اميت سنگهه کي ڪير به منهن نه ڏئي سگهيو
جن کي طاقتور چئبو آهي ۽ جن پاڻ کي هٿياربند ڪري ميدان جنگ ۾ ڪيترائي ڀيرا وڙهيا آهن.
جيڪي پاڻ کي عظيم جنگجو سڏيندا هئا، ۽ ڪيترن ئي بادشاهن جي هٿيارن سان گڏ ڊوڙي رهيا هئا، سي ميدان جنگ مان ائين ڀڄي ويا، جيئن هوا جي وهڪري کان اڳ وڻ جا پن اُڏامي وڃن. 1235.
ڪي ويڙهاڪ جنگ ۾ مضبوطيءَ سان بيٺا هئا ۽ ڪي ڪرشن جي تيرن جي ڪري تيزيءَ سان ميدان مان روئي رهيا هئا.
اميت سنگهه ڪيترن کي قتل ڪيو، انهن جو شمار نٿو ڪري سگهجي
ڪٿي گهوڙا، ڪٿي هاٿي ۽ ڪٿي ٽڪرا ٽڪرا رٿ زمين تي پيا هئا.
اي رب! تون ئي خالق، پالڻهار ۽ ناس ڪندڙ آهين، تنهنجي ذهن ۾ ڇا آهي، ڪو به سمجهي نٿو سگهي. 1236.
DOHRA
جنگ جي ميدان مان آيل ويڙهاڪن ڏک ۾ اچي ڪرشن کي عرض ڪيو.
جڏهن ويڙهاڪن جنگ جي ميدان ۾ ڪرشن کان درخواست ڪئي، ته سخت ناراض ٿي، ڪرشن کين جواب ڏنو، 1237.
ڪرشن جو ڪلام:
سويا
اميت سنگهه مسلسل تپش ڪئي ۽ ڪيترن ئي مهينن تائين سمنڊ ۾ رب جو نالو ورجايو.
پوءِ هن پنهنجي ماءُ پيءُ، گهر وغيره کي ڇڏي جنگل ۾ رهائش اختيار ڪئي
ان تپسيا تي خوش ٿي، شيو ان کي چيو، (بو) منگ، (آءٌ) توکي تمام وڏي نعمت ڏيڻ چاهيان ٿو.
ديوتا شيو ديوتا راضي ٿي ويو ۽ کيس دعا ڪرڻ لاءِ چيو ۽ جنهن نعمت لاءِ هن دعا گهري اها هئي ته ڪو به دشمن ساڻس مقابلو نه ڪري سگهي.
ايستائين جو اندرا، شيشناگ، گنيش، چندر ۽ سوريا کيس ماري نه سگھندا
شيو کان نعمت حاصل ڪرڻ کان پوء، هن ڪيترن ئي بادشاهن کي قتل ڪيو
ان وقت سري ڪرشن (پنهنجي) ويڙهاڪن کي پنهنجي وات مان هن طرح چيو.
مان سمجهان ٿو ته مون کي هن سان منهن ڏيڻ گهرجي ۽ هن کان سندس موت جي طريقي بابت پڇڻ گهرجي. 1239.
DOHRA
جڏهن سري ڪرشن اهو چيو ته، بلراما ٻڌو.
جڏهن بلرام ڪرشن جا اهي لفظ ٻڌا ته هن ڪاوڙ ۾ چيو ته هو اميت سنگهه کي فوري طور تي ماري ڇڏيندو.
سويا
بلرام کي ڪاوڙ اچي وئي ۽ شري ڪرشن کي هن طرح چيو ته، (جيڪڏهن) چئو (ته) وڃي هن کي ماريو.
وڏي غصي ۾، طاقتور بلرام ڪرشن کي چيو ته هو اميت سنگهه کي ماريندو، ۽ جيتوڻيڪ شيو هن جي مدد لاء اچي ٿو، ته هو به اميت سنگهه سان گڏ هن جي مٿان پنهنجا ڌڪ هڻي ڇڏيندو:
اي ڪرشن! مان توکي سچ ٿو ٻڌايان ته مان اميت سنگهه کي ماري ڇڏيندس ۽ شڪست نه ڏيندس
تون منهنجي مدد لاءِ اچو ۽ پنهنجي طاقت جي باهه سان دشمنن جي هن ٻيلي کي ساڙي ڇڏين. 1241.
ڪرشن جو خطاب بلرام کي:
DOHRA
جڏهن هو (اميت سنگهه) توهان سان وڙهندو هو ته توهان پنهنجن پيرن سان ڇو نه وڙهندا هئا؟
�جڏهن هو اوهان سان وڙهندو رهيو آهي ته اوهان ان سان مضبوطيءَ سان ڇو نه وڙهندا هئا ۽ هاڻي تون مون سان فخر سان ڳالهائي رهيو آهين.1242.
سويا
� �سڀ يادون ڀڄي ويا آهن ۽ تون اڃا تائين انا پرستيءَ وانگر ڳالهائي رهيو آهين
تون شرابي ماڻهن وانگر ڇا ڳالهائي رهيو آهين؟
ان جنگل جي باهه کي ڇهڻ سان توهان کي هڪ سيب وانگر ساڙي ڇڏيندو.
”جي تون اڄ اميت سنگهه کي ماريندين، تون هن جي باهه اڳيان ٿلهي وانگر سڙي ويندين“ ڪرشن چيو، ”هو هڪ شينهن آهي ۽ تون ٻارن وانگر هن جي اڳيان ڊوڙندين.
DOHRA
(جنهن وقت) ڪرشن بلرام کي هن طرح مخاطب ڪيو.
جڏهن ڪرشن اهي ڳالهيون بلرام کي چيو ته هن جواب ڏنو ته تون جيڪو چاهين ڪرين.
سويا
اهڙيءَ طرح بلراما سان ڳالهه ٻولهه ڪندي ڪرشن (پاڻ) هٿياربند ۽ غصي ۾ هليو ويو.
بلرام کي ائين چئي ۽ وڏي ڪاوڙ ۾ پنهنجا هٿيار هٿ ۾ کڻي، ڪرشن اڳتي وڌيو ۽ چيائين ته اي بزدل! تون ڪيڏانهن وڃي رهيو آهين، ٿورڙو رهو.
اميت سنگهه ڪيترن ئي تيرن جي بارش ڪئي، جن کي ڪرشن جي تيرن کان روڪيو ويو
ڪرشن پنهنجي ڪمان کي پنهنجي هٿ ۾ کنيو ۽ پنهنجي ڪمان کي ڇڪي ڇڏڻ سان دشمن تي تير هڻي سگهي ٿو. 1245.
DOHRA
ڪيترائي تير ھڻڻ کان پوءِ شري ڪرشن ڳالھايو،
ڪيترن تيرن کي ڇهڻ کان پوءِ ڪرشن وري ڳالهايو، ”اي اميت سنگهه! توهان جي ڪوڙي انا سان اثر ڪيو وڃي.���1246.