శ్రీ దశమ్ గ్రంథ్

పేజీ - 396

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

స్వయ్య

ਮਾਧਵ ਊਧਵ ਲੈ ਅਪਨੇ ਸੰਗਿ ਏਕ ਸਮੈ ਕੁਬਿਜਾ ਗ੍ਰਿਹ ਆਏ ॥

maadhav aoodhav lai apane sang ek samai kubijaa grih aae |

ఒకసారి కృష్ణుడు తనతో పాటు ఉధవుని తీసుకొని కుబ్జ ఇంటికి వచ్చాడు

ਏ ਸੁਨਿ ਆਗੇ ਹੀ ਆਏ ਲਏ ਮਨ ਭਾਵਤ ਦੇਖਿ ਸਭੈ ਸੁਖ ਪਾਏ ॥

e sun aage hee aae le man bhaavat dekh sabhai sukh paae |

కృష్ణుడు రావడం చూసి కుబ్జ ముందుకొచ్చి అతనికి స్వాగతం పలికాడు, తద్వారా గొప్ప ఆనందాన్ని పొందాడు

ਲੈ ਹਰਿ ਕੇ ਜੁਗ ਪੰਕਜ ਪਾਇਨ ਸੀਸ ਢੁਲਾਇ ਰਹੀ ਲਪਟਾਏ ॥

lai har ke jug pankaj paaein sees dtulaae rahee lapattaae |

(తర్వాత) శ్రీకృష్ణుని రెండు తామర పాదాలను (ఆమె చేతుల్లోకి) తీసుకొని, ఆమె (ఆమె) తలను ఉంచి (వాటిని కౌగిలించుకుంది).

ਐਸੋ ਹੁਲਾਸ ਬਢਿਯੋ ਜੀਯ ਮੋ ਜਿਮ ਚਾਤ੍ਰਿਕ ਮੋਰ ਘਟਾ ਘਹਰਾਏ ॥੯੮੬॥

aaiso hulaas badtiyo jeey mo jim chaatrik mor ghattaa ghaharaae |986|

ఆమె కృష్ణుని పాదాలకు నమస్కరించి, మేఘాలను చూసి నెమలి సంతోషించినట్లుగా, ఆమె మనస్సులో చాలా సంతోషించింది.986.

ਊਚ ਅਵਾਸ ਬਨਿਯੋ ਅਤਿ ਸੁਭ੍ਰਮ ਈਗਰ ਰੰਗ ਕੇ ਚਿਤ੍ਰ ਬਨਾਏ ॥

aooch avaas baniyo at subhram eegar rang ke chitr banaae |

ఆమె నివాసం చాలా అందంగా ఉంది, ఎరుపు రంగులో పెయింటింగ్స్ ఉన్నాయి

ਚੰਦਨ ਧੂਪ ਕਦੰਬ ਕਲੰਬਕ ਦੀਪਕ ਦੀਪ ਤਹਾ ਦਰਸਾਏ ॥

chandan dhoop kadanb kalanbak deepak deep tahaa darasaae |

అక్కడ చందనం, అగరు, కదంబు చెట్లు, మట్టి దీపాలు కూడా కనిపించాయి

ਲੈ ਪਰਜੰਕ ਤਹਾ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਸਵਛ ਸੁ ਮਉਰ ਸੁਗੰਧ ਬਿਛਾਏ ॥

lai parajank tahaa at sundar savachh su maur sugandh bichhaae |

ఒక అందమైన స్లీపింగ్ సోఫా ఉంది, దానిపై ఒక ఫాన్సీ బెడ్ విస్తరించి ఉంది

ਦੋ ਕਰ ਜੋਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰਿਯੋ ਤਬ ਕੇਸਵ ਤਾ ਪਰ ਆਨਿ ਬੈਠਾਏ ॥੯੮੭॥

do kar jor pranaam kariyo tab kesav taa par aan baitthaae |987|

కుబ్జ కృష్ణుడికి ముకుళిత హస్తాలతో నమస్కరించి మంచం మీద కూర్చోబెట్టాడు.987.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

దోహ్రా

ਰਤਨ ਖਚਤ ਪੀੜਾ ਬਹੁਰ ਲ੍ਯਾਈ ਭਗਤਿ ਜਨਾਇ ॥

ratan khachat peerraa bahur layaaee bhagat janaae |

అప్పుడు భక్తిని తెలియజేసే రత్నాలు పొదిగిన రాయిని తెచ్చాడు.

ਊਧਵ ਜੀ ਸੋ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਬੈਠਹੁ ਯਾ ਪਰ ਆਇ ॥੯੮੮॥

aoodhav jee so yau kahiyo baitthahu yaa par aae |988|

అప్పుడు ఆమె ఆభరణాలు పొదిగిన ఆసనాన్ని తెచ్చి దానిపై కూర్చోమని ఉధవుని కోరింది.988.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

స్వయ్య

ਊਧਵ ਜੀ ਕੁਬਜਾ ਸੋ ਕਹੈ ਨਿਜੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਲਖੀ ਅਤਿ ਹੀ ਤੁਮਰੀ ਮੈ ॥

aoodhav jee kubajaa so kahai nij preet lakhee at hee tumaree mai |

ఉధవ కుబ్జతో ఆమె అత్యంత గాఢమైన ప్రేమను గమనించానని చెప్పాడు

ਹਉ ਅਤਿ ਦੀਨ ਅਧੀਨ ਅਨਾਥ ਨ ਬੈਠ ਸਕਉ ਸਮੁਹਾਇ ਹਰੀ ਮੈ ॥

hau at deen adheen anaath na baitth skau samuhaae haree mai |

తాను చాలా నిరాడంబరుడనని, పేదవాడినని, శ్రీకృష్ణుడి ముందు కూర్చోలేనని చెప్పాడు

ਕਾਨ੍ਰਹ ਪ੍ਰਤਾਪ ਤਬੈ ਉਠਿ ਪੀੜੇ ਕਉ ਦੀਨ ਉਠਾਇ ਕੇ ਵਾਹੀ ਘਰੀ ਮੈ ॥

kaanrah prataap tabai utth peerre kau deen utthaae ke vaahee gharee mai |

అప్పుడు (శ్రీకృష్ణుని తేజస్సును చూపించడానికి) అతను అదే సమయంలో లేచి తరాన్ని ఇచ్చాడు.

ਪੈ ਇਤਨੋ ਕਰਿ ਕੈ ਭੂਅ ਬੈਠਿ ਰਹਿਯੋ ਗਹਿ ਪਾਇਨ ਨੇਹ ਛਰੀ ਮੈ ॥੯੮੯॥

pai itano kar kai bhooa baitth rahiyo geh paaein neh chharee mai |989|

కృష్ణుని మహిమ అనుకుని, ఆసనాన్ని పక్కన పెట్టి, ఆప్యాయతతో కృష్ణుని పాదాలను చేతిలో పట్టుకుని, భూమి మీద కూర్చున్నాడు.989.

ਜੇ ਪਦ ਪੰਕਜ ਸੇਸ ਮਹੇਸ ਸੁਰੇਸ ਦਿਨੇਸ ਨਿਸੇਸ ਨ ਪਾਏ ॥

je pad pankaj ses mahes sures dines nises na paae |

చరణ్-కమల్ శేషనాగ, సహేష్, ఇంద్రుడు, సూర్యచంద్రులు దొరకని వారు.

ਜੇ ਪਦ ਪੰਕਜ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਬਖਾਨਿ ਪ੍ਰਮਾਨ ਕੈ ਗ੍ਯਾਨ ਨ ਗਾਏ ॥

je pad pankaj bed puraan bakhaan pramaan kai gayaan na gaae |

శేషనాగ, శివుడు, సూర్యచంద్రులు పొందలేని పాదాలు మరియు వేదాలు, పురాణాలు మొదలైన వాటి మహిమలు చెప్పబడ్డాయి.

ਜੇ ਪਦ ਪੰਕਜ ਸਿਧ ਸਮਾਧਿ ਮੈ ਸਾਧਤ ਹੈ ਮਨਿ ਮੋਨ ਲਗਾਏ ॥

je pad pankaj sidh samaadh mai saadhat hai man mon lagaae |

సిద్ధులు సమాధిలో పండించే కమల పాదాలు, ఋషులు మౌనంగా ధ్యానం చేస్తారు.

ਜੇ ਪਦ ਪੰਕਜ ਕੇਸਵ ਕੇ ਅਬ ਊਧਵ ਲੈ ਕਰ ਮੈ ਸਹਰਾਏ ॥੯੯੦॥

je pad pankaj kesav ke ab aoodhav lai kar mai saharaae |990|

ప్రవీణులు తమ భ్రమలో ధ్యానం చేస్తున్న ఆ పాదాలు, ఇప్పుడు ఉధవ చాలా ప్రేమతో ఆ పాదాలను నొక్కుతున్నాడు.990.

ਸੰਤ ਸਹਾਰਤ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪਾਇ ਮਹਾ ਬਿਗਸਿਯੋ ਮਨ ਭੀਤਰ ਸੋਊ ॥

sant sahaarat sayaam ke paae mahaa bigasiyo man bheetar soaoo |

ఆధ్యాత్మిక స్ధాయిలో ఎంతో అభివృద్ధి చెందే సాధువులు, భగవంతుని పాదాల మహిమను మాత్రమే భరిస్తారు.

ਜੋਗਨ ਕੇ ਜੋਊ ਧ੍ਯਾਨ ਕੇ ਬੀਚ ਨ ਆਵਤ ਹੈ ਅਤਿ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਹੋਊ ॥

jogan ke joaoo dhayaan ke beech na aavat hai at bayaakul hoaoo |

అసహనానికి గురైన యోగులచే ధ్యానంలో గమనించబడని ఆ పాదాలు,

ਜਾ ਬ੍ਰਹਮਾਦਿਕ ਸੇਸ ਸੁਰਾਦਿਕ ਖੋਜਤ ਅੰਤਿ ਨ ਪਾਵਤ ਕੋਊ ॥

jaa brahamaadik ses suraadik khojat ant na paavat koaoo |

ఆ (పాద కమలాలు) బ్రహ్మ మొదలైన వాటి కోసం, శేషనాగ, దేవత మొదలైన వాటి కోసం వెతకడం అయిపోయింది, కానీ ఏ ముగింపును కనుగొనలేకపోయారు.

ਸੋ ਪਦ ਕੰਜਨ ਕੀ ਸਮ ਤੁਲਿ ਪਲੋਟਤ ਊਧਵ ਲੈ ਕਰਿ ਦੋਊ ॥੯੯੧॥

so pad kanjan kee sam tul palottat aoodhav lai kar doaoo |991|

మరి ఎవరి మర్మం బ్రహ్మ, ఇంద్రుడు, శేషనాగ మొదలైన వారికి అర్థం కాలేదు, ఆ తామర పాదాలను ఇప్పుడు ఉధవుడు తన చేతులతో నొక్కుతున్నాడు.991.

ਇਤ ਸ੍ਯਾਮ ਪਲੋਟਤ ਊਧਵ ਪਾਇ ਉਤੈ ਉਨ ਮਾਲਨਿ ਸਾਜ ਕੀਏ ॥

eit sayaam palottat aoodhav paae utai un maalan saaj kee |

ఇటువైపు ఉధవుడు కృష్ణుని పాదాలను నొక్కుతున్నాడు, మరోవైపు తోటమాలి కుబ్జ తనను తాను అలంకరించుకుంది.

ਸੁਭ ਬਜ੍ਰਨ ਕੇ ਅਰੁ ਲਾਲ ਜਵਾਹਰ ਦੇਖਿ ਜਿਸੈ ਸੁਖ ਹੋਤ ਜੀਏ ॥

subh bajran ke ar laal javaahar dekh jisai sukh hot jee |

ఆమె కెంపులు, రత్నాలు మొదలైన సౌకర్యాన్ని ఇచ్చే విలువైన రాళ్లను ధరించింది.

ਇਤਨੇ ਪਹਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਪੈ ਆਇ ਗਈ ਬਿੰਦੁਰੀ ਕਹਿਯੋ ਈਗਰ ਭਾਲਿ ਦੀਏ ॥

eitane peh kaanrah pai aae gee binduree kahiyo eegar bhaal dee |

మరియు నుదుటిపై గుర్తు రాసుకుని, జుట్టు విడదీయడంలో వెర్మిలియన్ వేసి, కృష్ణుడి దగ్గరికి వెళ్లి కూర్చుంది.

ਤਿਹ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਹੁਲਾਸ ਬਢਿਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜਦੁਬੀਰ ਹੀਏ ॥੯੯੨॥

tih roop nihaar hulaas badtiyo kab sayaam kahai jadubeer hee |992|

ఆమె అందం, గాంభీర్యం చూసి కృష్ణుడు మనసులో చాలా సంతోషించాడు.992.

ਸਜਿ ਸਾਜਨ ਮਾਲਨਿ ਅੰਗਨ ਮੈ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਸੋ ਹਰਿ ਪਾਸ ਗਈ ॥

saj saajan maalan angan mai at sundar so har paas gee |

మలనా తన అవయవములలో అలంకరింపబడి (ఉండి) మిక్కిలి సుందరముగా శ్రీకృష్ణుని వద్దకు వచ్చింది.

ਮਨੋ ਦੂਸਰਿ ਚੰਦ੍ਰਕਲਾ ਪ੍ਰਗਟੀ ਮਨੋ ਹੇਰਤ ਕੈ ਇਹ ਰੂਪ ਮਈ ॥

mano doosar chandrakalaa pragattee mano herat kai ih roop mee |

తనను తాను పడుకోబెట్టుకున్న తరువాత, మహిళా తోటమాలి కుబ్జ కృష్ణుడి వద్దకు వెళ్లి చంద్రకళ యొక్క రెండవ స్వరూపంగా కనిపించింది

ਹਰਿ ਜੂ ਲਖਿ ਕੈ ਜੀਯ ਕੀ ਬਿਰਥਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸੋਊ ਐਚ ਲਈ ॥

har joo lakh kai jeey kee birathaa kab sayaam kahai soaoo aaich lee |

కుబ్జ మనస్సు యొక్క బాధను అనుభవించిన కృష్ణుడు ఆమెను తన వైపుకు లాక్కున్నాడు

ਤਿਹ ਊਪਰਿ ਬੈਸਿ ਅਸੰਕ ਭਈ ਮਨ ਕੀ ਸਭ ਸੰਕ ਪਰਾਇ ਗਈ ॥੯੯੩॥

tih aoopar bais asank bhee man kee sabh sank paraae gee |993|

కృష్ణుని కౌగిలిలో కూర్చున్న కుబ్జ కూడా తన సిగ్గును విడిచిపెట్టి, ఆమె సంకోచాలన్నింటినీ ముగించింది.993.

ਬਹੀਯਾ ਜਬ ਹੀ ਗਹਿ ਸ੍ਯਾਮਿ ਲਈ ਕੁਬਿਜਾ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥

baheeyaa jab hee geh sayaam lee kubijaa at hee man mai sukh paayo |

కృష్ణుడు కుబ్జ చేతిని పట్టుకున్నప్పుడు, ఆమె విపరీతమైన ఆనందాన్ని పొందింది

ਸ੍ਯਾਮ ਮਿਲੇ ਬਹੁਤੇ ਦਿਨ ਮੈ ਹਮ ਕਉ ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥

sayaam mile bahute din mai ham kau keh kai ih bhaat sunaayo |

ఆమె వినబడేలా చెప్పింది, ఓ కృష్ణా! చాలా రోజుల తర్వాత మీరు నన్ను కలిశారు

ਚੰਦਨ ਜਿਉ ਤੁਹਿ ਅੰਗ ਮਲਿਯੋ ਤਿਹ ਤੇ ਹਮ ਹੂੰ ਜਦੁਬੀਰ ਰਿਝਾਯੋ ॥

chandan jiau tuhi ang maliyo tih te ham hoon jadubeer rijhaayo |

శ్రీకృష్ణుడు ఈరోజు నీ దేహంపై చందనం పూసి నన్ను సంతోషపెట్టినట్లు.

ਜੋਊ ਮਨੋਰਥ ਥੋ ਜੀਯ ਮੈ ਤੁਮਰੇ ਮਿਲਏ ਸੋਊ ਮੋ ਕਰਿ ਆਯੋ ॥੯੯੪॥

joaoo manorath tho jeey mai tumare mile soaoo mo kar aayo |994|

యాదవుల వీరుడు, నీ సంతోషం కోసం నేను నా అవయవాలపై చెప్పు రుద్దాను మరియు ఇప్పుడు నిన్ను కలుసుకున్నప్పుడు, నేను నా మనస్సు యొక్క లక్ష్యాన్ని సాధించాను.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕੁਬਜਾ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਨ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit sree bachitr naattak granthe kubajaa ke grih jaa manorath pooran samaapatan |

బచిత్తర్ నాటక్‌లో "కుబ్జా తన ఇంటికి వెళ్ళేటప్పుడు ఆమె లక్ష్యాన్ని నెరవేర్చడం" యొక్క వివరణ ముగింపు.

ਅਥ ਅਕ੍ਰੂਰ ਕੇ ਧਾਮ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਆਏ ॥

ath akraoor ke dhaam kaanrah joo aae |

ఇప్పుడు కృష్ణుడు అక్రూరుని ఇంటికి వెళ్ళిన వర్ణన ప్రారంభమవుతుంది

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

స్వయ్య

ਦੈ ਸੁਖ ਮਾਲਨਿ ਕਉ ਅਤਿ ਹੀ ਅਕ੍ਰੂਰਹਿ ਕੇ ਫਿਰ ਧਾਮਿ ਪਧਾਰਿਯੋ ॥

dai sukh maalan kau at hee akraooreh ke fir dhaam padhaariyo |

మాలాన్‌కి చాలా సంతోషం ఇచ్చి, తర్వాత అక్రూరుని ఇంటికి వెళ్లారు. (కృష్ణుని) విధానం విని, అతను తన పాదాలను ప్రారంభించాడు,

ਆਵਤ ਸੋ ਸੁਨਿ ਪਾਇ ਲਗਿਯੋ ਤਿਹ ਮਧਿ ਚਲੋ ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਚਿਤਾਰਿਯੋ ॥

aavat so sun paae lagiyo tih madh chalo har prem chitaariyo |

కుబ్జకు ఆనందాన్ని అందించిన తరువాత, కృష్ణుడు అతని రాక గురించి విన్న అక్రూరుని ఇంటికి వెళ్ళాడు, అతను అతని పాదాలపై పడ్డాడు.

ਸੋ ਗਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪਾਇ ਰਹਿਯੋ ਕਬਿ ਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

so geh sayaam ke paae rahiyo kab ne mukh te ih bhaat uchaariyo |

అప్పుడు అతను శ్రీకృష్ణుని పాదాలను పట్టుకున్నాడు, (ఆ దృశ్యం) కవి నోటి నుండి ఈ విధంగా పలికాడు.

ਊਧਵ ਸੋ ਜਦੁਬੀਰ ਕਹਿਯੋ ਇਨ ਸੰਤਨ ਕੋ ਅਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥੯੯੫॥

aoodhav so jadubeer kahiyo in santan ko at prem nihaariyo |995|

అతను కృష్ణుని పాదాల చెంత పడుకున్నప్పుడు, అతనిని చూసి, అతను ఉదవునితో ఇలా అన్నాడు, "ఈ రకమైన సాధువుల ప్రేమ కూడా చాలా గాఢమైనది, నేను దానిని అనుభవించాను" 995.