ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

ਬਾਧ ਨਿਖੰਗ ਚਲੇ ਕਟਿ ਸੌ ਕਹਿ ਭ੍ਰਾਤ ਈਹਾ ਕਰਿਜੈ ਰਖਵਾਰੀ ॥੩੫੩॥

சீதையின் பாதுகாப்பிற்காக லட்சுமணனை விட்டுவிட்டு தங்க மானைக் கொண்டு வருவதற்காக அவர் தனது அம்பையைக் கட்டிக்கொண்டு புறப்பட்டார்.353.

ਓਟ ਥਕਯੋ ਕਰਿ ਕੋਟਿ ਨਿਸਾਚਰ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਬੀਰ ਨਿਦਾਨ ਸੰਘਾਰਯੋ ॥

மாரிச் என்ற அரக்கன் அதிவேகமாக ஓடி ராமை நிச்சயமற்ற நிலைக்கு தள்ள முயன்றான், ஆனால் இறுதியில் அவன் சோர்வடைந்து ராம் அவனைக் கொன்றான்.

ਹੇ ਲਹੁ ਬੀਰ ਉਬਾਰ ਲੈ ਮੋਕਹ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਪੁਨਿ ਰਾਮ ਪੁਕਾਰਯੋ ॥

ஆனால் இறக்கும் நேரத்தில், ராமின் குரலில், ""அண்ணா, என்னைக் காப்பாற்றுங்கள்" என்று உரத்த குரலில் கத்தினார்.

ਜਾਨਕੀ ਬੋਲ ਕੁਬੋਲ ਸੁਨਯੋ ਤਬ ਹੀ ਤਿਹ ਓਰ ਸੁਮਿਤ੍ਰ ਪਠਾਯੋ ॥

இந்த பயமுறுத்தும் அழுகையைக் கேட்ட சீதை, வலிமைமிக்க லட்சுமணனை அந்தப் பக்கம் அனுப்பினாள்.

ਰੇਖ ਕਮਾਨ ਕੀ ਕਾਢ ਮਹਾਬਲ ਜਾਤ ਭਏ ਇਤ ਰਾਵਨ ਆਯੋ ॥੩੫੪॥

யார் கிளம்பும் முன் அங்கே ஒரு கோடு போட்டார், பிறகு ராவணன் உள்ளே வந்தான்.354.

ਭੇਖ ਅਲੇਖ ਉਚਾਰ ਕੈ ਰਾਵਣ ਜਾਤ ਭਏ ਸੀਅ ਕੇ ਢਿਗ ਯੌ ॥

யோகியின் வேஷத்தை அணிந்து கொண்டு, தானத்திற்கான பாரம்பரிய அழைப்பை உச்சரித்தபடி, ராவணன் சீதையின் அருகில் சென்றான்.

ਅਵਿਲੋਕ ਧਨੀ ਧਨਵਾਨ ਬਡੋ ਤਿਹ ਜਾਇ ਮਿਲੈ ਮਗ ਮੋ ਠਗ ਜਯੋ ॥

ஒரு குண்டர் ஒரு செல்வந்தரைப் பார்த்து, "

ਕਛੁ ਦੇਹੁ ਭਿਛਾ ਮ੍ਰਿਗ ਨੈਨ ਹਮੈ ਇਹ ਰੇਖ ਮਿਟਾਇ ਹਮੈ ਅਬ ਹੀ ॥

ਬਿਨੁ ਰੇਖ ਭਈ ਅਵਿਲੋਕ ਲਈ ਹਰਿ ਸੀਅ ਉਡਯੋ ਨਭਿ ਕਉ ਤਬ ਹੀ ॥੩੫੫॥

சீதையைக் கடப்பதைக் கண்ட ராவணன் அவளைப் பிடித்துக்கொண்டு வானத்தை நோக்கிப் பறக்க ஆரம்பித்தான்.355.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਰਾਮ ਵਤਾਰ ਕਥਾ ਸੀਤਾ ਹਰਨ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤਮ ॥

பச்சித்தர் நாடகத்தில் ராமாவதாரத்தில் "சீதை கடத்தல்" என்ற தலைப்பில் அத்தியாயத்தின் முடிவு.

ਅਥ ਸੀਤਾ ਖੋਜਬੋ ਕਥਨੰ ॥

இப்போது சீதைக்கான தேடலைப் பற்றிய விளக்கத்தைத் தொடங்குங்கள்:

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥

டோடக் சரணம்

ਰਘੁਨਾਥ ਹਰੀ ਸੀਅ ਹੇਰ ਮਨੰ ॥

சீதை மானாக மாறியதை ஸ்ரீராமர் (எப்போது) மனதில் கண்டார்.

ਗਹਿ ਬਾਨ ਸਿਲਾ ਸਿਤ ਸਜਿ ਧਨੰ ॥

சீதையைக் கடத்தியதைப் பற்றி ராமர் மனதில் தோன்றியபோது, அவர் தனது வில் மற்றும் அம்புகளை கையில் பிடித்து ஒரு வெள்ளை பாறையில் அமர்ந்தார்.

ਚਹੂੰ ਓਰ ਸੁਧਾਰ ਨਿਹਾਰ ਫਿਰੇ ॥

மற்றும் நான்கு பக்கங்களிலும் நன்றாக பார்த்தார்.

ਛਿਤ ਊਪਰ ਸ੍ਰੀ ਰਘੁਰਾਜ ਗਿਰੇ ॥੩੫੬॥

அவர் நான்கு பக்கங்களிலும் மீண்டும் ஒருமுறை பார்த்தார், ஆனால் இறுதியில் அவர் ஏமாற்றத்துடன் பூமியில் விழுந்தார்.356.

ਲਘੁ ਬੀਰ ਉਠਾਇ ਸੁ ਅੰਕ ਭਰੇ ॥

இளைய சகோதரர் (லச்மன்) (அவரை) கட்டிப்பிடித்து எழுப்பினார்

ਮੁਖ ਪੋਛ ਤਬੈ ਬਚਨਾ ਉਚਰੇ ॥

அவனுடைய தம்பி அவனைக் கட்டிப்பிடித்து எழுப்பி அவன் முகத்தைச் சுத்தம் செய்துகொண்டே சொன்னான்:

ਕਸ ਅਧੀਰ ਪਰੇ ਪ੍ਰਭ ਧੀਰ ਧਰੋ ॥

நீங்கள் ஏன் பொறுமையாக இருக்கிறீர்கள், பொறுமையாக இருங்கள்

ਸੀਅ ਜਾਇ ਕਹਾ ਤਿਹ ਸੋਧ ਕਰੋ ॥੩੫੭॥

���ஓ என் இறைவா! பொறுமையாக இருக்காதீர்கள், அமைதியாக இருங்கள். சீதா எங்கே போனாள் என்பதை அலசவும்.?

ਉਠ ਠਾਢਿ ਭਏ ਫਿਰਿ ਭੂਮ ਗਿਰੇ ॥

(ராம் ஜி) எழுந்து நின்றார், ஆனால் பின்னர் பூமியில் விழுந்தார் (அசுத்தமானார்).

ਪਹਰੇਕਕ ਲਉ ਫਿਰ ਪ੍ਰਾਨ ਫਿਰੇ ॥

ராம் எழுந்தான், ஆனால் மீண்டும் மயக்கமடைந்தான், சிறிது நேரம் கழித்து மீண்டும் சுயநினைவுக்கு வந்தான்.

ਤਨ ਚੇਤ ਸੁਚੇਤ ਉਠੇ ਹਰਿ ਯੌਂ ॥

சுரத்து உடம்புக்குள் வர, ராமர் இப்படி எழுந்தார்

ਰਣ ਮੰਡਲ ਮਧਿ ਗਿਰਯੋ ਭਟ ਜਯੋਂ ॥੩੫੮॥

போர்க்களத்தில் மெதுவாக சுயநினைவு பெறும் வீரனைப் போல அவன் பூமியிலிருந்து எழுந்தான்.358.

ਛਹੂੰ ਓਰ ਪੁਕਾਰ ਬਕਾਰ ਥਕੇ ॥

நான்காவது பக்கம் சத்தமாக கத்தி அலுத்து விட்டது.

ਲਘੁ ਭ੍ਰਾਤ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ਝਥੇ ॥

அவர் நான்கு புறமும் கூச்சலிட்டதில் சோர்வடைந்தார் மற்றும் அவரது தம்பியுடன் சேர்ந்து மிகுந்த வேதனையை அனுபவித்தார்.

ਉਠ ਕੈ ਪੁਨ ਪ੍ਰਾਤ ਇਸਨਾਨ ਗਏ ॥

(இரவு கழிந்ததும்) இராமன் காலையில் எழுந்து நீராடச் சென்றான்.

ਜਲ ਜੰਤ ਸਭੈ ਜਰਿ ਛਾਰਿ ਭਏ ॥੩੫੯॥

அதிகாலையில் நீராடச் சென்றவன், அவனது வேதனையின் வெப்பத்தின் தாக்கத்தால், நீரில் இருந்த உயிரினங்கள் அனைத்தும் எரிந்து சாம்பலாயின.359.

ਬਿਰਹੀ ਜਿਹ ਓਰ ਸੁ ਦਿਸਟ ਧਰੈ ॥

வியோகி (ராமர்) நோக்கிப் பார்த்தார்.

ਫਲ ਫੂਲ ਪਲਾਸ ਅਕਾਸ ਜਰੈ ॥

ராம் தன் காதலியை விட்டு பிரிந்த நிலையில் பார்த்த திசை, எல்லா பூக்களும் பழங்களும், பலா மரங்களும், வானமும் அவன் பார்வையின் வெப்பத்தால் எரிந்தது.

ਕਰ ਸੌ ਧਰ ਜਉਨ ਛੁਅੰਤ ਭਈ ॥

அவர்களின் கைகள் தொட்ட நிலம்,

ਕਚ ਬਾਸਨ ਜਯੋਂ ਪਕ ਫੂਟ ਗਈ ॥੩੬੦॥

அவன் கைகளால் பூமியைத் தொடும் போதெல்லாம், அவனுடைய தொடுதலால் பூமி உடையக்கூடிய பாத்திரம் போல் பிளந்தது.360.

ਜਿਹ ਭੂਮ ਥਲੀ ਪਰ ਰਾਮ ਫਿਰੇ ॥

ராமர் சஞ்சரித்த பூமி,

ਦਵ ਜਯੋਂ ਜਲ ਪਾਤ ਪਲਾਸ ਗਿਰੇ ॥

ராமர் தங்கியிருந்த மைதானம், பலா மரங்கள் (அந்த நிலத்தில்) எரிந்து சாம்பலாயின.

ਟੁਟ ਆਸੂ ਆਰਣ ਨੈਨ ਝਰੀ ॥

(ராமனின்) சிவந்த கண்களிலிருந்து கண்ணீர் வழிகிறது

ਮਨੋ ਤਾਤ ਤਵਾ ਪਰ ਬੂੰਦ ਪਰੀ ॥੩੬੧॥

கிடைத்த தட்டில் விழும் நீர்த்துளிகள் போல அவனது கண்ணீரின் தொடர்ச்சியான ஓட்டம் பூமியின் மீது விழுந்ததில் ஆவியாகியது.361.

ਤਨ ਰਾਘਵ ਭੇਟ ਸਮੀਰ ਜਰੀ ॥

ராமின் உடலைத் தொட்டதால் காற்று எரிந்தது

ਤਜ ਧੀਰ ਸਰੋਵਰ ਸਾਝ ਦੁਰੀ ॥

அவன் உடம்பைத் தொட்டதும் எரிந்த குளிர்ந்த மனமும் கூட குளிர்ச்சியைக் கட்டுப்படுத்தி பொறுமையை துறந்து தண்ணீர் குளத்தில் கலந்தது.

ਨਹਿ ਤਤ੍ਰ ਥਲੀ ਸਤ ਪਤ੍ਰ ਰਹੇ ॥

(ஏரியில்) அந்த இடத்தில் தாமரை இருக்கக் கூடாது.

ਜਲ ਜੰਤ ਪਰਤ੍ਰਿਨ ਪਤ੍ਰ ਦਹੇ ॥੩੬੨॥

அங்கேயும் தாமரை இலைகள் வாழ முடியாமல் தண்ணீர், புல், இலை போன்ற உயிரினங்கள் அனைத்தும் ராமர் பிரிந்த நிலையின் கீதத்தால் சாம்பலாயின.362.

ਇਤ ਢੂੰਢ ਬਨੇ ਰਘੁਨਾਥ ਫਿਰੇ ॥

வீட்டில் (சீதையை) கண்டுபிடித்த பிறகு, ராமர் (பெண்களிடம்) திரும்பினார்.

ਉਤ ਰਾਵਨ ਆਨ ਜਟਾਯੁ ਘਿਰੇ ॥

இந்தப் பக்கம் ராமர் சீதையைத் தேடிக் காட்டில் சுற்றிக் கொண்டிருந்தார், இன்னொரு பக்கம் ராவணன் ஜடாயுவால் சூழப்பட்டார்.

ਰਣ ਛੋਰ ਹਠੀ ਪਗ ਦੁਐ ਨ ਭਜਯੋ ॥

ஹாதி (ஜடாயு) ரனை விட்டு இரண்டடி கூட திரும்பி ஓடவில்லை.

ਉਡ ਪਛ ਗਏ ਪੈ ਨ ਪਛ ਤਜਯੋ ॥੩੬੩॥

விடாப்பிடியாக இருந்த ஜடாயு, அதன் சிறகுகள் வெட்டப்பட்டாலும் அதன் கடுமையான சண்டைக்கு அடிபணியவில்லை.363.

ਗੀਤਾ ਮਾਲਤੀ ਛੰਦ ॥

கீதா மால்டி சரணம்

ਪਛਰਾਜ ਰਾਵਨ ਮਾਰਿ ਕੈ ਰਘੁਰਾਜ ਸੀਤਹਿ ਲੈ ਗਯੋ ॥

ஜடாயுவைக் கொன்ற பிறகு ராவணன் சீதையை அழைத்துச் சென்றான்.

ਨਭਿ ਓਰ ਖੋਰ ਨਿਹਾਰ ਕੈ ਸੁ ਜਟਾਉ ਸੀਅ ਸੰਦੇਸ ਦਯੋ ॥

இந்த செய்தியை ஜடாயு, ராமர் வானத்தை நோக்கி பார்த்தபோது தெரிவித்தார்.

ਤਬ ਜਾਨ ਰਾਮ ਗਏ ਬਲੀ ਸੀਅ ਸਤ ਰਾਵਨ ਹੀ ਹਰੀ ॥

ஜடாயு ராமரைச் சந்தித்தபோது, ராவணன் சீதையைக் கடத்திச் சென்றது உறுதியாகத் தெரிந்தது.