اهو ئي عزم منهنجي ذهن ۾ قائم آهي ۽ مان ڪڏهن به ڪنهن ٻئي جي عورت سان نه ويندس (50) (1)
مبارڪ چتر جي ڇهين مثال، راجا ۽ وزير جي گفتگو، خيرات سان مڪمل. (16) (315)
ارريل
بادشاهه پنهنجي پٽ کي جيل موڪليو.
راجا پنهنجي پٽ کي جيل ۾ موڪليو ۽ صبح جو کيس واپس گهرايو.
-49
پوءِ وزير هڪ ٻيو قصو ٻڌايو ۽ راجا کي وڌيڪ يقين ٿي ويو.(1)
دوهيرا
بدخشان جي شهر ۾ هڪ مغل عورت رهندي هئي.
هاڻي، منهنجا راجا، هن جي ڊرامن جي چالاڪ عملن کي ٻڌاء. (2)
بيتان متي نالي هڪ عورت مغلن سان پيار ڪندي هئي.
هن کي مختلف قسمن جا جادو ۽ ڪرم سان نوازيو ويو هو (3)
ارريل
هڪ ڏينهن سخي کي ساڙيائين.
هڪ ڏينهن هن ٻي عورت کي سڏيو ۽ ان سان شرط رکيائين.
”سڀاڻي، مان هن دوست سان گڏ باغ ڏانهن ويندس، ۽ هن وقت تائين
بيوقوف ڏسي رهيو آهي، مان ڪنهن ٻئي سان پيار ڪندس.' (4)
دوهيرا
پر ٻئي چيو ته ”ٻڌ منهنجا دوست! مان هڪ سان پيار ڪندس
ساٿ ڏيو ۽ ٻئي کي ٺاهيو ته منهنجي وات کي بند ڪري.'(5)
چوپائي
شام جو جڏهن سج لهي ويو
شام جو جڏهن سج لٿو ۽ چنڊ اولهه کان اڀريو،
پوءِ خوش قسمتن کي اعليٰ آسائشون مليون، پر چنڊ-
شعاعن جدا ٿيلن کي پريشان ڪيو.(6)
دوهيرا
سج لهي چڪو هو، ۽ چنڊ پنهنجي پوري اڏام تي هو.
نر ۽ مادي هڪ ٻئي کي ڳنڍڻ لڳا (7)
انهن ننڍڙن پوليس اهلڪارن وانگر جيڪي امير جي غير موجودگيءَ ۾ گمراهه ٿي وڃن ٿا
سر، ستارا سج اڀرڻ تائين لڪيل رهن ٿا (8)
چوپائي
(اهڙيءَ طرح) جيئن ئي سج لهي ويو، تڏهين اهي صحبت ڪرڻ لڳا.
غروب آفتاب سان گڏ، ماڻهو پيار ۾ پئجي ويا ۽ چار واچون هڪ وانگر گذري ويا.
چار ڪلاڪ سمهي رهيو
چئن گھڙين دوران جوڙا ليٽندا رھيا ۽ مسڪرائيندا رھيا.(9)
دوهيرا
ڏينهن جو وقفو وضو ڪرڻ، ناشتو ڪرڻ ۽ خيرات ڏيڻ لاءِ.
اهو ڏينهن بدمعاش روحن جي فنا ۽ گنهگارن جي نابوديءَ ۽ نيڪين جي نجات آڻيندو آهي (10)
ساوا
رات گذرندي عورت پريشان ٿي وئي.
ائين لڳي رهيو هو ڄڻ صبح جو، اسپريڊ شيٽ سان، زيورن سان جڙيل ستارن کي گڏ ڪري رهيو هو.
ڇوڪريءَ جي خواهش هئي ته چنڊ سدائين چمڪندو رهي
ستارن جهڙو سفيد قطرو ٻرندڙ رونق تي وڃي سگهي ٿو. هن سج کي مداخلت لاءِ بدنام ڪيو (11)
ڀڄڻ چانڊ
(عورت صبح جو اٿندي ۽ چوي ٿي) اي محبوب روح! اچو ته تمام خوبصورت گل ٽڙي پيا آهن.
”اچو، منهنجا پيارا، اچو ته هلون، سهڻا گل ٽڙيل آهن.
”اهي ڪاپڊ کان سڌو تير وانگر چِٽي رهيا آهن.
”جيتوڻيڪ لارڊ ڪرشن به انهن کي نه ٻڌو هوندو ۽ نه ڏٺو هوندو (12)