'Rwy'n teimlo'r gwely fel coelcerth angladdol, mae'ch diddordeb yn taro fel y mellten ac ni all addoli'r perlau o gwmpas fy ngwddf.
'Mae'r ysblander yn ymddangos fel y crocbren, mae'r swyngyfaredd yn fy slapio ac mae'r viands melys yn ymddangos fel cerrig.
'O fy Krishna cyfareddol, hebddot mae'r noson ar y Lleuad yn fy nghythruddo, mae'r chwisg yn ymddangos fel chwip, ac mae'r Lleuad yn cyflwyno awyrgylch gwrachod.'(17)
Dohira
Wrth ddarllen ei llythyr, dyhuddwyd Sri Krishna a threfnodd ei lythyr ei hun
Morwyn i fynd gyda ffrind Radha.(18)
I weld Radha, trefnwyd cyfarfod ar lan afon Jamuna,
A chafodd morwyn ei neilltuo ar unwaith i fynd i wneud y trefniadau.(19)
Clywed trefn Sri Krishna,
Hedfanodd y forwyn fel ceffyl hedfan i'r cyfeiriad hwnnw.(20)
Y forwyn, y tybiwyd ei bod mor gyflym a mellten yn yr awyr,
Wedi cael ei neilltuo gan Sri Krishna i fynd i weld Radha.(21)
Savaiyya
Ar ôl cael ei phrydau bwyd, yn suffusing ei hun gyda'r persawr o flodau, roedd hi'n eistedd yno casually.
Daeth y forwyn i mewn a dweud wrthi, 'Ti sy'n annwyl gan (Sri Krishna) â gweledigaeth eang, tyrd yn gyflym mae'n dyheu amdanat.
'Dos i'w gyfarfod wrth i'r mellten drochi yn y cymylau.
'Mae'r nos yn mynd heibio a dydych chi ddim yn gwrando arna i.(22)
'Roeddech wedi dweud wrthyf ei fod yn aml yn mynd drwy'r strydoedd ar ffurf buwch.
' Rhywbryd ymwelai â thai y morwynion llaeth, i fwynhau y llaeth, gan wisgo plu paun.
'Nawr, fy ffrind! Mae'n canu'r ffliwt ar lannau Jamuna ac mae wedi fy anfon i chi.
'Dewch, gwrandewch arnaf a dewch, mae Sri Krishna yn eich galw.(23)
'Mae bob amser yn eich canmol, ac i gael eich sylw mae'n canu'r ffliwt,
Ac, er eich mwyn chi, mae'n addurno ei hun ac yn cymysgu ei gorff â'r hufen sandalwood.'
Gwaredwyd enaid Sri Krishna gan Radha, merch Brikhbhan,
Ond ni allai neb arall brofi'r canfyddiad.(24)
Cafodd Sri Krishna, yr un sy'n deillio o'r pelydrau aruchel fel plu'r paun, ei ensynio ar lannau Jamuna.
Wrth glywed am Sri Krishna daeth bechgyn y buchesi yn ddiamynedd ac aethant ymlaen i'r lle.
Ac, wrth ddysgu popeth am Sri Krishna, dechreuodd Radha ei hun, a chan gael gwared ar yr holl ofnau, fe gerddodd hi hefyd yn gyflym.
Gan ddeall Sri Krishna, roedd hi wedi cefnu ar ei chartref, ac, yn sgil angerdd, wedi anghofio ei balchder.(25)
Roedd yr addurniadau perlog a'r gre trwyn yn cyfoethogi ei gosgeiddrwydd corfforol.
Roedd y mwclis perlog a'r breichledau yn ychwanegu swyn, ac wrth ddal y blodau lotws, roedd hi'n aros am Sri Krishna.
Roedd hi'n edrych fel y pwdin reis yn deillio o gorff y
Lleuad a oedd (y Lleuad) wedi ei chorddi allan o'r môr.(26)
Chaupaee
Roedd y llawenydd yn pelydru pob calon o gwmpas y man lle'r oedd Sri Krishna yn ymdrochi.
Safasant i ymdrochi gyda mwy o bleser.
Ar un ochr roedd Gopal, Sri Krishna, ac ar yr ochr arall roedd
Y boneddigesau oedd yn canu, yn chwerthin ac yn curo dwylo.(27)
Savaiyya
Mewn cyffro roedd Sri Krishna yn ymdrochi yn y dyfroedd dyfnion.
Ar un ochr roedd y merched a Sri Krishna yn eistedd ar yr ochr arall.
(Yn fuan) roedd y ddau (Sri Krishna a Radha) gyda'i gilydd. Roedden nhw'n plymio ac yn caru ei gilydd,
Meddwl bod y gweddill i gyd i ffwrdd a neb yn malio edrych arnyn nhw.(28)
Mewn cariad dwfn â Sri Krishna, nid oedd Radha yn poeni am wireddu myfyrdodau eraill.
Yn sgil ieuenctid, roedd hi'n llawn angerdd, ac roedd delwedd ei chariad yn cael ei gerfio yn ei chalon.
I beidio â theimlo cywilydd, ym mhresenoldeb ei ffrindiau, cadwodd Sri Krishna gariadus wrth aros y tu mewn i'r dŵr.
Ac yn nwyster y cariad fe barhaodd yno wedi'i amsugno'n llwyr.(29)
Sorath
Y bod dynol sy'n datgelu hyd yn oed ychydig o'i gyfrinach i'w briod,