Nawr yn dechrau'r disgrifiad o Genedigaeth Balbhadra
SWAYYA
Pan aeth Balabhadra i mewn i'r groth, eisteddodd Devaki a Basudeva ill dau ac ymgynghori.
Pan genhedlwyd balbhadra, eisteddodd Devaki a Vasudev i gynnal ymgynghoriadau a chyda grym mantras, trosglwyddwyd ef o groth Devaki i groth Rohini.
Mae Basudeva yn dychryn yn ei galon trwy wneud hyn, ni ddylai Kansa hyd yn oed ladd (hwn) plentyn.
Gan feddwl y gallai Kansa ei ladd hefyd, roedd Vasudev yn ofnus. Ymddangosai fod Sheshanaga wedi cymryd ffurf newydd er mwyn gweld y byd.55.
DOHRA
Mae'r ddau saets (Devki a Basudeva) yn addoli Maya-Pati ('Kisan Pati') Vishnu fel 'Krishna Krishna'.
Dechreuodd Devaki a Vasudev, ill dau, gofio Vishnu, arglwydd Lakshmi gyda santeiddrwydd eithafol ac yma aeth Vishnu i mewn a goleuo corff Devaki er mwyn achub y byd a dywyllwyd gan drygioni.56.
Nawr yn dechrau'r disgrifiad o Genedigaeth Krishna
SWAYYA
Mae'n dal conch, byrllysg a thrident yn ei law, tarian (yn gwisgo) ar ei gorff ac mae o ysblander mawr.
Ymddangosodd Vishnu yn y groth o gysgu Devaki (ar ffurf Krishna) mewn gwisg felen, yn gwisgo arfwisg ar ei gorff ac yn dal conch, byrllysg, trident, cleddyf a bwa yn ei ddwylo
Gyda genedigaeth (dyn mor ogoneddus) ar blaned y Devaki cysgu, mae hi'n eistedd yn effro gydag ofn yn ei meddwl.
Roedd Devaki wedi dychryn, deffrodd ac eistedd i lawr ni wyddai fod mab wedi ei eni iddi weld Vishnu yn ôl pob golwg, plygodd wrth ei draed.57.
DOHRA
Mae Devaki wedi derbyn gan Hari, nid gan fab.
Nid oedd Devaki yn ei ystyried yn fab, ond yn ei weld ar ffurf Duw, yn dal i fod yn fam, tyfodd ei hymlyniad.58.
Pan anwyd Krishna, yna daeth calonnau'r duwiau yn hapus.
Cyn gynted ag y ganwyd Krishna, llanwyd y duwiau â llawenydd gan feddwl y byddai'r gelynion wedyn yn cael eu dinistrio ac y byddent wrth eu bodd.59.
Roedd yr holl dduwiau wrth eu bodd yn cawod y blodau,
Yn llawn hyfrydwch, roedd y duwiau yn cawodydd o flodau ac yn credu bod Vishnu, dinistrwr gofidiau a gormeswyr wedi amlygu ei hun yn y byd.60.
Pan (gan y duwiau) Jai Jai Kar yn mynd ymlaen, Devaki clywed y glust
Pan glywodd Devaki’r cenllysg â’i chlustiau ei hun, yna hi ag ofn dechreuodd feddwl pwy oedd yn creu sŵn.61.
Mae Basudeva a Devaki yn meddwl mewn cof
Dechreuodd Vasudev a Devaki feddwl rhyngddynt eu hunain ac ystyried Kansa fel cigydd, llanwyd eu calonnau ag ofn mawr.62.
Diwedd y disgrifiad am Genedigaeth Krishna.
SWAYYA
Cyfarfu'r ddau ohonynt (Basudeva a Devaki) a thrafod a chynghori (hynny) lle na ddylai Kansa adael iddo farw,
Roedd y ddau ohonyn nhw'n meddwl efallai na fyddai'r brenin yn lladd y mab hwn hefyd, penderfynon nhw ei adael yn nhŷ Nand
Dywedodd Kanh, peidiwch â bod ofn, byddwch yn dawel a gweiddi (ni fydd neb yn gallu gweld).
Meddai Krishna,���Peidiwch ag ofni a mynd heb unrhyw amheuaeth,��� gan ddweud hyn Krishna lledaenu ei sioe dwyllodrus (Yoga-maya) i bob un o r pedwar cyfeiriad ac eisteddodd ei hun ar ffurf plentyn hardd.63.
DOHRA
Pan ddangosodd Krishna yn eu tŷ, (yna) gwnaeth Basudeva hyn (gweithred).
Ar enedigaeth Krishna, rhoddodd Vasudev, yn ei feddwl, ddeng mil o wartheg i mewn elusen er mwyn amddiffyn Krishna.64.
SWAYYA
Cyn gynted ag y gadawodd Basudeva, agorodd drysau tŷ'r brenin.
Pan ddechreuodd Vasudev, agorodd drysau'r tŷ, dechreuodd ei draed symud ymhellach a mynd i mewn i Yamuna daeth dŵr Yamuna ymlaen i weld Krishna
Er mwyn gweld Krishna, cododd dŵr Jamna ymhellach (a chyda chryfder corff Basudeva), rhedodd Krishna ar ei draws.
Rhedodd Sheshanaga yn ei flaen yn rymus, lledodd ei gyflau a'u chwifio fel pluen wib ac ar ei hyd trodd dyfroedd Yamuna a Sheshanaga ill dau yn cyfleu i Krishna am faw cynyddol pechod yn y byd.65.
DOHRA
Pan ddaeth Basudeva (gan gymryd Krishna) o hyd i'r triciau, ar y pryd (Krishna) lledaenu'r rhwyd maya.
Pan ddechreuodd Vasudev gerdded gan gymryd Krishna gydag ef, lledaenodd Krishna ei sioe dwyllodrus (maya), ar gyfrif yr hyn yr aeth y cythreuliaid, a oedd yno fel gwylwyr i gysgu.66.
SWAYYA
Pan gamodd Basudeva, gan ofni Kansa, i'r Jamna,
Oherwydd ofn Kansa, pan roddodd Vasudev ei draed yn Yamuna ymchwyddodd i gyffwrdd â thraed Krishna
Mae mawredd yr olygfa honno wedi ei gydnabod gan y bardd (felly) yn ei feddwl,
Gan gydnabod yn ei feddwl ryw hen anwyldeb a deimlai’r bardd felly am y ganmoliaeth uchel o’r ceinder hwnnw wrth ystyried Krishna ei Harglwydd, cododd Yamuna i gyffwrdd â’i draed.67.