శ్రీ దశమ్ గ్రంథ్

పేజీ - 485

ਆਪਸ ਬੀਚ ਹਕਾਰ ਦੋਊ ਭਟ ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰੇ ਹੈ ॥

aapas beech hakaar doaoo bhatt chit bikhai nahee naik ddare hai |

ఇద్దరూ ఒకరినొకరు సవాలు చేసుకుంటున్నారు మరియు మరొకరు కొంచెం కూడా భయపడరు

ਭਾਰੀ ਗਦਾ ਗਹਿ ਹਾਥਨ ਮੈ ਰਨ ਭੂਮਹਿ ਤੇ ਨਹਿ ਪੈਗੁ ਟਰੇ ਹੈ ॥

bhaaree gadaa geh haathan mai ran bhoomeh te neh paig ttare hai |

భారీ దండాలను పట్టుకోవడంతో ఇద్దరూ యుద్ధభూమిలో ఒక్క అడుగు కూడా వెనక్కి వెయ్యడం లేదు

ਮਾਨਹੁ ਮਧਿ ਮਹਾ ਬਨ ਕੇ ਪਲ ਕੇ ਹਿਤ ਹ੍ਵੈ ਬਰ ਸਿੰਘ ਅਰੇ ਹੈ ॥੧੮੭੬॥

maanahu madh mahaa ban ke pal ke hit hvai bar singh are hai |1876|

వారు వేటకు సిద్ధమైన సింహంలా కనిపిస్తారు.1876.

ਕਾਟਿ ਗਦਾ ਬਲਦੇਵ ਦਈ ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਕੀ ਅਰੁ ਬਾਨਨ ਮਾਰਿਯੋ ॥

kaatt gadaa baladev dee tih bhoopat kee ar baanan maariyo |

బలరాం రాజు గద్దను నరికి బాణాలు సంధించాడు

ਪਉਰਖ ਯਾ ਹੀ ਭਿਰਿਯੋ ਹਮ ਸੋ ਰਿਸ ਕੈ ਅਰਿ ਕਉ ਇਹ ਭਾਤਿ ਪਚਾਰਿਯੋ ॥

paurakh yaa hee bhiriyo ham so ris kai ar kau ih bhaat pachaariyo |

అతను అతనితో, “ఈ ధైర్య ఆలోచన బలంతో మీరు నాతో పోరాడారా?” అని అడిగాడు.

ਇਉ ਕਰਿ ਕੈ ਪੁਨਿ ਬਾਨਨ ਮਾਰਿ ਸਰਾਸਨ ਲੈ ਤਿਹ ਗ੍ਰੀਵਹਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥

eiau kar kai pun baanan maar saraasan lai tih greeveh ddaariyo |

ఇలా చెప్పి తన బాణాలను వదులుతూ బలరాం రాజు మెడలో విల్లు వేశాడు

ਦੇਵ ਕਰੈ ਉਪਮਾ ਸੁ ਕਹੈ ਜਦੁਬੀਰ ਜਿਤਿਯੋ ਸੁ ਬਡੋ ਅਰਿ ਹਾਰਿਯੋ ॥੧੮੭੭॥

dev karai upamaa su kahai jadubeer jitiyo su baddo ar haariyo |1877|

ఈ యుద్ధంలో యాదవుల వీరుడు బలరాం గెలుపొందాడు మరియు ఆ బలీయమైన శత్రువు ఓడిపోయాడు.1877.

ਕੰਪਤ ਹੋ ਜਿਸ ਤੇ ਖਗੇਸ ਮਹੇਸ ਮੁਨੀ ਜਿਹ ਤੇ ਭੈ ਭੀਤਿਯੋ ॥

kanpat ho jis te khages mahes munee jih te bhai bheetiyo |

అతను, ఎవరి నుండి, పక్షుల రాజు గరుడ మరియు దేవుడు శివుడు వణుకుతున్నాడు

ਸੇਸ ਜਲੇਸ ਦਿਨੇਸ ਨਿਸੇਸ ਸੁਰੇਸ ਹੁਤੇ ਚਿਤ ਮੈ ਨ ਨਿਚੀਤਿਯੋ ॥

ses jales dines nises sures hute chit mai na nicheetiyo |

ఎవరి నుండి ఋషులు, శేషనాగ, వరుణ, సూర్య, చంద్ర, ఇంద్రుడు మొదలైన వారందరూ తమ మనస్సులో భయపడ్డారు.

ਤਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਸਿਰ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਕਾਲ ਇਸੋ ਅਬ ਬੀਤਿਯੋ ॥

taa nrip ke sir pai kab sayaam kahai ih kaal iso ab beetiyo |

ఆ రాజు తలపై ఇప్పుడు కాల్ (మరణం) ఉంది

ਧੰਨਹਿ ਧੰਨਿ ਕਰੈ ਸਬ ਸੂਰ ਭਲੇ ਭਗਵਾਨ ਬਡੋ ਅਰਿ ਜੀਤਿਯੋ ॥੧੮੭੮॥

dhaneh dhan karai sab soor bhale bhagavaan baddo ar jeetiyo |1878|

కృష్ణుడిని కీర్తిస్తున్న యోధులందరూ ఇలా అన్నారు, "కృష్ణుడి దయతో గొప్ప శత్రువులు జయించబడ్డారు." 1878.

ਬਲਭਦ੍ਰ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਇਤ ਤੇ ਰਿਸ ਸਾਥ ਕਹਿਯੋ ਅਰਿ ਕਉ ਹਰਿ ਹੌਂ ॥

balabhadr gadaa geh kai it te ris saath kahiyo ar kau har hauan |

బలరాం తన చేతిలో గద్దను పట్టుకుని, చాలా కోపంతో, “నేను శత్రువును చంపుతాను

ਇਹ ਪ੍ਰਾਨ ਬਚਾਵਤ ਕੋ ਹਮ ਸੋ ਜਮ ਜਉ ਭਿਰਿ ਹੈ ਨ ਤਊ ਡਰਿ ਹੌਂ ॥

eih praan bachaavat ko ham so jam jau bhir hai na taoo ddar hauan |

ఒకవేళ యముడు కూడా అతని ప్రాణాలను రక్షించడానికి వస్తే, నేను కూడా అతనితో యుద్ధం చేస్తాను

ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਸਬੈ ਸੰਗਿ ਜਾਦਵ ਲੈ ਤਜਿ ਯਾਹ ਕਹੈ ਨ ਭਯਾ ਟਰਿ ਹੌਂ ॥

ghan sayaam sabai sang jaadav lai taj yaah kahai na bhayaa ttar hauan |

(ఒకవేళ) శ్రీ కృష్ణుడు యాదవులందరినీ తన వెంట తీసుకెళ్లి విడిచిపెట్టమని చెప్పినా, ఓ సోదరా! (నేను నా సంకల్పం నుండి వైదొలగను).

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮੁਸਲੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਅਬੈ ਇਹ ਕੋ ਬਧ ਹੀ ਕਰਿ ਹੌਂ ॥੧੮੭੯॥

kab sayaam kahai musalee ih bhaat abai ih ko badh hee kar hauan |1879|

"కృష్ణుడు తనతో పాటు యాదవులందరినీ తీసుకువెళ్ళమని నన్ను అడిగినా, నేను అతనిని బ్రతికించనివ్వను," బలరామ్ ఇలా అన్నాడు, "నేను అతనిని ఇప్పుడే చంపుతాను." 1879.

ਸੁਨਿ ਭੂਪ ਹਲਾਯੁਧ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਅਪੁਨੇ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਡਰੁ ਮਾਨਿਯੋ ॥

sun bhoop halaayudh kee bateeyaa apune man mai at hee ddar maaniyo |

బలరాముని మాటలు విని జరాసంధుడు చాలా భయపడ్డాడు

ਮਾਨੁਖ ਰੂਪ ਲਖਿਯੋ ਨ ਬਲੀ ਨਿਸਚੈ ਬਲ ਕਉ ਜਮ ਰੂਪ ਪਛਾਨਿਯੋ ॥

maanukh roop lakhiyo na balee nisachai bal kau jam roop pachhaaniyo |

బలరామ్‌ని మనిషిగా కాకుండా యమగా చూశాడు

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੀ ਓਰਿ ਚਿਤੈ ਤਜਿ ਆਯੁਧ ਪਾਇਨ ਸੋ ਲਪਟਾਨਿਯੋ ॥

sree jadubeer kee or chitai taj aayudh paaein so lapattaaniyo |

శ్రీకృష్ణుని చూచి తన కవచాన్ని విసురుతూ (అతని) పాదాలను ఆలింగనం చేసుకున్నాడు.

ਮੇਰੀ ਸਹਾਇ ਕਰੋ ਪ੍ਰਭ ਜੂ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਹਿ ਯੌ ਘਿਘਿਯਾਨਿਯੋ ॥੧੮੮੦॥

meree sahaae karo prabh joo kab sayaam kahai keh yau ghighiyaaniyo |1880|

ఇప్పుడు రాజు, ఆయుధాలను విడిచిపెట్టి, కృష్ణుడి వైపు చూస్తూ, అతని పాదాలకు అతుక్కుని, ఏడుస్తూ ఇలా అన్నాడు: “ఓ ప్రభూ! నన్ను రక్షించు." 1880.

ਕਰੁਨਾਨਿਧ ਦੇਖਿ ਦਸਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਰੁਨਾਰਸ ਕਉ ਚਿਤ ਬੀਚ ਬਢਾਯੋ ॥

karunaanidh dekh dasaa tih kee karunaaras kau chit beech badtaayo |

కృపాసముద్రం (శ్రీకృష్ణుడు) అతని స్థితిని చూసి (అతని) మనసులో కరుణను పెంచింది.

ਕੋਪਹਿ ਛਾਡਿ ਦਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਦੁਹੂੰ ਨੈਨਨ ਭੀਤਰ ਨੀਰ ਬਹਾਯੋ ॥

kopeh chhaadd dayo har joo duhoon nainan bheetar neer bahaayo |

కరుణ యొక్క నిధి అయిన కృష్ణుడు, అతనిని అటువంటి దుస్థితిలో చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు మరియు అతని కోపాన్ని విడిచిపెట్టాడు, అతని రెండు కళ్ళ నుండి కన్నీళ్లు కారుతున్నాయి.

ਬੀਰ ਹਲਾਯੁਧ ਠਾਢੋ ਹੁਤੋ ਤਿਹ ਕੋ ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥

beer halaayudh tthaadto huto tih ko keh kai ih bain sunaayo |

(ఎక్కడ) బలరామ సుర్మ నిలబడి ఉన్నాడో, అతను ఈ మాటలు చెప్పాడు,

ਛਾਡਿ ਦੈ ਜੋ ਹਮ ਜੀਤਨ ਆਯੋ ਹੋ ਸੋ ਹਮ ਜੀਤ ਲਯੋ ਬਿਲਖਾਯੋ ॥੧੮੮੧॥

chhaadd dai jo ham jeetan aayo ho so ham jeet layo bilakhaayo |1881|

అతని సోదరుడు (ఒక వీరుడు) అక్కడ నిలబడి ఉండటం చూసి, అతను ఇలా అన్నాడు, "అతన్ని వదిలేయండి, మనం ఎవరిని జయించటానికి వచ్చామో, మేము అతనిని జయించాము." 1881.

ਇਹ ਛੋਡਿ ਹਲੀ ਨਹੀ ਛੋਡਤ ਹੋ ਕਿਹ ਕਾਜ ਕਹਿਓ ਤੁਹਿ ਬਾਨਨ ਮਾਰਿਯੋ ॥

eih chhodd halee nahee chhoddat ho kih kaaj kahio tuhi baanan maariyo |

బలరాం ఇలా అన్నాడు, “నేను అతనిపై బాణాలు ప్రయోగించి అతనిని జయించలేదు మరియు వదిలివేసాను

ਜੀਤ ਲਯੋ ਤੋ ਕਹਾ ਭਯੋ ਸ੍ਯਾਮ ਬਡੋ ਅਰਿ ਹੈ ਇਹ ਪਉਰਖ ਹਾਰਿਯੋ ॥

jeet layo to kahaa bhayo sayaam baddo ar hai ih paurakh haariyo |

నేను అతనిని జయించినట్లయితే, అతను చాలా గొప్ప మరియు శక్తివంతమైన శత్రువు,

ਆਛੋ ਰਥੀ ਹੈ ਭਯੋ ਬਿਰਥੀ ਅਰੁ ਪਾਇ ਗਹੈ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰੇ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

aachho rathee hai bhayo birathee ar paae gahai prabh tere uchaariyo |

ఎవరు కూడా గొప్ప రథసారధి మరియు ఈ సమయంలో, అతని రథాన్ని కోల్పోయారు, ఓ ప్రభూ! అతను మీ పాదాలపై పడి ఈ మాటలు చెప్పాడు

ਤੇਈਸ ਛੋਹਨੀ ਕੋ ਪਤਿ ਹੈ ਤੋ ਕਹਾ ਇਹ ਕੋ ਸਬ ਸੈਨ ਸੰਘਾਰਿਯੋ ॥੧੮੮੨॥

teees chhohanee ko pat hai to kahaa ih ko sab sain sanghaariyo |1882|

అతను ఇరవై మూడు అత్యంత పెద్ద సైనిక విభాగాలకు మాస్టర్ మరియు అతను అతనిని విడిచిపెట్టవలసి వస్తే, మేము అతని పెద్ద సైన్యాన్ని ఎందుకు చంపాము?" 1882.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

దోహ్రా

ਸੈਨ ਬਡੋ ਸੰਗਿ ਸਤ੍ਰੁ ਕੋ ਜੀਤਿ ਤਾਹਿ ਤਿਹ ਜੀਤਿ ॥

sain baddo sang satru ko jeet taeh tih jeet |

(ఇప్పుడు, ఒక) గొప్ప సైన్యాన్ని కలిగి ఉన్న శత్రువు; అతను (స్వయంగా) జయించబడితే, అతను జయించబడ్డాడు.

ਛਾਡਤ ਹੈ ਨਹਿ ਬਧਤ ਤਿਹ ਇਹੈ ਬਡਨ ਕੀ ਰੀਤਿ ॥੧੮੮੩॥

chhaaddat hai neh badhat tih ihai baddan kee reet |1883|

శత్రువుతో పాటు చాలా పెద్ద సైన్యాన్ని జయించడం ఒక విజయంగా పరిగణించబడుతుంది మరియు శత్రువును చంపడానికి బదులుగా, అతను విడిపించబడడం గొప్పతనం యొక్క ఆచారం.1883.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

స్వయ్య

ਪਾਗ ਦਈ ਅਰੁ ਬਾਗੋ ਦਯੋ ਇਕ ਸ੍ਯੰਦਨ ਦੈ ਤਿਹ ਛਾਡ ਦਯੋ ਹੈ ॥

paag dee ar baago dayo ik sayandan dai tih chhaadd dayo hai |

జరాసంధునికి ఒక తలపాగా, వస్త్రాలు మరియు రథాన్ని ఇచ్చి విడిపించారు

ਭੂਪ ਚਿਤੈ ਹਰਿ ਕੋ ਚਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਹੀ ਕਰਿ ਲਜਤਵਾਨ ਭਯੋ ਹੈ ॥

bhoop chitai har ko chit mai at hee kar lajatavaan bhayo hai |

కృష్ణుడి గొప్పతనాన్ని చూసి రాజు చాలా సిగ్గుపడ్డాడు

ਗ੍ਰੀਵ ਨਿਵਾਇ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ਘਨੋ ਪਛਤਾਇ ਕੈ ਧਾਮਿ ਗਯੋ ਹੈ ॥

greev nivaae mahaa dukh paae ghano pachhataae kai dhaam gayo hai |

అతను బాధలో పశ్చాత్తాపపడి తన ఇంటికి తిరిగి వెళ్ళాడు

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕਉ ਚਉਦਹ ਲੋਕਨ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜਸੁ ਪੂਰਿ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੧੮੮੪॥

sree jadubeer kau chaudah lokan sayaam bhanai jas poor rahiyo hai |1884|

ఈ విధంగా పద్నాలుగు లోకాలలోనూ కృష్ణుని స్తోత్రం వ్యాపించింది.1884.

ਤੇਈਸ ਛੋਹਨ ਤੇਈਸ ਬਾਰ ਅਯੋਧਨ ਤੇ ਪ੍ਰਭ ਐਸੇ ਹੀ ਮਾਰੇ ॥

teees chhohan teees baar ayodhan te prabh aaise hee maare |

కృష్ణుడు ఇరవై మూడు అతి పెద్ద సైనిక విభాగాలను ఈ విధంగా ఇరవై మూడు సార్లు నాశనం చేశాడు

ਬਾਜ ਘਨੇ ਗਜ ਪਤਿ ਹਨੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਬਿਪਤੇ ਕਰਿ ਡਾਰੇ ॥

baaj ghane gaj pat hane kab sayaam bhane bipate kar ddaare |

అతను అనేక గుర్రాలను మరియు ఏనుగులను చంపాడు,

ਏਕ ਹੀ ਬਾਨ ਲਗੇ ਹਰਿ ਕੋ ਜਮ ਧਾਮਿ ਸੋਊ ਤਜਿ ਦੇਹ ਪਧਾਰੇ ॥

ek hee baan lage har ko jam dhaam soaoo taj deh padhaare |

మరియు ఒక్క బాణంతో కూడా, వారు అక్కడ శరీరాలను విడిచిపెట్టి, యమ నివాసానికి వెళ్లారు

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਕੀ ਜੀਤ ਭਈ ਅਰਿ ਤੇਈਸ ਬਾਰਨ ਐਸੇ ਈ ਹਾਰੇ ॥੧੮੮੫॥

sree brijaraaj kee jeet bhee ar teees baaran aaise ee haare |1885|

కృష్ణుడు విజయం సాధించాడు మరియు ఈ విధంగా జరాసంధ్ ఇరవై మూడు సార్లు ఓడిపోయాడు.1885.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

దోహ్రా

ਦੇਵਨ ਜੋ ਉਸਤਤਿ ਕਰੀ ਪਾਛੇ ਕਹੀ ਸੁਨਾਇ ॥

devan jo usatat karee paachhe kahee sunaae |

దేవతలు ఏ స్తుతి పాడారో, అది వర్ణించబడింది

ਕਥਾ ਸੁ ਆਗੈ ਹੋਇ ਹੈ ਕਹਿ ਹੋਂ ਵਹੀ ਬਨਾਇ ॥੧੮੮੬॥

kathaa su aagai hoe hai keh hon vahee banaae |1886|

మరియు ఈ కథ ముందుకు సాగిన విధానం, ఇప్పుడు నేను దానిని వివరించాను.1886.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

స్వయ్య

ਉਤ ਭੂਪਤਿ ਹਾਰਿ ਗਯੋ ਗ੍ਰਿਹ ਕੌ ਰਨ ਜੀਤਿ ਇਤੈ ਹਰਿ ਜੂ ਗ੍ਰਿਹ ਆਯੋ ॥

aut bhoopat haar gayo grih kau ran jeet itai har joo grih aayo |

అక్కడ రాజు ఓడిపోయి ఇంటికి వెళ్ళాడు మరియు ఇక్కడ శ్రీ కృష్ణుడు యుద్ధంలో గెలిచి ఇంటికి తిరిగి వచ్చాడు.

ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਕੋ ਜੁਹਾਰੁ ਕੀਯੋ ਪੁਨਿ ਭੂਪਤਿ ਕੇ ਸਿਰ ਛਤ੍ਰ ਤਨਾਯੋ ॥

maat pitaa ko juhaar keeyo pun bhoopat ke sir chhatr tanaayo |

అటువైపు, ఓడిపోయిన రాజు తన ఇంటికి తిరిగి వెళ్లి, ఇటువైపు, కృష్ణుడు యుద్ధంలో గెలిచి, తన ఇంటికి తిరిగి వచ్చి, తన తల్లిదండ్రులకు తగిన గౌరవం ఇచ్చి, ఆపై ఉగ్గర్సైని తలపై పందిరి వేయడానికి కారణమయ్యాడు.

ਬਾਹਰਿ ਆਇ ਗੁਨੀਨ ਸੁ ਦਾਨ ਦੀਯੋ ਤਿਨ ਇਉ ਜਸੁ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥

baahar aae guneen su daan deeyo tin iau jas bhaakh sunaayo |

అతను (ఇంటి నుండి) బయటకు వచ్చి సద్గురువులకు భిక్ష ఇచ్చాడు, మరియు వారు (శ్రీకృష్ణుని) యశస్సును ఇలా పఠించారు,

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਮਹਾ ਰਨਧੀਰ ਬਡੋ ਅਰਿ ਜੀਤਿ ਭਲੋ ਜਸੁ ਪਾਯੋ ॥੧੮੮੭॥

sree jadubeer mahaa ranadheer baddo ar jeet bhalo jas paayo |1887|

అతను ప్రతిభావంతులైన వ్యక్తులకు దాతృత్వంలో బహుమతులు ఇచ్చాడు, అతను యుద్ధభూమిలో గొప్ప శత్రువైన కృష్ణుడు, చాలా గొప్ప శత్రువును జయించడం ఆమోదాన్ని కూడా ఆరాధించాడని చెప్పడం ద్వారా అతనిని మెచ్చుకున్నారు.1887.