ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 شري دسم گرنتھ
صفحو - 391
ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਅਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਛਕੀ ਮਨ ਮੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕੋ ਧਿਆਨ ਲਗੈ ਕੈ ॥
brikhabhaan sutaa at prem chhakee man mai jadubeer ko dhiaan lagai kai |راڌا تمام گهڻي محبت ۾ مشغول هئي ۽ هن جو ذهن ڪرشن تي مرکوز هو.
ਰੋਵਤ ਭੀ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖ ਸੋ ਸੰਗ ਕਾਜਰ ਨੀਰ ਗਿਰਿਯੋ ਢਰ ਕੈ ਕੈ ॥
rovat bhee at hee dukh so sang kaajar neer giriyo dtar kai kai |ڪرشن جي محبت ۾ تمام گهڻي جذب ٿي، راڌا ڏاڍي ڏک ۾ روئڻ لڳي ۽ سندس ڳوڙهن سان گڏ اکين مان ڳوڙها به نڪري آيا.
ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਮੁਖ ਤੇ ਉਮਗੈ ਕੈ ॥
taa chhab ko jas uch mahaa kab sayaam kahiyo mukh te umagai kai |انهيءَ عڪس جي اعليٰ ۽ عظيم ڪاميابي، شاعر شيام پنهنجي منهن مان هن طرح چيو.
ਚੰਦਹਿ ਕੋ ਜੁ ਕਲੰਕ ਹੁਤੋ ਮਨੋ ਨੈਨਨਿ ਪੈਡ ਚਲ੍ਯੋ ਨਿਚੁਰੈ ਕੈ ॥੯੪੦॥
chandeh ko ju kalank huto mano nainan paidd chalayo nichurai kai |940|شاعر دل ئي دل ۾ خوش ٿي چوي ٿو ته چنڊ جو ڪارو داغ ڌوئي وڃي اکين جي پاڻيءَ سان وهي رهيو آهي.
ਗਹਿ ਧੀਰਜ ਊਧਵ ਸੋ ਬਚਨਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੇ ॥
geh dheeraj aoodhav so bachanaa brikhabhaan sutaa ih bhaat uchaare |صبر ڪري، راڌا اوڌو سان هن طرح ڳالهايو.
ਨੇਹੁ ਤਜਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਨ ਸੋ ਤਿਹ ਤੇ ਕਛੂ ਜਾਨਤ ਦੋਖ ਬਿਚਾਰੇ ॥
nehu tajiyo brij baasan so tih te kachhoo jaanat dokh bichaare |اُڌاوا سان ڳالهائڻ سان برداشت جي طاقت حاصل ڪندي، راڌا چيو، "شايد ڪرشن برجا جي رهاڪن لاء پنهنجي محبت کي ڪنهن عيب جي ڪري ڇڏي ڏنو آهي.
ਬੈਠਿ ਗਏ ਰਥ ਭੀਤਰ ਆਪ ਨਹੀ ਇਨ ਕੀ ਸੋਊ ਓਰਿ ਨਿਹਾਰੇ ॥
baitth ge rath bheetar aap nahee in kee soaoo or nihaare |ُجڏهن هُو رٿ ۾ چپ چاپ ويٺو رهيو ۽ برجا جي رهاڪن ڏانهن نهاريائين.
ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਮਥੁਰਾ ਹਮ ਜਾਨਤ ਹੈ ਘਟ ਭਾਗ ਹਮਾਰੇ ॥੯੪੧॥
tayaag ge brij ko mathuraa ham jaanat hai ghatt bhaag hamaare |941|اسان ڄاڻون ٿا ته اها اسان جي بدقسمتي آهي جو برجا کي ڇڏي، ڪرشن متورا ڏانهن ويو.941.
ਜਬ ਜੈਹੋ ਕਹਿਯੋ ਮਥੁਰਾ ਕੈ ਬਿਖੈ ਹਰਿ ਪੈ ਹਮਰੀ ਬਿਨਤੀ ਇਹ ਕੀਜੋ ॥
jab jaiho kahiyo mathuraa kai bikhai har pai hamaree binatee ih keejo |� �اي ادھو! جڏھن تون ماترا ڏانھن ھليو، تڏھن اسان جي پاسي کان کيس دعا گھر
ਪਾਇਨ ਕੋ ਗਹਿ ਕੈ ਰਹੀਯੋ ਘਟਕਾ ਦਸ ਜੋ ਮੁਹਿ ਨਾਮਹਿ ਲੀਜੋ ॥
paaein ko geh kai raheeyo ghattakaa das jo muhi naameh leejo |ڪجھ ڪلاڪ ڪرشن جي پيرن تي سجدو ڪر ۽ منهنجو نالو وٺندو رهي
ਤਾਹੀ ਕੇ ਪਾਛੇ ਤੇ ਮੋ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਲੈ ਇਹ ਭਾਤਹਿ ਸੋ ਉਚਰੀਜੋ ॥
taahee ke paachhe te mo bateeyaa sun lai ih bhaateh so uchareejo |ان کان پوءِ منهنجي ڳالهه غور سان ٻڌو ۽ ائين چئو.
ਜਾਨਤ ਹੋ ਹਿਤ ਤ੍ਯਾਗ ਗਏ ਕਬਹੂੰ ਹਮਰੇ ਹਿਤ ਕੇ ਸੰਗ ਭੀਜੋ ॥੯੪੨॥
jaanat ho hit tayaag ge kabahoon hamare hit ke sang bheejo |942|ان کان پوءِ منهنجي پاسي کان هن کي ٻڌاءِ ته اي ڪرشنا! تو اسان کان پيار ڇڏي ڏنو آهي، هاڻي پاڻ کي اسان سان پيار ۾ جذب ڪر.
ਊਧਵ ਕੋ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਬਚਨਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੋ ਉਚਰਿਯੋ ਹੈ ॥
aoodhav ko brikhabhaan sutaa bachanaa ih bhaat so uchariyo hai |راڌا اوڌو سان هن طرح ڳالهايو.
ਤਿਆਗ ਦਈ ਜਬ ਅਉਰ ਕਥਾ ਮਨ ਜਉ ਸੰਗਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪ੍ਰੇਮ ਭਰਿਯੋ ਹੈ ॥
tiaag dee jab aaur kathaa man jau sang sayaam ke prem bhariyo hai |راڌا اُڌاوا سان هن انداز ۾ ڳالهايو، ”اي ادھو! پاڻ کي ڪرشن جي محبت ۾ جذب ڪري، مون سڀ ڪجهه ڇڏي ڏنو آهي
ਤਾ ਸੰਗ ਸੋਊ ਕਹੋ ਬਤੀਯਾ ਬਨ ਮੈ ਹਮਰੋ ਜੋਊ ਸੰਗਿ ਅਰਿਯੋ ਹੈ ॥
taa sang soaoo kaho bateeyaa ban mai hamaro joaoo sang ariyo hai |هن کي جهنگ ۾ منهنجي ناراضگيءَ جي ڳالهه ياد ڏياريندي چيو ته مون توسان وڏي استقامت ڏيکاري هئي.
ਮੈ ਤੁਮਰੇ ਸੰਗਿ ਮਾਨ ਕਰਿਯੋ ਤੁਮ ਹੂੰ ਹਮਰੇ ਸੰਗ ਮਾਨ ਕਰਿਯੋ ਹੈ ॥੯੪੩॥
mai tumare sang maan kariyo tum hoon hamare sang maan kariyo hai |943|ڇا تون ھاڻي مون سان گڏ ساڳيو تسلسل ڏيکاريندين؟ 943.
ਬਨ ਮੈ ਹਮਰੋ ਸੰਗਿ ਕੇਲ ਕਰੇ ਮਨ ਮੈ ਅਬ ਸੋ ਜਦੁਬੀਰ ਚਿਤਾਰੋ ॥
ban mai hamaro sang kel kare man mai ab so jadubeer chitaaro |اي یادون جا هيرو! اُهي موقعا ياد ڪر، جڏهن تون مون سان گڏ جنگل ۾ دلڪش راند ۾ مشغول هئين
ਮੋਰੇ ਜੁ ਸੰਗਿ ਕਹੀ ਬਤੀਯਾ ਹਿਤ ਕੀ ਸੋਈ ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਨਿਹਾਰੋ ॥
more ju sang kahee bateeyaa hit kee soee apane chit nihaaro |پنهنجي ذهن ۾ پيار جي ڳالهين کي ياد رکو
ਤਾਹੀ ਕੋ ਧ੍ਯਾਨ ਕਰੋ ਕਿਹ ਹੇਤ ਤਜਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਔ ਮਥੁਰਾ ਕੋ ਪਧਾਰੋ ॥
taahee ko dhayaan karo kih het tajiyo brij aau mathuraa ko padhaaro |انهن تي ڌيان ڏيو. ڇا لاءِ تو برج کي ڇڏي ماٿرا ويو آهين؟
ਜਾਨਤ ਹੈ ਤੁਮਰੋ ਕਛੁ ਦੋਸ ਨਹੀ ਕਛੁ ਹੈ ਘਟ ਭਾਗ ਹਮਾਰੋ ॥੯੪੪॥
jaanat hai tumaro kachh dos nahee kachh hai ghatt bhaag hamaaro |944|اهو سوچي، مهرباني ڪري مون کي ٻڌاءِ ته ڇو تو برجا کي ڇڏي ماترا ڏانهن ويو آهي؟ مون کي خبر آهي ته ائين ڪرڻ ۾ توهان جو ڪو قصور ناهي، پر اسان جي قسمت سٺي ناهي. ���944.
ਯੌ ਸੁਨਿ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਯੋ ਊਧਵ ਪ੍ਰੀਤਿ ਘਨੀ ਹਰਿ ਕੀ ਸੰਗ ਤੇਰੈ ॥
yau sun utar det bhayo aoodhav preet ghanee har kee sang terai |اهي ڳالهيون ٻڌي، اُڌاو جواب ڏنو ته اي راڌا! توهان سان ڪرشن جي محبت تمام گهڻي آهي
ਜਾਨਤ ਹੋ ਅਬ ਆਵਤ ਹੈ ਉਪਜੈ ਇਹ ਚਿੰਤ ਕਹਿਯੋ ਮਨ ਮੇਰੈ ॥
jaanat ho ab aavat hai upajai ih chint kahiyo man merai |منهنجو ذهن چوي ٿو ته هو هاڻي ايندو
ਕਿਉ ਮਥਰਾ ਤਜਿ ਆਵਤ ਹੈ ਜੁ ਫਿਰੈ ਨਹਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੇ ਫੁਨਿ ਫੇਰੈ ॥
kiau matharaa taj aavat hai ju firai neh gvaaran ke fun ferai |راڌا وري چوي ٿي ته ڪرشن گوپين جي چوڻ تي نه روڪيو، هاڻي ماٿرا ڇڏي هتي اچڻ جو ڪهڙو مقصد ٿي سگهي ٿو؟
ਜਾਨਤ ਹੈ ਹਮਰੇ ਘਟਿ ਭਾਗਨ ਆਵਤ ਹੈ ਹਰਿ ਜੂ ਫਿਰਿ ਡੇਰੈ ॥੯੪੫॥
jaanat hai hamare ghatt bhaagan aavat hai har joo fir dderai |945|هو اسان جي چوڻ تي نه رڪيو ۽ جيڪڏهن هو هاڻي پنهنجي گهر موٽي آيو ته پوءِ اسان ان ڳالهه تي راضي نه ٿينداسين ته اسان جي قسمت ايتري زور آور نه آهي.945.
ਯੌ ਕਹਿ ਰੋਵਤ ਭੀ ਲਲਨਾ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਸੋਕ ਬਢਾਯੋ ॥
yau keh rovat bhee lalanaa apane man mai at sok badtaayo |ائين چئي راڌا ڏاڍي غمگين ٿي روئڻ لڳي
ਝੂਮਿ ਗਿਰੀ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਪਰ ਸੋ ਹ੍ਰਿਦੈ ਆਨੰਦ ਥੋ ਤਿਤਨੋ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥
jhoom giree prithamee par so hridai aanand tho titano bisaraayo |دل جي خوشين کي ڇڏي، هوءَ بيهوش ٿي زمين تي ڪري پئي
ਭੂਲ ਗਈ ਸੁਧਿ ਅਉਰ ਸਬੈ ਹਰਿ ਕੇ ਮਨ ਧ੍ਯਾਨ ਬਿਖੈ ਤਿਨ ਲਾਯੋ ॥
bhool gee sudh aaur sabai har ke man dhayaan bikhai tin laayo |هوءَ ٻيون سڀ ڳالهيون وساري ويهي رهي ۽ هن جو ذهن ڪرشن ۾ جذب ٿي ويو
ਯੌ ਕਹਿ ਊਧਵ ਸੋ ਤਿਨਿ ਟੇਰਿ ਹਹਾ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਨ ਆਯੋ ॥੯੪੬॥
yau keh aoodhav so tin tter hahaa hamare grihi sayaam na aayo |946|هوءَ وري وڏي آواز سان اُدڀوءَ کي چيائين، ”افسوس! ڪرشن منهنجي گهر ۾ نه آيو آهي.946.
ਜਾਹੀ ਕੇ ਸੰਗਿ ਸੁਨੋ ਮਿਲ ਕੈ ਹਮ ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਮੈ ਖੇਲ ਮਚਾਯੋ ॥
jaahee ke sang suno mil kai ham kunj galeen mai khel machaayo |(اي ادھو!) ٻڌ، جن سان اسان تنگ گهٽين ۾ رانديون کيڏيون.
ਗਾਵਤ ਭਯੋ ਸੋਊ ਠਉਰ ਤਹਾ ਹਮਹੂੰ ਮਿਲ ਕੈ ਤਹ ਮੰਗਲ ਗਾਯੋ ॥
gaavat bhayo soaoo tthaur tahaa hamahoon mil kai tah mangal gaayo |جنهن سان گڏ کوهه ۾ کيڏندا هئاسين ۽ ان سان گڏ حمد جا گيت ڳائيندا هئاسين.
ਸੋ ਬ੍ਰਿਜ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਇਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਤੇ ਮਨੂਆ ਉਚਟਾਯੋ ॥
so brij tayaag ge mathuraa in gvaaran te manooaa uchattaayo |اهو ئي ڪرشن، برجا کي ڇڏي ماترا ڏانهن ويو آهي ۽ هن جو دماغ گوپين سان بيزار آهي.
ਯੌ ਕਹਿ ਊਧਵ ਸੋ ਤਿਨ ਟੇਰਿ ਹਹਾ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਨ ਆਯੋ ॥੯੪੭॥
yau keh aoodhav so tin tter hahaa hamare grihi sayaam na aayo |947|ائين چئي راڌا اُڌاوا کي چيو ته، ”افسوس! ڪرشن منهنجي گهر ۾ نه آيو آهي.947.
ਬ੍ਰਿਜ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਯੋ ਮਥਰਾ ਕੋ ਸੋਊ ਮਨ ਤੇ ਸਭ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਿ ਬਿਸਾਰੀ ॥
brij tayaag gayo matharaa ko soaoo man te sabh hee brijanaath bisaaree |هن برجا کي ڇڏي ماترا ڏانهن ويو ۽ برجا جي مالڪ سڀني کي وساري ڇڏيو
ਸੰਗਿ ਰਚੇ ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸੋਊ ਜਾਨਿ ਪਿਆਰੀ ॥
sang rache pur baasin ke kab sayaam kahai soaoo jaan piaaree |هو شهر جي رهاڪن جي محبت ۾ مگن هو
ਊਧਵ ਜੂ ਸੁਨੀਯੈ ਬਿਰਥਾ ਤਿਹ ਤੇ ਅਤਿ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਭੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰੀ ॥
aoodhav joo suneeyai birathaa tih te at bayaakul bhee brij naaree |اي ادھو! ٻڌو (اسان جي) افسوسناڪ حالت، جنهن ڪري سڀ برج عورتون بيحد پريشان ٿي ويون آهن.
ਕੰਚੁਰੀ ਜਿਉ ਅਹਿਰਾਜ ਤਜੈ ਤਿਹ ਭਾਤਿ ਤਜੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰ ਮੁਰਾਰੀ ॥੯੪੮॥
kanchuree jiau ahiraaj tajai tih bhaat tajee brij naar muraaree |948|� �اي ادھو! ٻڌو، برجا جون عورتون ان ڪري پريشان ٿي ويون آهن جو ڪرشن انهن کي ائين ئي ڇڏي ڏنو آهي جيئن نانگ پنهنجو ٻج ڇڏي ڏئي.
ਊਧਵ ਕੇ ਫਿਰਿ ਸੰਗ ਕਹਿਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਜਈ ਹੈ ॥
aoodhav ke fir sang kahiyo kab sayaam kahai brikhabhaan jee hai |شاعر شيام چوي ٿو ته، راڌا وري اُدوا سان ڳالهايو.
ਜਾ ਮੁਖ ਕੇ ਸਮ ਚੰਦ੍ਰ ਪ੍ਰਭਾ ਜੁ ਤਿਹੂੰ ਪੁਰ ਮਾਨਹੁ ਰੂਪਮਈ ਹੈ ॥
jaa mukh ke sam chandr prabhaa ju tihoon pur maanahu roopamee hai |راڌا وري اُڌاوا کي چيو، ”اُهو، جنهن جي چهري جو شان چنڊ جهڙو آهي ۽ جيڪو ٽنهي جهانن کي خوبصورتيءَ جو عطا ڪندڙ آهي.
ਸ੍ਯਾਮ ਗਯੋ ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਤਿਹ ਤੇ ਅਤਿ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਚਿਤ ਭਈ ਹੈ ॥
sayaam gayo taj kai brij ko tih te at bayaakul chit bhee hai |اهو ڪرشن برجا کي ڇڏي هليو ويو
ਜਾ ਦਿਨ ਕੇ ਮਥੁਰਾ ਮੈ ਗਏ ਬਿਨੁ ਤ੍ਵੈ ਹਮਰੀ ਸੁਧਿ ਹੂੰ ਨ ਲਈ ਹੈ ॥੯੪੯॥
jaa din ke mathuraa mai ge bin tvai hamaree sudh hoon na lee hai |949|اھو ئي سبب آھي جو اسين پريشان آھيون، جنھن ڏينھن ڪرشنا برجا کي ڇڏي مٿورا ڏانھن ھليو ويو، اي ادھو! توکان سواءِ ٻيو ڪو به اسان کان پڇڻ نه آيو آهي.949.
ਜਾ ਦਿਨ ਕੇ ਬ੍ਰਿਜ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਬਿਨ ਤ੍ਵੈ ਕੋਊ ਮਾਨਸ ਹੂੰ ਨ ਪਠਾਯੋ ॥
jaa din ke brij tayaag ge bin tvai koaoo maanas hoon na patthaayo |جنهن ڏينهن کان ڪرشن برجا کي ڇڏي ڏنو، تنهن کان سواءِ هن توکان سواءِ ڪنهن کي نه موڪليو آهي
ਹੇਤ ਜਿਤੋ ਇਨ ਊਪਰ ਥੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਤਨੋ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥
het jito in aoopar tho kab sayaam kahai titano bisaraayo |هن اسان کي جيڪا به محبت ڏني هئي، سا سڀ وساري ڇڏي آهي، شاعر شيام جي چوڻ موجب هو پاڻ به ماٿرا شهر جي ماڻهن ۾ سمايل هو.
ਆਪ ਰਚੇ ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਸੋ ਇਨ ਕੋ ਦੁਖੁ ਦੈ ਉਨ ਕੋ ਰਿਝਵਾਯੋ ॥
aap rache pur baasin so in ko dukh dai un ko rijhavaayo |۽ انهن کي خوش ڪرڻ لاءِ هن برجا جي ماڻهن کي ايذاءُ رسايو آهي
ਤਾ ਸੰਗ ਜਾਇ ਕੋ ਯੌ ਕਹੀਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਤੁਮਰੇ ਕਹੁ ਕਾ ਜੀਯ ਆਯੋ ॥੯੫੦॥
taa sang jaae ko yau kaheeyo har jee tumare kahu kaa jeey aayo |950|� �اي ادھو! جڏهن تون اتي وڃين ته مهربانيءَ سان هن کي چئو ته اي ڪرشن! توهان جي ذهن ۾ ڇا آيو هو ته توهان اهو سڀ ڪجهه ڪيو.���950.
ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਬ੍ਰਿਜ ਕਉ ਚਲਿ ਕੈ ਫਿਰਿ ਆਪ ਨਹੀ ਬ੍ਰਿਜ ਆਏ ॥
tayaag ge mathuraa brij kau chal kai fir aap nahee brij aae |برجا کي ڇڏي ماترا ڏانهن ويو ۽ ان ڏينهن کان وٺي اڄ ڏينهن تائين برجا ڏانهن واپس نه آيو آهي.
ਸੰਗਿ ਰਚੇ ਪੁਰਬਾਸਿਨ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮਨ ਆਨੰਦ ਪਾਏ ॥
sang rache purabaasin ke kab sayaam kahai man aanand paae |خوش ٿي، هو ماٿرا جي رهاڪن سان مشابهت رکي ٿو
ਦੈ ਗਯੋ ਹੈ ਇਨ ਕੋ ਦੁਖ ਊਧਵ ਪੈ ਮਨ ਮੈ ਨ ਹੁਲਾਸ ਬਢਾਏ ॥
dai gayo hai in ko dukh aoodhav pai man mai na hulaas badtaae |هن برجا جي رهاڪن جي خوشين ۾ واڌارو نه ڪيو، پر انهن کي صرف ڏک ڏنو
ਆਪ ਨ ਥੇ ਬ੍ਰਿਜ ਮੈ ਉਪਜੇ ਇਨ ਸੋ ਸੁ ਭਏ ਛਿਨ ਬੀਚ ਪਰਾਏ ॥੯੫੧॥
aap na the brij mai upaje in so su bhe chhin beech paraae |951|برجا ۾ پيدا ٿيل ڪرشن اسان جو پنهنجو هو، پر هاڻي هڪ پل ۾ ٻين جو آهي. ���951.