ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 296

ਅਥ ਬਲਭਦ੍ਰ ਜਨਮ ॥

ath balabhadr janam |

இப்போது பால்பத்ராவின் பிறப்பு பற்றிய விளக்கம் தொடங்குகிறது

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਜੋ ਬਲਭਦ੍ਰ ਭਯੋ ਗਰਭਾਤਰ ਤੌ ਦੁਹੰ ਬੈਠਿ ਕੈ ਮੰਤ੍ਰ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥

jo balabhadr bhayo garabhaatar tau duhan baitth kai mantr kario hai |

பலபத்ரர் கருவறைக்குள் நுழைந்ததும் தேவகி, பாசுதேவர் இருவரும் அமர்ந்து ஆலோசனை நடத்தினர்.

ਤਾ ਹੀ ਤੇ ਮੰਤ੍ਰ ਕੇ ਜੋਰ ਸੋ ਕਾਢਿ ਕੈ ਰੋਹਿਨੀ ਕੇ ਉਰ ਬੀਚ ਧਰਿਓ ਹੈ ॥

taa hee te mantr ke jor so kaadt kai rohinee ke ur beech dhario hai |

பாலபத்ரா கருவுற்றதும், தேவகியும் வாசுதேவனும் ஆலோசனை நடத்த அமர்ந்து மந்திர சக்தியால் தேவகியின் வயிற்றில் இருந்து ரோகிணியின் கருவறைக்கு மாற்றப்பட்டார்.

ਕੰਸ ਕਦਾਚ ਹਨੇ ਸਿਸੁ ਕੋ ਤਿਹ ਤੇ ਮਨ ਮੈ ਬਸੁਦੇਵ ਡਰਿਓ ਹੈ ॥

kans kadaach hane sis ko tih te man mai basudev ddario hai |

பாசுதேவா இப்படிச் செய்வதால் அவன் உள்ளத்தில் பயம் கொள்கிறான், கன்சா (இந்த) குழந்தையைக் கூட கொல்லக் கூடாது.

ਸੇਖ ਮਨੋ ਜਗ ਦੇਖਨ ਕੋ ਜਗ ਭੀਤਰ ਰੂਪ ਨਵੀਨ ਕਰਿਓ ਹੈ ॥੫੫॥

sekh mano jag dekhan ko jag bheetar roop naveen kario hai |55|

கன்சாவும் அவனைக் கொன்றுவிடலாம் என்று எண்ணி, வசுதேவர் பயந்தார். உலகைப் பார்ப்பதற்காக ஷேஷானகா ஒரு புதிய வடிவத்தை எடுத்ததாகத் தோன்றியது.55.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਕ੍ਰਿਸਨ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕਰਿ ਸਾਧ ਦੋ ਬਿਸਨੁ ਕਿਸਨ ਪਤਿ ਜਾਸੁ ॥

krisan krisan kar saadh do bisan kisan pat jaas |

இரு முனிவர்களும் (தேவ்கி மற்றும் பாசுதேவா) மாயா-பதி ('கிசான் பதி') விஷ்ணுவை 'கிருஷ்ண கிருஷ்ணா' என்று வணங்குகிறார்கள்.

ਕ੍ਰਿਸਨ ਬਿਸ੍ਵ ਤਰਬੇ ਨਿਮਿਤ ਤਨ ਮੈ ਕਰਿਯੋ ਪ੍ਰਕਾਸ ॥੫੬॥

krisan bisv tarabe nimit tan mai kariyo prakaas |56|

தேவகி மற்றும் வசுதேவ் இருவரும், அதீத சன்மார்க்கத்துடன் லக்ஷ்மியின் அதிபதியான விஷ்ணுவை நினைவுகூரத் தொடங்கினர், இங்கு விஷ்ணு பிரவேசித்து, தீமைகளால் இருண்டிருந்த உலகத்தை மீட்பதற்காக தேவகியின் உடலுக்கு ஞானம் அளித்தார்.56.

ਅਥ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜਨਮ ॥

ath krisan janam |

இப்போது கிருஷ்ணரின் பிறப்பு பற்றிய விளக்கம் தொடங்குகிறது

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਸੰਖ ਗਦਾ ਕਰਿ ਅਉਰ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਧਰੇ ਤਨਿ ਕਉਚ ਬਡੇ ਬਡਭਾਗੀ ॥

sankh gadaa kar aaur trisool dhare tan kauch badde baddabhaagee |

கையில் சங்கு, சூலாயுதம், திரிசூலம் ஆகியவற்றை ஏந்தியபடி, உடலில் கவசம் (அணிந்து) ஏந்தியவர், பெரும் தேஜஸ் உடையவர்.

ਨੰਦ ਗਹੈ ਕਰਿ ਸਾਰੰਗ ਸਾਰੰਗ ਪੀਤ ਧਰੈ ਪਟ ਪੈ ਅਨੁਰਾਗੀ ॥

nand gahai kar saarang saarang peet dharai patt pai anuraagee |

உறங்கும் தேவகியின் வயிற்றில் (கிருஷ்ணர் வடிவில்) மஞ்சள் நிற ஆடை அணிந்து, உடலில் கவசம் அணிந்து, சங்கு, சூலம், திரிசூலம், வாள், வில் ஆகியவற்றை கையில் ஏந்தியவாறு விஷ்ணு தோன்றினார்.

ਸੋਈ ਹੁਤੀ ਜਨਮਿਉ ਇਹ ਕੇ ਗ੍ਰਿਹ ਕੈ ਡਰਪੈ ਮਨ ਮੈ ਉਠਿ ਜਾਗੀ ॥

soee hutee janamiau ih ke grih kai ddarapai man mai utth jaagee |

உறங்கும் தேவகியின் பூலோகத்தில் (அத்தகைய புகழுடையவன்) பிறப்புடன், மனதில் பயத்துடன் விழித்து அமர்ந்திருக்கிறாள்.

ਦੇਵਕੀ ਪੁਤ੍ਰ ਨ ਜਾਨਿਯੋ ਲਖਿਓ ਹਰਿ ਕੈ ਕੈ ਪ੍ਰਨਾਮ ਸੁ ਪਾਇਨ ਲਾਗੀ ॥੫੭॥

devakee putr na jaaniyo lakhio har kai kai pranaam su paaein laagee |57|

தேவகி பயந்து எழுந்து அமர்ந்தாள்.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਲਖਿਓ ਦੇਵਕੀ ਹਰਿ ਮਨੈ ਲਖਿਓ ਨ ਕਰਿ ਕਰਿ ਤਾਤ ॥

lakhio devakee har manai lakhio na kar kar taat |

தேவகி ஹரியால் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டாள், மகனால் அல்ல.

ਲਖਿਓ ਜਾਨ ਕਰਿ ਮੋਹਿ ਕੀ ਤਾਨੀ ਤਾਨਿ ਕਨਾਤ ॥੫੮॥

lakhio jaan kar mohi kee taanee taan kanaat |58|

தேவகி அவனை மகனாகக் கருதாமல், கடவுளின் வடிவில் அவனைப் பார்த்தாள், இன்னும், தாயாக இருந்ததால், அவளுடைய பற்று வளர்ந்தது.58.

ਕ੍ਰਿਸਨ ਜਨਮ ਜਬ ਹੀ ਭਇਓ ਦੇਵਨ ਭਇਓ ਹੁਲਾਸ ॥

krisan janam jab hee bheio devan bheio hulaas |

கிருஷ்ணன் பிறந்ததும் தேவர்களின் உள்ளம் மகிழ்ச்சி அடைந்தது.

ਸਤ੍ਰ ਸਬੈ ਅਬ ਨਾਸ ਹੋਹਿੰ ਹਮ ਕੋ ਹੋਇ ਬਿਲਾਸ ॥੫੯॥

satr sabai ab naas hohin ham ko hoe bilaas |59|

கிருஷ்ணன் பிறந்தவுடனே, தேவர்கள் மகிழ்ச்சியில் நிரம்பி வழிந்தனர், அப்போது எதிரிகள் அழிந்து போவார்கள் என்றும், தாங்கள் மகிழ்ச்சியில் திளைப்பார்கள் என்றும் எண்ணினர்.59.

ਆਨੰਦ ਸੋ ਸਬ ਦੇਵਤਨ ਸੁਮਨ ਦੀਨ ਬਰਖਾਇ ॥

aanand so sab devatan suman deen barakhaae |

மகிழ்ச்சியடைந்த அனைத்து தேவர்களும் மலர்களைப் பொழிந்தனர்.

ਸੋਕ ਹਰਨ ਦੁਸਟਨ ਦਲਨ ਪ੍ਰਗਟੇ ਜਗ ਮੋ ਆਇ ॥੬੦॥

sok haran dusattan dalan pragatte jag mo aae |60|

மகிழ்ச்சியால் நிரம்பிய தேவர்கள் மலர்களைப் பொழிந்து, துயரங்களையும் கொடுங்கோலர்களையும் அழிப்பவனான விஷ்ணு உலகில் தோன்றியதாக நம்பினர்.60.

ਜੈ ਜੈ ਕਾਰ ਭਯੋ ਜਬੈ ਸੁਨੀ ਦੇਵਕੀ ਕਾਨਿ ॥

jai jai kaar bhayo jabai sunee devakee kaan |

(தெய்வங்களால்) ஜெய் ஜெய் கர் நடந்து கொண்டிருந்த போது, தேவகி காதில் கேட்டாள்

ਤ੍ਰਾਸਤਿ ਹੁਇ ਮਨ ਮੈ ਕਹਿਯੋ ਸੋਰ ਕਰੈ ਕੋ ਆਨਿ ॥੬੧॥

traasat hue man mai kahiyo sor karai ko aan |61|

தேவகி தன் காதுகளால் ஆலங்கட்டிச் சத்தத்தைக் கேட்டதும், யார் சத்தம் போடுகிறார்கள் என்று பயத்துடன் யோசிக்க ஆரம்பித்தாள்.61.

ਬਾਸੁਦੇਵ ਅਰੁ ਦੇਵਕੀ ਮੰਤ੍ਰ ਕਰੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥

baasudev ar devakee mantr karai man maeh |

பாசுதேவனும் தேவகியும் மனதில் நினைக்கிறார்கள்

ਕੰਸ ਕਸਾਈ ਜਾਨ ਕੈ ਹੀਐ ਅਧਿਕ ਡਰਪਾਹਿ ॥੬੨॥

kans kasaaee jaan kai heeai adhik ddarapaeh |62|

வசுதேவனும் தேவகியும் தங்களுக்குள் சிந்திக்கத் தொடங்கினர், கன்சனை ஒரு கசாப்புக் கடைக்காரனாகக் கருதி, அவர்களின் இதயம் மிகுந்த பயத்தால் நிறைந்தது.62.

ਇਤਿ ਕ੍ਰਿਸਨ ਜਨਮ ਬਰਨਨੰ ਸਮਾਪਤੰ ॥

eit krisan janam barananan samaapatan |

கிருஷ்ணரின் பிறப்பு பற்றிய விளக்கத்தின் முடிவு.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰ ਕਰਿਓ ਦੁਹਹੂੰ ਮਿਲਿ ਮਾਰਿ ਡਰੈ ਇਹ ਕੋ ਮਤਿ ਰਾਜਾ ॥

mantr bichaar kario duhahoon mil maar ddarai ih ko mat raajaa |

அவர்கள் இருவரும் (பாசுதேவரும் தேவகியும்) சந்தித்து ஆலோசித்து, கன்சனை எங்கே இறக்கக் கூடாது என்று அறிவுறுத்தினர்.

ਨੰਦਹਿ ਕੇ ਘਰਿ ਆਇ ਹਉ ਡਾਰਿ ਕੈ ਠਾਟ ਇਹੀ ਮਨ ਮੈ ਤਿਨ ਸਾਜਾ ॥

nandeh ke ghar aae hau ddaar kai tthaatt ihee man mai tin saajaa |

மன்னன் இந்த மகனையும் கொல்லக்கூடாது என்று நினைத்த இருவரும், அவரை நந்தனின் வீட்டில் விட்டுவிட முடிவு செய்தனர்

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹਿਓ ਮਨ ਮੈ ਨ ਡਰੋ ਤੁਮ ਜਾਹੁ ਨਿਸੰਕ ਬਜਾਵਤ ਬਾਜਾ ॥

kaanrah kahio man mai na ddaro tum jaahu nisank bajaavat baajaa |

கான் கூறினார், நீங்கள் பயப்பட வேண்டாம், அமைதியாக இருங்கள் மற்றும் கத்தவும் (யாரும் பார்க்க முடியாது).

ਮਾਯਾ ਕੀ ਖੈਂਚਿ ਕਨਾਤ ਲਈ ਧਰ ਬਾਲਕ ਸਊਰਭ ਆਪਿ ਬਿਰਾਜਾ ॥੬੩॥

maayaa kee khainch kanaat lee dhar baalak saoorabh aap biraajaa |63|

கிருஷ்ணர் கூறினார், ——————————————————————————————— கிருஷ்ணன்.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਕ੍ਰਿਸਨ ਜਬੈ ਤਿਨ ਗ੍ਰਿਹਿ ਭਯੋ ਬਾਸੁਦੇਵ ਇਹ ਕੀਨ ॥

krisan jabai tin grihi bhayo baasudev ih keen |

கிருஷ்ணர் (வெளிப்படையாக) அவர்கள் வீட்டில் இருந்தபோது, (அப்போது) பாசுதேவா இதைச் செய்தார்.

ਦਸ ਹਜਾਰ ਗਾਈ ਭਲੀ ਮਨੈ ਮਨਸਿ ਕਰਿ ਦੀਨ ॥੬੪॥

das hajaar gaaee bhalee manai manas kar deen |64|

கிருஷ்ணர் பிறந்தவுடன், வாசுதேவ், கிருஷ்ணரின் பாதுகாப்பிற்காக, பத்தாயிரம் பசுக்களை தானமாக வழங்கினார்.64.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਛੂਟਿ ਕਿਵਾਰ ਗਏ ਘਰਿ ਕੇ ਦਰਿ ਕੇ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਬਰ ਕੇ ਚਲਤੇ ॥

chhoott kivaar ge ghar ke dar ke nrip ke bar ke chalate |

பாசுதேவன் சென்றவுடன் அரசர் வீட்டுக் கதவுகள் திறந்தன.

ਹਰਖੇ ਸਰਖੇ ਬਸੁਦੇਵਹਿ ਕੇ ਪਗ ਜਾਇ ਛੁਹਿਓ ਜਮਨਾ ਜਲ ਤੇ ॥

harakhe sarakhe basudeveh ke pag jaae chhuhio jamanaa jal te |

வாசுதேவ் ஆரம்பித்ததும், வீட்டின் கதவுகள் திறந்தன, அவனது கால்கள் மேலும் நகர ஆரம்பித்தன, யமுனையில் நுழைய யமுனையின் நீர் கிருஷ்ணரைப் பார்க்க முன் வந்தது.

ਹਰਿ ਦੇਖਨ ਕੌ ਹਰਿ ਅਉ ਬਢ ਕੇ ਹਰਿ ਦਉਰ ਗਏ ਤਨ ਕੇ ਬਲ ਤੇ ॥

har dekhan kau har aau badt ke har daur ge tan ke bal te |

கிருஷ்ணரைப் பார்ப்பதற்காக, ஜம்னாவின் நீர் மேலும் உயர்ந்தது (மற்றும் பாசுதேவரின் உடல் வலிமையுடன்), கிருஷ்ணர் குறுக்கே ஓடினார்.

ਕਾਜ ਇਹੀ ਕਹਿ ਦੋਊ ਗਏ ਜੁ ਖਿਝੈ ਬਹੁ ਪਾਪਨ ਕੀ ਮਲ ਤੇ ॥੬੫॥

kaaj ihee keh doaoo ge ju khijhai bahu paapan kee mal te |65|

ஷேஷானகா சக்தியுடன் முன்னோக்கி ஓடினார், அவர் தனது பேட்டைகளை விரித்து, அவற்றை துடைப்பம் போல அசைத்தார், அதனுடன் யமுனை மற்றும் ஷேஷனகா ஆகிய இரண்டும் கிருஷ்ணருக்கு உலகில் அதிகரித்து வரும் பாவத்தின் அழுக்கு பற்றி தெரிவித்தன.65.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਕ੍ਰਿਸਨ ਜਬੈ ਚੜਤੀ ਕਰੀ ਫੇਰਿਓ ਮਾਯਾ ਜਾਲ ॥

krisan jabai charratee karee ferio maayaa jaal |

பாசுதேவா (கிருஷ்ணனை அழைத்து) தந்திரங்களைக் கண்டுபிடித்தபோது, அந்த நேரத்தில் (கிருஷ்ணன்) மாயா வலையை விரித்தார்.

ਅਸੁਰ ਜਿਤੇ ਚਉਕੀ ਹੁਤੇ ਸੋਇ ਗਏ ਤਤਕਾਲ ॥੬੬॥

asur jite chaukee hute soe ge tatakaal |66|

வாசுதேவ் கிருஷ்ணரைத் தன்னுடன் அழைத்துச் செல்லத் தொடங்கியபோது, கிருஷ்ணர் தனது ஏமாற்று நிகழ்ச்சியை (மாயா) பரப்பினார், அதன் காரணமாக அங்கு காவலர்களாக இருந்த பேய்கள் தூங்கச் சென்றன.66.