شري دسم گرنتھ

صفحو - 303


ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਪਤਿ ਕੀ ਪਤਨੀ ਤੁਮ ਡਾਰ ਦਈ ਦਧਿ ਕੀ ਸਭ ਖਾਰੀ ॥
baat suno pat kee patanee tum ddaar dee dadh kee sabh khaaree |

نند جي زال يشودا کي چيو ته ڪرشن سڀني جهازن کي هيٺ ڪري ڇڏيو آهي

ਕਾਨਹਿ ਕੇ ਡਰ ਤੇ ਹਮ ਚੋਰ ਕੈ ਰਾਖਤ ਹੈ ਚੜਿ ਊਚ ਅਟਾਰੀ ॥
kaaneh ke ddar te ham chor kai raakhat hai charr aooch attaaree |

ڪرشن جي خوف جي ڪري، اسان مکڻ کي مٿاهين جاء تي رکون ٿا،

ਊਖਲ ਕੋ ਧਰਿ ਕੈ ਮਨਹਾ ਪਰ ਖਾਤ ਹੈ ਲੰਗਰ ਦੈ ਕਰਿ ਗਾਰੀ ॥੧੨੪॥
aookhal ko dhar kai manahaa par khaat hai langar dai kar gaaree |124|

پر پوءِ به ھو مارٽرن جي مدد سان مٿي اُٿي ٿو ۽ اسان کي گاريون ڏئي ٻين ٻارن سان گڏ مکڻ کائي ٿو.

ਹੋਤ ਨਹੀ ਜਿਹ ਕੇ ਘਰ ਮੈ ਦਧਿ ਦੈ ਕਰਿ ਗਾਰਨ ਸੋਰ ਕਰੈ ਹੈ ॥
hot nahee jih ke ghar mai dadh dai kar gaaran sor karai hai |

اي يشودا! جنهن جي گهر ۾ کين مکڻ نه ملندو آهي، اتي هو شور مچائي، براين سان سڏيندا آهن

ਜੋ ਲਰਕਾ ਜਨਿ ਕੈ ਖਿਝ ਹੈ ਜਨ ਤੋ ਮਿਲਿ ਸੋਟਨ ਸਾਥ ਮਰੈ ਹੈ ॥
jo larakaa jan kai khijh hai jan to mil sottan saath marai hai |

جيڪڏهن ڪو انهن تي ناراض ٿئي ٿو ته انهن کي ڇوڪرو سمجهي، ان کي پنهنجي ڪلبن سان ماريو

ਆਇ ਪਰੈ ਜੁ ਤ੍ਰੀਆ ਤਿਹ ਪੈ ਸਿਰ ਕੇ ਤਿਹ ਬਾਰ ਉਖਾਰ ਡਰੈ ਹੈ ॥
aae parai ju treea tih pai sir ke tih baar ukhaar ddarai hai |

ان کان علاوه جيڪڏهن ڪا عورت اچي انهن کي گاريون ڏيڻ جي ڪوشش ڪري ته اهي سڀئي هن جا وار لاهي ڇڏين.

ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਜਸੁਦਾ ਸੁਤ ਕੀ ਸੁ ਬਿਨਾ ਉਤਪਾਤ ਨ ਕਾਨ੍ਰਹ ਟਰੈ ਹੈ ॥੧੨੫॥
baat suno jasudaa sut kee su binaa utapaat na kaanrah ttarai hai |125|

اي يشودا! پنهنجي پٽ جو رويو ٻڌي، هو بغير تڪرار جي عمل نٿو ڪري. ���125.

ਬਾਤ ਸੁਨੀ ਜਬ ਗੋਪਿਨ ਕੀ ਜਸੁਦਾ ਤਬ ਹੀ ਮਨ ਮਾਹਿ ਖਿਝੀ ਹੈ ॥
baat sunee jab gopin kee jasudaa tab hee man maeh khijhee hai |

گوپين جون ڳالهيون ٻڌي يشودا جي دل ۾ ڪاوڙ آئي.

ਆਇ ਗਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਤਬ ਹੀ ਪਿਖਿ ਪੁਤ੍ਰਹਿ ਕੌ ਮਨ ਮਾਹਿ ਰਿਝੀ ਹੈ ॥
aae gayo har jee tab hee pikh putreh kau man maeh rijhee hai |

پر جڏهن ڪرشن گهر پهتو ته هوءَ کيس ڏسي خوش ٿي وئي

ਬੋਲ ਉਠੇ ਨੰਦ ਲਾਲ ਤਬੈ ਇਹ ਗਵਾਰ ਖਿਝਾਵਨ ਮੋਹਿ ਗਿਝੀ ਹੈ ॥
bol utthe nand laal tabai ih gavaar khijhaavan mohi gijhee hai |

ڪرشنا پوءِ ڳالهايو، ”ماءُ! هي جملو مون کي پريشان ڪري ٿو

ਮਾਤ ਕਹਾ ਦਧਿ ਦੋਸੁ ਲਗਾਵਤ ਮਾਰ ਬਿਨਾ ਇਹ ਨਾਹਿ ਸਿਝੀ ਹੈ ॥੧੨੬॥
maat kahaa dadh dos lagaavat maar binaa ih naeh sijhee hai |126|

ڪرشن اچڻ تي چيو، ”هي کير جون ٻانهون مون کي ڏاڍيون تڪليفون ڏين ٿيون، اهي مون تي رڳو دڙي جو الزام هڻي رهيا آهن، کين مارڻ کان سواءِ سمجهه ۾ نٿو اچي.

ਮਾਤ ਕਹਿਯੋ ਅਪਨੇ ਸੁਤ ਕੋ ਕਹੁ ਕਿਉ ਕਰਿ ਤੋਹਿ ਖਿਝਾਵਤ ਗੋਪੀ ॥
maat kahiyo apane sut ko kahu kiau kar tohi khijhaavat gopee |

ماءُ پُٽ کي چيو، ”گوپي توکي ڪيئن تنگ ڪندو آهي؟

ਮਾਤ ਸੌ ਬਾਤ ਕਹੀ ਸੁਤ ਯੌ ਕਰਿ ਸੋ ਗਹਿ ਭਾਗਤ ਹੈ ਮੁਹਿ ਟੋਪੀ ॥
maat sau baat kahee sut yau kar so geh bhaagat hai muhi ttopee |

ماءُ پٽ کان پڇيو، ”ٺيڪ آهي پٽ! ٻڌاءِ ته هي گوپيون توکي ڪھڙي تڪليف ڏين ٿيون؟

ਡਾਰ ਕੈ ਨਾਸ ਬਿਖੈ ਅੰਗੁਰੀ ਸਿਰਿ ਮਾਰਤ ਹੈ ਮੁਝ ਕੋ ਵਹ ਥੋਪੀ ॥
ddaar kai naas bikhai anguree sir maarat hai mujh ko vah thopee |

پوءِ هوءَ منهنجي نڙيءَ ۾ آڱر وجهي منهنجي مٿي تي چماٽ وهائي.

ਨਾਕ ਘਸਾਇ ਹਸਾਇ ਉਨੈ ਫਿਰਿ ਲੇਤ ਤਬੈ ਵਹ ਦੇਤ ਹੈ ਟੋਪੀ ॥੧੨੭॥
naak ghasaae hasaae unai fir let tabai vah det hai ttopee |127|

اهي منهنجي نڪ کي بند ڪن ٿا، منهنجي مٿي تي وار ڪن ٿا ۽ پوءِ منهنجي نڙيءَ کي رڱڻ کان پوءِ ۽ مون سان ٺٺوليون ڪرڻ کان پوءِ منهنجي ٽوپي واپس ڪن ٿا.

ਜਸੁਧਾ ਬਾਚ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ॥
jasudhaa baach gopin so |

گوپين کي يشودا جو خطاب:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਮਾਤ ਖਿਝੀ ਉਨ ਗੋਪਿਨ ਕੋ ਤੁਮ ਕਿਉ ਸੁਤ ਮੋਹਿ ਖਿਝਾਵਤ ਹਉ ਰੀ ॥
maat khijhee un gopin ko tum kiau sut mohi khijhaavat hau ree |

ماءُ (جسودا) انهن تي ناراض ٿي ۽ (چوڻ لڳي) ڇو نه! منهنجي پٽ کي ڇو تنگ ڪيو؟

ਬੋਲਤ ਹੋ ਅਪਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਹਮਰੇ ਧਨ ਹੈ ਦਧਿ ਦਾਮ ਸੁ ਗਉ ਰੀ ॥
bolat ho apane mukh te hamare dhan hai dadh daam su gau ree |

ماءُ يشودا ناراض ٿي انهن گوپين کي چيو ته ”تون منهنجي ٻار کي ڇو تنگ ڪرين ٿو؟ تون وات سان وڏائي ٿو ڪرين ته دڙي، ڳئون ۽ مال تنهنجي گهر ۾ آهي، ٻئي ڪنهن کي نه مليا آهن.

ਮੂੜ ਅਹੀਰ ਨ ਜਾਨਤ ਹੈ ਬਢਿ ਬੋਲਤ ਹੋ ਸੁ ਰਹੋ ਤੁਮ ਠਉ ਰੀ ॥
moorr aheer na jaanat hai badt bolat ho su raho tum tthau ree |

���اي بيوقوف کير جون ڌيئرون! تون بغير سوچڻ جي ڳالهائڻ جاري رکندي، هتي رهو ۽ مان توهان کي درست ڪندس

ਕਾਨਹਿ ਸਾਧ ਬਿਨਾ ਅਪਰਾਧਹਿ ਬੋਲਹਿਾਂਗੀ ਜੁ ਭਈ ਕਛੁ ਬਉਰੀ ॥੧੨੮॥
kaaneh saadh binaa aparaadheh bolahiaangee ju bhee kachh bauree |128|

ڪرشن بلڪل سادو آهي، جيڪڏهن توهان هن کي بغير ڪنهن غلطي جي ڪجهه به چوندا ته توهان کي چريو سمجهيو ويندو. ���128.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਬਿਨਤੀ ਕੈ ਜਸੁਦਾ ਤਬੈ ਦੋਊ ਦਏ ਮਿਲਾਇ ॥
binatee kai jasudaa tabai doaoo de milaae |

پوءِ يشودا ٻنهي ڪرشن ۽ گوپين کي هدايت ڪئي ۽ ٻنهي ڌرين لاءِ صلح ڪرايو

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਿਗਾਰੈ ਸੇਰ ਦਧਿ ਲੇਹੁ ਮਨ ਕੁ ਤੁਮ ਆਇ ॥੧੨੯॥
kaanrah bigaarai ser dadh lehu man ku tum aae |129|

هن گوپين کي چيو، ”جيڪڏهن ڪرشن تنهنجي کير مان هڪ سير به مٽي ڪري، ته تون اچي مون کان هڪ منڊي وٺ.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਜਸੋਧਾ ਸੋ ॥
gopee baach jasodhaa so |

گوپين جو خطاب يشودا کي:

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਤਬ ਗੋਪੀ ਮਿਲਿ ਯੋ ਕਹੀ ਮੋਹਨ ਜੀਵੈ ਤੋਹਿ ॥
tab gopee mil yo kahee mohan jeevai tohi |

پوءِ گوپين جسوڌا سان ملاقات ڪئي ۽ چيو ته، ”توهان جو موهن زندهه رهي.

ਯਾਹਿ ਦੇਹਿ ਹਮ ਖਾਨ ਦਧਿ ਸਭ ਮਨਿ ਕਰੈ ਨ ਕ੍ਰੋਹਿ ॥੧੩੦॥
yaeh dehi ham khaan dadh sabh man karai na krohi |130|

پوءِ گوپين چيو، ”اي ماءُ يشودا! تنهنجو پيارو پٽ ڄمار زندهه رهي، اسين پاڻ کيس کير جي هڪ کاڻ ڏينداسين ۽ اسان جي ذهن ۾ ڪڏهن به ڪو غلط خيال نه رهندو.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਮਾਖਨ ਚੁਰੈਬੋ ਬਰਨਨੰ ॥
eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare maakhan churaibo barananan |

”بچتر ناٽڪ“ ۾ ڪرشن اوتار ۾ مکھن جي چوري بابت تفصيل.

ਅਥ ਜਸੁਧਾ ਕੋ ਬਿਸਵ ਸਾਰੀ ਮੁਖ ਪਸਾਰਿ ਦਿਖੈਬੋ ॥
ath jasudhaa ko bisav saaree mukh pasaar dikhaibo |

ھاڻي پنھنجي وات کي مڪمل طور تي کولڻ سان ڪرشن سڄي ڪائنات پنھنجي ماء يشھودا کي ڏيکاري ٿو

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਗੋਪੀ ਗਈ ਅਪੁਨੇ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਤਬ ਤੇ ਹਰਿ ਜੀ ਇਕ ਖੇਲ ਮਚਾਈ ॥
gopee gee apune grih mai tab te har jee ik khel machaaee |

جڏهن گوپيون پنهنجن گهرن ڏانهن هليون ويون، تڏهن ڪرشن هڪ نئين نمائش ڪئي

ਸੰਗਿ ਲਯੋ ਅਪੁਨੇ ਮੁਸਲੀ ਧਰ ਦੇਖਤ ਤਾ ਮਿਟੀਆ ਇਨ ਖਾਈ ॥
sang layo apune musalee dhar dekhat taa mitteea in khaaee |

بلرام کي پاڻ سان وٺي ويو ۽ راند ڪرڻ لڳو، راند دوران بلرام ڏٺو ته ڪرشن مٽي کائي رهيو آهي

ਭੋਜਨ ਖਾਨਹਿ ਕੋ ਤਜਿ ਖੇਲੈ ਸੁ ਗੁਵਾਰ ਚਲੇ ਘਰ ਕੋ ਸਭ ਧਾਈ ॥
bhojan khaaneh ko taj khelai su guvaar chale ghar ko sabh dhaaee |

بلرام کي پاڻ سان وٺي ويو ۽ راند ڪرڻ لڳو، راند دوران بلرام ڏٺو ته ڪرشن مٽي کائي رهيو آهي

ਜਾਇ ਹਲੀ ਸੁ ਕਹਿਓ ਜਸੁਧਾ ਪਹਿ ਬਾਤ ਵਹੈ ਤਿਨ ਖੋਲਿ ਸੁਨਾਈ ॥੧੩੧॥
jaae halee su kahio jasudhaa peh baat vahai tin khol sunaaee |131|

جڏهن راند ڇڏي سڀ کير وارا ٻار ماني کائڻ لاءِ پنهنجي گهر آيا، تڏهن بلرام خاموشيءَ سان ماءُ يشودا کي ڪرشن جي مٽي کائڻ بابت ٻڌايو.

ਮਾਤ ਗਹਿਯੋ ਰਿਸ ਕੈ ਸੁਤ ਕੋ ਤਬ ਲੈ ਛਿਟੀਆ ਤਨ ਤਾਹਿ ਪ੍ਰਹਾਰਿਯੋ ॥
maat gahiyo ris kai sut ko tab lai chhitteea tan taeh prahaariyo |

ماءُ ڪاوڙ ۾ ڪرشن کي پڪڙي، لٺ کڻي کيس مارڻ لڳي

ਤਉ ਮਨ ਮਧਿ ਡਰਿਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਜਸੁਧਾ ਜਸੁਧਾ ਕਰਿ ਕੈ ਜੁ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥
tau man madh ddariyo har jee jasudhaa jasudhaa kar kai ju pukaariyo |

تڏهن ڪرشن پنهنجي دل ۾ ڊڄي ويو ۽ رڙ ڪري چيائين، ”يشودا ماءُ! يشودا ماءُ!���

ਦੇਖਹੁ ਆਇ ਸਬੈ ਮੁਹਿ ਕੋ ਮੁਖ ਮਾਤ ਕਹਿਯੋ ਤਬ ਤਾਤ ਪਸਾਰਿਯੋ ॥
dekhahu aae sabai muhi ko mukh maat kahiyo tab taat pasaariyo |

ماءُ چيو، ”سڀئي اچي هن جي وات ۾ ڏس

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਆਨਨ ਮੈ ਸਭ ਹੀ ਧਰ ਮੂਰਤਿ ਬਿਸਵ ਦਿਖਾਰਿਯੋ ॥੧੩੨॥
sayaam kahai tin aanan mai sabh hee dhar moorat bisav dikhaariyo |132|

��� جڏهن ماءُ هن کي پنهنجو وات ڏيکارڻ لاءِ چيو ته ڪرشن پنهنجو وات کوليو شاعر چوي ٿو ته ڪرشن هڪ ئي وقت کين پنهنجي وات ۾ پوري ڪائنات ڏيکاري.

ਸਿੰਧੁ ਧਰਾਧਰ ਅਉ ਧਰਨੀ ਸਭ ਥਾ ਬਲਿ ਕੋ ਪੁਰਿ ਅਉ ਪੁਰਿ ਨਾਗਨਿ ॥
sindh dharaadhar aau dharanee sabh thaa bal ko pur aau pur naagan |

هن سمنڊ، زمين، پاتال دنيا ۽ ناگاس جو علائقو ڏيکاريو

ਅਉਰ ਸਭੈ ਨਿਰਖੇ ਤਿਹ ਮੈ ਪੁਰ ਬੇਦ ਪੜੈ ਬ੍ਰਹਮਾ ਗਨਿਤਾ ਗਨਿ ॥
aaur sabhai nirakhe tih mai pur bed parrai brahamaa ganitaa gan |

ويد جي تلاوت ڪندڙ پاڻ کي برهمڻ جي باهه سان گرم ڪندي ڏٺو ويو

ਰਿਧਿ ਅਉ ਸਿਧਿ ਅਉ ਆਪਨੇ ਦੇਖ ਕੈ ਜਾਨਿ ਅਭੇਵ ਲਗੀ ਪਗ ਲਾਗਨ ॥
ridh aau sidh aau aapane dekh kai jaan abhev lagee pag laagan |

طاقت، دولت ۽ پنهنجو پاڻ کي ڏسي، ماءُ يشودا محسوس ڪيو ته ڪرشن سڀني اسرار کان پري آهي، هن جا پير هٿ ڪرڻ لڳا.

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਚਛਨ ਸੋ ਸਭ ਦੇਖ ਲਯੋ ਜੁ ਬਡੀ ਬਡਿਭਾਗਨਿ ॥੧੩੩॥
sayaam kahai tin chachhan so sabh dekh layo ju baddee baddibhaagan |133|

شاعر فرمائي ٿو ته جن اهو تماشو پنهنجي اکين سان ڏٺو، اهي ڏاڍا خوش قسمت آهن.133.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਜੇਰਜ ਸੇਤਜ ਉਤਭੁਜਾ ਦੇਖੇ ਤਿਨ ਤਿਹ ਜਾਇ ॥
jeraj setaj utabhujaa dekhe tin tih jaae |

ماءُ ڪرشن جي وات ۾ مخلوق جي سڀني حصن جي مخلوق کي ڏٺو

ਪੁਤ੍ਰ ਭਾਵ ਕੋ ਦੂਰ ਕਰਿ ਪਾਇਨ ਲਾਗੀ ਧਾਇ ॥੧੩੪॥
putr bhaav ko door kar paaein laagee dhaae |134|

پُٽَ جي تصور کي ڇڏي، هوءَ ڪرشن جي پيرن کي ڇهڻ لڳي.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਮਾਤ ਜਸੁਦਾ ਕਉ ਮੁਖ ਪਸਾਰਿ ਬਿਸ੍ਵ ਰੂਪ ਦਿਖੈਬੋ ॥
eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare maat jasudaa kau mukh pasaar bisv roop dikhaibo |

”بچتر ناٽڪ“ ۾ ڪرشن اوتار ۾ پنهنجي وات کي مڪمل طور کولڻ، ماءُ يشودا ڏانهن، سڄي ڪائنات کي ڏيکاريندي، بيان جي آخر ۾.

ਅਥ ਤਰੁ ਤੋਰਿ ਜੁਮਲਾਰਜੁਨ ਤਾਰਬੋ ॥
ath tar tor jumalaarajun taarabo |

هاڻي وڻن کي ٽوڙڻ تي يملارجن جي نجات جو بيان شروع ٿئي ٿو