శ్రీ దశమ్ గ్రంథ్

పేజీ - 342

ਜਿਉ ਸੰਗ ਮੀਨਨ ਕੇ ਲਰ ਕੈ ਤਿਨ ਤ੍ਯਾਗ ਸਭੋ ਮਨੋ ਬਾਰਿ ਧਰਇਯਾ ॥੪੮੦॥

jiau sang meenan ke lar kai tin tayaag sabho mano baar dhareiyaa |480|

గోపికలతో ఏమి జరిగినా, సముద్రం నుండి తమను తాము కలహించుకుని విడిపోయాక చేపలు మెలికలు తిరుగుతున్నట్లు అనిపించిందని కవి శ్యామ్ దాని గురించి చెబుతాడు.480.

ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਤਨ ਕੀ ਛੁਟਗੀ ਸੁਧਿ ਡੋਲਤ ਹੈ ਬਨ ਮੈ ਜਨੁ ਬਉਰੀ ॥

gopin ke tan kee chhuttagee sudh ddolat hai ban mai jan bauree |

గోపికలు స్పృహ కోల్పోయి పిచ్చి మనుషుల్లా పరుగులు తీశారు

ਏਕ ਉਠੈ ਇਕ ਝੂਮਿ ਗਿਰੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀ ਮਹਰੀ ਇਕ ਆਵਤ ਦਉਰੀ ॥

ek utthai ik jhoom girai brij kee maharee ik aavat dauree |

ఎవరో లేచి మళ్లీ స్పృహతప్పి కింద పడుతున్నారు, ఎక్కడో బ్రజా స్త్రీ పరుగెత్తుకుంటూ వస్తోంది

ਆਤੁਰ ਹ੍ਵੈ ਅਤਿ ਢੂੰਡਤ ਹੈ ਤਿਨ ਕੇ ਸਿਰ ਕੀ ਗਿਰ ਗੀ ਸੁ ਪਿਛਉਰੀ ॥

aatur hvai at dtoonddat hai tin ke sir kee gir gee su pichhauree |

కలవరపడి, చెదిరిన జుట్టుతో కృష్ణుడిని వెతుకుతున్నారు

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੋ ਧ੍ਯਾਨ ਬਸਿਯੋ ਮਨ ਮੈ ਸੋਊ ਜਾਨ ਗਹੈ ਫੁਨਿ ਰੂਖਨ ਕਉਰੀ ॥੪੮੧॥

kaanrah ko dhayaan basiyo man mai soaoo jaan gahai fun rookhan kauree |481|

మనసులో కృష్ణుడిని ధ్యానిస్తూ చెట్లను ముద్దాడుతూ కృష్ణుడిని పిలుస్తున్నారు.481.

ਫੇਰਿ ਤਜੈ ਤਿਨ ਰੂਖਨ ਕੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹੈ ਨੰਦ ਲਾਲ ਕਹਾ ਰੇ ॥

fer tajai tin rookhan ko ih bhaat kahai nand laal kahaa re |

అప్పుడు వారు రెక్కలు విడిచిపెట్టి, నంద్ లాల్ ఎక్కడ ఉన్నారు?

ਚੰਪਕ ਮਉਲਸਿਰੀ ਬਟ ਤਾਲ ਲਵੰਗ ਲਤਾ ਕਚਨਾਰ ਜਹਾ ਰੇ ॥

chanpak maulasiree batt taal lavang lataa kachanaar jahaa re |

ఆ చెట్లను విడిచిపెట్టి, చంపక్, మౌల్శ్రీ, తాల్, లవంగ్లాట, కచ్నార్ మొదలైన పొదలను కృష్ణుడి ఆచూకీ కోసం అడుగుతున్నారు.

ਪੈ ਜਿਹ ਕੇ ਹਮ ਕਾਰਨ ਕੋ ਪਗਿ ਕੰਟਕਕਾ ਸਿਰਿ ਧੂਪ ਸਹਾ ਰੇ ॥

pai jih ke ham kaaran ko pag kanttakakaa sir dhoop sahaa re |

అయితే మన పాదాలలో ముళ్ళు మరియు మన తలపై సూర్యుడు ఎవరికి (పొందడం) సరైనది?

ਸੋ ਹਮ ਕੌ ਤੁਮ ਦੇਹੁ ਬਤਾਇ ਪਰੈ ਤੁਮ ਪਾਇਨ ਜਾਵ ਤਹਾ ਰੇ ॥੪੮੨॥

so ham kau tum dehu bataae parai tum paaein jaav tahaa re |482|

""మేము అతని కొరకు మా తలపై సూర్యరశ్మిని మరియు మా పాదాలలో ముళ్ళ నొప్పిని భరిస్తూ తిరుగుతున్నాము, ఆ కృష్ణుడు ఎక్కడ ఉన్నాడో మాకు చెప్పండి, మేము మీ పాదాలపై పడతాము." 482.

ਬੇਲ ਬਿਰਾਜਤ ਹੈ ਜਿਹ ਜਾ ਗੁਲ ਚੰਪਕ ਕਾ ਸੁ ਪ੍ਰਭਾ ਅਤਿ ਪਾਈ ॥

bel biraajat hai jih jaa gul chanpak kaa su prabhaa at paaee |

ఎక్కడ తీగలు అలంకరించబడి, చంబా పువ్వులు అలంకరించబడి ఉంటాయి;

ਮੌਲਿਸਿਰੀ ਗੁਲ ਲਾਲ ਗੁਲਾਬ ਧਰਾ ਤਿਨ ਫੂਲਨ ਸੋ ਛਬਿ ਛਾਈ ॥

maualisiree gul laal gulaab dharaa tin foolan so chhab chhaaee |

కృష్ణుని కోసం వెతుకుతూ, ఆ గోపికలు అక్కడ బేల చెట్లు, చంపా పొదలు మరియు మౌల్శ్రీ మరియు ఎర్ర గులాబీ మొక్కలు ఉన్నచోట తిరుగుతున్నారు.

ਚੰਪਕ ਮਉਲਸਿਰੀ ਬਟ ਤਾਲ ਲਵੰਗ ਲਤਾ ਕਚਨਾਰ ਸੁਹਾਈ ॥

chanpak maulasiree batt taal lavang lataa kachanaar suhaaee |

(భూమి) చంబా, మౌల్సిరి, తాటి, లవంగాలు, తీగలు మరియు కచ్నార్లతో ఆశీర్వదించబడుతోంది.

ਬਾਰਿ ਝਰੈ ਝਰਨਾ ਗਿਰਿ ਤੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁਖਦਾਈ ॥੪੮੩॥

baar jharai jharanaa gir te kab sayaam kahai at hee sukhadaaee |483|

చంపక్, మౌల్శ్రీ, లవంగ్లాట, కచ్నార్ మొదలైన చెట్లు ఆకట్టుకునేలా కనిపిస్తాయి మరియు అత్యంత శాంతిని ఇచ్చే శుక్లాలు ప్రవహిస్తున్నాయి.483.

ਤਿਹ ਕਾਨਨ ਕੋ ਹਰਿ ਕੇ ਹਿਤ ਤੇ ਗੁਪੀਆ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹੈ ॥

tih kaanan ko har ke hit te gupeea brij kee ih bhaat kahai |

ఆ అడవిలో కృష్ణుని ప్రేమ కారణంగా బ్రజ్-భూమి గోపికలు ఈ విధంగా చెప్పారు.

ਬਰ ਪੀਪਰ ਹੇਰਿ ਹਿਯਾ ਨ ਕਹੂੰ ਜਿਹ ਕੇ ਹਿਤ ਸੋ ਸਿਰਿ ਧੂਪ ਸਹੈ ॥

bar peepar her hiyaa na kahoon jih ke hit so sir dhoop sahai |

కృష్ణుడిపై ఉన్న ప్రేమ బంధంలో బంధించబడిన గోపికలు, "... అతను పీపుల్ చెట్టు దగ్గర లేడా?" అని చెప్పుకుంటూ, సూర్యరశ్మిని తట్టుకుంటూ, ఇటు అటు పరుగెత్తుతున్నారు.

ਅਹੋ ਕਿਉ ਤਜਿ ਆਵਤ ਹੋ ਭਰਤਾ ਬਿਨੁ ਕਾਨ੍ਰਹ ਪਿਖੇ ਨਹਿ ਧਾਮਿ ਰਹੈ ॥

aho kiau taj aavat ho bharataa bin kaanrah pikhe neh dhaam rahai |

క్షమించండి! (మీరెందుకు) మీ భర్తలను వదిలి పారిపోతారు అని చెప్పి ఎక్కడో దాచిపెట్టాడు, కాని (మేము) కానాను చూడకుండా ఇంట్లో ఉండలేము.

ਇਕ ਬਾਤ ਕਰੈ ਸੁਨ ਕੈ ਇਕ ਬੋਲਬ ਰੂਖਨ ਕੋ ਹਰਿ ਜਾਨਿ ਗਹੈ ॥੪੮੪॥

eik baat karai sun kai ik bolab rookhan ko har jaan gahai |484|

అప్పుడు వారు తమ భర్తలను ఎందుకు విడిచిపెట్టి అక్కడ మరియు ఇక్కడ ఊగిసలాడుతున్నారు అని తమలో తాము సంప్రదింపులు జరుపుకుంటారు, కానీ దానితో పాటు వారు కృష్ణుడు లేకుండా ఈ విధంగా జీవించలేరు కాబట్టి వారు నడుస్తున్నారని వారి మనస్సు నుండి ఈ సమాధానం వస్తుంది.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਿਯੋਗ ਕੋ ਮਾਨਿ ਬਧੂ ਬ੍ਰਿਜ ਡੋਲਤ ਹੈ ਬਨ ਬੀਚ ਦਿਵਾਨੀ ॥

kaanrah biyog ko maan badhoo brij ddolat hai ban beech divaanee |

కాన్హ్ విడిపోవడాన్ని అంగీకరించిన తర్వాత బ్రజ్ మహిళలు బున్‌లో పిచ్చిగా తిరుగుతారు.

ਕੂੰਜਨ ਜਯੋ ਕੁਰਲਾਤ ਫਿਰੈ ਤਿਹ ਜਾ ਜਿਹ ਜਾ ਕਛੁ ਖਾਨ ਨ ਪਾਨੀ ॥

koonjan jayo kuralaat firai tih jaa jih jaa kachh khaan na paanee |

బ్రజ స్త్రీలు అతని ఎడబాటుకు వెర్రివాళ్ళయ్యారు మరియు వారు తినడానికి మరియు త్రాగడానికి స్పృహలేక ఏడుస్తూ తిరుగుతున్న క్రేన్ వలె అడవిలో తిరుగుతున్నారు.

ਏਕ ਗਿਰੈ ਮੁਰਝਾਇ ਧਰਾ ਪਰ ਏਕ ਉਠੈ ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਬਾਨੀ ॥

ek girai murajhaae dharaa par ek utthai keh kai ih baanee |

ఒకడు మూర్ఛపోయి నేలమీద పడి లేచి ఇలా అంటున్నాడు

ਨੇਹੁ ਬਢਾਇ ਮਹਾ ਹਮ ਸੋ ਕਤ ਜਾਤ ਭਯੋ ਭਗਵਾਨ ਗੁਮਾਨੀ ॥੪੮੫॥

nehu badtaae mahaa ham so kat jaat bhayo bhagavaan gumaanee |485|

ఎవరో పడిపోతారు మరియు నేలపై పడిపోతారు మరియు ఎవరైనా లేచి, ఆ గర్విష్ఠి కృష్ణుడు, మనపై తన ప్రేమను పెంచుకుంటూ ఎక్కడికి వెళ్ళాడు?485.

ਨੈਨ ਨਚਾਇ ਮਨੋ ਮ੍ਰਿਗ ਸੇ ਸਭ ਗੋਪਿਨ ਕੋ ਮਨ ਚੋਰਿ ਲਯੋ ਹੈ ॥

nain nachaae mano mrig se sabh gopin ko man chor layo hai |

(చెవి) జింకవంటి కన్నులతో నాట్యం చేసి గోపికలందరి హృదయాలను దోచుకుంది.

ਤਾਹੀ ਕੈ ਬੀਚ ਰਹਿਯੋ ਗਡਿ ਕੈ ਤਿਹ ਤੇ ਨਹਿ ਛੂਟਨ ਨੈਕੁ ਭਯੋ ਹੈ ॥

taahee kai beech rahiyo gadd kai tih te neh chhoottan naik bhayo hai |

కృష్ణుడు తన కళ్లను జింకలా నాట్యం చేసేలా చేశాడు, గోపికల మనస్సులను దోచుకున్నాడు, వారి మనస్సు కృష్ణుడి దృష్టిలో చిక్కుకుంది మరియు ఒక్క క్షణం కూడా అటు ఇటు కదలదు.

ਤਾਹੀ ਕੇ ਹੇਤ ਫਿਰੈ ਬਨ ਮੈ ਤਜਿ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਸ੍ਵਾਸ ਨ ਏਕ ਲਯੋ ਹੈ ॥

taahee ke het firai ban mai taj kai grih svaas na ek layo hai |

అందుకే ఇళ్లు వదిలి ఊర్లో తిరుగుతున్నాం. (ఇలా చెప్పి) ఒక గోపి ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు.

ਸੋ ਬਿਰਥਾ ਹਮ ਸੋ ਬਨ ਭ੍ਰਾਤ ਕਹੋ ਹਰਿ ਜੀ ਕਿਹ ਓਰਿ ਗਯੋ ਹੈ ॥੪੮੬॥

so birathaa ham so ban bhraat kaho har jee kih or gayo hai |486|

అతని కోసం ఊపిరి బిగబట్టి అడవిలో అటూ ఇటూ పరిగెడుతూ, ఓ అడవి బంధువులారా! చెప్పండి, కృష్ణుడు ఎటువైపు వెళ్ళాడు?486.

ਜਿਨ ਹੂੰ ਬਨ ਬੀਚ ਮਰੀਚ ਮਰਿਯੋ ਪੁਰ ਰਾਵਨਿ ਸੇਵਕ ਜਾਹਿ ਦਹਿਯੋ ਹੈ ॥

jin hoon ban beech mareech mariyo pur raavan sevak jaeh dahiyo hai |

బాన్‌లో 'మారీచ్'ని ఎవరు చంపారు మరియు అతని సేవకుడు (హనుమంతుడు) లంకా నగరాన్ని తగలబెట్టాడు,

ਤਾਹੀ ਸੋ ਹੇਤ ਕਰਿਯੋ ਹਮ ਹੂੰ ਬਹੁ ਲੋਗਨ ਕੋ ਉਪਹਾਸ ਸਹਿਯੋ ਹੈ ॥

taahee so het kariyo ham hoon bahu logan ko upahaas sahiyo hai |

అడవిలో మారీచుడిని చంపి, రావణుడి సేవకులను నాశనం చేసినవాడు, మనం ప్రేమించేవాడు మరియు చాలా మంది వ్యంగ్య సూక్తులను భరించాము.

ਵਾਸਰ ਸੇ ਦ੍ਰਿਗ ਸੁੰਦਰ ਸੋ ਮਿਲਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨਿਯਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥

vaasar se drig sundar so mil gvaariniyaa ih bhaat kahiyo hai |

తామరపువ్వుల వంటి అందమైన కన్నులు కలిగిన గోపికలు కలిసి ఇలా చెప్పారు

ਤਾਹੀ ਕੀ ਚੋਟ ਚਟਾਕ ਲਗੇ ਹਮਰੋ ਮਨੂਆ ਮ੍ਰਿਗ ਠਉਰ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੪੮੭॥

taahee kee chott chattaak lage hamaro manooaa mrig tthaur rahiyo hai |487|

అతని కమ్మని కళ్ల గురించి గోపికలందరూ ఒకే స్వరంతో ఇలా అంటున్నారు - ఆ కన్నుల గాయం కారణంగా, మన మనస్సులోని జింక ఒక్క చోట కదలకుండా పోయింది 487.

ਬੇਦ ਪੜੈ ਸਮ ਕੋ ਫਲ ਹੋ ਬਹੁ ਮੰਗਨ ਕੋ ਜੋਊ ਦਾਨ ਦਿਵਾਵੈ ॥

bed parrai sam ko fal ho bahu mangan ko joaoo daan divaavai |

వేదపఠనము వలె (అతడు) యాచకులకు దానము చేసిన ఫలమును పొందును.

ਕੀਨ ਅਕੀਨ ਲਖੈ ਫਲ ਹੋ ਜੋਊ ਆਥਿਤ ਲੋਗਨ ਅੰਨ ਜਿਵਾਵੈ ॥

keen akeen lakhai fal ho joaoo aathit logan an jivaavai |

ఒక బిచ్చగాడికి దానధర్మం చేసినవాడు, అపరిచితుడికి తినే ఆహారాన్ని ఇచ్చే వేదాలను ఒక్కసారి చదివిన ప్రతిఫలాన్ని అందుకున్నాడు, అతను అనేక ప్రతిఫలాలను పొందుతాడు.

ਦਾਨ ਲਹੈ ਹਮਰੇ ਜੀਅ ਕੋ ਇਹ ਕੇ ਸਮ ਕੋ ਨ ਸੋਊ ਫਲ ਪਾਵੈ ॥

daan lahai hamare jeea ko ih ke sam ko na soaoo fal paavai |

అతను మన జీవితపు బహుమతిని అందుకుంటాడు, అలాంటి ఫలం లేదు

ਜੋ ਬਨ ਮੈ ਹਮ ਕੋ ਜਰਰਾ ਇਕ ਏਕ ਘਰੀ ਭਗਵਾਨ ਦਿਖਾਵੈ ॥੪੮੮॥

jo ban mai ham ko jararaa ik ek gharee bhagavaan dikhaavai |488|

ఎవడు మనకు కృష్ణుడి దర్శనాన్ని కొద్దిసేపు పొందగలడో, అతను నిస్సందేహంగా మన జీవితానికి సంబంధించిన బహుమతిని పొందగలడు.

ਜਾਹਿ ਬਿਭੀਛਨ ਲੰਕ ਦਈ ਅਰੁ ਦੈਤਨ ਕੇ ਕੁਪਿ ਕੈ ਗਨ ਮਾਰੇ ॥

jaeh bibheechhan lank dee ar daitan ke kup kai gan maare |

విభీషణునికి లంకను ఇచ్చినవాడు మరియు (ఎవడు) కోపించి రాక్షసులను సంహరించాడు.

ਪੈ ਤਿਨ ਹੂੰ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸਭ ਸਾਧਨ ਰਾਖਿ ਅਸਾਧ ਸੰਘਾਰੇ ॥

pai tin hoon kab sayaam kahai sabh saadhan raakh asaadh sanghaare |

విభీషణునికి లంకను ప్రసాదించి, ఆవేశంతో, రాక్షసులను సంహరించినవాడు, సాధువులను రక్షించినవాడు మరియు దుష్టులను నాశనం చేసినవాడు అని కవి శ్యామ్ చెప్పాడు.

ਸੋ ਇਹ ਜਾ ਹਮ ਤੇ ਛਪ ਗਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਕਰ ਕੈ ਸੰਗਿ ਪ੍ਰੀਤਿ ਹਮਾਰੇ ॥

so ih jaa ham te chhap gayo at hee kar kai sang preet hamaare |

మనలను ఎంతో ప్రేమించి ఈ చోట దాక్కున్నాడు.

ਪਾਇ ਪਰੋ ਕਹੀਯੋ ਬਨ ਭ੍ਰਾਤ ਕਹੋ ਹਰਿ ਜੀ ਕਿਹ ਓਰਿ ਪਧਾਰੇ ॥੪੮੯॥

paae paro kaheeyo ban bhraat kaho har jee kih or padhaare |489|

అదే కృష్ణుడు మనకు ప్రేమను అందించాడు, కానీ మన కళ్ళ నుండి అదృశ్యమయ్యాడు ఓ వనవాసులారా! మేము మీ పాదాలపై పడతాము, కృష్ణుడు ఏ దిశకు వెళ్ళాడో మాకు చెప్పండి.489.

ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਖੋਜਿ ਰਹੀ ਬਨ ਮੈ ਹਰਿ ਜੀ ਬਨ ਮੈ ਨਹੀ ਖੋਜਤ ਪਾਏ ॥

gvaarin khoj rahee ban mai har jee ban mai nahee khojat paae |

(అందరూ) గోపికలు బన్నులో వెతుకుతున్నారు, కానీ వెతికినా కృష్ణుడు బన్నులో కనిపించలేదు.

ਏਕ ਬਿਚਾਰ ਕਰਿਯੋ ਮਨ ਮੈ ਫਿਰ ਕੈ ਨ ਗਯੋ ਕਬਹੂੰ ਉਹ ਜਾਏ ॥

ek bichaar kariyo man mai fir kai na gayo kabahoon uh jaae |

గోపికలు కృష్ణుడి కోసం అడవిలో వెతికారు, కానీ వారు అతనిని కనుగొనలేకపోయారు, అప్పుడు వారు ఆ వైపుకు వెళ్లి ఉండవచ్చు అని తమ మనస్సులో అనుకున్నారు.

ਫੇਰਿ ਫਿਰੀ ਮਨ ਮੈ ਗਿਨਤੀ ਕਰਿ ਪਾਰਥ ਸੂਤ ਕੀ ਡੋਰ ਲਗਾਏ ॥

fer firee man mai ginatee kar paarath soot kee ddor lagaae |

మళ్లీ ఆలోచన వచ్చి సూరత్‌ను కృష్ణుడి వైపు మళ్లించింది ('పార్థ సూత').

ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਚਕਈ ਜਨੁ ਆਵਤ ਹੈ ਕਰ ਮੈ ਫਿਰਿ ਧਾਏ ॥੪੯੦॥

yau upajee upamaa chakee jan aavat hai kar mai fir dhaae |490|

వారు మళ్లీ తమ మనస్సులో ఆలోచించి, తమ మనసులోని తీగను ఆ కృష్ణుడితో అనుబంధం చేసుకుంటారు, ఆ కృష్ణుడు తమ పరుగును గురించి, వారు ఆడ పిట్టలా ఇటువైపు పరుగెత్తుతున్నారని అలంకారికంగా చెప్పారు.490.

ਆਇ ਕੇ ਢੂੰਢਿ ਰਹੀ ਸੋਊ ਠਉਰ ਤਹਾ ਭਗਵਾਨ ਨ ਢੂੰਢਡ ਪਾਏ ॥

aae ke dtoondt rahee soaoo tthaur tahaa bhagavaan na dtoondtadd paae |

(గోపికలు) ఆ ప్రదేశానికి వచ్చి వెతుకుతూనే ఉన్నారు, కానీ అక్కడ కృష్ణుడు కనిపించలేదు.

ਇਉ ਜੁ ਰਹੀ ਸਭ ਹੀ ਚਕਿ ਕੈ ਜਨੁ ਚਿਤ੍ਰ ਲਿਖੀ ਪ੍ਰਿਤਿਮਾ ਛਬਿ ਪਾਏ ॥

eiau ju rahee sabh hee chak kai jan chitr likhee pritimaa chhab paae |

వారు కృష్ణుడిని వెతుకుతూ వెళ్ళిన ప్రదేశం, వారు అతనికి తిరిగి కనిపించలేదు మరియు ఈ విధంగా రాతి విగ్రహం వలె, వారు ఆశ్చర్యపోతారు.

ਅਉਰ ਉਪਾਵ ਕਰਿਯੋ ਪੁਨਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕਾਨ੍ਰਹ ਹੀ ਭੀਤਰਿ ਚਿਤ ਲਗਾਏ ॥

aaur upaav kariyo pun gvaarin kaanrah hee bheetar chit lagaae |

(ఆ) గోపికలు చెవిలోనే తమ చిట్‌ని నాటినట్లు (మరొక) కొలత తీసుకున్నారు.

ਗਾਇ ਉਠੀ ਤਿਹ ਕੇ ਗੁਨ ਏਕ ਬਜਾਇ ਉਠੀ ਇਕ ਸ੍ਵਾਗ ਲਗਾਏ ॥੪੯੧॥

gaae utthee tih ke gun ek bajaae utthee ik svaag lagaae |491|

అప్పుడు వారు మరొక అడుగు వేసారు మరియు కృష్ణునిలో తమ మనస్సును పూర్తిగా మలచుకున్నారు, ఎవరైనా అతని లక్షణాలను పాడారు మరియు మరొకరు కృష్ణుని ఆకట్టుకునే వేషాన్ని ధరించారు.491.