ఈ రాగాలు విని స్వర్గలోకపు ఆడపడుచులు, రాక్షసుల భార్యలు అందరూ పరవశించిపోతున్నారు.
వేణువు స్వరం విని బృష్భన్ కూతురు రాధ పరుగు పరుగున వస్తోంది.302.
రాధ ముకుళిత హస్తాలతో, "ఓ ప్రభూ! నాకు ఆకలిగా ఉంది
గోపాముల ఇళ్లన్నింటిలో పాలు తిరిగి ఉండి, ఆడుకుంటూ అన్నీ మర్చిపోయాను
నేను నీ వెంట తిరుగుతున్నాను
కృష్ణుడు ఇది విన్నప్పుడు, అందర్నీ మధురలోని బ్రాహ్మణుల ఇళ్లలోకి వెళ్లమని (తినడానికి ఏదైనా తీసుకురండి) నేను మీతో నిజం చెబుతున్నాను, ఇందులో అబద్ధం ఏమీ లేదు.
కృష్ణుని ప్రసంగం:
స్వయ్య
కృష్ణుడు సెంట్రీలతో, ఇది కాన్స్పురి (మథుర), అక్కడికి వెళ్లు అన్నాడు.
కృష్ణుడు గోపకులందరితో ఇలా అన్నాడు, "కంస నగరమైన మధురకు వెళ్లి యజ్ఞం చేసే బ్రాహ్మణుల గురించి అడగండి.
(వారి ముందు) చేతులు ముడుచుకుని స్టూల్పై పడుకుని, ఈ అభ్యర్థన చేయండి
కృష్ణుడు ఆకలితో ఉన్నాడని మరియు ఆహారం కోసం అడుగుతున్నాడని ముకుళిత హస్తాలతో మరియు వారి పాదాలపై పడి వారిని అభ్యర్థించండి.
కన్హా చెప్పిన దానిని (పిల్లలు) అంగీకరించి (కృష్ణుని) పాదాలపై పడి వెళ్ళిపోయారు.
గోపులు కృష్ణుని మాటను అంగీకరించి శిరస్సు వంచి, అందరు వెళ్ళి బ్రాహ్మణుల ఇళ్ళకు చేరుకున్నారు.
గోపాలు వారి ముందు నమస్కరించి, కృష్ణుడి వేషంలో ఆహారం అడిగారు
ఇప్పుడు కృష్ణుడి వేషంలో బ్రాహ్మణులందరినీ మోసం చేస్తున్న వారి తెలివితేటలు చూడండి.305.
బ్రాహ్మణుల ప్రసంగం:
స్వయ్య
బ్రాహ్మణులు కోపంతో, "మీరు మమ్మల్ని ఆహారం అడగడానికి వచ్చారు
కృష్ణుడు, బలరాం చాలా మూర్ఖులు మనందరినీ మూర్ఖులుగా భావిస్తున్నారా?
ఇతరుల దగ్గర అన్నం అడిగి తెచ్చినప్పుడే కడుపు నింపుకుంటాం.
""మేము అన్నం అడుక్కుంటూ మా కడుపు నింపుకుంటున్నాము, మీరు మా నుండి అడుక్కోవడానికి వచ్చారు.." ఈ మాటలు చెప్పి బ్రాహ్మణులు తమ ఆగ్రహాన్ని వ్యక్తం చేసారు.306.
(ఎప్పుడు) బ్రాహ్మణులు ఆహారం ఇవ్వలేదు, అప్పుడు మాత్రమే గ్వాల్ బాలకులు కోపంతో (వారి) ఇళ్లకు వెళ్లారు.
బ్రాహ్మణులు తినడానికి ఏమీ ఇవ్వకపోవటంతో, గోపాలకులందరూ సిగ్గుపడి మధురను విడిచిపెట్టి, యమునా ఒడ్డున ఉన్న కృష్ణుని వద్దకు తిరిగి వచ్చారు.
వారు ఆహారం లేకుండా రావడం చూసి బలరాముడు కృష్ణుడితో ఇలా అన్నాడు.
వాళ్ళు తిండి లేకుండా రావడం చూసి కృష్ణుడు, బలరాం ఇలా అన్నారు, ""బ్రాహ్మణులు అవసరమైన సమయంలో మా వద్దకు వస్తారు, కానీ మనం ఏదైనా అడిగితే పారిపోతారు.
KABIT
ఈ బ్రాహ్మణులు నైతికంగా దుర్మార్గులు, క్రూరత్వం, పిరికివారు, చాలా నీచులు మరియు చాలా తక్కువ
ఈ బ్రాహ్మణులు, దొంగలు మరియు స్కావెంజర్ల వంటి చర్యలు చేస్తారు, రొట్టె కోసం తమ ప్రాణాలను త్యాగం చేస్తారు, వారు దారిలో మోసగాళ్ళు మరియు దోపిడీదారులుగా ప్రవర్తిస్తారు.
వారు తెలివితక్కువ వారిలా కూర్చుంటారు మరియు వారు లోపల నుండి తెలివైనవారు
వారికి చాలా తక్కువ జ్ఞానం ఉన్నప్పటికీ, వారు ప్రియమైన వారు చాలా వికారమైన వారిలాగా చాలా వేగంతో అటూ ఇటూ పరుగులు తీస్తారు, కానీ తమను తాము అందంగా పిలుచుకుంటారు మరియు జంతువుల వలె అడ్డంకులు లేకుండా నగరంలో తిరుగుతారు.308.
కృష్ణుడిని ఉద్దేశించి బలరాం చేసిన ప్రసంగం
స్వయ్య
ఓ కృష్ణా! నువ్వు చెబితే నా గద్దె దెబ్బతో మధురను రెండు భాగాలుగా చీల్చగలను, అప్పుడు నేను బ్రాహ్మణులను పట్టుకుంటాను
నువ్వు చెబితే చంపేస్తాను, చెబితే కొంచెం మందలించి వదిలేస్తాను
నువ్వు చెబితే నా శక్తితో మథుర నగరం మొత్తాన్ని నిర్మూలించి యమునా నదిలో పారేస్తాను.
నీ వల్ల నాకు కొంత భయం ఉంది, లేకపోతే ఓ యాదవ రాజా! నేను ఒంటరిగా శత్రువులందరినీ నాశనం చేయగలను.
కృష్ణుని ప్రసంగం:
స్వయ్య
ఓ బలరాం! కోపాన్ని శాంతపరచుకోండి. ఆపై కృష్ణ గ్వాల్ అబ్బాయిలతో మాట్లాడారు.
ఓ బలరాం! ఎవరైనా కోపంతో క్షమించబడవచ్చు," అని కృష్ణుడు గోప బాలురను ఉద్దేశించి ఇలా అన్నాడు, "బ్రాహ్మణుడు మొత్తం ప్రపంచానికి గురువు.
బాలుడు (కృష్ణుని) అనుమతిని పాటించి, కంస రాజు రాజధాని (మధుర)కి తిరిగి వెళ్ళాడు.
(కానీ అద్భుతంగా అనిపిస్తోంది) గోపాలు పాటించి మళ్లీ ఆహారం కోసం వెళ్లి రాజుగారి రాజధానికి చేరుకున్నారు, కానీ కృష్ణుడికి పేరు పెట్టినప్పుడు కూడా గర్వంగా ఉన్న బ్రాహ్మణుడు ఏమీ ఇవ్వలేదు.310.
KABIT
కృష్ణుని గోపబాలురపై మళ్లీ కోపం వచ్చి, బ్రాహ్మణులు బదులిచ్చారు, కానీ తినడానికి ఏమీ ఇవ్వలేదు.
అప్పుడు వారు అసంతృప్తి చెంది, కృష్ణుడి వద్దకు తిరిగి వచ్చి తల వంచి ఇలా అన్నారు.
బ్రాహ్మణులు మమ్మల్ని చూసి, తినడానికి ఏమీ ఇవ్వకుండా మౌనంగా ఉన్నారు కాబట్టి మాకు కోపం వచ్చింది.
ఓ హీనప్రభూ! మేము విపరీతంగా ఆకలితో ఉన్నాము, మా కోసం ఒక అడుగు వేయండి మా శరీరం యొక్క బలం చాలా క్షీణించింది.