ٻئي هڪ ٻئي کي چيلينج ڪري رهيا آهن ۽ ٻئي کان ٿورو به نه ڊڄندا آهن
وڏين وڏين ميائن کي پڪڙي، ٻئي جنگ جي ميدان ۾ هڪ قدم پوئتي نه هٽي رهيا آهن
اهي شينهن وانگر شڪار لاءِ تيار نظر اچن ٿا. 1876.
بلرام راجا جي گدلي ڪٽي ڇڏي ۽ مٿس تير ھلائي ڇڏيائين
هن کيس چيو ته، ”ڇا تو انهيءَ بهادريءَ جي سوچ جي زور تي مون سان جنگ ڪئي؟
اهو چئي ۽ پنهنجا تير ڇڏائي، بلرام پنهنجو ڪمان بادشاهه جي ڳچيءَ ۾ وجهي ڇڏيو
بلرام، یادون جو هيرو، هن جنگ ۾ فتح حاصل ڪيو ۽ اهو زبردست دشمن شڪست کائي ويو. 1877.
جنهن کان پکين جو راجا گُروڙ ۽ ديوتا شيو لرزندا آهن
جنهن کان ساجن، شيشناگا، ورون، سوريا، چندر، اندرا وغيره سڀ پنهنجي ذهن ۾ ڊڄن ٿا.
انھيءَ بادشاھ جي مٿي تي ھاڻي ڪال (موت) ھو.
سڀني ويڙهاڪن ڪرشن کي سلام ڪندي چيو ته ”ڪرشن جي مهربانيءَ سان وڏن دشمنن کي فتح ڪيو ويو آهي.“ 1878.
بلرام، ڏاڍي ڪاوڙ ۾ پنهنجي هٿ ۾ گدائي جهليندي چيو، ”مان دشمن کي ماري ڇڏيندس
جيڪڏهن يما به پنهنجي جان بچائڻ لاءِ اچي، ته مان به ساڻس وڙهندس
(جيڪڏهن) شري ڪرشن سڀني یادون کي پاڻ سان وٺي وڃي ۽ کين ڇڏي ڏي ته اي ڀاءُ! (مان پنهنجي ارادي کان نه هٽندس).
”جيتوڻيڪ ڪرشن مون کان پڇي ته سڀني یادون کي پاڻ سان گڏ وٺي هلان، تڏهن به مان کيس جيئرو رهڻ نه ڏيندس،“ بلرام چيو، ”مان هن کي هينئر ئي ماري ڇڏيندس.
بلرام جون ڳالهيون ٻڌي جراسنڌ ڏاڍو ڊڄي ويو
۽ هن بلرام کي انسان جي روپ ۾ نه پر صرف ياما جي روپ ۾ ڏٺو
شري ڪرشن کي ڏسندي ۽ پنهنجا هٿيار ڦٽا ڪري، هن (پنهنجي) پيرن کي چميو.
هاڻي بادشاهه، ڪرشن ڏانهن ڏسندي، پنهنجا هٿيار ڇڏي پيرن ۾ لڪي ويا ۽ روئيندي چيو، ”اي رب! منهنجي حفاظت ڪريو." 1880.
فضل جي بحر (سري ڪرشن) هن جي حالت ڏسي (سندس) ذهن ۾ رحم جو جذبو وڌايو آهي.
ڪرشن، رحم جو خزانو، هن کي اهڙي حالت ۾ ڏسي، حيران ٿي ويو ۽ پنهنجي ڪاوڙ کي ڇڏي ڏنو، هن جي ٻنهي اکين مان ڳوڙها وهڻ لڳا.
(جتي) بلراما سورما بيٺو هو (جتي) خطاب ڪندي هن اهي لفظ چيا.
1881ع ۾ پنهنجي ڀاءُ (هڪ هيرو) کي بيٺو ڏسي چيائين ته ”ان کي ڇڏي ڏيو، جنهن کي فتح ڪرڻ آيا هئاسين، ان کي فتح ڪيوسين.
بلرام چيو ته، ”مون هن تي تير وجهڻ ۽ پوءِ هن کي ڇڏڻ سان نه فتح ڪيو آهي
ڇا، جيڪڏھن مون کيس فتح ڪيو آھي، اھو ھڪڙو وڏو ۽ طاقتور دشمن آھي،
جيڪو پڻ وڏو رتوڇاڻ وارو آهي ۽ هن وقت پنهنجي راڻي کان محروم ٿي ويو آهي، اي رب! هو توهان جي پيرن تي ڪري پيو ۽ اهي شيون چئي رهيو آهي
هو 23 وڏين فوجي يونٽن جو مالڪ آهي ۽ جيڪڏهن هن کي ڇڏڻو هو ته پوءِ اسان سندس وڏي فوج کي ڇو ماريو آهي؟” 1882ع.
DOHRA
(هاڻي، هڪ دشمن سان) جنهن وٽ وڏي فوج آهي. جيڪڏهن هو فتح ٿي ويو ته (پاڻ تي) فتح ٿي ويو.
دشمن سان گڏ تمام وڏي لشڪر کي فتح ڪرڻ کي فتح سمجهيو ويندو آهي ۽ عظمت جو اهو دستور رهيو آهي ته دشمن کي مارڻ بدران آزاد ڪيو ويندو آهي.1883.
سويا
جراسند کي هڪ پگڙي، ڪپڙا ۽ هڪ رٿ ڏئي آزاد ڪيو ويو
ڪرشن جي عظمت کي ڏسي، راجا ڏاڍا شرمسار ٿيو
هو مصيبت ۾ توبهه ڪري پنهنجي گهر موٽي ويو
اهڙي طرح ڪرشن جي ساراهه چوڏهن دنيا ۾ پکڙجي وئي.
ڪرشنا ٽيويهه وڏيون فوجي يونٽن کي اهڙيءَ طرح 23 ڀيرا تباهه ڪيو.
هن ڪيترائي گهوڙا ۽ هاٿي ماريا،
۽ هڪ تير سان به، اهي لاش اتي ڇڏي ويا ۽ يما جي گهر ڏانهن ويا
1885ع ۾ ڪرشن کي فتح حاصل ٿي ۽ اهڙيءَ طرح جراسند کي ٽيويهه ڀيرا شڪست آئي.
DOHRA
ديوتا پاران جيڪي به گيت ڳايا ويا، بيان ڪيا ويا آهن
۽ جنهن طريقي سان هيءَ ڪهاڻي اڳتي وڌي، هاڻي مان ان جو ذڪر ڪريان ٿو. 1886.
سويا
اُتي راجا شڪست کائي گهر ويو ۽ هتي سري ڪرشن جنگ کٽي واپس گهر آيو.
اُن طرف راجا پنهنجي شڪست تي واپس پنهنجي گهر هليو ويو ۽ اُن طرف ڪرشن جنگ کٽي پنهنجي گهر موٽي آيو، هن پنهنجي ماءُ پيءُ جي ڀرپور عزت ڪئي ۽ پوءِ اُگرسائن جي مٿي تي ڇت کي جهليو.
هو (گهر مان) ٻاهر آيو ۽ نيڪ ماڻهن کي خيرات ڏنائين، ۽ اهي (رب ڪرشن جو) يش پڙهندا هئا،
هن باصلاحيت ماڻهن کي خيرات ۾ تحفا ڏنا، جن هن جي تعريف ڪندي چيو ته ڪرشن، جنگ جي ميدان جي عظيم هيرو، هڪ تمام وڏي دشمن کي فتح ڪرڻ کان به وڌيڪ تعريف ڪئي آهي. 1887.
(مٿورا) شهر جون جيتريون عورتون آهن، (اهي) سڀ گڏجي شري ڪرشن کي ڏسن ٿيون.