شري دسم گرنتھ

صفحو - 330


ਕਰਬੇ ਕਹੁ ਰਛ ਸੁ ਗੋਪਨ ਕੀ ਬਰ ਪੂਟ ਲਯੋ ਨਗ ਕੋ ਪਹਿ ਹਥਾ ॥
karabe kahu rachh su gopan kee bar poott layo nag ko peh hathaa |

گوپس جي بچاءَ لاءِ ڪرشن، ڏاڍي ڪاوڙيل، جبل کي اُڇلائي، پنهنجي هٿ تي رکيو.

ਤਨ ਕੋ ਨ ਕਰਿਯੋ ਬਲ ਰੰਚਕ ਤਾਹ ਕਰਿਯੋ ਜੁ ਹੁਤੋ ਕਰ ਬੀਚ ਜਥਾ ॥
tan ko na kariyo bal ranchak taah kariyo ju huto kar beech jathaa |

ائين ڪندي هن پنهنجي طاقت جو ذرو به استعمال نه ڪيو

ਨ ਚਲੀ ਤਿਨ ਕੀ ਕਿਛੁ ਗੋਪਨ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਗਜ ਜਾਹਿ ਰਥਾ ॥
n chalee tin kee kichh gopan pai kab sayaam kahai gaj jaeh rathaa |

اندرا جي ڪا به قوت گوپس تي ڪم نه ڪري سگهي ۽ هو شرمساريءَ سان ۽ منهن هيٺ ڪري،

ਮੁਖਿ ਨ੍ਯਾਇ ਖਿਸਾਇ ਚਲਿਯੋ ਗ੍ਰਿਹ ਪੈ ਇਹ ਬੀਚ ਚਲੀ ਜਗ ਕੇ ਸੁ ਕਥਾ ॥੩੬੮॥
mukh nayaae khisaae chaliyo grih pai ih beech chalee jag ke su kathaa |368|

هو پنهنجي گهر ڏانهن روانو ٿيو ته ڪرشن جي شان جو قصو سڄي دنيا ۾ پکڙجي ويو.

ਨੰਦ ਕੋ ਨੰਦ ਬਡੋ ਸੁਖ ਕੰਦ ਰਿਪੁ ਆਰ ਸੁਰੰਦ ਸਬੁਧਿ ਬਿਸਾਰਦ ॥
nand ko nand baddo sukh kand rip aar surand sabudh bisaarad |

ڪرشن، نند جو پٽ، سڀني کي آرام ڏيڻ وارو، اندرا جو دشمن ۽ سچي عقل جو مالڪ آهي.

ਆਨਨ ਚੰਦ ਪ੍ਰਭਾ ਕਹੁ ਮੰਦ ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜਪੈ ਜਿਹ ਨਾਰਦ ॥
aanan chand prabhaa kahu mand kahai kab sayaam japai jih naarad |

رب جو چهرو، جيڪو سڀني فنن ۾ پورو آهي، ڪڏهن چنڊ وانگر روشني ڏئي ٿو، شاعر شيام چوي ٿو ته بابا ناراد به کيس ياد ڪري ٿو،

ਤਾ ਗਿਰਿ ਕੋਪ ਉਠਾਇ ਲਯੋ ਜੋਊ ਸਾਧਨ ਕੋ ਹਰਤਾ ਦੁਖ ਦਾਰਦ ॥
taa gir kop utthaae layo joaoo saadhan ko harataa dukh daarad |

اهو ئي ڪرشن، ڏاڍو ڪاوڙيل ٿي، جبل کي کڻي ويو ته هيٺان ماڻهن تي ڪڪرن جو ڪو به اثر نه پيو.

ਮੇਘ ਪਰੇ ਉਪਰਿਯੋ ਨ ਕਛੂ ਪਛਤਾਇ ਗਏ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਉਠਿ ਬਾਰਦ ॥੩੬੯॥
megh pare upariyo na kachhoo pachhataae ge grih ko utth baarad |369|

اهڙيءَ طرح توبهه ڪري، بادل پنهنجن گهرن ڏانهن موٽي آيا.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਉਪਾਰਿ ਲਯੋ ਕਰ ਮੋ ਗਿਰਿ ਏਕ ਪਰੀ ਨਹੀ ਬੂੰਦ ਸੁ ਪਾਨੀ ॥
kaanrah upaar layo kar mo gir ek paree nahee boond su paanee |

ڪرشن جبل کي اُڇلائي پنهنجي هٿ تي رکيو ته پاڻيءَ جو هڪ ڦڙو به زمين تي نه پيو

ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਹਸਿ ਕੈ ਮੁਖ ਤੇ ਹਰਿ ਕੋ ਮਘਵਾ ਜੁ ਭਯੋ ਮੁਹਿ ਸਾਨੀ ॥
fer kahee has kai mukh te har ko maghavaa ju bhayo muhi saanee |

تڏهن ڪرشن مسڪرائيندي چيو، ”هي اندرا ڪير آهي جيڪو مون سان مقابلو ڪندو؟

ਮਾਰਿ ਡਰਿਯੋ ਮੁਰ ਮੈ ਮਧੁ ਕੀਟਭ ਮਾਰਿਯੋ ਹਮੈ ਮਘਵਾ ਪਤਿ ਮਾਨੀ ॥
maar ddariyo mur mai madh keettabh maariyo hamai maghavaa pat maanee |

مون ماڌو ۽ ڪيتاب کي به ماريو هو ۽ هي اندرا مون کي مارڻ آئي هئي

ਗੋਪਨ ਮੈ ਭਗਵਾਨ ਕਹੀ ਸੋਊ ਫੈਲ ਪਰੀ ਜਗ ਬੀਚ ਕਹਾਨੀ ॥੩੭੦॥
gopan mai bhagavaan kahee soaoo fail paree jag beech kahaanee |370|

اهڙيءَ طرح رب (ڪرشن) جيڪي به لفظ گوپا جي وچ ۾ ڳالهايا، سي ڪهاڻيءَ وانگر سڄي دنيا ۾ پکڙجي ويا.

ਗੋਪਨ ਕੀ ਕਰਬੇ ਕਹੁ ਰਛ ਸਤਕ੍ਰਿਤ ਪੈ ਹਰਿ ਜੀ ਜਬ ਕੋਪੇ ॥
gopan kee karabe kahu rachh satakrit pai har jee jab kope |

جڏهن شري ڪرشن يتيمن جي حفاظت لاءِ اندرا کان ناراض ٿي ويو

ਇਉ ਗਿਰਿ ਕੇ ਤਰਿ ਭਯੋ ਉਠਿ ਠਾਢਿ ਮਨੋ ਰੁਪ ਕੈ ਪਗ ਕੇਹਰਿ ਰੋਪੇ ॥
eiau gir ke tar bhayo utth tthaadt mano rup kai pag kehar rope |

جڏهن ڪرشن گوپس جي حفاظت لاءِ اندرا تي ناراض ٿيو، تڏهن هو هيٺ ڪري پيو ۽ ائين اٿڻ لڳو، جيئن پير لڙهي وڃي.

ਜਿਉ ਜੁਗ ਅੰਤ ਮੈ ਅੰਤਕ ਹ੍ਵੈ ਕਰਿ ਜੀਵਨ ਕੇ ਸਭ ਕੇ ਉਰਿ ਘੋਪੇ ॥
jiau jug ant mai antak hvai kar jeevan ke sabh ke ur ghope |

عمر جي پڇاڙيءَ ۾ سڄي دنيا جي مخلوقات ختم ٿي وڃي ٿي ۽ پوءِ آهستي آهستي نئين دنيا پيدا ٿئي ٿي.

ਜਿਉ ਜਨ ਕੋ ਮਨ ਹੋਤ ਹੈ ਲੋਪ ਤਿਸੀ ਬਿਧਿ ਮੇਘ ਭਏ ਸਭ ਲੋਪੇ ॥੩੭੧॥
jiau jan ko man hot hai lop tisee bidh megh bhe sabh lope |371|

جيئن عام ماڻهوءَ جو ذهن ڪڏهن هيٺ لهي ٿو ۽ ڪڏهن اونڌو ٿي وڃي ٿو، اهڙيءَ طرح سڀ ڪڪر غائب ٿي ويا.

ਹੋਇ ਸਤਕ੍ਰਿਤ ਊਪਰ ਕੋਪ ਸੁ ਰਾਖ ਲਈ ਸਭ ਗੋਪ ਦਫਾ ॥
hoe satakrit aoopar kop su raakh lee sabh gop dafaa |

اندرا جي وقار کي گهٽائي، ڪرشن گوپا ۽ جانورن کي تباهي کان بچايو

ਤਿਨਿ ਮੇਘ ਬਿਦਾਰ ਦਏ ਛਿਨ ਮੈ ਜਿਨਿ ਦੈਤ ਕਰੇ ਸਭ ਏਕ ਗਫਾ ॥
tin megh bidaar de chhin mai jin dait kare sabh ek gafaa |

جهڙيءَ طرح هڪ ڀوت هڪ ئي وقت ڪنهن وجود کي کائي ٿو، اهڙيءَ طرح سڀ ڪڪر هڪ ئي وقت ناس ٿي ويا.

ਕਰਿ ਕਉਤੁਕ ਪੈ ਰਿਪੁ ਟਾਰ ਦਏ ਬਿਨੁ ਹੀ ਧਰਏ ਸਰ ਸ੍ਯਾਮ ਜਫਾ ॥
kar kautuk pai rip ttaar de bin hee dhare sar sayaam jafaa |

سندس موت ڪري، هن هڪ تير مارڻ کانسواءِ سڀني دشمنن کي ڀڄائي ڇڏيو آهي.

ਸਭ ਗੋਪਨ ਕੀ ਕਰਬੈ ਕਹੁ ਰਛ ਸੁ ਸਕ੍ਰਨ ਲੀਨ ਲਪੇਟ ਸਫਾ ॥੩੭੨॥
sabh gopan kee karabai kahu rachh su sakran leen lapett safaa |372|

ڪرشن پنهنجي شوخ راند سان سڀني دشمنن کي ڀڄائي ڇڏيو ۽ سڀ ماڻهو ڪرشن کي مارڻ لڳا ۽ اهڙي طرح اندرا گوپس جي حفاظت لاءِ پنهنجي مايا کي ڳنڍي ڇڏيو.

ਜੁ ਲਈ ਸਭ ਮੇਘ ਲਪੇਟ ਸਫਾ ਅਰੁ ਲੀਨੋ ਹੈ ਪਬ ਉਪਾਰ ਜਬੈ ॥
ju lee sabh megh lapett safaa ar leeno hai pab upaar jabai |

جڏهن جبل ڊهي ويو ۽ متبادلن جون قطارون ويڙهي ويون، تڏهن هر ڪنهن پنهنجي ذهن ۾ سوچيو.

ਇਹ ਰੰਚਕ ਸੋ ਇਹ ਹੈ ਗਰੂਓ ਗਿਰਿ ਚਿੰਤ ਕਰੀ ਮਨਿ ਬੀਚ ਸਬੈ ॥
eih ranchak so ih hai garooo gir chint karee man beech sabai |

جڏھن ڪڪر ھليا ويا ۽ ڪرشن جبل کي اُڇلائي ڇڏيو، تڏھن ھن جي پريشانيءَ کي پنھنجي دماغ مان ڪڍي اھو جبل ڏاڍو ھلڪو لڳو.

ਇਹ ਦੈਤਨ ਕੋ ਮਰਤਾ ਕਰਤਾ ਸੁਖ ਹੈ ਦਿਵਿਯਾ ਜੀਯ ਦਾਨ ਅਬੈ ॥
eih daitan ko marataa karataa sukh hai diviyaa jeey daan abai |

ڪرشن ڀوتن جو ناس ڪندڙ، آسودگيءَ جو ڏيندڙ ۽ زندگيءَ جي قوت جو عطيو ڏيندڙ آهي

ਇਹ ਕੋ ਤੁਮ ਧ੍ਯਾਨ ਧਰੋ ਸਭ ਹੀ ਨਹਿ ਧ੍ਯਾਨ ਧਰੋ ਤੁਮ ਅਉਰ ਕਬੈ ॥੩੭੩॥
eih ko tum dhayaan dharo sabh hee neh dhayaan dharo tum aaur kabai |373|

سڀني ماڻهن کي هن تي غور ڪرڻ گهرجي، ٻين جي سڀني مراقبت کي ڇڏي ڏيڻ گهرجي. 373.

ਸਭ ਮੇਘ ਗਏ ਘਟ ਕੇ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਹੀ ਹਰਖੇ ਫੁਨਿ ਗੋਪ ਸਭੈ ॥
sabh megh ge ghatt ke jab hee tab hee harakhe fun gop sabhai |

جڏهن مڙهه مٽجي ويا، تڏهن سڀ هاري پنهنجي دل ۾ خوش ٿيا.

ਇਹ ਭਾਤਿ ਲਗੇ ਕਹਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਭਗਵਾਨ ਦਯੋ ਹਮ ਦਾਨ ਅਭੈ ॥
eih bhaat lage kahane mukh te bhagavaan dayo ham daan abhai |

جڏهن ڪڪر ٽٽڻ لڳا، تڏهن سڀئي گوپا خوش ٿيا ۽ چوڻ لڳا ته، ”خداوند (ڪرشن) اسان کي بي خوفي ڏني آهي.

ਮਘਵਾ ਜੁ ਕਰੀ ਕੁਪਿ ਦਉਰ ਹਮੂ ਪਰ ਸੋ ਤਿਹ ਕੋ ਨਹੀ ਬੇਰ ਲਭੈ ॥
maghavaa ju karee kup daur hamoo par so tih ko nahee ber labhai |

اندرا پنهنجي ڪاوڙ ۾ اسان تي حملو ڪيو هو، پر هو هاڻي غائب آهي

ਅਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਪ੍ਰਤਾਪ ਤੇ ਹੈ ਘਟ ਬਾਦਰ ਏਕ ਨ ਦੀਸਤ ਬੀਚ ਨਭੈ ॥੩੭੪॥
ab kaanrah prataap te hai ghatt baadar ek na deesat beech nabhai |374|

ڪرشن جي جلال جي ڪري، آسمان ۾ هڪ به ڪڪر نه آهي.

ਗੋਪ ਕਹੈ ਸਭ ਹੀ ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਲੀ ਬਰ ਹੈ ਬਲ ਮੈ ॥
gop kahai sabh hee mukh te ih kaanrah balee bar hai bal mai |

سڀني گوپا چيو، ڪرشن انتهائي طاقتور آهي

ਜਿਨਿ ਕੂਦਿ ਕਿਲੇ ਸਤ ਮੋਰ ਮਰਿਯੋ ਜਿਨਿ ਜੁਧ ਸੰਖਾਸੁਰ ਸੋ ਜਲ ਮੈ ॥
jin kood kile sat mor mariyo jin judh sankhaasur so jal mai |

جنهن مور کي قلعي ۾ ٽپو ڏيئي قتل ڪيو ۽ شنخاسورا کي پاڻيءَ ۾

ਇਹ ਹੈ ਕਰਤਾ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਕੋ ਅਰੁ ਫੈਲ ਰਹਿਯੋ ਜਲ ਅਉ ਥਲ ਮੈ ॥
eih hai karataa sabh hee jag ko ar fail rahiyo jal aau thal mai |

هو اڪيلو ئي سڀني جهانن جو خالق آهي ۽ (اهو) پاڻي ۽ زمين تي پکڙيل آهي.

ਸੋਊ ਆਇ ਪ੍ਰਤਛਿ ਭਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਜੋਊ ਜੋਗ ਜੁਤੋ ਰਹੈ ਓਝਲ ਮੈ ॥੩੭੫॥
soaoo aae pratachh bhayo brij mai joaoo jog juto rahai ojhal mai |375|

هو سڄيءَ دنيا جو خالق آهي ۽ ميدانن ۽ پاڻيءَ ۾ پکڙيل آهي، هو جنهن کي اڳ ۾ محسوس نه ڪيو ويندو هو، سو هاڻي ظاهري طرح برج ۾ آيو آهي.

ਮੋਰ ਮਰਿਯੋ ਜਿਨਿ ਕੂਦ ਕਿਲੈ ਸਤ ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਜਿਹ ਸੈਨ ਮਰੀ ॥
mor mariyo jin kood kilai sat sandh jaraa jih sain maree |

جنهن ست قلعا ٽپي (سوراخ) ڪيا ۽ مئل ڀوت کي ماريو ۽ جنهن جراسند جي لشڪر کي ماريو.

ਨਰਾਕਸੁਰ ਜਾਹਿ ਕਰਿਯੋ ਰਕਸੀ ਬਿਰਥੀ ਗਜ ਕੀ ਜਿਹ ਰਛ ਕਰੀ ॥
naraakasur jaeh kariyo rakasee birathee gaj kee jih rachh karee |

جنهن مور کي قلعي ۾ ٽپو ڏيئي ماريو هو، جنهن جراسند جي لشڪر کي تباهه ڪيو هو، جنهن نارڪاسور کي تباهه ڪيو هو ۽ جنهن هاٿي کي آڪٽوپس کان بچايو هو.

ਜਿਹ ਰਾਖਿ ਲਈ ਪਤਿ ਪੈ ਦ੍ਰੁਪਤੀ ਸਿਲ ਜਾ ਲਗਤਿਉ ਪਗ ਪਾਰਿ ਪਰੀ ॥
jih raakh lee pat pai drupatee sil jaa lagatiau pag paar paree |

جنهن دروپدي جي چادر ڍڪي هئي ۽ جنهن جي پيرن ۾ سڙيل احليا ڪٽيل هئي.

ਅਤਿ ਕੋਪਤ ਮੇਘਨ ਅਉ ਮਘਵਾ ਇਹ ਰਾਖ ਲਈ ਨੰਦ ਲਾਲਿ ਧਰੀ ॥੩੭੬॥
at kopat meghan aau maghavaa ih raakh lee nand laal dharee |376|

جنهن دروپتي جي عزت جي حفاظت ڪئي ۽ جنهن جي لمس سان احليا جيڪا پٿر ۾ تبديل ٿي وئي هئي، ان ئي ڪرشن اسان کي انتهائي ڪاوڙيل ڪڪرن ۽ اندرا کان بچايو. 376.

ਮਘਵਾ ਜਿਹ ਫੇਰਿ ਦਈ ਪ੍ਰਤਨਾ ਜਿਹ ਦੈਤੁ ਮਰੇ ਇਹ ਕਾਨ ਬਲੀ ॥
maghavaa jih fer dee pratanaa jih dait mare ih kaan balee |

جنهن اندرا کي ڀڄايو، جنهن پوتن ۽ ٻين ڀوتارن کي ماريو، اهو ڪرشن آهي

ਜਿਹ ਕੋ ਜਨ ਨਾਮ ਜਪੈ ਮਨ ਮੈ ਜਿਹ ਕੋ ਫੁਨਿ ਭ੍ਰਾਤ ਹੈ ਬੀਰ ਹਲੀ ॥
jih ko jan naam japai man mai jih ko fun bhraat hai beer halee |

اهو به ڪرشن آهي، جنهن جو نالو هر ڪنهن جي ذهن ۾ ياد آهي ۽ جنهن جو ڀاءُ بهادر هالار آهي

ਜਿਹ ਤੇ ਸਭ ਗੋਪਨ ਕੀ ਬਿਪਤਾ ਹਰਿ ਕੇ ਕੁਪ ਤੇ ਛਿਨ ਮਾਹਿ ਟਲੀ ॥
jih te sabh gopan kee bipataa har ke kup te chhin maeh ttalee |

ڪرشن جي ڪري، گوپس جي مصيبت هڪ لمحي ۾ ختم ٿي وئي ۽ اهو ئي رب جي ساراهه آهي.

ਤਿਹ ਕੋ ਲਖ ਕੈ ਉਪਮਾ ਭਗਵਾਨ ਕਰੈ ਜਿਹ ਕੀ ਸੁਤ ਕਉਲ ਕਲੀ ॥੩੭੭॥
tih ko lakh kai upamaa bhagavaan karai jih kee sut kaul kalee |377|

جيڪو عام ڪڪرن کي ٿورڙي گلن ۾ تبديل ڪري ٿو ۽ هڪ عام انسان کي تمام گهڻو بلند ڪري ٿو. 377.

ਕਾਨ ਉਪਾਰ ਲਯੋ ਗਰੂਓ ਗਿਰਿ ਧਾਮਿ ਖਿਸਾਇ ਗਯੋ ਮਘਵਾ ॥
kaan upaar layo garooo gir dhaam khisaae gayo maghavaa |

هن پاسي ڪرشن گورڌن جبل کڻي ويو، ٻئي طرف اندرا.

ਸੋ ਉਪਜਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਭੂਮਿ ਬਿਖੈ ਜੋਊ ਤੀਸਰ ਜੁਗ ਭਯੋ ਰਘੁਵਾ ॥
so upajiyo brij bhoom bikhai joaoo teesar jug bhayo raghuvaa |

دل ئي دل ۾ شرمساريءَ سان چوڻ لڳو ته هو، جيڪو تريتا دور ۾ رام هو، سو هاڻي برجا ۾ اوتار ٿيو آهي.

ਅਬ ਕਉਤੁਕਿ ਲੋਕ ਦਿਖਾਵਨ ਕੋ ਜਗ ਮੈ ਫੁਨਿ ਰੂਪ ਧਰਿਯੋ ਲਘੁਵਾ ॥
ab kautuk lok dikhaavan ko jag mai fun roop dhariyo laghuvaa |

۽ دنيا کي پنهنجي دلڪش راند ڏيکارڻ لاءِ، هن انسان جو مختصر قد وارو روپ اختيار ڪيو آهي.

ਥਨ ਐਚ ਹਨੀ ਛਿਨ ਮੈ ਪੁਤਨਾ ਹਰਿ ਨਾਮ ਕੇ ਲੇਤ ਹਰੇ ਅਘਵਾ ॥੩੭੮॥
than aaich hanee chhin mai putanaa har naam ke let hare aghavaa |378|

هن هڪ ئي لمحي ۾ پوٽانا کي سندس ٿلهو ڇڪي ماري ڇڏيو ۽ هڪ ئي لمحي ۾ اگھاسورا کي به ناس ڪري ڇڏيو.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਲੀ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਜਿਨਿ ਗੋਪਨ ਕੇ ਦੁਖ ਕਾਟਿ ਸਟੇ ॥
kaanrah balee pragattiyo brij mai jin gopan ke dukh kaatt satte |

برجا ۾ عظيم ڪرشن پيدا ٿيو، جنهن گوپا جا سڀ ڏک دور ڪيا

ਸੁਖ ਸਾਧਨ ਕੇ ਪ੍ਰਗਟੇ ਤਬ ਹੀ ਦੁਖ ਦੈਤਨ ਕੇ ਸੁਨਿ ਨਾਮੁ ਘਟੇ ॥
sukh saadhan ke pragatte tab hee dukh daitan ke sun naam ghatte |

هن جي ظاهر ٿيڻ تي اوليائن جون آسائشون وڌيون ۽ ڀوتن جون تڪليفون گهٽجي ويون.

ਇਹ ਹੈ ਕਰਤਾ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਕੋ ਬਲਿ ਕੋ ਅਰੁ ਇੰਦ੍ਰਹਿ ਲੋਕ ਬਟੇ ॥
eih hai karataa sabh hee jag ko bal ko ar indreh lok batte |

هو سڄي دنيا جو خالق آهي ۽ بالي ۽ اندرا جي غرور کي ختم ڪرڻ وارو آهي

ਤਿਹ ਨਾਮ ਕੇ ਲੇਤ ਕਿਧੋ ਮੁਖ ਤੇ ਲਟ ਜਾਤ ਸਭੈ ਤਨ ਦੋਖ ਲਟੇ ॥੩੭੯॥
tih naam ke let kidho mukh te latt jaat sabhai tan dokh latte |379|

هن جي نالي جي ورجائڻ سان مصيبتن جا ٽولا ناس ٿي ويندا آهن.