ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 308

ਗੂਦ ਪਰਿਓ ਤਿਹ ਕੋ ਇਮ ਜਿਉ ਸਵਦਾਗਰ ਕੋ ਟੂਟਿ ਗਯੋ ਮਟੁ ਘੀ ਕੋ ॥੧੭੩॥

good pario tih ko im jiau savadaagar ko ttoott gayo matt ghee ko |173|

ஏதோ ஒரு வியாபாரியின் நெய் குடம் உடைவது போல அவன் தலையின் மஜ்ஜை வெளியே வந்தது.173.

ਰਾਹ ਭਯੋ ਤਬ ਹੀ ਨਿਕਸੇ ਹਰਿ ਗਵਾਰ ਸਭੈ ਨਿਕਸੇ ਤਿਹ ਨਾਰੇ ॥

raah bhayo tab hee nikase har gavaar sabhai nikase tih naare |

இந்த வழியில், பத்தி உருவாக்கப்பட்ட போது, கிருஷ்ணர் தனது கோப நண்பர்களுடன் அரக்கனின் தலையிலிருந்து வெளியே வந்தார்.

ਦੇਵ ਤਬੈ ਹਰਖੇ ਮਨ ਮੈ ਪਿਖਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਚਿਓ ਹਰਿ ਪੰਨਗ ਭਾਰੇ ॥

dev tabai harakhe man mai pikh kaanrah bachio har panag bhaare |

பெரிய பாம்பின் தாக்குதலில் இருந்து கிருஷ்ணர் உயிர் பிழைத்ததைக் கண்டு தேவர்கள் அனைவரும் மகிழ்ச்சி அடைந்தனர்

ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਸਬੈ ਗਣ ਗੰਧ੍ਰਬ ਬ੍ਰਹਮ ਸਭੋ ਮੁਖ ਬੇਦ ਉਚਾਰੇ ॥

gaavat geet sabai gan gandhrab braham sabho mukh bed uchaare |

கணங்களும் கந்தர்வர்களும் பாடல்களைப் பாடத் தொடங்கினர், பிரம்மா வேதம் ஓதத் தொடங்கினார்

ਆਨੰਦ ਸ੍ਯਾਮ ਭਯੋ ਮਨ ਮੈ ਨਗ ਰਛਕ ਜੀਤਿ ਚਲੇ ਘਰਿ ਭਾਰੇ ॥੧੭੪॥

aanand sayaam bhayo man mai nag rachhak jeet chale ghar bhaare |174|

அனைவரின் மனதிலும் மகிழ்ச்சி பொங்க, நாகா வெற்றியாளர்களான கிருஷ்ணனும் அவனது தோழர்களும் தங்கள் இல்லத்திற்குத் தொடங்கினார்கள்.174.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਢਿਯੋ ਸਿਰਿ ਕੇ ਮਗਿ ਹ੍ਵੈ ਨ ਕਢਿਯੋ ਮੁਖ ਕੇ ਮਗੁ ਜੋਰ ਅੜੀ ਕੇ ॥

kaanrah kadtiyo sir ke mag hvai na kadtiyo mukh ke mag jor arree ke |

கிருஷ்ணன் அசுரனின் தலையில் இருந்து வெளியே வந்தான், அவனது வாயிலிருந்து அல்ல, இரத்தம் நிறைந்தது

ਸ੍ਰਉਨ ਭਰਿਯੋ ਇਮ ਠਾਢਿ ਭਯੋ ਪਹਰੇ ਪਟ ਜਿਉ ਮੁਨਿ ਸ੍ਰਿੰਗਮੜੀ ਕੇ ॥

sraun bhariyo im tthaadt bhayo pahare patt jiau mun sringamarree ke |

அனைவரும் சிவப்பு காவி உடையில் முனிவர் போல் நின்று கொண்டிருந்தனர்

ਏਕ ਕਹੀ ਇਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਫੁਨਿ ਅਉ ਕਬਿ ਕੇ ਮਨ ਮਧਿ ਬੜੀ ਕੇ ॥

ek kahee ih kee upamaa fun aau kab ke man madh barree ke |

இந்தக் காட்சிக்கு கவிஞர் ஒரு உவமையையும் கொடுத்துள்ளார்

ਢੋਵਤ ਈਟ ਗੁਆਰ ਸਨੈ ਹਰਿ ਦਉਰਿ ਚੜੇ ਜਨੁ ਸੀਸ ਗੜੀ ਕੇ ॥੧੭੫॥

dtovat eett guaar sanai har daur charre jan sees garree ke |175|

செங்கற்களைத் தலையில் சுமந்து கொண்டு கோபர்கள் சிவந்து விட்டதாகவும், கிருஷ்ணர் ஓடி வந்து கோட்டையின் உச்சியில் நின்றதாகவும் தோன்றியது.175.

ਇਤਿ ਅਘਾਸੁਰ ਦੈਤ ਬਧਹਿ ॥

eit aghaasur dait badheh |

அகாசுரன் என்ற அரக்கனின் கொலையின் முடிவு

ਅਥ ਬਛਰੇ ਗਵਾਰ ਬ੍ਰਹਮਾ ਚੁਰੈਬੋ ਕਥਨੰ ॥

ath bachhare gavaar brahamaa churaibo kathanan |

இப்போது பிரம்மாவால் திருடப்பட்ட கன்றுகள் மற்றும் கோபங்களின் விளக்கம் தொடங்குகிறது

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਰਾਛਸ ਮਾਰਿ ਗਏ ਜਮੁਨਾ ਤਟਿ ਜਾਇ ਸਭੋ ਮਿਲਿ ਅੰਨ ਮੰਗਾਯੋ ॥

raachhas maar ge jamunaa tatt jaae sabho mil an mangaayo |

அரக்கனைக் கொன்ற பிறகு, அனைவரும் யமுனைக் கரைக்குச் சென்று உணவுப் பொருட்களை ஒன்றாகச் சேர்த்தனர்

ਕਾਨ੍ਰਹ ਪ੍ਰਵਾਰ ਪਰਿਓ ਮੁਰਲੀ ਕਟਿ ਖੋਸ ਲਈ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥

kaanrah pravaar pario muralee katt khos lee man mai sukh paayo |

சிறுவர்கள் அனைவரும் கிருஷ்ணரைச் சுற்றிலும் புல்லாங்குழலை இடுப்பில் வைத்துக்கொண்டு, கிருஷ்ணர் மிகுந்த மகிழ்ச்சி அடைந்தார்

ਕੈ ਛਮਕਾ ਬਰਖੈ ਛਟਕਾ ਕਰ ਬਾਮ ਹੂੰ ਸੋ ਸਭ ਹੂੰ ਵਹ ਖਾਯੋ ॥

kai chhamakaa barakhai chhattakaa kar baam hoon so sabh hoon vah khaayo |

ਮੀਠ ਲਗੇ ਤਿਹ ਕੀ ਉਪਮਾ ਕਰ ਕੈ ਗਤਿ ਕੈ ਹਰਿ ਕੇ ਮੁਖ ਪਾਯੋ ॥੧੭੬॥

meetth lage tih kee upamaa kar kai gat kai har ke mukh paayo |176|

உடனே உணவைப் பதப்படுத்தி, இடது கையால் விரைவாகச் சாப்பிட ஆரம்பித்து, சுவையான உணவை கிருஷ்ணரின் வாயில் வைத்தார்கள்.176.

ਕੋਊ ਡਰੈ ਹਰਿ ਕੇ ਮੁਖਿ ਗ੍ਰਾਸ ਠਗਾਇ ਕੋਊ ਅਪਣੇ ਮੁਖਿ ਡਾਰੇ ॥

koaoo ddarai har ke mukh graas tthagaae koaoo apane mukh ddaare |

யாரோ ஒருவர், பயந்து, கிருஷ்ணரின் வாயில் துண்டுகளை வைக்கத் தொடங்கினார், மேலும் ஒருவர் கிருஷ்ணரை உணவை உண்ணும்படி செய்தார்.

ਹੋਇ ਗਏ ਤਨਮੈ ਕਛੁ ਨਾਮਕ ਖੇਲ ਕਰੋ ਸੰਗਿ ਕਾਨ੍ਰਹਰ ਕਾਰੇ ॥

hoe ge tanamai kachh naamak khel karo sang kaanrahar kaare |

இப்படித் தன் வாயில் துண்டங்களைத் திணிக்கத் தொடங்கினர் அனைவரும் கிருஷ்ணருடன் விளையாடத் தொடங்கினர்

ਤਾ ਛਿਨ ਲੈ ਬਛਰੇ ਬ੍ਰਹਮਾ ਇਕਠੇ ਕਰਿ ਕੈ ਸੁ ਕੁਟੀ ਮਧਿ ਡਾਰੇ ॥

taa chhin lai bachhare brahamaa ikatthe kar kai su kuttee madh ddaare |

அதே நேரத்தில், பிரம்மா அவர்களின் கன்றுகளை ஒன்றாகக் கூட்டி ஒரு குடிசையில் அடைத்தார்

ਢੂੰਢਿ ਫਿਰੇ ਨ ਲਹੇ ਸੁ ਕਰੈ ਬਛਰੇ ਅਰੁ ਗ੍ਵਾਰ ਨਏ ਕਰਤਾਰੇ ॥੧੭੭॥

dtoondt fire na lahe su karai bachhare ar gvaar ne karataare |177|

அவர்கள் அனைவரும் தங்கள் கன்றுகளைத் தேடிச் சென்றனர், ஆனால் எந்த கோபாவும் கன்றும் கிடைக்காதபோது இறைவன் (கிருஷ்ணன்) புதிய கன்றுகளையும் கோபங்களையும் உருவாக்கினார்.177.