انهن مان ڪو به بادشاهه سان وڙهڻ لاءِ اڳتي نه وڌيو
سڀني ائين ئي سوچيو آهي چٽ ۾
سڀني جو خيال هو ته هي بادشاهه ڪنهن جي هٿان قتل نه ٿيندو.1549.
پوءِ برهما ڪرشن جي سموري لشڪر کي مرندي ڏٺو.
هن ڪرشن کي چيو ته مري ويو، هن ڪرشن کي چيو.
”هن وقت تائين، هن جي هٿ ۾ دلڪش تعويذ آهي،
واجرا ۽ ترشول هن جي اڳيان غير اهم آهن. 1550.
سو هاڻي ساڳيو ڪم ڪر
”تنهنڪري هاڻي فقير بڻجي هن کان پڇ
تاج جيڪو کيس رام کان مليو،
جيڪو تاج هن رام کان حاصل ڪيو آهي، اهو اندرا وغيره حاصل نه ڪري سگهيو.
جڏهن تون هن جي هٿ مان ’تيتا‘ وٺندين.
”جڏهن تون هن جي هٿ مان تعويذ کسي وٺندين ته پوءِ تون ان کي هڪ پل ۾ ماري سگهندينءَ.
جنهن جي ذريعي ('ٽيٽا') هن جي هٿ مان هٽايو وڃي،
جيڪڏهن هو ڪنهن به طريقي سان پنهنجي هٿ مان ڇڏائي ته پوءِ ڪنهن به وقت قتل ٿي سگهي ٿو.“ 1552.
اهو ٻڌي شري ڪرشن پاڻ کي برهمڻ جي روپ ۾ بدلائي ڇڏيو
اهو ٻڌي ڪرشن ۽ برهمڻ هڪ برهمڻ جي پوشاڪ پهري ان کان تعويذ گهرڻ لڳا.
پوءِ هن ڪرشن ۽ برهما کي سڃاڻي ورتو.
پوءِ عرض ڪرڻ تي هن ڪرشن ۽ برهما کي سڃاڻي ورتو ۽ شاعر جي چوڻ مطابق 1553ع ۾ چيو
کھرگ سنگهه جي تقرير:
سويا
اي ڪرشن! (تو) برهمڻ جو روپ اختيار ڪري (وشنو) پاڻ کي باون (بادشاهه کي ٺڳيءَ لاءِ) ويس بدلايو آهي.
”اي ڪرشن (وشنو)! تون برهمڻ جو لباس پهري آيو آهين ۽ مون کي راجا بالي وانگر ٺڳي آيو آهين
”جيئن باھ کي دونھون لڪائي نٿو سگھي، تيئن توکي ڏسي، مون کي سمجھ ۾ اچي ويو آھي ته دونھون ڇا آھي.
جڏهن اوهين فقير جي لباس ۾ آيا آهيو ته پوءِ پنهنجي دل جي مرضيءَ مطابق مون کان دعا گهرو.1554.
DOHRA
جڏهن بادشاهه اهڙي ڳالهه ڪئي، تڏهن برهما چيو ته، (اي بادشاهه! دنيا ۾ عطيو ڪري) يش خاتو.
جڏهن راجا برهما کي ائين چيو، تڏهن برهما چيو، ”اي بادشاهه! ساراهه جي لائق ٿيو ۽ مون کي اهو تاج ڏي جيڪو يجن جي باهه مان نڪتو هو. ”1555.
جڏهن برهما اهو چيو، تڏهن سري ڪرشن چيو
جڏهن برهما اها منٿ ڪئي، تڏهن ڪرشن چيو ته، ”مون کي اهو تعويذ ڏي، جيڪو تو کي ديوي چندي ڏنو هو.
چوپي
تڏهن راجا (خرگ سنگهه) پنهنجي ذهن ۾ اهو خيال ڪيو.
تڏهن راجا دل ۾ خيال ڪيو ته هن کي چار سال زندهه نه رهڻو آهي، تنهن ڪري هن ڌرم جي ڪم ۾ دير نه ڪري.
تنهن ڪري نيڪ عملن ۾ سستي نه ڪرڻ گهرجي
جيڪي شيون برھما ۽ ڪرشن گھري رھيا آھن، اھو انھن کي ڏيڻ گھرجي. 1557.
سويا
”اي عقل! جسم ۾ شڪ ڇو پيو ڪرين، توکي دنيا ۾ سدائين قائم رهڻو ناهي
ان کان وڌيڪ ڪهڙو نيڪ عمل توهان ڪري سگهو ٿا؟ تنهن ڪري هي ساراهه جوڳو ڪم جنگ ۾ ڪيو، ڇو ته آخر ۾ هڪ ڀيرو جسم کي ڇڏڻو آهي.
”اي عقل! دير نه ڪريو، ڇو جو موقعو وڃائڻ کان سواءِ توبه ڪرڻ کان سواءِ ٻيو ڪجھ به حاصل نه ٿيندو
تنهن ڪري پريشانيءَ کي ڇڏي، بنا ڪنهن لالچ جي، گهرايل مضمونن کي ڏئي ڇڏ، ڇو ته تون وري ڪڏهن به رب جهڙو فقير نه ملندو.
”جيڪو ڪرشن گهري ٿو، اي منهنجا ذهن! ان کي بغير ڪنهن شڪ جي ڏيو
جنهن کان سڄي دنيا دعا گهري ٿي، اهو اوهان جي سامهون بيٺو آهي، تنهن ڪري وڌيڪ دير نه ڪر.
”ٻيا سڀ خيال ڇڏي ڏي، تنهنجي آرام ۾ ڪا به گهٽتائي نه رهندي
خيرات ڏيڻ تي فخر ۽ فڪر نه ڪرڻ گهرجي، تنهن ڪري سڀ ڪجهه ڏيڻ کان پوءِ قبوليت جو فائدو حاصل ڪريو. 1559.
ڪرشن برهمڻ جي پوشاڪ ۾ جيڪا به منٿ ڪئي هئي، سو راجا وٽ به آهي
ان سان گڏ، برهما جي دل ۾ جيڪو ڪجهه هو سو بادشاهه به ڪيو
هنن جيڪو ڪجهه گهريو هو، سو بادشاهه پيار سان ڏنو
اهڙيءَ طرح خيرات ۽ تلوار سان، ٻنهي قسمن جي بهادريءَ ۾، بادشاهه وڏي ساراهه ڪئي.