਅਤ ਹੈ ਸਯਾਨੇ ਕਛੂ ਜਾਨੇ ਨ ਗਿਆਨ ਸਉ ਕੁਰੰਗ ਬਾਧੇ ਪਗ ਮੈ ॥
baitthe hai ajaan maano kaheeat hai sayaane kachhoo jaane na giaan sau kurang baadhe pag mai |

Suíonn siad síos cosúil le daoine aineolach tá siad cliste ón taobh istigh agus

ਬਡੈ ਹੈ ਕੁਛੈਲ ਪੈ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਛੈਲ ਐਸੇ ਫਿਰਤ ਨਗਰ ਜੈਸੇ ਫਿਰੈ ਢੋਰ ਵਗ ਮੈ ॥੩੦੮॥
baddai hai kuchhail pai kahaavat hai chhail aaise firat nagar jaise firai dtor vag mai |308|

Cé gur fíorbheagán eolais atá acu, ritheann siad anseo agus ansiúd ar luas mór mar a bhíonn siad an-ghránna, ach tugann siad orthu féin go hálainn agus imíonn siad sa chathair gan bhac mar ainmhithe.308.

ਮੁਸਲੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥
musalee baach kaanrah so |

Óráid Balram dírithe chuig Krishna

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SwayYA

ਆਇਸੁ ਹੋਇ ਤਉ ਖੈਚ ਹਲਾ ਸੰਗ ਮੂਸਲ ਸੋ ਮਥੁਰਾ ਸਭ ਫਾਟੋ ॥
aaeis hoe tau khaich halaa sang moosal so mathuraa sabh faatto |

���O Krishna! Má deir tú, is féidir liom Mathura a stróiceadh ina dhá leath le buille mo mhace má deir tú, ansin gheobhaidh mé na Brahmins

ਬਿਪਨ ਜਾਇ ਕਹੋ ਪਕਰੋ ਕਹੋ ਮਾਰਿ ਡਰੋ ਕਹੋ ਰੰਚਕ ਡਾਟੋ ॥
bipan jaae kaho pakaro kaho maar ddaro kaho ranchak ddaatto |

Má deir tú, maróidh mé iad agus má deir tú, déanfaidh mé ach beagán iad a athmhúscailt agus ansin scaoilfidh mé iad

ਅਉਰ ਕਹੋ ਤੋ ਉਖਾਰਿ ਪੁਰੀ ਬਲੁ ਕੈ ਅਪੁਨੇ ਜਮੁਨਾ ਮਹਿ ਸਾਟੋ ॥
aaur kaho to ukhaar puree bal kai apune jamunaa meh saatto |

���Má deir tú ansin spíonfaidh mé cathair Mathura ar fad le mo chumhacht agus caithfidh mé í in Yamuna

ਸੰਕਤ ਹੋ ਤੁਮ ਤੇ ਜਦੁਰਾਇ ਨ ਹਉ ਇਕਲੋ ਅਰਿ ਕੋ ਸਿਰ ਕਾਟੋ ॥੩੦੯॥
sankat ho tum te jaduraae na hau ikalo ar ko sir kaatto |309|

Tá eagla éigin orm uaibh, murach O Yadabh rí! Is féidir liom na naimhde go léir a mhilleadh i m’aonar.���309.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥
kaanrah baach |

Óráid Krishna:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SwayYA

ਕ੍ਰੋਧ ਛਿਮਾਪਨ ਕੈ ਮੁਸਲੀ ਹਰਿ ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਸੰਗ ਬਾਲਕ ਬਾਨੀ ॥
krodh chhimaapan kai musalee har fer kahee sang baalak baanee |

O Balaram! Socair an fhearg. Agus ansin labhair Krishna leis na buachaillí Gwal.

ਬਿਪ ਗੁਰੂ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਕੇ ਸਮਝਾਇ ਕਹੀ ਇਹ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹਾਨੀ ॥
bip guroo sabh hee jag ke samajhaae kahee ih kaanrah kahaanee |

���O Balram! B’fhéidir go maithfear fearg do dhuine,��� ag rá gur thug Krishan aghaidh ar na buachaillí gopa, ���Is é an Brahmin Gúrú an domhain ar fad

ਆਇਸੁ ਮਾਨਿ ਗਏ ਫਿਰ ਕੈ ਜੁ ਹੁਤੀ ਨ੍ਰਿਪ ਕੰਸਹਿ ਕੀ ਰਜਧਾਨੀ ॥
aaeis maan ge fir kai ju hutee nrip kanseh kee rajadhaanee |

Chloígh an buachaill le cead (Krishna) agus chuaigh sé ar ais go príomhchathair (Mathura) rí Kansa

ਖੈਬੇ ਕੋ ਭੋਜਨ ਮਾਗਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹਿਯੋ ਨਹਿ ਬਿਪ ਮਨੀ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥੩੧੦॥
khaibe ko bhojan maagat kaanrah kahiyo neh bip manee abhimaanee |310|

(Ach is cosúil go hiontach) gur ghéill na gopas agus chuaigh siad arís ag iarraidh bia agus shroich siad príomhchathair an rí, ach fiú ar ainmniú Krishna, níor thug an Brahmin bródúil rud ar bith.310.

ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |

KABIT

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਕੇ ਗ੍ਵਾਰਨ ਕੋ ਬਿਪਨ ਦੁਬਾਰ ਰਿਸਿ ਉਤਰ ਦਯੋ ਨ ਕਛੂ ਖੈਬੇ ਕੋ ਕਛੂ ਦਯੋ ॥
kaanrah joo ke gvaaran ko bipan dubaar ris utar dayo na kachhoo khaibe ko kachhoo dayo |

Ag éirí feargach arís le buachaillí gopa Krishna, d'fhreagair na Brahmins, ach níor thug siad aon rud le hithe

ਤਬ ਹੀ ਰਿਸਾਏ ਗੋਪ ਆਏ ਹਰਿ ਜੂ ਕੇ ਪਾਸ ਕਰਿ ਕੈ ਪ੍ਰਨਾਮ ਐਸੇ ਉਤਰ ਤਿਨੈ ਦਯੋ ॥
tab hee risaae gop aae har joo ke paas kar kai pranaam aaise utar tinai dayo |

Ansin, agus iad míshásta, tháinig siad ar ais go Krishna agus dúirt siad ar chromadh a gcinn,

ਮੋਨ ਸਾਧਿ ਬੈਠਿ ਰਹੈ ਖੈਬੇ ਕੋ ਨ ਦੇਤ ਕਛੂ ਤਬੈ ਫਿਰਿ ਆਇ ਜਬੈ ਕ੍ਰੋਧ ਮਨ ਮੈ ਭਯੋ ॥
mon saadh baitth rahai khaibe ko na det kachhoo tabai fir aae jabai krodh man mai bhayo |

���Ar bhfaca na Brahmins sinn, d'fhan siad ina dtost agus níor thug siad aon rud le n-ithe dá bhrí sin tá fearg orainn

ਅਤਿ ਹੀ ਛੁਧਾਤੁਰ ਭਏ ਹੈ ਹਮ ਦੀਨਾਨਾਥ ਕੀਜੀਐ ਉਪਾਵ ਨ ਤੋ ਬਲ ਤਨ ਕੋ ਗਯੋ ॥੩੧੧॥
at hee chhudhaatur bhe hai ham deenaanaath keejeeai upaav na to bal tan ko gayo |311|

A Thiarna na n-íseal! táimid thar a bheith ocrach, tóg céim éigin dúinn the strength of our body has extremely reduced.���311.