Mae'n ein cadw ni i gyd rhag gorthrymderau.(2)
Yn awr gwrandewch ar Chwedl y Brenin Azam,
Pwy oedd fawreddog a thrugarog.(3)
Gydag ystum perffaith, pelydrodd ei wyneb.
Byddai'n treulio'r diwrnod cyfan yn gwrando ar bortreadau cerddorol Ragas, ac yn gwasgu cwpanau o win.(4)
Roedd yn enwog am ei ddoethineb,
Ac roedd yn enwog am fawredd ei ddewrder.(5)
Roedd ganddo wraig bert fel lleuad,
Roedd y bobl yn edmygu coethder ei hoffter.(6)
Roedd hi'n hardd iawn ac yn meddu ar anian sobr gyda nodweddion swynol.
Hefyd roedd hi'n mwynhau llais chwys, yn gwisgo'i hun yn arw, ac yn ddi-hid yn ei meddwl.(7)
Roedd hi'n hardd i edrych ar, natur dda a hardd yn y byd.
Roedd yn dawel a melys yn sgwrsio. 8.
Roedd ganddi ddau fab, o'r enw Sun a Moon.
Yn ddeallusol fodlon, roedden nhw bob amser yn dyheu am y gwir.(9)
Gan eu bod yn gyflym iawn yn symudiadau eu dwylo, roeddent yn glyfar yn ymladd.
Roedden nhw fel y llewod rhuadwy ac yn ddieflig fel crocodeiliaid.(10)
Gallai'r llew-galon hynny ddarostwng yr eliffantod,
Ac yn ystod y rhyfeloedd daethant yn ymgorfforiad o ddur.(11)
Nid yn unig roedd ganddyn nhw nodweddion deniadol, roedd eu cyrff yn disgleirio fel arian.
Roedd y ddau ffigur yn galw am y clod uchaf.(12)
Syrthiodd eu mam mewn cariad â dieithryn,
Oherwydd bod y dyn hwnnw fel blodeuyn, a'u mam yn chwilio am flodyn o'r fath.(13)
Roedden nhw newydd ddod i mewn i'w siambr gysgu,
Pan ddaliasant olwg ar y ddau ddiofn.(14)
Fe wnaethon nhw (eu mam a'i chariad) alw'r un iau a'r un hŷn i mewn,
A’u diddanu â gwin a cherddoriaeth trwy’r Raga Singers.(15)
Pan sylweddolodd eu bod yn hollol feddw,
Cododd hi a thorri eu pennau â'r cleddyf.(16)
Yna dechreuodd guro ei phen â'i dwy law,
A dechreuodd grynu a gweiddi'n uchel iawn,(17)
Gwaeddodd hi, 'O, chi'r Mwslimiaid duwiol,
'Sut maen nhw wedi torri ei gilydd fel y siswrn yn torri'r dillad? (18)
'Y ddau yn drensio eu hunain mewn gwin,
'A chymerodd y cleddyfau yn eu dwylo,(19)
'Roedd un yn taro'r llall ac, reit o flaen fy llygaid,
lladdasant ei gilydd.(20)
'Hai, pam na ildiodd y ddaear i guddio fy hun yno,
'Mae hyd yn oed drws uffern wedi ei gau i mi.(21)
'I lawr gyda fy llygaid,
'Y llygaid oedd yn gwylio wrth ladd ei gilydd.(22)
'Fe wnaethoch chi (fy bechgyn) gefnu ar y byd hwn,
'Byddaf, yn awr, yn dod yn asgetig ac yn mynd i Wlad Tsieina.'(23)
Gan ynganu felly, rhwygodd ei dillad,
Ac ymlaen tua'r dryswch.(24)
Aeth i leoliad lle roedd yna le llonydd.
Yno, ar gefn bustach, gwelodd Shiva, ynghyd â merched mor brydferth â'r lleuad.(25)
Gofynnodd iddi, 'O, ti'r ddynes garedig,