سويا
بلرام پنهنجي گدا هٿ ۾ کڻي، دشمنن جي هڪ ٽولي کي هڪدم ماري ڇڏيو
ويڙهاڪن جا رت سان لت پت لاش، زخمي زمين تي پيل آهن
شاعر شيام ان تماشي کي بيان ڪندي چوي ٿو ته اهو کيس نظر اچي ٿو
جنگ جا منظر ڏسڻ لاءِ ’غضب‘ بظاهر ظاهر ٿيو هو.
ان طرف بلرام جنگ ۾ مصروف آهي ۽ ان طرف ڪرشن غضب سان ڀريل آهي
هٿيار کڻي دشمن جي لشڪر جو مقابلو ڪري رهيو آهي،
۽ دشمن جي فوج کي مارڻ، هن هڪ عجيب منظر پيدا ڪيو آهي
گهوڙي کي گهوڙي تي ليٽي پيو آهي، رڌڻي تي سوار، هاٿي تي هاٿي ۽ سوار تي سوار.1767.
ڪجهه ويڙهاڪن کي ٻه اڌ ڪيو ويو آهي، ڪيترن ئي ويڙهاڪن جا سر ڪٽي ۽ اڇلايا ويا آهن.
ڪيترائي زخمي ڌرتيءَ تي بيٺا آهن، پنهنجي رتن کان محروم ٿي ويا آهن
ڪيترائي ماڻهو پنهنجا هٿ ۽ ڪيترائي پير وڃائي ويٺا آهن
انهن جو شمار نه ٿو ڪري سگهجي، شاعر چوي ٿو ته سڀ پنهنجي برداشت وڃائي ويٺا آهن ۽ سڀيئي جنگ جي ميدان مان ڀڄي ويا آهن.1768.
دشمن جي فوج، جنهن سڄي دنيا فتح ڪئي هئي ۽ ڪڏهن به شڪست نه کاڌي هئي
اها فوج متحد ٿي ان خلاف وڙهندي هئي
اها ئي لشڪر ڪرشن جي هٿان هڪدم ڀڄڻ جو سبب بڻيو ۽ ڪو به سندس ڪمان ۽ تير کڻي نه سگهيو.
ديوتا ۽ ديوتا ٻئي ڪرشن جي جنگ کي ساراهي رهيا آهن.1769.
DOHRA
جڏهن سري ڪرشن ٻن اڇوتن کي جنگ ۾ قتل ڪيو.
جڏهن ڪرشنا ٻه وڏا فوجي ٽولا ناس ڪري ڇڏيا، تڏهن وزير سمتي، ڪاوڙ ۾ اچي مٿس لڪي پيو.
سويا
ان وقت ويڙهاڪ ڪاوڙ ۾ ڪري پيا (جن) منهن تي ڍال ۽ هٿن ۾ تلوارون هيون.
ويڙهاڪن ڪاوڙ ۾ اچي، پنهنجن هٿن ۾ تلوارون ۽ ڍالون کڻي ڪرشن تي اچي بيٺا، جن کين للڪاريو ۽ هو مسلسل سندس اڳيان اچي بيٺا.
انهيءَ پاسي ڪرشنا، پنهنجي ڪلهي، ڪش، گدا وغيره کي هٿن ۾ پڪڙي خوفناڪ ڌڪ هنيا ۽ هٿيارن مان چنگاريون نڪتيون.
اهو ظاهر ٿيو ته هڪ لوهه ساز پنهنجي خواهش مطابق لوهه کي پنهنجي هتڙ جي ضرب سان ٺاهي رهيو هو. 1771
ان وقت تائين ڪرت ورما ۽ ادھو ڪرشن جي مدد لاءِ پهتا
اڪرور به پاڻ سان گڏ يهود جي ويڙهاڪن کي مارڻ لاءِ دشمنن تي حملو ڪيو
شاعر شيام چوي ٿو، سڀ ويڙهاڪ پنهنجا هٿيار رکي روئندا آهن.
”مارڻ، مارڻ“ لاءِ پنهنجا هٿيار هٿ ۾ رکي ٻنهي طرفن کان لڪي، تلوارن، خنجر وغيره سان خوفناڪ جنگ وڙهي وئي.
ڪرتورما اچڻ تي ڪيترن ئي ويڙهاڪن کي ڪٽي ڇڏيو
ڪنهن کي ٻن حصن ۾ ورهايو ويو آهي ۽ ڪنهن جو مٿو ڪٽيو ويو آهي
اهڙيءَ طرح ڪيترن ئي طاقتور ويڙهاڪن جي ڪمانن مان تير ڪڍيا پيا وڃن
ائين ٿو لڳي ته پکي رات ٿيڻ کان اڳ شام جو آرام ڪرڻ لاءِ وڻن ڏانهن ٽوليون اڏامي رهيا آهن. 1773.
ڪٿي ڪٿي بي سر ٽنگون هٿ ۾ تلوارون کڻي ميدان جنگ ۾ ڊوڙي رهيا آهن
جيڪو به ميدان ۾ لڪي، ويڙهاڪ مٿس ڦاٿل
ڪو ماڻهو ڪري پيو آهي ڇاڪاڻ ته هن جو پير ڪٽي ويو آهي ۽ اٿڻ لاء، هو گاڏي جو سهارو وٺي رهيو آهي
Omewhere the chopped arm is writhing like a fish out of water. 1774.
شاعر رام جو چوڻ آهي ته، ڪي سِرَ ٽانڊا بغير هٿيارن جي ميدان ۾ ڊوڙي رهيا آهن
هاٿين جي ڍڳن کي پڪڙي، زوريءَ زور سان ڇڪي رهيو آهي
هو پنهنجي ٻنهي هٿن سان زمين تي پيل مئل گهوڙن جي ڳلن کي به ڇڪي رهيو آهي
1775 هڪ ٿڦڙ سان مئل گهوڙي سوارن جا مٿو ٽوڙڻ جي ڪوشش ڪري رهيو آهي.
جنگجو وڙهندا رهيا آهن جڏهن ته جنگ جي ميدان ۾ مسلسل ٽپو ۽ جھولندا آهن
اهي خوفزده نه آهن جيتوڻيڪ ٿورڙي ڪمان، تير ۽ تلوارن جي شڪل ۾
ڪيترائي بزدل خوف ۾ جنگ جي ميدان ۾ پنهنجا هٿيار ڇڏي واپس ميدان جنگ ۾ اچي رهيا آهن
وڙھڻ ۽ زمين تي مري وڃڻ.1776.
جڏهن ڪرشن پنهنجي ڊسڪ کي هٿ ڪيو، دشمن لشڪر خوفزده ٿي ويو
ڪرشنا مسڪرائيندي ڪيترن ئي طاقتورن کي پنهنجي زندگيءَ جي قوت کان محروم ڪري ڇڏيو
(پوءِ) هن گدلي ورتي ۽ ڪن کي چيڀاٽيو ۽ ٻين کي وات ۾ دٻائي ماريائين.