ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 468

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਰਨ ਯਾ ਬਿਧਿ ਭੂਪਤਿ ਸਤ੍ਰਨਿ ਕੋ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠਾਵੈ ॥੧੭੦੫॥

sayaam bhanai ran yaa bidh bhoopat satran ko jam dhaam patthaavai |1705|

இவ்வாறு, கவிஞரின் கூற்றுப்படி, அவர் எதிரிகளை யமனின் இருப்பிடத்திற்கு அனுப்பத் தொடங்கினார்.1705.

ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਸੁਚੇਤ ਚਢਿਯੋ ਰਥਿ ਸ੍ਯਾਮ ਮਹਾ ਮਨ ਭੀਤਰ ਕੋਪ ਬਢਿਯੋ ਹੈ ॥

hvai kai suchet chadtiyo rath sayaam mahaa man bheetar kop badtiyo hai |

உணர்வுடன், கிருஷ்ணர் தேரில் ஏறினார், (அவரது) மனம் மிகவும் கோபமாக இருக்கிறது.

ਆਪਨ ਪਉਰਖ ਸੋਊ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਮ੍ਯਾਨਹੁ ਤੇ ਕਰਵਾਰਿ ਕਢਿਯੋ ਹੈ ॥

aapan paurakh soaoo sanbhaar kai mayaanahu te karavaar kadtiyo hai |

கிருஷ்ணர் சுயநினைவு திரும்பியதும், மிகுந்த கோபத்துடன் தனது தேரின் மீது ஏறி, தனது பெரும் பலத்தை நினைத்துக் கொண்டு, துண்டில் இருந்து வாளை உருவினார்.

ਧਾਇ ਪਰੇ ਰਿਸ ਖਾਇ ਘਨੀ ਅਰਿਰਾਇ ਮਨੋ ਨਿਧਿ ਨੀਰ ਹਢਿਯੋ ਹੈ ॥

dhaae pare ris khaae ghanee ariraae mano nidh neer hadtiyo hai |

மிகவும் கோபமடைந்து, அவர் கடல் போன்ற பயங்கரமான எதிரி மீது விழுந்தார்

ਤਾਨਿ ਕਮਾਨਨਿ ਮਾਰਤ ਬਾਨਨ ਸੂਰਨ ਕੇ ਚਿਤ ਚਉਪ ਚਢਿਯੋ ਹੈ ॥੧੭੦੬॥

taan kamaanan maarat baanan sooran ke chit chaup chadtiyo hai |1706|

வீரர்களும் தங்கள் வில்களை இழுத்து உற்சாகத்தில் அம்புகளை வீசத் தொடங்கினர்.1706.

ਬੀਰਨ ਘਾਇ ਕਰੇ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਪਉਰਖ ਭੂਪ ਕਬੰਧ ਸਮਾਰਿਓ ॥

beeran ghaae kare jab hee tab paurakh bhoop kabandh samaario |

மாவீரர்கள் தாக்கியபோது, மன்னரின் உடல் படையை உறிஞ்சியது.

ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰ ਤਬੈ ਅਪੁਨੇ ਇਨ ਨਾਸੁ ਕਰੋ ਚਿਤ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰਿਓ ॥

sasatr sanbhaar tabai apune in naas karo chit beech bichaario |

போர்வீரர்கள் காயங்களை ஏற்படுத்தியபோது, மன்னனின் தலையில்லாத தும்பிக்கை தன் வலிமையைக் கட்டுப்படுத்தி ஆயுதங்களை ஏந்தியது, எதிரியை அழிக்க நினைத்தது.

ਧਾਇ ਪਰਿਓ ਰਿਸਿ ਸਿਉ ਰਨ ਮੈ ਅਰਿ ਭਾਜਿ ਗਏ ਜਸੁ ਰਾਮ ਉਚਾਰਿਓ ॥

dhaae pario ris siau ran mai ar bhaaj ge jas raam uchaario |

கோபத்தால் விரைந்து போர்க்களத்தில் வீழ்ந்தான், பகைவன் ஓடிவிட்டான். (அதன்) யாஷ் (கவிஞர்) ராமா இவ்வாறு உச்சரித்துள்ளார்,

ਤਾਰਨ ਕੋ ਮਨੋ ਮੰਡਲ ਭੀਤਰ ਸੂਰ ਚਢਿਓ ਅੰਧਿਆਰਿ ਸਿਧਾਰਿਓ ॥੧੭੦੭॥

taaran ko mano manddal bheetar soor chadtio andhiaar sidhaario |1707|

அவர் நட்சத்திரங்களுக்கிடையில் சந்திரனைப் போல தோன்றினார், சந்திரன் தோன்றியவுடன், இருள் விலகி ஓடியது.1707.

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਤੇ ਆਦਿਕ ਬੀਰ ਗਏ ਭਜਿ ਕੈ ਨ ਕੋਊ ਠਹਿਰਾਨਿਓ ॥

sree jadubeer te aadik beer ge bhaj kai na koaoo tthahiraanio |

கிருஷ்ணன் போன்ற மாவீரர்கள் ஓடிவிட்டனர், வீரர்கள் யாரும் அங்கே தங்கவில்லை

ਆਹਵ ਭੂਮਿ ਮੈ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਸਬ ਸੂਰਨ ਮਾਨਹੁ ਕਾਲ ਪਛਾਨਿਓ ॥

aahav bhoom mai bhoopat ko sab sooran maanahu kaal pachhaanio |

அனைத்து வீரர்களுக்கும் அரசன் கல் (இறப்பு) போல் தோன்றினான்.

ਭੂਪ ਕਮਾਨ ਤੇ ਬਾਨ ਚਲੇ ਮਨੋ ਅੰਤਿ ਪ੍ਰਲੈ ਘਨ ਸਿਉ ਬਰਖਾਨਿਓ ॥

bhoop kamaan te baan chale mano ant pralai ghan siau barakhaanio |

அரசனின் வில்லில் இருந்து வெளிப்படும் அம்புகள் அனைத்தும் அழிவின் மேகங்களைப் போல பொழிந்தன.

ਇਉ ਲਖਿ ਭਾਜਿ ਗਏ ਸਿਗਰੇ ਕਿਨਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਸੰਗ ਜੁਧੁ ਨ ਠਾਨਿਓ ॥੧੭੦੮॥

eiau lakh bhaaj ge sigare kinahoon nrip ke sang judh na tthaanio |1708|

இதையெல்லாம் பார்த்து அனைவரும் ஓடிப்போய் யாரும் அரசனுடன் போரிடவில்லை.1708.

ਸਬ ਹੀ ਭਟ ਭਾਜਿ ਗਏ ਜਬ ਹੀ ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਤਬ ਭੂਪ ਭਯੋ ਅਨੁਰਾਗੀ ॥

sab hee bhatt bhaaj ge jab hee prabh ko tab bhoop bhayo anuraagee |

போர்வீரர்கள் அனைவரும் ஓடிப்போனபோது, அரசன் இறைவனின் அன்பானான்.

ਜੂਝ ਤਬੈ ਤਿਨ ਛਾਡਿ ਦਯੋ ਹਰਿ ਧਿਆਨ ਕੀ ਤਾਹਿ ਸਮਾਧਿ ਸੀ ਲਾਗੀ ॥

joojh tabai tin chhaadd dayo har dhiaan kee taeh samaadh see laagee |

போர்வீரர்கள் அனைவரும் ஓடிப்போனபோது, மன்னன் இறைவனை நினைத்து, போரைத் துறந்து, இறைவனின் பக்தியில் ஆழ்ந்தான்.

ਰਾਜ ਨ ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਬਿਖੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਰਿ ਮੈ ਮਤਿ ਪਾਗੀ ॥

raaj na raaj samaaj bikhai kab sayaam kahai har mai mat paagee |

அந்த அரசர்களின் சமுதாயத்தில், காரக் சிங்கின் மனம் இறைவனில் லயித்தது

ਧੀਰ ਗਹਿਓ ਧਰਿ ਠਾਢੋ ਰਹਿਓ ਕਹੋ ਭੂਪਤਿ ਤੇ ਅਬ ਕੋ ਬਡਭਾਗੀ ॥੧੭੦੯॥

dheer gahio dhar tthaadto rahio kaho bhoopat te ab ko baddabhaagee |1709|

அவர் பூமியில் உறுதியாக நிற்கிறார், அரசனைப் போன்ற அதிர்ஷ்டசாலி வேறு யார்?1709.

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੋ ਬੀਰ ਸਭੋ ਧਰਿ ਡਾਰਨਿ ਕੋ ਜਬ ਘਾਤ ਬਨਾਯੋ ॥

sree jadubeer ko beer sabho dhar ddaaran ko jab ghaat banaayo |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணரும் மற்ற அனைத்து ஹீரோக்களும் உடலை வீழ்த்துவதற்கு (சில) வழிகளை வகுத்தபோது.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੇ ਮਿਲਿ ਕੈ ਫਿਰਿ ਕੈ ਇਹ ਪੈ ਪੁਨਿ ਬਾਨਨਿ ਓਘ ਚਲਾਯੋ ॥

sayaam bhane mil kai fir kai ih pai pun baanan ogh chalaayo |

கிருஷ்ணனின் போர்வீரர்கள் அரசனை தரையில் விழச் செய்ய நினைத்தபோது, அதே சமயம் அவன் மீது அம்புகளைக் கொட்டினார்கள்.

ਦੇਵਬਧੂ ਮਿਲ ਕੈ ਸਬਹੂੰ ਇਹ ਭੂਪ ਕਬੰਧ ਬਿਵਾਨਿ ਚਢਾਯੋ ॥

devabadhoo mil kai sabahoon ih bhoop kabandh bivaan chadtaayo |

அனைத்து தேவர்களும், தெய்வங்களும் சேர்ந்து அரசனின் இந்த உடலை விமானத்தில் ஏற்றினர்.

ਕੂਦ ਪਰਿਓ ਨ ਬਿਵਾਨਿ ਚਢਿਯੋ ਪੁਨਿ ਸਸਤ੍ਰ ਲੀਏ ਰਨ ਭੂ ਮਧਿ ਆਯੋ ॥੧੭੧੦॥

kood pario na bivaan chadtiyo pun sasatr lee ran bhoo madh aayo |1710|

தேவர்களின் பெண்கள் அனைவரும் சேர்ந்து அரசனின் தும்பிக்கையைத் தூக்கி விமானத்தில் வைத்தனர், ஆனால் அவர் வாகனத்திலிருந்து கீழே குதித்து தனது ஆயுதங்களை எடுத்துக்கொண்டு போர்க்களத்தை அடைந்தார்.1710.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਧਨੁਖ ਬਾਨ ਲੈ ਪਾਨ ਮੈ ਆਨਿ ਪਰਿਓ ਰਨ ਬੀਚ ॥

dhanukh baan lai paan mai aan pario ran beech |

கையில் வில் அம்புடன் போர்க்களத்திற்கு வந்தார் தனுஷ்.

ਸੂਰਬੀਰ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਹਨੇ ਲਲਕਾਰਿਯੋ ਤਬ ਮੀਚ ॥੧੭੧੧॥

soorabeer bahu bidh hane lalakaariyo tab meech |1711|

வில்லையும் அம்புகளையும் கையில் எடுத்துக் கொண்டு போர்க்களத்தை அடைந்து பல வீரர்களைக் கொன்று மரணத்திற்கு சவால் விட ஆரம்பித்தான்.1711.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

சௌபாய்

ਅੰਤਕ ਜਮ ਜਬ ਲੈਨੇ ਆਵੈ ॥

antak jam jab laine aavai |

(அரசனிடம்) அந்தகனும் யமனும் அழைத்து வரும்போது

ਲਖਿ ਤਿਹ ਕੋ ਤਬ ਬਾਨ ਚਲਾਵੈ ॥

lakh tih ko tab baan chalaavai |

யமனின் தூதர்கள் அவரை அழைத்துச் செல்ல வந்தபோது, அவர் தனது அம்புகளை அவர்களை நோக்கி வீசினார்

ਮ੍ਰਿਤੁ ਪੇਖ ਕੈ ਇਤ ਉਤ ਟਰੈ ॥

mrit pekh kai it ut ttarai |

இறந்தவர்களைக் கண்டு அங்கும் இங்கும் அலைகிறார்.

ਮਾਰਿਓ ਕਾਲ ਹੂੰ ਕੋ ਨਹੀ ਮਰੈ ॥੧੭੧੨॥

maario kaal hoon ko nahee marai |1712|

அவர் அங்கும் இங்கும் நகர்ந்தார், அவரது மரணம் நெருங்கிவிட்டதாக உணர்ந்தார், ஆனால் காலால் (இறப்பு) கொல்லப்பட்டதால், அவர் இறக்கவில்லை.1712.

ਪੁਨਿ ਸਤ੍ਰਨਿ ਦਿਸਿ ਰਿਸਿ ਕਰਿ ਧਾਯੋ ॥

pun satran dis ris kar dhaayo |

பிறகு கோபத்துடன் எதிரிகளின் திசையை நோக்கி ஓடினான்

ਮਾਨਹੁ ਜਮ ਮੂਰਤਿ ਧਰਿ ਆਯੋ ॥

maanahu jam moorat dhar aayo |

அவர் மீண்டும், கோபத்தில், எதிரியின் திசையில் விழுந்தார், யமனே நேரில் வருவது போல் தோன்றியது.

ਇਉ ਸੁ ਜੁਧੁ ਬੈਰਿਨ ਸੰਗਿ ਕਰਿਓ ॥

eiau su judh bairin sang kario |

இதனால் எதிரிகளுடன் சண்டையிட்டுள்ளார்.

ਹਰਿ ਹਰ ਬਿਧਿ ਸੁਭਟਨਿ ਮਨੁ ਡਰਿਓ ॥੧੭੧੩॥

har har bidh subhattan man ddario |1713|

அவர் எதிரிகளுடன் சண்டையிடத் தொடங்கினார், இதைப் பார்த்து, கிருஷ்ணரும் சிவனும் தங்கள் மனதில் கோபமடைந்தனர்.1713.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਹਾਰਿ ਪਰੈ ਮਨੁਹਾਰਿ ਕਰੈ ਕਹੈ ਇਉ ਨ੍ਰਿਪ ਜੁਧ ਬ੍ਰਿਥਾ ਨ ਕਰਈਯੈ ॥

haar parai manuhaar karai kahai iau nrip judh brithaa na kareeyai |

சோர்ந்து போன அவர்கள், “அரசே! இப்போது வீண் சண்டை போடாதே

ਡਾਰਿ ਦੈ ਹਾਥਨ ਤੇ ਹਥੀਆਰਨ ਕੋਪ ਤਜੋ ਸੁਖ ਸਾਤਿ ਸਮਈਯੈ ॥

ddaar dai haathan te hatheeaaran kop tajo sukh saat sameeyai |

மூவுலகிலும் உன்னைப் போன்ற போர்வீரன் இல்லை, உன் புகழ் இவ்வுலகிலும் பரவியிருக்கிறது.

ਸੂਰ ਨ ਕੋਊ ਭਯੋ ਤੁਮਰੇ ਸਮ ਤੇਰੋ ਪ੍ਰਤਾਪ ਤਿਹੂੰ ਪੁਰਿ ਗਈਯੈ ॥

soor na koaoo bhayo tumare sam tero prataap tihoon pur geeyai |

“உங்கள் ஆயுதங்களையும் கோபத்தையும் கைவிட்டு, இப்போது அமைதியாக இருங்கள்

ਛਾਡਤਿ ਹੈ ਹਮ ਸਸਤ੍ਰ ਸਬੈ ਸੁ ਬਿਵਾਨ ਚਢੋ ਸੁਰ ਧਾਮਿ ਸਿਧਈਯੈ ॥੧੭੧੪॥

chhaaddat hai ham sasatr sabai su bivaan chadto sur dhaam sidheeyai |1714|

நாம் அனைவரும் ஆயுதங்களைக் கைவிட்டு, சொர்க்கத்திற்குச் சென்று, விமானத்தில் ஏறிச் செல்கிறோம். ”1714.

ਅੜਿਲ ॥

arril |

ARIL

ਸਬ ਦੇਵਨ ਅਰੁ ਕ੍ਰਿਸਨ ਦੀਨ ਹ੍ਵੈ ਜਬ ਕਹਿਓ ॥

sab devan ar krisan deen hvai jab kahio |

அனைத்து தேவர்களும் கிருஷ்ணரும் ஆவேசத்துடன் கூறியபோது,

ਹਟੋ ਜੁਧ ਤੇ ਭੂਪ ਹਮੋ ਮੁਖਿ ਤ੍ਰਿਨ ਗਹਿਓ ॥

hatto judh te bhoop hamo mukh trin gahio |

அனைத்து தேவர்களும் கிருஷ்ணரும் இந்த வார்த்தைகளை மிகவும் பணிவாகச் சொன்னதும், வைக்கோல் கத்திகளை வாயில் எடுத்துக்கொண்டு, அவர்கள் போர்க்களத்தை விட்டு வெளியேறினர்.

ਨ੍ਰਿਪ ਸੁਨਿ ਆਤੁਰ ਬੈਨ ਸੁ ਕੋਪੁ ਨਿਵਾਰਿਓ ॥

nrip sun aatur bain su kop nivaario |

(அவர்களின்) சோகமான வார்த்தைகளைக் கேட்டு அரசன் தன் கோபத்தைக் கைவிட்டான்.

ਹੋ ਧਨੁਖ ਬਾਨ ਦਿਓ ਡਾਰਿ ਰਾਮ ਮਨੁ ਧਾਰਿਓ ॥੧੭੧੫॥

ho dhanukh baan dio ddaar raam man dhaario |1715|

பிறகு அவர்களின் துயரச் சொற்களைக் கேட்ட அரசனும் தன் கோபத்தைக் கைவிட்டு, தன் வில் அம்புகளை பூமியில் வைத்தான்.1715.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਕਿੰਨਰ ਜਛ ਅਪਛਰਨਿ ਲਯੋ ਬਿਵਾਨ ਚਢਾਇ ॥

kinar jachh apachharan layo bivaan chadtaae |

கின்னரர்கள், யக்ஷர்கள் மற்றும் அபச்சாரர்கள் (ராஜாவை) விமானத்தில் ஏற்றினர்.

ਜੈ ਜੈ ਕਾਰ ਅਪਾਰ ਸੁਨਿ ਹਰਖੇ ਮੁਨਿ ਸੁਰ ਰਾਇ ॥੧੭੧੬॥

jai jai kaar apaar sun harakhe mun sur raae |1716|

கின்னரர்களும், யக்ஷர்களும், தேவலோகப் பெண்களும் அவரை அரி-வாகனத்தில் ஏற்றி, அவரைப் புகழ்ந்த சத்தங்களைக் கேட்டு, தேவர்களின் அரசனான இந்திரனும் மகிழ்ச்சியடைந்தான்.1716.