شري دسم گرنتھ

صفحو - 541


ਯੌ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਹਨਿਯੋ ਤਿਹ ਕੋ ਸਭ ਬਿਪਨ ਕੋ ਫੁਨਿ ਕਾਜ ਸਵਾਰਿਯੋ ॥੨੪੦੧॥
yau balibhadr haniyo tih ko sabh bipan ko fun kaaj savaariyo |2401|

اهڙيءَ طرح هن کي قتل ڪري، بلرام برهمڻن پاران هن کي سونپيل ڪم پورو ڪيو.

ਪਉਰਖ ਜੋ ਮੂਸਲੀਧਰਿ ਕੋ ਕਹਿਓ ਨ੍ਰਿਪ ਕਉ ਸੁਕਦੇਵ ਸੁਨਾਯੋ ॥
paurakh jo moosaleedhar ko kahio nrip kau sukadev sunaayo |

اهڙيءَ طرح شڪديو بادشاهه کي بلرام جي بهادريءَ جو ذڪر ڪيو

ਜਾਹਿ ਕਥਾ ਦਿਜ ਕੇ ਮੁਖ ਤੇ ਸਭ ਸ੍ਰਉਨ ਸੁਨੀ ਤਿਨ ਹੂ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥
jaeh kathaa dij ke mukh te sabh sraun sunee tin hoo sukh paayo |

جنهن به اها ڳالهه برهمڻ جي وات مان ٻڌي، ان کي خوشي حاصل ٿي

ਜਾ ਕੇ ਕੀਏ ਸਸਿ ਸੂਰ ਨਿਸਾ ਦਿਵ ਤਾਹੀ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਜੀਅ ਆਯੋ ॥
jaa ke kee sas soor nisaa div taahee kee baat suno jeea aayo |

چنڊ، سج، رات ۽ ڏينهن سندس ٺاهيل يا پيدا ڪيل آهن، ان کي ٻڌڻ لاءِ، (سندس) ذهن ۾ آيو.

ਤਾਹੀ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨਾਉ ਦਿਜੋਤਮ ਬੇਦਨ ਕੈ ਜੋਊ ਭੇਦ ਨ ਪਾਯੋ ॥੨੪੦੨॥
taahee kee baat sunaau dijotam bedan kai joaoo bhed na paayo |2402|

”اهو، جنهن جي تخليق سج ۽ چنڊ آهن، ۽ ڏينهن رات اسان کي سندس ڳالهيون ٻڌڻ گهرجن. اي عظيم برهمڻ! هن جي ڪهاڻي ٻڌاءِ، جنهن جو راز ويد به نه سمجهي سگهيو آهي. 2402.

ਜਾਹਿ ਖੜਾਨਨ ਸੇ ਸਹਸਾਨਨ ਖੋਜਿ ਰਹੇ ਕਛੁ ਪਾਰ ਨ ਪਾਯੋ ॥
jaeh kharraanan se sahasaanan khoj rahe kachh paar na paayo |

”هو، جنهن کي ڪارتيڪيا ۽ شيشناگ ڳوليندا رهيا ۽ ٿڪجي پيا، پر کين سندس انجام جي خبر نه پئجي سگهي.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜਿਹ ਕਉ ਚਤੁਰਾਨਨ ਬੇਦਨ ਕੇ ਗੁਨ ਭੀਤਰ ਗਾਯੋ ॥
sayaam bhanai jih kau chaturaanan bedan ke gun bheetar gaayo |

جنهن جو ذڪر برهما ويد ۾ ڪيو آهي.

ਖੋਜ ਰਹੇ ਸਿਵ ਸੇ ਜਿਹ ਅੰਤ ਅਨੰਤ ਕਹਿਓ ਥਕਿ ਅੰਤ ਨ ਪਾਯੋ ॥
khoj rahe siv se jih ant anant kahio thak ant na paayo |

”جنهن کي شيو وغيره ڳولهي رهيا هئا، پر هن جي اسرار کي ڄاڻي نه سگهيا

ਤਾਹੀ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਤੁਮਰੇ ਮੁਖ ਤੇ ਸੁਕਦੇਵ ਇਹੈ ਠਹਰਾਯੋ ॥੨੪੦੩॥
taahee kee baat suno tumare mukh te sukadev ihai tthaharaayo |2403|

اي شڪديو! مون کي ان رب جو قصو ٻڌاءِ.“ 2403.

ਭੂਪਤਿ ਜਉ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਸੁਕ ਕਉ ਸੁਕ ਹੂ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਈ ॥
bhoopat jau ih bhaat kahiyo suk kau suk hoo ih bhaat sunaaee |

جڏهن بادشاهه اهو چيو ته شڪديو جواب ڏنو ته:

ਦੀਨ ਦਿਆਲ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨਾਵ ਹੋਂ ਤੁਹਿ ਕਉ ਤੁਹਿ ਭੇਦੁ ਛਪਾਈ ॥
deen diaal kee baat sunaav hon tuhi kau tuhi bhed chhapaaee |

”آئون تو کي ان مهربان رب جو راز ٻڌايان ٿو، جيڪو مظلومن جو سهارو آهي.

ਬਿਪ੍ਰ ਸੁਦਾਮਾ ਹੁਤੋ ਬਿਪਤਾ ਤਿਹ ਕੀ ਹਉ ਕਹੋ ਹਰਿ ਜੈਸੇ ਮਿਟਾਈ ॥
bipr sudaamaa huto bipataa tih kee hau kaho har jaise mittaaee |

”هاڻي ٻڌايان ٿو ته ڪيئن رب سداما نالي برهمڻ جي ڏک کي دور ڪيو

ਸੋ ਹਉ ਸੁਨਾਵਤ ਹਉ ਤੁਹਿ ਕਉ ਸੁਨ ਲੈ ਸੋਊ ਸ੍ਰਉਨਨ ਦੇ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਈ ॥੨੪੦੪॥
so hau sunaavat hau tuhi kau sun lai soaoo sraunan de nrip raaee |2404|

اي بادشاهه! هاڻي مان اهو ٻڌايان ٿو، ڌيان سان ٻڌو، "2404.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਤੀਰਥ ਇਸਨਾਨ ਕਰਿ ਦੈਤ ਬਲਲ ਕੋ ਮਾਰਤ ਭਏ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਆਵਤ ਭਏ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥
eit sree dasam sikandh puraane bachitr naattak granthe krisanaavataare balibhadr teerath isanaan kar dait balal ko maarat bhe grih ko aavat bhe dhiaae samaapatan |

باب جي پڄاڻيءَ جو عنوان آهي ”برهما زيارتن جي اسٽيشنن تي غسل ڪرڻ ۽ ديوتا کي مارڻ کانپوءِ گهر آيو“ ڪرشناوتار (دشم اسڪند پراڻ) بچيتار ناٽڪ ۾.

ਸੁਦਾਮਾ ਬਾਰਤਾ ਕਥਨੰ ॥
sudaamaa baarataa kathanan |

ھاڻي شروع ٿئي ٿو سداما جي قسط جو بيان

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਏਕੁ ਬਧੂ ਜੁਤ ਬ੍ਰਾਹਮਨ ਥੋ ਤਿਹ ਯਾ ਜਗੁ ਬੀਚ ਬਡੋ ਦੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥
ek badhoo jut braahaman tho tih yaa jag beech baddo dukh paayo |

اتي هڪ شادي شده برهمڻ هئي، جنهن کي تمام گهڻي تڪليف ٿي هئي

ਦੁਖਿਤ ਹ੍ਵੈ ਇਕ ਦਿਵਸ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਮਿਤ੍ਰ ਹੈ ਮੋ ਪ੍ਰਭੁ ਜੋ ਜਗ ਗਾਯੋ ॥
dukhit hvai ik divas kahiyo tih mitr hai mo prabh jo jag gaayo |

ڏاڍي تڪليف ۾، هڪ ڏينهن هن (پنهنجي زال کي) چيو ته ڪرشن هن جو دوست آهي

ਤਾ ਕੀ ਤ੍ਰੀਯਾ ਕਹਿਯੋ ਜਾਹੁ ਤਹਾ ਸੁਨਿ ਮਾਨਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਮੂੰਡ ਮੁਡਾਯੋ ॥
taa kee treeyaa kahiyo jaahu tahaa sun maanat bhayo tih moondd muddaayo |

هن جي زال چيو، ”تون پنهنجي دوست وٽ وڃ،“ برهمڻ پنهنجو ڪنڌ ڪٽڻ بعد راضي ٿي ويو.

ਤੰਦੁਲ ਲੈ ਦਿਜ ਦਾਰਦੀ ਹਾਥਿ ਸੁ ਦੁਆਰਵਤੀ ਹੂ ਕੀ ਓਰਿ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੪੦੫॥
tandul lai dij daaradee haath su duaaravatee hoo kee or sidhaayo |2405|

انهيءَ غريب ماڻهوءَ ٿوري مقدار ۾ چانور کڻي دوارڪا/2405 ڏانهن روانو ٿيو.

ਦਿਜੁ ਬਾਚ ॥
dij baach |

برهمڻ جو ڪلام:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਹਉ ਅਰੁ ਸ੍ਯਾਮ ਸੰਦੀਪਨ ਕੇ ਗ੍ਰਹਿ ਬੀਚ ਪੜੇ ਹਿਤ ਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਕਰਿ ॥
hau ar sayaam sandeepan ke greh beech parre hit hai at hee kar |

ڪرشنا سنديپن ۽ مان گرو جي گهر ۾ پڙهائڻ دوران هڪ ٻئي سان ڏاڍا پيارا هئاسين.

ਹਉ ਚਿਤ ਮੈ ਧਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਰਹਿਓ ਰਹੈ ਹ੍ਵੈ ਹੈ ਸੁ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਮੋ ਚਿਤ ਮੈ ਧਰਿ ॥
hau chit mai dhar sayaam rahio rahai hvai hai su sayaameh mo chit mai dhar |

مان ۽ ڪرشنا استاد سنديپن سان گڏ گڏ پڙهندا هئاسين، جڏهن مون کي ڪرشن ياد ايندو آهي ته هو به مون کي ياد ڪندو هوندو آهي.