అతనే అక్కడి నుంచి పారిపోయాడు.
రాణి శరీరం కోపంతో వేడెక్కింది. 6.
ఇలా లేఖ రాసి పంపాడు
ఓ మిత్రమా! నువ్వు నా నుండి విడిపోలేదు.
దయచేసి నా తప్పు మన్నించండి.
ఇప్పుడు నేను నీకు దాసిని అయ్యాను. 7.
మీరు (నన్ను) మళ్లీ ఇలా చూస్తే
దానితో నన్ను కూడా చంపు.
మంచి చేసిన వాడిని నువ్వు చంపావు
మరియు ఓ మిత్రమా! నన్ను ముందుకు (కుడి) మార్గంలో ఉంచండి. 8.
ద్వంద్వ:
(అతను) తెలివితక్కువ అభిప్రాయంతో లేఖను చదివాడు మరియు అతని మనస్సు ఉబ్బిపోయింది
మరియు రహస్యం తెలియకుండా, అతను మళ్ళీ అతని వద్దకు వచ్చాడు. 9.
ఇరవై నాలుగు:
మొదటి స్నేహితుడు ఆ ప్రదేశానికి వచ్చినప్పుడు
(కాబట్టి అతను) మరొక స్నేహితుడితో (లాత్తో) కట్టి కాల్చబడ్డాడు.
(అతను తన మనస్సులో అనుకున్నాడు) నా స్నేహితుడిని చంపినవాడు,
అతన్ని కూడా పట్టుకుని చంపాలి. 10.
ఆ విధంగా, స్త్రీ సహవాసం చేసేది.
ఈ పాత్రతో అతన్ని చంపేసింది.
ఈ స్త్రీల ఆచారం అపారమైనది
ఏది దాటలేనిది. 11.
శ్రీ చరిత్రోపాఖ్యానానికి చెందిన త్రయ చరిత్ర మంత్రి భూప్ సంబాద్ యొక్క 273వ చరిత్ర ముగింపు ఇక్కడ ఉంది, అంతా శుభమే. 273.5290. సాగుతుంది
ఇరవై నాలుగు:
అంబస్ట్ దేశానికి రాజు.
అతని ఇంట్లో పద్మని (దేయి) అనే మహిళ ఉండేది.
ఆమె అందం గొప్పది
ఏ స్త్రీతో ఎవరిని పోల్చాలి? 1.
అతని ఇంట్లో ఒక బానిస ఉన్నాడు
అతనిలా నల్లని రంగు ఉన్నవారు మరొకరు లేరు.
అతని పేరు 'నమాఫిక్'.
ఎవరైనా అతన్ని మనిషి అని ఎలా పిలుస్తారు? 2.
ఒక పనిమనిషి అతనిలో నిమగ్నమై ఉంది
ఈ భూమి మీద అతని కంటే తెలివితక్కువవాడు లేడు.
నమాఫిక్ని ఆ మహిళ పిలిచింది
మరియు ఇష్టపూర్వకంగా అతనితో సెక్స్ చేసాడు. 3.
అప్పటికి రాజు అక్కడికి వచ్చాడు
అక్కడ పనిమనిషి (ఆమె) బానిసతో ప్రేమలో ఉంది.
అప్పుడు పనిమనిషి భయపడింది
మరియు అకస్మాత్తుగా స్పృహ అంతా పోయింది. 4.
మరేమీ అతనికి సహాయం చేయలేదు.
బానిసను చంపి తలక్రిందులుగా వేలాడదీశారు.
(అతని క్రింద) ఒక మృదువైన అగ్నిని వెలిగించాడు,
తన కొవ్వును తొలగిస్తున్నట్లు. 5.
రాజు చనిపోయిన బానిసను చూశాడు
కాబట్టి ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు,
దాన్ని చంపి ఎందుకు ఉరివేసుకుంటున్నావు?
మరియు ఎవరి కోసం దాని కింద అగ్నిని వెలిగిస్తారు. 6.