Trwy ei ddyngarwch, yr oedd wedi chwythu y gelynion i fyny.(6)
(Arall) yr oedd un o weinidogion y Brenin yn graff iawn,
Pwy a ysbrydolodd y pwnc ond a gyflawnodd y gelynion.(7)
Yr oedd gan y gweinidog hwnnw ferch, yr hon oedd mor oleu a goleuni,
Ac enwyd ei henw yn 'Roshan Dimaagh' (lit. Enlightened Intellect).(8)
Cyfaddefodd y Brenin ddau o'i blant,
Pwy oedd wedi bod yn saunting yn rhy hir, yn yr ysgol.(9)
Derbyniwyd hwy gyda Maulana doeth (offeiriad crefyddol) o Rufain,
Pwy oedd wedi ei gynysgaeddu â chyfoeth a thir.(10)
Roedd plant eraill yn bresennol yno hefyd,
Pwy oedd yn arfer darllen eu gwersi o'r llyfrau.(11)
Byddent i gyd yn dod â'u llyfrau wedi'u cuddio o dan eu breichiau,
Yn aml bu trafodaethau ar Tohra ac Anjeel.(12)
Ar gyfer dysgu saith iaith, sefydlwyd dwy ysgol.
Un i'r gwrywod; y llall ar gyfer y merched.(13)
Dysgwyd y bechgyn gan Maulana, (ysgolhaig Islamaidd gwrywaidd),
Gwraig wybodus oedd yn cyfarwyddo'r merched.(14)
Adeiladwyd wal rhwng y ddwy ran,
Cadwyd y bechgyn ar un ochr a merched ar yr ochr arall.(15)
Roedd y ddwy ochr yn ymdrechu'n galed,
I ddysgu a rhagori dros yr ochr arall, (16)
Darllenodd pawb y llyfrau i gyd,
Pa rai a ysgrifennwyd mewn Perseg ac Arabeg.(17)
Buont yn trafod addysg ymysg ei gilydd,
Ni waeth a oeddent yn ddeallus neu'n afresymol.(18)
Codasant y baneri i gael addysg i'r cleddyfaeth,
Cyn gynted ag y cyrhaeddodd yr oedran aeddfedrwydd.(19)
Wrth i dymor y gwanwyn agosáu,
Yn y ddwy garfan, daeth syndrom Tsieina i'r amlwg.(20)
Fel Brenin brenhinoedd Tsieina, cododd eu chwantau,
Yn arbennig, cafodd y merched y danteithion hyfryd.(21)
Roedden nhw i gyd yn blodeuo fel gardd,
A'r holl gyfeillion yn ymhyfrydu mewn llawenydd.(22)
Y tu mewn i'r wal honno, roedd llygoden yn arfer byw,
A oedd wedi achosi tyllau i ymddangos yn y wal.(23)
Trwyddynt roedd dau (bobl) yn arfer arsylwi ei gilydd,
Un oedd golau'r bydysawd a haul yr Yamanee Skies.(24)
Felly roedd y ddau hynny yn gaeth yn y garwriaeth,
Ac esgeulusasant eu haddysg a'r ymwybyddiaeth fydol.(25)
Roedd eu cysylltiad â'r cariad mor ddwys,
Bod y ddau ohonynt wedi colli'r synhwyrau o reoli symudiadau eu ceffylau.(26)
Gofynnodd y ddau i'w gilydd, 'O'r un annwyl, rwyt ti fel yr haul,
‘A thithau, Oleuwr y bydysawd, a chan gymryd ar ôl y lleuad, sut wyt ti?’ (27)
Pan oedd y ddau ohonyn nhw'n mynd trwy gyflwr o'r fath,
Gofynnodd yr athrawon gwrywaidd a benywaidd,(28)
'O, ti lamp yr awyr a Goleuydd y bydysawd,
'Pam mae'n ymddangos eich bod chi'n dihoeni? (29)
'Dywedwch wrthym, ein hanwyliaid, beth sydd wedi peri gofid i chwi?