تنهن ڪري (هن) مون کي سڏيو آهي. 10.
راڻيءَ سان گڏ مان ويندس
۽ مان ڀانت ڀانت جي پوشاڪ سنڀاليندس.
بادشاهه جي زال ڏاڍي خوش ٿيندي
۽ جيڪو مان پنهنجي وات سان گهرندو آهيان، مون کي ملندو. 11.
(هن) شاهه جي ڌيءَ سان صحبت ڪئي
۽ هن کي بادشاهه جي زال سمجهڻ لڳو.
(ان) بيوقوف فرق نه سڃاتو
۽ هن چال سان هن پنهنجو ڪنڌ ڌوئي ڇڏيو (مطلب بدلائي ڇڏيو). 12.
ٻٽي
شاهه جي ڌيءَ کي بادشاهه جي زال سمجهيو ويندو هو
۽ ان سان خوش ٿيندا هئا. پر هن فرق کي نه سڃاتو. 13.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چارترا جي منتري ڀوپ سمباد جي 285 هين چترڪاري ختم ٿئي ٿي، تمام سٺو آهي. 285.5425. هلي ٿو
ڀجنگ پريت آيت:
باروني (اولهه) طرف هڪ بادشاهه رهندو هو.
هن جهڙو ٻيو (بادشاهه) وداتا پيدا نه ڪيو هو.
کيس هڪ ڌيءَ هئي جنهن جو نالو بيخيا هو.
(هن جي) ديوتائن، ديوتائن يا نانگن جي عورتن جي برابر ڪو به نه هو. 1.
سندس پيءُ پرڀا سين (اُتي) رهندو هو.
جيڪو ٽنهي ماڻهن ۾ بئنڪي سروير جي نالي سان مشهور هو.
اتي هڪ وڏو ڇترڌري (بادشاهه) آيو
جيڪو سڀني هٿيارن جو ماهر هو ۽ تعليم جو مڪمل ماهر هو. 2.
(هڪ دفعي) پرڀا سين آيو، جتي هڪ خوبصورت باغ هو.
ان (باغ) جي خوبصورتي ڏسي (بادشاهه جي) دل خوش ٿي وئي.
هن ويڙهاڪن کي چئي اتي رٿ کي روڪيو
۽ باغ جي رستي تي هلڻ لڳو. 3.
جڏهن هن خوبصورت باغ ڏٺو
سو مون دل ۾ سوچيو
هتي ڪجهه وقت آرام ڪرڻ لاءِ
۽ ڪجهه ڪلاڪن کان پوءِ هو شهر مان گذريو. 4.
هن گهوڙن کي روڪيو ۽ ٻه ڪلاڪ سمهي رهيو
۽ هن جي ذهن جا سڀ غم دور ڪيا.
اتي بيخيا نالي هڪ راج ڪماري آئي.
هن کي (چتر پائيندڙ بادشاهه) ڏسي هن پنهنجي خالص حڪمت وساري ڇڏي. 5.
(جڏهن) هن پرڀا سين کي ننڊ ۾ ڏٺو.
پوءِ راج ڪماريءَ جي دل ۾ اهڙو خيال آيو
ته مان هن (امبرلا بادشاهه) جي زال آهيان ۽ هي منهنجو مڙس آهي.
مان هن سان شادي ڪندس، مان اڄ (ان جي) گولي آهيان. 6.
ڇوڪريءَ اِهو (سوچ) بنا ڪنهن شڪ جي ذهن ۾ آندو
ته مان ان سان شادي ڪندس، (ٻي صورت ۾) سرمائي ڇڏيندس.
هن ڏٺو ته اتي هڪ خط پيو هو.
عورت دل ۾ اهو سوچيو.7.
(هن) خط کڻڻ چاهيو ۽ ان کي کوليو ۽ پڙهڻ چاهيو.
پر هوءَ ويدن جي سزا جو خيال ڪندي ڊڄندي هئي.
(ويدن موجب) جيڪو به ڪوڙو خط کوليندو،
هن کي ودهاتا جهنم ۾ اڇلايو آهي. 8.
شڪيل، خط هٿ ۾ کنيو
۽ هن کي پنهنجي سيني ۾ هڪ دوست وانگر پڪڙيو.