Sri Dasam Granth

Tudalen - 391

ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਅਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਛਕੀ ਮਨ ਮੈ ਜਦੁਬੀਰ ਕੋ ਧਿਆਨ ਲਗੈ ਕੈ ॥

brikhabhaan sutaa at prem chhakee man mai jadubeer ko dhiaan lagai kai |

Roedd Radha wedi ymgolli'n fawr mewn cariad ac roedd ei meddwl yn canolbwyntio ar Krishna.

ਰੋਵਤ ਭੀ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖ ਸੋ ਸੰਗ ਕਾਜਰ ਨੀਰ ਗਿਰਿਯੋ ਢਰ ਕੈ ਕੈ ॥

rovat bhee at hee dukh so sang kaajar neer giriyo dtar kai kai |

Gan gael ei amsugno'n ddwfn yng nghariad Krishna, dechreuodd Radha wylo mewn cystudd mawr a chyda'i dagrau, daeth antimoni'r llygaid allan hefyd

ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਮੁਖ ਤੇ ਉਮਗੈ ਕੈ ॥

taa chhab ko jas uch mahaa kab sayaam kahiyo mukh te umagai kai |

Uwyddiant uchel a mawr y ddelw hono, meddai y bardd Shyam oddiar ei wyneb fel hyn.

ਚੰਦਹਿ ਕੋ ਜੁ ਕਲੰਕ ਹੁਤੋ ਮਨੋ ਨੈਨਨਿ ਪੈਡ ਚਲ੍ਯੋ ਨਿਚੁਰੈ ਕੈ ॥੯੪੦॥

chandeh ko ju kalank huto mano nainan paidd chalayo nichurai kai |940|

Mae’r bardd, gan ymhyfrydu yn ei feddwl, yn dweud bod blemish du’r lleuad, wrth gael ei olchi, yn llifo â dŵr y llygaid.940.

ਗਹਿ ਧੀਰਜ ਊਧਵ ਸੋ ਬਚਨਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰੇ ॥

geh dheeraj aoodhav so bachanaa brikhabhaan sutaa ih bhaat uchaare |

Wedi bod yn amyneddgar, siaradodd Radha ag Udhav fel hyn.

ਨੇਹੁ ਤਜਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਸਨ ਸੋ ਤਿਹ ਤੇ ਕਛੂ ਜਾਨਤ ਦੋਖ ਬਿਚਾਰੇ ॥

nehu tajiyo brij baasan so tih te kachhoo jaanat dokh bichaare |

Gan gael cryfder dygnwch gyda’i sgwrs ag Udhava, dywedodd Radha, ��Efallai fod Krishna wedi cefnu ar ei gariad at drigolion Braja oherwydd rhywfaint o ddiffyg.

ਬੈਠਿ ਗਏ ਰਥ ਭੀਤਰ ਆਪ ਨਹੀ ਇਨ ਕੀ ਸੋਊ ਓਰਿ ਨਿਹਾਰੇ ॥

baitth ge rath bheetar aap nahee in kee soaoo or nihaare |

�� Wrth fynd i ffwrdd, eisteddodd yn dawel yn y cerbyd ac nid oedd hyd yn oed yn edrych tuag at drigolion Braja

ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਮਥੁਰਾ ਹਮ ਜਾਨਤ ਹੈ ਘਟ ਭਾਗ ਹਮਾਰੇ ॥੯੪੧॥

tayaag ge brij ko mathuraa ham jaanat hai ghatt bhaag hamaare |941|

Gwyddom mai dyma ein hanffawd bod ildio Braja, Krishna wedi mynd i Matura.941.

ਜਬ ਜੈਹੋ ਕਹਿਯੋ ਮਥੁਰਾ ਕੈ ਬਿਖੈ ਹਰਿ ਪੈ ਹਮਰੀ ਬਿਨਤੀ ਇਹ ਕੀਜੋ ॥

jab jaiho kahiyo mathuraa kai bikhai har pai hamaree binatee ih keejo |

��O Udhava! Pan ewch i Matura, yna gwnewch ymbil arno o'n hochr ni

ਪਾਇਨ ਕੋ ਗਹਿ ਕੈ ਰਹੀਯੋ ਘਟਕਾ ਦਸ ਜੋ ਮੁਹਿ ਨਾਮਹਿ ਲੀਜੋ ॥

paaein ko geh kai raheeyo ghattakaa das jo muhi naameh leejo |

Gorweddwch wrth draed Krishna am rai oriau a pharhau i weiddi fy enw

ਤਾਹੀ ਕੇ ਪਾਛੇ ਤੇ ਮੋ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਲੈ ਇਹ ਭਾਤਹਿ ਸੋ ਉਚਰੀਜੋ ॥

taahee ke paachhe te mo bateeyaa sun lai ih bhaateh so uchareejo |

Ar ôl hynny gwrandewch arnaf yn ofalus a dywedwch fel hyn.

ਜਾਨਤ ਹੋ ਹਿਤ ਤ੍ਯਾਗ ਗਏ ਕਬਹੂੰ ਹਮਰੇ ਹਿਤ ਕੇ ਸੰਗ ਭੀਜੋ ॥੯੪੨॥

jaanat ho hit tayaag ge kabahoon hamare hit ke sang bheejo |942|

��Ar ôl hyn dywedwch wrtho hyn o fy ochr, ��O Krishna! yr ydych wedi ildio cariad tuag atom, yn awr amsugnwch eich hunain mewn cariad â ni rywbryd eto.�� 942.

ਊਧਵ ਕੋ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਬਚਨਾ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੋ ਉਚਰਿਯੋ ਹੈ ॥

aoodhav ko brikhabhaan sutaa bachanaa ih bhaat so uchariyo hai |

Siaradodd Radha ag Udhav fel hyn.

ਤਿਆਗ ਦਈ ਜਬ ਅਉਰ ਕਥਾ ਮਨ ਜਉ ਸੰਗਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕੇ ਪ੍ਰੇਮ ਭਰਿਯੋ ਹੈ ॥

tiaag dee jab aaur kathaa man jau sang sayaam ke prem bhariyo hai |

Siaradodd Radha ag Udhava fel hyn, ��O Udhava! gan amsugno fy hun yng nghariad Krishna, rwyf wedi cefnu ar bopeth arall

ਤਾ ਸੰਗ ਸੋਊ ਕਹੋ ਬਤੀਯਾ ਬਨ ਮੈ ਹਮਰੋ ਜੋਊ ਸੰਗਿ ਅਰਿਯੋ ਹੈ ॥

taa sang soaoo kaho bateeyaa ban mai hamaro joaoo sang ariyo hai |

��Atgoffa ef am fy anfodlonrwydd yn y goedwig gan ddweud fy mod wedi dangos dyfalbarhad mawr gyda chi

ਮੈ ਤੁਮਰੇ ਸੰਗਿ ਮਾਨ ਕਰਿਯੋ ਤੁਮ ਹੂੰ ਹਮਰੇ ਸੰਗ ਮਾਨ ਕਰਿਯੋ ਹੈ ॥੯੪੩॥

mai tumare sang maan kariyo tum hoon hamare sang maan kariyo hai |943|

A ydych yn awr yn dangos yr un dyfalbarhad â mi? 943.

ਬਨ ਮੈ ਹਮਰੋ ਸੰਗਿ ਕੇਲ ਕਰੇ ਮਨ ਮੈ ਅਬ ਸੋ ਜਦੁਬੀਰ ਚਿਤਾਰੋ ॥

ban mai hamaro sang kel kare man mai ab so jadubeer chitaaro |

��O arwr Yadavas! cofia'r achlysuron hynny, pan wnaethoch chi ymroi i chwaraeon afiach gyda mi yn y goedwig

ਮੋਰੇ ਜੁ ਸੰਗਿ ਕਹੀ ਬਤੀਯਾ ਹਿਤ ਕੀ ਸੋਈ ਅਪਨੇ ਚਿਤ ਨਿਹਾਰੋ ॥

more ju sang kahee bateeyaa hit kee soee apane chit nihaaro |

Cofiwch y sôn am gariad yn eich meddwl

ਤਾਹੀ ਕੋ ਧ੍ਯਾਨ ਕਰੋ ਕਿਹ ਹੇਤ ਤਜਿਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਔ ਮਥੁਰਾ ਕੋ ਪਧਾਰੋ ॥

taahee ko dhayaan karo kih het tajiyo brij aau mathuraa ko padhaaro |

Rhowch sylw iddyn nhw. Oherwydd beth ydych chi wedi cefnu ar Braj a mynd i Mathura?

ਜਾਨਤ ਹੈ ਤੁਮਰੋ ਕਛੁ ਦੋਸ ਨਹੀ ਕਛੁ ਹੈ ਘਟ ਭਾਗ ਹਮਾਰੋ ॥੯੪੪॥

jaanat hai tumaro kachh dos nahee kachh hai ghatt bhaag hamaaro |944|

��Wrth feddwl am hynny, a wnewch chi ddweud wrthyf y rheswm pam yr ydych wedi rhoi'r gorau i Braja a mynd i Matura? Gwn nad ydych ar fai wrth wneud hyn, ond nid yw ein ffortiwn yn dda.��944.

ਯੌ ਸੁਨਿ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਯੋ ਊਧਵ ਪ੍ਰੀਤਿ ਘਨੀ ਹਰਿ ਕੀ ਸੰਗ ਤੇਰੈ ॥

yau sun utar det bhayo aoodhav preet ghanee har kee sang terai |

Wrth glywed y geiriau hyn, atebodd Udhava, ��O Radha! mae cariad Krishna gyda chi yn hynod ddwys

ਜਾਨਤ ਹੋ ਅਬ ਆਵਤ ਹੈ ਉਪਜੈ ਇਹ ਚਿੰਤ ਕਹਿਯੋ ਮਨ ਮੇਰੈ ॥

jaanat ho ab aavat hai upajai ih chint kahiyo man merai |

Dywed fy meddwl y daw yn awr,��

ਕਿਉ ਮਥਰਾ ਤਜਿ ਆਵਤ ਹੈ ਜੁ ਫਿਰੈ ਨਹਿ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਕੇ ਫੁਨਿ ਫੇਰੈ ॥

kiau matharaa taj aavat hai ju firai neh gvaaran ke fun ferai |

Dywed Radha eto na stopiodd Krishna ar gais y gopis, beth all fod yn awr ei ddiben o adael Mathura a dod yma?

ਜਾਨਤ ਹੈ ਹਮਰੇ ਘਟਿ ਭਾਗਨ ਆਵਤ ਹੈ ਹਰਿ ਜੂ ਫਿਰਿ ਡੇਰੈ ॥੯੪੫॥

jaanat hai hamare ghatt bhaagan aavat hai har joo fir dderai |945|

Ni stopiodd wrth ein cynnig ac os bydd yn dychwelyd yn awr i'w dŷ, yna ni fyddwn yn cytuno nad yw ein ffortiwn mor rymus.945.

ਯੌ ਕਹਿ ਰੋਵਤ ਭੀ ਲਲਨਾ ਅਪਨੇ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਸੋਕ ਬਢਾਯੋ ॥

yau keh rovat bhee lalanaa apane man mai at sok badtaayo |

Gan ddywedyd fel hyn, Radha mewn galar mawr, a ddechreuodd wylo yn chwerw

ਝੂਮਿ ਗਿਰੀ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਪਰ ਸੋ ਹ੍ਰਿਦੈ ਆਨੰਦ ਥੋ ਤਿਤਨੋ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥

jhoom giree prithamee par so hridai aanand tho titano bisaraayo |

Gan gefnu ar hapusrwydd ei chalon, aeth yn anymwybodol a syrthiodd i lawr ar y ddaear

ਭੂਲ ਗਈ ਸੁਧਿ ਅਉਰ ਸਬੈ ਹਰਿ ਕੇ ਮਨ ਧ੍ਯਾਨ ਬਿਖੈ ਤਿਨ ਲਾਯੋ ॥

bhool gee sudh aaur sabai har ke man dhayaan bikhai tin laayo |

Anghofiodd hi bob peth arall a chafodd ei meddwl ei amsugno yn Krishna

ਯੌ ਕਹਿ ਊਧਵ ਸੋ ਤਿਨਿ ਟੇਰਿ ਹਹਾ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਨ ਆਯੋ ॥੯੪੬॥

yau keh aoodhav so tin tter hahaa hamare grihi sayaam na aayo |946|

Dywedodd eto yn uchel wrth Udhava, ��Ysywaeth! Nid yw Krishna wedi dod i fy nhy.946.

ਜਾਹੀ ਕੇ ਸੰਗਿ ਸੁਨੋ ਮਿਲ ਕੈ ਹਮ ਕੁੰਜ ਗਲੀਨ ਮੈ ਖੇਲ ਮਚਾਯੋ ॥

jaahee ke sang suno mil kai ham kunj galeen mai khel machaayo |

(O Udhava!) Gwrandewch, gyda phwy buon ni'n chwarae gemau yn y strydoedd cul.

ਗਾਵਤ ਭਯੋ ਸੋਊ ਠਉਰ ਤਹਾ ਹਮਹੂੰ ਮਿਲ ਕੈ ਤਹ ਮੰਗਲ ਗਾਯੋ ॥

gaavat bhayo soaoo tthaur tahaa hamahoon mil kai tah mangal gaayo |

��Efe, gyda'r hwn y buom yn campau yn y cilfachau a chydag ef, yr oeddym yn arfer canu caneuon mawl,

ਸੋ ਬ੍ਰਿਜ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਇਨ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਤੇ ਮਨੂਆ ਉਚਟਾਯੋ ॥

so brij tayaag ge mathuraa in gvaaran te manooaa uchattaayo |

��Yr un Krishna, gan ildio Braja wedi mynd i Matura a'i feddwl yn anfodlon ar y gopis

ਯੌ ਕਹਿ ਊਧਵ ਸੋ ਤਿਨ ਟੇਰਿ ਹਹਾ ਹਮਰੇ ਗ੍ਰਿਹਿ ਸ੍ਯਾਮ ਨ ਆਯੋ ॥੯੪੭॥

yau keh aoodhav so tin tter hahaa hamare grihi sayaam na aayo |947|

�� Gan ddywedyd fel hyn, dywedodd Radha wrth Udhava, ��Alas! Nid yw Krishna wedi dod i fy nhŷ.947.

ਬ੍ਰਿਜ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਯੋ ਮਥਰਾ ਕੋ ਸੋਊ ਮਨ ਤੇ ਸਭ ਹੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਿ ਬਿਸਾਰੀ ॥

brij tayaag gayo matharaa ko soaoo man te sabh hee brijanaath bisaaree |

��Eilyddodd Braja ac aeth i Matura ac anghofiodd arglwydd Braja bawb

ਸੰਗਿ ਰਚੇ ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਕੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸੋਊ ਜਾਨਿ ਪਿਆਰੀ ॥

sang rache pur baasin ke kab sayaam kahai soaoo jaan piaaree |

Yr oedd wedi ymgolli yn serch trigolion y ddinas

ਊਧਵ ਜੂ ਸੁਨੀਯੈ ਬਿਰਥਾ ਤਿਹ ਤੇ ਅਤਿ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਭੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰੀ ॥

aoodhav joo suneeyai birathaa tih te at bayaakul bhee brij naaree |

Hei Udhav! Gwrandewch ar (ein) cyflwr trist, ac oherwydd hynny mae holl ferched Braj yn mynd yn bryderus iawn.

ਕੰਚੁਰੀ ਜਿਉ ਅਹਿਰਾਜ ਤਜੈ ਤਿਹ ਭਾਤਿ ਤਜੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਰ ਮੁਰਾਰੀ ॥੯੪੮॥

kanchuree jiau ahiraaj tajai tih bhaat tajee brij naar muraaree |948|

��O Udhava! gwrandewch, mae merched Braja wedi bod yn poeni cymaint oherwydd bod Krishna wedi eu gadael yn union fel y mae'r neidr yn cefnu ar ei slough.��948.

ਊਧਵ ਕੇ ਫਿਰਿ ਸੰਗ ਕਹਿਯੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਜਈ ਹੈ ॥

aoodhav ke fir sang kahiyo kab sayaam kahai brikhabhaan jee hai |

Dywed y bardd Shyam, siaradodd Radha eto (felly) ag Udhava,

ਜਾ ਮੁਖ ਕੇ ਸਮ ਚੰਦ੍ਰ ਪ੍ਰਭਾ ਜੁ ਤਿਹੂੰ ਪੁਰ ਮਾਨਹੁ ਰੂਪਮਈ ਹੈ ॥

jaa mukh ke sam chandr prabhaa ju tihoon pur maanahu roopamee hai |

Dywedodd Radha eto wrth Udhava, ��He, gogoniant ei wyneb sydd fel y lleuad ac sy'n rhoddwr harddwch i'r tri byd i gyd.

ਸ੍ਯਾਮ ਗਯੋ ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਤਿਹ ਤੇ ਅਤਿ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਚਿਤ ਭਈ ਹੈ ॥

sayaam gayo taj kai brij ko tih te at bayaakul chit bhee hai |

��Fod Krishna wedi ildio Braja a mynd i ffwrdd

ਜਾ ਦਿਨ ਕੇ ਮਥੁਰਾ ਮੈ ਗਏ ਬਿਨੁ ਤ੍ਵੈ ਹਮਰੀ ਸੁਧਿ ਹੂੰ ਨ ਲਈ ਹੈ ॥੯੪੯॥

jaa din ke mathuraa mai ge bin tvai hamaree sudh hoon na lee hai |949|

Dyma'r rheswm pam rydyn ni'n poeni, y diwrnod y gwnaeth Krihsna gefnu ar Braja a mynd i Mathura, O Udhava! dim un heblaw eich bod wedi dod i holi amdanom ni.949.

ਜਾ ਦਿਨ ਕੇ ਬ੍ਰਿਜ ਤ੍ਯਾਗਿ ਗਏ ਬਿਨ ਤ੍ਵੈ ਕੋਊ ਮਾਨਸ ਹੂੰ ਨ ਪਠਾਯੋ ॥

jaa din ke brij tayaag ge bin tvai koaoo maanas hoon na patthaayo |

��Ers y dydd y gadawodd Krishna Braja, nid yw wedi anfon neb arall ond chwi

ਹੇਤ ਜਿਤੋ ਇਨ ਊਪਰ ਥੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਤਨੋ ਬਿਸਰਾਯੋ ॥

het jito in aoopar tho kab sayaam kahai titano bisaraayo |

Pa gariad bynnag a estynodd tuag atom, y mae wedi anghofio hyny oll,â�� yn ol y bardd Shyam yr oedd ef ei hun wedi ymgolli gyda phobl dinas Mathura,

ਆਪ ਰਚੇ ਪੁਰ ਬਾਸਿਨ ਸੋ ਇਨ ਕੋ ਦੁਖੁ ਦੈ ਉਨ ਕੋ ਰਿਝਵਾਯੋ ॥

aap rache pur baasin so in ko dukh dai un ko rijhavaayo |

Ac er mwyn eu plesio, mae wedi aflonyddu ar bobl Braja

ਤਾ ਸੰਗ ਜਾਇ ਕੋ ਯੌ ਕਹੀਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਤੁਮਰੇ ਕਹੁ ਕਾ ਜੀਯ ਆਯੋ ॥੯੫੦॥

taa sang jaae ko yau kaheeyo har jee tumare kahu kaa jeey aayo |950|

��O Udhava! Pan fyddwch yn mynd yno, yn garedig dweud wrtho, ��O Krishna! yr hyn oedd wedi digwydd yn eich meddwl eich bod wedi gwneud hynny i gyd.��950.