శ్రీ దశమ్ గ్రంథ్

పేజీ - 397

ਹਰਿ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਮਨੇ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੀ ਸੇਵ ਸੁ ਕੀਨੀ ॥

har roop nihaar mane sukh paae kai sree jadubeer kee sev su keenee |

కృష్ణుని ముఖాన్ని చూసి అక్రూరుడు ఎంతో సంతోషించి కృష్ణుని నిస్వార్థ సేవలో మునిగిపోయాడు

ਪਾਇ ਪਰੋ ਤਾਹਿ ਕੇ ਬਹੁਰੇ ਉਠਿ ਦੇਵਕੀ ਲਾਲਿ ਪਰਿਕ੍ਰਮਾ ਦੀਨੀ ॥

paae paro taeh ke bahure utth devakee laal parikramaa deenee |

కృష్ణుని పాదాలను తాకి, ఆయన చుట్టూ ప్రదక్షిణలు చేశాడు

ਭੋਜਨ ਅੰਨ ਜਿਤੋ ਗ੍ਰਿਹ ਥੋ ਸੋਊ ਆਨਿ ਧਰੋ ਹਿਤ ਬਾਤ ਲਖੀਨੀ ॥

bhojan an jito grih tho soaoo aan dharo hit baat lakheenee |

ఎంతో ఆప్యాయతలో మునిగిపోయి, ఇంట్లో ఎలాంటి ఆహారం, పదార్దాలు ఉన్నాయో, వాటన్నిటినీ కృష్ణుడి ముందు తీసుకొచ్చాడు.

ਥੋ ਮਨ ਮੋ ਸੋਊ ਬਾਛਤ ਇਛ ਵਹੈ ਜਸੁਧਾ ਸੁਤ ਪੂਰਨ ਕੀਤੀ ॥੯੯੭॥

tho man mo soaoo baachhat ichh vahai jasudhaa sut pooran keetee |997|

అక్రూరుని మనసులో ఏ కోరిక ఉందో, యశోద కొడుకు కృష్ణుడు దానిని నెరవేర్చాడు.997.

ਪੂਰਨ ਕੈ ਮਨਸਾ ਤਿਹ ਕੀ ਸੰਗਿ ਊਧਵ ਲੈ ਫਿਰਿ ਧਾਮਿ ਅਯੋ ॥

pooran kai manasaa tih kee sang aoodhav lai fir dhaam ayo |

అక్రూరుని కోరికను తీర్చి, ఉధవుడిని తన వెంట తీసుకొని, కృష్ణుడు తన ఇంటికి తిరిగి వచ్చాడు

ਗ੍ਰਿਹ ਆਇ ਕੈ ਮੰਗਨ ਲੋਗ ਬੁਲਾਇ ਗਵਾਵਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਰਾਗ ਗਯੋ ॥

grih aae kai mangan log bulaae gavaavat bhayo tih raag gayo |

ఇంటికి రాగానే వైద్యులను పిలిపించి సంతోషించి వారికి వివిధ రకాల దానధర్మాలు చేశారు

ਤਿਨ ਊਪਰ ਰੀਝਿ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਘਨੋ ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਕਢਿ ਦਾਨ ਦਯੋ ॥

tin aoopar reejh kahai kab sayaam ghano grih te kadt daan dayo |

కవి శ్యామ్ తనపై అసూయతో వారిని ఇంటి నుండి బయటకు తీసుకెళ్లి చాలా దానమిచ్చాడు.

ਮਨੋ ਤਾ ਜਸ ਤੇ ਮ੍ਰਿਤ ਮੰਡਲ ਮੈ ਅਬ ਕੇ ਦਿਨ ਲਉ ਦਿਨ ਸੇਤ ਭਯੋ ॥੯੯੮॥

mano taa jas te mrit manddal mai ab ke din lau din set bhayo |998|

ఈ చర్య ద్వారా, కృష్ణుడికి చాలా ఆమోదం లభించింది, ఈ ప్రశంసతో ఈ రోజు వరకు, పగటిపూట మృత్యు గోళంలో తెల్లగా కనిపిస్తుందని కవి శ్యామ్ చెప్పారు.998.

ਅਕ੍ਰੂਰ ਸਿਆਮ ਕੇ ਧਾਮਹਿ ਆਇ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਪਾਇਨ ਲਾਗਿਓ ॥

akraoor siaam ke dhaameh aae kai sree jadubeer ke paaein laagio |

అక్రూరుడు కృష్ణుని రాజభవనానికి వచ్చి అతని పాదాలపై పడ్డాడు

ਕੰਸ ਬਿਦਾਰਿ ਬਕੀ ਉਰਿ ਫਾਰਿ ਕਹਿਯੋ ਕਰਤਾਰ ਸਰਾਹਨ ਲਾਗਿਓ ॥

kans bidaar bakee ur faar kahiyo karataar saraahan laagio |

అతను కంస మరియు బకాసుర హంతకుడైన కృష్ణుడిని ప్రశంసించడం ప్రారంభించాడు

ਅਉਰ ਗਈ ਸੁਧਿ ਭੂਲ ਸਭੈ ਹਰਿ ਕੀ ਉਪਮਾ ਰਸ ਭੀਤਰ ਪਾਗਿਓ ॥

aaur gee sudh bhool sabhai har kee upamaa ras bheetar paagio |

(అతను) అన్ని ఇతర ఇంద్రియాలను మరచిపోయాడు, (కేవలం) శ్రీకృష్ణుని పోలికలో మునిగిపోయాడు.

ਆਨੰਦ ਬੀਚ ਬਢਿਯੋ ਮਨ ਕੇ ਮਨ ਕੋ ਦੁਖ ਥੋ ਜਿਤਨੋ ਸਭ ਭਾਗਿਓ ॥੯੯੯॥

aanand beech badtiyo man ke man ko dukh tho jitano sabh bhaagio |999|

అలాంటి స్తోత్రంలో మునిగిపోయిన అతను తన స్పృహను మరచిపోయాడు, అతని బాధలన్నీ తీరిపోయాయి మరియు అతని మనస్సులో ఆనందం పెరిగింది.999.

ਦੇਵਕੀ ਲਾਲ ਗੁਪਾਲ ਅਹੋ ਨੰਦ ਲਾਲ ਦਿਆਲ ਇਹੈ ਜੀਯ ਧਾਰਿਓ ॥

devakee laal gupaal aho nand laal diaal ihai jeey dhaario |

ఈ కృష్ణుడు దేవకి కొడుకు, అతను కూడా దయతో నందుని కొడుకు అయ్యాడు

ਕੰਸ ਬਿਦਾਰਿ ਬਕੀ ਉਰ ਫਾਰਿ ਕਹਿਯੋ ਕਰਤਾ ਜਦੁਬੀਰ ਉਚਾਰਿਓ ॥

kans bidaar bakee ur faar kahiyo karataa jadubeer uchaario |

అతను కంసుడిని చంపాడు మరియు బకాసురుని హృదయాన్ని కూడా చీల్చాడు, అతను యాదవుల వీరుడు అని పిలుస్తారు.

ਹੇ ਅਘ ਕੇ ਰਿਪੁ ਹੇ ਰਿਪੁ ਕੇਸੀ ਕੇ ਹੇ ਕੁਪਿ ਜਾਹਿ ਤ੍ਰਿਨਾਵ੍ਰਤਿ ਮਾਰਿਓ ॥

he agh ke rip he rip kesee ke he kup jaeh trinaavrat maario |

ఓ కృష్ణా! కేశిని చంపేవాడు, సర్వ పాపాలను నాశనం చేసేవాడు మరియు తృణవ్రతాన్ని కూడా చంపేవాడు

ਤਾ ਅਬ ਰੂਪ ਦਿਖਾਇ ਹਮੈ ਹਮਰੋ ਸਭ ਪਾਪ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਡਾਰਿਓ ॥੧੦੦੦॥

taa ab roop dikhaae hamai hamaro sabh paap bidaa kar ddaario |1000|

నీ ముఖాన్ని నాకు చూపిస్తూ నా పాపాలన్నింటినీ నాశనం చేశావు.

ਚੋਰ ਹੈ ਸਾਧਨ ਕੇ ਦੁਖ ਕੋ ਸੁਖ ਕੋ ਬਰੁ ਦਾਇਕ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰਿਓ ॥

chor hai saadhan ke dukh ko sukh ko bar daaeik sayaam uchaario |

హే శ్యామ్! నువ్వు దొంగవి (కానీ) సాధువుల దుఃఖాన్ని (దొంగిలించి) ఆనందాన్ని ఇచ్చేవాడివి.

ਹੈ ਠਗ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਚੀਰਨ ਕੋ ਭਟ ਹੈ ਜਿਨਿ ਕੰਸ ਸੋ ਬੀਰ ਪਛਾਰਿਓ ॥

hai tthag gvaaran cheeran ko bhatt hai jin kans so beer pachhaario |

కృష్ణుడు పరాక్రమవంతుడు మరియు శక్తిమంతుడు, సాధువుల బాధలను నాశనం చేసేవాడు, శాంతి మరియు సౌఖ్యాలను ఇచ్చేవాడు, గోపికల వస్త్రాలను అపహరించిన దుండగుడు మరియు కంస యోధులను పడగొట్టేవాడు.

ਕਾਇਰ ਹੈ ਬਹੁ ਪਾਪਨ ਤੇ ਅਰੁ ਬੈਦ ਹੈ ਜਾ ਸਭ ਲੋਗ ਜੀਯਾਰਿਓ ॥

kaaeir hai bahu paapan te ar baid hai jaa sabh log jeeyaario |

అతను పాపాలకు దూరంగా ఉంటాడు మరియు అన్ని రకాల వ్యాధుల నుండి ప్రజలను రక్షించేవాడు

ਪੰਡਿਤ ਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਜਿਨਿ ਚਾਰੋ ਈ ਬੇਦੁ ਕੋ ਭੇਦ ਸਵਾਰਿਓ ॥੧੦੦੧॥

panddit hai kab sayaam kahai jin chaaro ee bed ko bhed savaario |1001|

1001 నాలుగు వేదాల రహస్యాలను వివరించే పరమ పండితుడు అదే కృష్ణుడని కవి శ్యామ్ చెప్పారు.

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਉਠਿ ਪਾਇ ਪਰਿਯੋ ॥

yau keh kai jadubeer ke so kab sayaam kahai utth paae pariyo |

ఇలా చెబుతూ అక్రూరుడు కృష్ణుని పాదాలపై పడ్డాడు

ਹਰਿ ਕੀ ਬਹੁ ਬਾਰ ਸਰਾਹ ਕਰੀ ਦੁਖ ਥੋ ਜਿਤਨੋ ਛਿਨ ਬੀਚ ਹਰਿਯੋ ॥

har kee bahu baar saraah karee dukh tho jitano chhin beech hariyo |

అతను అతనిని పదే పదే స్తుతించాడు మరియు అతని బాధలన్నీ క్షణంలో ముగిశాయి

ਅਰੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੇ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੇ ਬਿਧਿ ਯਾ ਮੁਖ ਤੇ ਉਚਰਿਯੋ ॥

ar taa chhab ke jas uch mahaa kab ne bidh yaa mukh te uchariyo |

(మరియు) ఆ సన్నివేశంలోని ఉన్నతమైన మరియు గొప్ప యష్‌ని కవి తన నోటి నుండి పలికించాడు.

ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੰਜੋਅ ਕਉ ਪੈਨ੍ਰਹਿ ਤਨੈ ਸਭ ਪਾਪਨ ਸੰਗਿ ਲਰਿਯੋ ਨ ਟਰਿਯੋ ॥੧੦੦੨॥

har naam sanjoa kau painreh tanai sabh paapan sang lariyo na ttariyo |1002|

దుర్మార్గులతో నిర్భయంగా పోరాడేందుకు అక్రూరుడు భగవంతుని నామ కవచాన్ని ధరించి సూక్ష్మంగా మారాడని కవి ఈ దృశ్య సౌందర్యాన్ని ఇలా వర్ణించాడు.1002.

ਫਿਰਿ ਯੌ ਕਰਿ ਕਾਨਰ ਕੀ ਉਪਮਾ ਹਰਿ ਜੀ ਤੁਮ ਹੀ ਮੁਰ ਸਤ੍ਰ ਪਛਾਰਿਯੋ ॥

fir yau kar kaanar kee upamaa har jee tum hee mur satr pachhaariyo |

అప్పుడు అతను శ్రీ కృష్ణుడిని ఈ విధంగా అనుకరించాడు, ఓ హరిజీ! 'ముర్' (పేరు) శత్రువును అధిగమించింది మీరే.

ਤੈ ਹੀ ਮਰੇ ਤ੍ਰਿਪੁਰਾਰਿ ਕਮਧ ਸੁ ਰਾਵਨ ਮਾਰਿ ਘਨੋ ਰਨ ਪਾਰਿਯੋ ॥

tai hee mare tripuraar kamadh su raavan maar ghano ran paariyo |

అప్పుడు అతను కృష్ణుడిని స్తుతిస్తూ, "ఓ ప్రభూ (కృష్ణా)! మీరు ముర్ అనే రాక్షసుడిని చంపి, భయంకరమైన యుద్ధంలో కబంధ్ మరియు రావణుడు మొదలైన వారిని చంపారు

ਲੰਕ ਦਈ ਅਰਿ ਭ੍ਰਾਤਰ ਕਉ ਸੀਅ ਕੋ ਸੰਗਿ ਲੈ ਫਿਰਿ ਅਉਧਿ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥

lank dee ar bhraatar kau seea ko sang lai fir aaudh sidhaariyo |

లంకా రాజ్యాన్ని విభీషణుడికి అప్పగించి, సీతతో సహా అయోధ్యకు వెళ్లావు.

ਤੈ ਹੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਕੀਏ ਸਭ ਹੀ ਹਮ ਜਾਨਤ ਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੧੦੦੩॥

tai hee charitr kee sabh hee ham jaanat hai ih bhaat uchaariyo |1003|

ఈ ఘనకార్యాలన్నీ నువ్వే చేశావని నేను నిస్సంకోచంగా అంగీకరిస్తున్నాను.1003.

ਹੇ ਕਮਲਾਪਤਿ ਹੇ ਗਰੁੜਧ੍ਵਜ ਹੇ ਜਗਨਾਇਕ ਕਾਨ੍ਰਹਿ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥

he kamalaapat he garurradhvaj he jaganaaeik kaanreh kahiyo hai |

లచ్మి భర్త! ఓ గరుడ ధూజా! ఓ లోక ప్రభువా! (మీరే) కాన్హ్ అని పిలుస్తారు (పేరుతో).

ਹੇ ਜਦੁਬੀਰ ਕਹੋ ਬਤੀਯਾ ਸਭ ਹੀ ਤੁਮਰੀ ਭ੍ਰਿਤ ਲੋਕ ਭਯੋ ਹੈ ॥

he jadubeer kaho bateeyaa sabh hee tumaree bhrit lok bhayo hai |

ఓ గరుడ బ్యానర్! ఓ లక్ష్మీదేవి! మరియు ప్రపంచ ప్రభువు! నా మాట వినండి, మీరు మొత్తం ప్రపంచానికి మద్దతుగా ఉన్నారు

ਮੇਰੀ ਹਰੋ ਮਮਤਾ ਹਰਿ ਜੂ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਚੀਨ ਲਯੋ ਹੈ ॥

meree haro mamataa har joo ih bhaat kahiyo har cheen layo hai |

ఓ దేవుడా! నా ప్రేమను తీసుకోండి ఈ రకమైన ప్రసంగం కృష్ణుడికి వినిపించింది.

ਡਾਰਿ ਦਈ ਮਮਤਾ ਤਿਹ ਪੈ ਸੋਊ ਮੋਨਹਿ ਧਾਰ ਕੈ ਬੈਠਿ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੧੦੦੪॥

ddaar dee mamataa tih pai soaoo moneh dhaar kai baitth rahiyo hai |1004|

అక్రూరుడు తన అనుబంధం మరియు మైనస్ నుండి విముక్తి గురించి ఏదైనా చెప్పాలనుకుంటున్నాడని కృష్ణుడు ఊహించాడు, అందువల్ల అతను మనస్సు ద్వారా అతనికి వరం ఇవ్వడం ద్వారా అక్రూరు యొక్క మైత్రీతనాన్ని ప్రభావితం చేసాడు మరియు అతను నిశ్శబ్దంగా కూర్చున్నాడు.1004.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ਅਕ੍ਰੂਰ ਸੋ ॥

kaanrah joo baach akraoor so |

అక్రూరుని ఉద్దేశించి కృష్ణుడి ప్రసంగం:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

స్వయ్య

ਐ ਹੋ ਚਚਾ ਜਦੁਬੀਰ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਕਉ ਸਮਝੇ ਬਿਨੁ ਤੈ ਹਰਿ ਚੀਨੋ ॥

aai ho chachaa jadubeer kahiyo ham kau samajhe bin tai har cheeno |

ఓ మామయ్యా! నన్ను అర్థం చేసుకోకుండా, మీరు నన్ను భగవంతుని స్వరూపంగా చూశారు

ਤਾ ਤੇ ਲਡਾਵਹੁ ਮੋਹਿ ਕਹਿਯੋ ਜਿਹ ਤੇ ਸੁਖ ਹੋ ਅਤਿ ਹੀ ਮੁਹਿ ਜੀ ਨੋ ॥

taa te laddaavahu mohi kahiyo jih te sukh ho at hee muhi jee no |

నా జీవితం సుఖంగా ఉండేలా నాకు ఓదార్పు ఇవ్వండి

ਆਇਸ ਮੋ ਬਸੁਦੇਵਹ ਜੀ ਅਕ੍ਰੂਰ ਬਡੇ ਲਖ ਊ ਕਰ ਕੀਨੋ ॥

aaeis mo basudevah jee akraoor badde lakh aoo kar keeno |

వాసుదేవ్ తర్వాత, మీరు సీనియర్‌గా పరిగణించబడతారు

ਤਾ ਤੇ ਨ ਮੋ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਲਖੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਹਸਿ ਦੀਨੋ ॥੧੦੦੫॥

taa te na mo ghan sayaam lakhai ih bhaat kahiyo har joo has deeno |1005|

నేను నీ ముందు నమస్కరిస్తున్నాను, "అంటూ కృష్ణుడు నవ్వాడు.1005.

ਸੋ ਸੁਨਿ ਬੀਰ ਪ੍ਰਸੰਨ ਭਯੋ ਮੁਸਲੀਧਰ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੰਠਿ ਲਗਾਏ ॥

so sun beer prasan bhayo musaleedhar sayaam joo kantth lagaae |

ఈ మాటలు విన్న అక్రూరుడు సంతోషించి కృష్ణుడు, బలరాం ఇద్దరినీ కౌగిలించుకున్నాడు

ਸੋਕ ਜਿਤੇ ਮਨ ਭੀਤਰ ਥੇ ਹਰਿ ਕੋ ਤਨ ਭੇਟਿ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਏ ॥

sok jite man bheetar the har ko tan bhett sabhai bisaraae |

అతను తన మనసులోని దుఃఖాన్ని విడిచిపెట్టాడు,

ਛੋਟ ਭਤੀਜ ਲਖੇ ਕਰਿ ਕੈ ਕਰਿ ਕੈ ਜਗ ਕੇ ਕਰਤਾ ਨਹੀ ਪਾਏ ॥

chhott bhateej lakhe kar kai kar kai jag ke karataa nahee paae |

అతను (వారిని) చిన్న మేనల్లుడుగా తెలుసు మరియు వారిని లోక కర్తలుగా పరిగణించలేదు.

ਯਾ ਬਿਧਿ ਭੀ ਤਿਹ ਠਉਰ ਕਥਾ ਤਿਹ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਮੰਗਲ ਗਾਏ ॥੧੦੦੬॥

yaa bidh bhee tih tthaur kathaa tih ke kab sayaameh mangal gaae |1006|

మరియు చిన్న మేనల్లుళ్లను కేవలం మేనల్లుళ్లుగా పరిగణించారు మరియు ప్రపంచ సృష్టికర్త కాదు. ఈ విధంగా, ఈ కథ అక్కడ జరిగింది, దీనిని కవి శ్యామ్ కృష్ణుడిని కీర్తిస్తూ పాడారు.1006.