ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 323

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਜਾਵਤ ਹੈ ਮੁਰਲੀ ਸੁਨਿ ਹੋਤ ਸੁਰੀ ਅਸੁਰੀ ਸਭ ਬਉਰੀ ॥

kaanrah bajaavat hai muralee sun hot suree asuree sabh bauree |

இந்த ராகங்களைக் கேட்டு, தேவலோகப் பெண்களும், அசுரர்களின் மனைவிகளும் மயங்குகிறார்கள்.

ਆਇ ਗਈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਸੁਨਿ ਪੈ ਤਰੁਨੀ ਹਰਨੀ ਜਿਮੁ ਦਉਰੀ ॥੩੦੨॥

aae gee brikhabhaan sutaa sun pai tarunee haranee jim dauree |302|

புல்லாங்குழலின் சத்தம் கேட்டு, பிருஷ்பனின் மகள் ராதை, மாடு போல் ஓடி வருகிறாள்.302.

ਜੋਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਕਰ ਨਾਥ ਸੁਨੋ ਹਮ ਭੂਖ ਲਗੀ ਹੈ ॥

jor pranaam kariyo har ko kar naath suno ham bhookh lagee hai |

ராதை கூப்பிய கைகளுடன், ""ஐயா! எனக்கு பசிக்கிறது

ਦੂਰ ਹੈ ਸਭ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਘਰ ਖੇਲਨ ਕੀ ਸਭ ਸੁਧ ਭਗੀ ਹੈ ॥

door hai sabh gopin ke ghar khelan kee sabh sudh bhagee hai |

கோபங்களின் எல்லா வீடுகளிலும் பால் மீண்டும் தங்கிவிட்டது, விளையாடும்போது எல்லாவற்றையும் மறந்துவிட்டேன்

ਡੋਲਤ ਸੰਗ ਲਗੇ ਤੁਮਰੇ ਹਮ ਕਾਨ੍ਰਹ ਤਬੈ ਸੁਨਿ ਬਾਤ ਪਗੀ ਹੈ ॥

ddolat sang lage tumare ham kaanrah tabai sun baat pagee hai |

நான் உங்களுடன் அலைந்து கொண்டிருக்கிறேன்

ਜਾਹੁ ਕਹਿਯੋ ਮਥਰਾ ਗ੍ਰਿਹ ਬਿਪਨ ਸਤਿ ਕਹਿਯੋ ਨਹਿ ਬਾਤ ਠਗੀ ਹੈ ॥੩੦੩॥

jaahu kahiyo matharaa grih bipan sat kahiyo neh baat tthagee hai |303|

கிருஷ்ணர் இதைக் கேட்டதும், மதுராவில் உள்ள பிராமணர்களின் வீடுகளுக்குச் சென்று (சாப்பிட ஏதாவது கொண்டு வாருங்கள்) நான் உங்களிடம் உண்மையைச் சொல்கிறேன், அதில் ஒரு துளியும் பொய் இல்லை.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥

kaanrah baach |

கிருஷ்ணரின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਹਰਿ ਜੀ ਸਭ ਗੋਪਨ ਕੰਸ ਪੁਰੀ ਇਹ ਹੈ ਤਹ ਜਈਐ ॥

fer kahee har jee sabh gopan kans puree ih hai tah jeeai |

கிருஷ்ணர் காவலர்களிடம், இது கான்ஸ்பூரி (மதுரா) அங்கு செல்லுங்கள் என்றார்.

ਜਗ ਕੋ ਮੰਡਲ ਬਿਪਨ ਕੋ ਗ੍ਰਿਹ ਪੂਛਤ ਪੂਛਤ ਢੂੰਢ ਸੁ ਲਈਐ ॥

jag ko manddal bipan ko grih poochhat poochhat dtoondt su leeai |

கிருஷ்ணர் எல்லா கோபர்களிடமும் கூறினார், "கஞ்சனின் நகரமான மதுராவுக்குச் சென்று யாகம் செய்யும் பிராமணர்களைப் பற்றி கேளுங்கள்.

ਅੰਜੁਲ ਜੋਰਿ ਸਭੈ ਪਰਿ ਪਾਇਨ ਤਉ ਫਿਰ ਕੈ ਬਿਨਤੀ ਇਹ ਕਈਐ ॥

anjul jor sabhai par paaein tau fir kai binatee ih keeai |

(அவர்களுக்கு முன்னால்) கூப்பிய கைகளுடன், ஸ்டூலில் படுத்து, பிறகு இந்தக் கோரிக்கையை விடுங்கள்

ਖਾਨ ਕੇ ਕਾਰਨ ਭੋਜਨ ਮਾਗਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਛੁਧਾਤੁਰ ਹੈ ਸੁ ਸੁਨਈਐ ॥੩੦੪॥

khaan ke kaaran bhojan maagat kaanrah chhudhaatur hai su suneeai |304|

கிருஷ்ணர் பசியுடன் உணவு கேட்கிறார் என்று கைகளைக் கூப்பி அவர்களின் காலில் விழுந்து கேட்டுக்கொள்.

ਮਾਨ ਲਈ ਜੋਊ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਪਰਿ ਪਾਇਨ ਸੀਸ ਨਿਵਾਇ ਚਲੇ ॥

maan lee joaoo kaanrah kahee par paaein sees nivaae chale |

(குரல்) கன்ஹா சொன்னதை, (குழந்தைகள்) ஏற்றுக்கொண்டு (கிருஷ்ணனின்) காலில் விழுந்து, விலகிச் சென்றனர்.

ਚਲਿ ਕੈ ਪੁਰ ਕੰਸ ਬਿਖੈ ਜੋ ਗਏ ਗ੍ਰਿਹਿ ਬਿਪਨ ਕੇ ਸਭ ਗੋਪ ਭਲੇ ॥

chal kai pur kans bikhai jo ge grihi bipan ke sabh gop bhale |

கோபர்கள் கிருஷ்ணரின் கூற்றை ஏற்று தலை வணங்கி அனைவரும் புறப்பட்டு பிராமணர்களின் வீடுகளை அடைந்தனர்.

ਕਰਿ ਕੋਟਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰੀ ਬਿਨਤੀ ਫੁਨਿ ਭੋਜਨ ਮਾਗਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਖਲੇ ॥

kar kott pranaam karee binatee fun bhojan maagat kaanrah khale |

கோபர்கள் அவர்கள் முன் பணிந்து, கிருஷ்ணர் வேடத்தில் உணவு கேட்டனர்

ਅਬ ਦੇਖਹੁ ਚਾਤੁਰਤਾ ਇਨ ਕੀ ਧਰਿ ਬਾਲਕ ਮੂਰਤਿ ਬਿਪ ਛਲੇ ॥੩੦੫॥

ab dekhahu chaaturataa in kee dhar baalak moorat bip chhale |305|

இப்போது கிருஷ்ணர் வேடத்தில் பிராமணர்களையெல்லாம் ஏமாற்றிக்கொண்டிருக்கும் இவர்களின் புத்திசாலித்தனத்தைப் பாருங்கள்.305.

ਬਿਪ੍ਰ ਬਾਚ ॥

bipr baach |

பிராமணர்களின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਕੋਪ ਭਰੇ ਦਿਜ ਬੋਲ ਉਠੇ ਹਮ ਤੇ ਤੁਮ ਭੋਜਨ ਮਾਗਨ ਆਏ ॥

kop bhare dij bol utthe ham te tum bhojan maagan aae |

பிராமணர்கள் கோபத்துடன் பேசினர், நீங்கள் எங்களிடம் உணவு கேட்க வந்திருக்கிறீர்கள்

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਡੋ ਸਠ ਅਉ ਮੁਸਲੀ ਹਮਹੂੰ ਤੁਮਹੂੰ ਸਠ ਸੇ ਲਖ ਪਾਏ ॥

kaanrah baddo satth aau musalee hamahoon tumahoon satth se lakh paae |

கிருஷ்ணாவும் பல்ராமும் மிகவும் முட்டாள்கள் எங்களை எல்லாம் முட்டாள்கள் என்று நினைக்கிறீர்களா?

ਪੇਟ ਭਰੈ ਅਪਨੋ ਤਬ ਹੀ ਜਬ ਆਨਤ ਤੰਦੁਲ ਮਾਗਿ ਪਰਾਏ ॥

pett bharai apano tab hee jab aanat tandul maag paraae |

பிறரிடம் அரிசி கேட்டு கொண்டு வந்தால் தான் வயிற்றை நிரப்புகிறோம்.

ਏਤੇ ਪੈ ਖਾਨ ਕੋ ਮਾਗਤ ਹੈ ਇਹ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਅਤਿ ਬਿਪ ਰਿਸਾਏ ॥੩੦੬॥

ete pai khaan ko maagat hai ih yau keh kai at bip risaae |306|

நாங்கள் சோறு கேட்டு வயிற்றை நிரப்புகிறோம், நீங்கள் எங்களிடம் பிச்சை எடுக்க வந்தீர்கள்.

ਬਿਪਨ ਭੋਜਨ ਜਉ ਨ ਦਯੋ ਤਬ ਹੀ ਗ੍ਰਿਹ ਗੋਪ ਚਲੇ ਸੁ ਖਿਸਾਨੇ ॥

bipan bhojan jau na dayo tab hee grih gop chale su khisaane |

(எப்போது) பிராமணர்கள் உணவு கொடுக்கவில்லை, அப்போதுதான் குவால் பாலர்கள் கோபத்துடன் (தங்கள்) வீடுகளுக்குச் சென்றனர்.

ਕੰਸ ਪੁਰੀ ਤਜ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਬਿਪਨ ਨਾਖਿ ਚਲੇ ਜਮੁਨਾ ਨਿਜਕਾਨੇ ॥

kans puree taj kai grih bipan naakh chale jamunaa nijakaane |

பிராமணர்கள் உண்பதற்கு எதுவும் கொடுக்காததால், கோபமடைந்த கோபர்கள் அனைவரும் மதுராவை விட்டு வெளியேறி யமுனைக் கரையில் கிருஷ்ணரிடம் திரும்பினர்.

ਬੋਲਿ ਉਠਿਯੋ ਮੁਸਲੀ ਕ੍ਰਿਸਨੰ ਸੰਗਿ ਅੰਨ੍ਰਯ ਬਿਨਾ ਜਬ ਆਵਤ ਜਾਨੇ ॥

bol utthiyo musalee krisanan sang anray binaa jab aavat jaane |

அவர்கள் உணவின்றி வருவதைக் கண்ட பலராமர், கிருஷ்ணரை நோக்கி,

ਦੇਖਹੁ ਲੈਨ ਕੋ ਆਵਤ ਥੇ ਦਿਜ ਦੇਨ ਕੀ ਬੇਰ ਕੋ ਦੂਰ ਪਰਾਨੇ ॥੩੦੭॥

dekhahu lain ko aavat the dij den kee ber ko door paraane |307|

அவர்கள் உணவின்றி வருவதைப் பார்த்த கிருஷ்ணனும் பல்ராமும், ""பிராமணர்கள் தேவைப்படும் நேரத்தில் எங்களிடம் வருகிறார்கள், ஆனால் நாங்கள் ஏதாவது கேட்டால் ஓடிவிடுகிறார்கள்" என்றார்கள்.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

கேபிட்

ਬਡੇ ਹੈ ਕੁਮਤੀ ਅਉ ਕੁਜਤੀ ਕੂਰ ਕਾਇਰ ਹੈ ਬਡੇ ਹੈ ਕਮੂਤ ਅਉ ਕੁਜਾਤਿ ਬਡੇ ਜਗ ਮੈ ॥

badde hai kumatee aau kujatee koor kaaeir hai badde hai kamoot aau kujaat badde jag mai |

இந்த பிராமணர்கள் ஒழுக்க ரீதியில் தீயவர்கள், கொடூரமானவர்கள், கோழைகள், மிகவும் கீழ்த்தரமானவர்கள் மற்றும் மிகவும் தாழ்ந்தவர்கள்

ਬਡੇ ਚੋਰ ਚੂਹਰੇ ਚਪਾਤੀ ਲੀਏ ਤਜੈ ਪ੍ਰਾਨ ਕਰੈ ਅਤਿ ਜਾਰੀ ਬਟਪਾਰੀ ਅਉਰ ਮਗ ਮੈ ॥

badde chor choohare chapaatee lee tajai praan karai at jaaree battapaaree aaur mag mai |

இந்த பிராமணர்கள், திருடர்கள் மற்றும் தோட்டக்காரர்கள் போன்ற செயல்களைச் செய்கிறார்கள், எப்போதும் ரொட்டிக்காக தங்கள் உயிரைத் தியாகம் செய்கிறார்கள், அவர்கள் பாதையில் ஏமாற்றுபவர்களாகவும் கொள்ளையடிப்பவர்களாகவும் செயல்பட முடியும்.

ਬੈਠੇ ਹੈ ਅਜਾਨ ਮਾਨੋ ਕਹੀਅਤ ਹੈ ਸਯਾਨੇ ਕਛੂ ਜਾਨੇ ਨ ਗਿਆਨ ਸਉ ਕੁਰੰਗ ਬਾਧੇ ਪਗ ਮੈ ॥

baitthe hai ajaan maano kaheeat hai sayaane kachhoo jaane na giaan sau kurang baadhe pag mai |

அவர்கள் உள்ளிருந்து புத்திசாலிகள் மற்றும் அறியாதவர்கள் போல் அமர்ந்திருக்கிறார்கள்

ਬਡੈ ਹੈ ਕੁਛੈਲ ਪੈ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਛੈਲ ਐਸੇ ਫਿਰਤ ਨਗਰ ਜੈਸੇ ਫਿਰੈ ਢੋਰ ਵਗ ਮੈ ॥੩੦੮॥

baddai hai kuchhail pai kahaavat hai chhail aaise firat nagar jaise firai dtor vag mai |308|

அவர்களுக்கு அறிவு குறைவாக இருந்தாலும், அவர்கள் மிகவும் அசிங்கமான அன்பர்களைப் போல மிக வேகமாக அங்கும் இங்கும் ஓடுகிறார்கள்.

ਮੁਸਲੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥

musalee baach kaanrah so |

கிருஷ்ணரிடம் பல்ராம் பேசிய பேச்சு

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਆਇਸੁ ਹੋਇ ਤਉ ਖੈਚ ਹਲਾ ਸੰਗ ਮੂਸਲ ਸੋ ਮਥੁਰਾ ਸਭ ਫਾਟੋ ॥

aaeis hoe tau khaich halaa sang moosal so mathuraa sabh faatto |

ஓ கிருஷ்ணா! நீ சொன்னால், நீ சொன்னால் மதுராவை என் சூலாயுதத்தால் இரண்டாகக் கிழித்து விடுவேன், நான் பிராமணர்களைப் பிடிப்பேன்.

ਬਿਪਨ ਜਾਇ ਕਹੋ ਪਕਰੋ ਕਹੋ ਮਾਰਿ ਡਰੋ ਕਹੋ ਰੰਚਕ ਡਾਟੋ ॥

bipan jaae kaho pakaro kaho maar ddaro kaho ranchak ddaatto |

சொன்னால் கொன்று விடுவேன், சொன்னால் கொஞ்சம் கண்டித்து விட்டு விடுவிப்பேன்

ਅਉਰ ਕਹੋ ਤੋ ਉਖਾਰਿ ਪੁਰੀ ਬਲੁ ਕੈ ਅਪੁਨੇ ਜਮੁਨਾ ਮਹਿ ਸਾਟੋ ॥

aaur kaho to ukhaar puree bal kai apune jamunaa meh saatto |

நீ சொன்னால் மதுரா நகரம் முழுவதையும் என் சக்தியால் வேரோடு பிடுங்கி யமுனையில் தூக்கி எறிவேன்.

ਸੰਕਤ ਹੋ ਤੁਮ ਤੇ ਜਦੁਰਾਇ ਨ ਹਉ ਇਕਲੋ ਅਰਿ ਕੋ ਸਿਰ ਕਾਟੋ ॥੩੦੯॥

sankat ho tum te jaduraae na hau ikalo ar ko sir kaatto |309|

உன்னால் எனக்கு கொஞ்சம் பயம் இருக்கிறது, இல்லையெனில் யாதவ அரசே! எல்லா எதிரிகளையும் என்னால் தனியாக அழிக்க முடியும்.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥

kaanrah baach |

கிருஷ்ணரின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਕ੍ਰੋਧ ਛਿਮਾਪਨ ਕੈ ਮੁਸਲੀ ਹਰਿ ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਸੰਗ ਬਾਲਕ ਬਾਨੀ ॥

krodh chhimaapan kai musalee har fer kahee sang baalak baanee |

ஓ பலராம்! கோபத்தை அடக்குங்கள். பின்னர் கிருஷ்ணா குவால் சிறுவர்களிடம் பேசினார்.

ਬਿਪ ਗੁਰੂ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਕੇ ਸਮਝਾਇ ਕਹੀ ਇਹ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹਾਨੀ ॥

bip guroo sabh hee jag ke samajhaae kahee ih kaanrah kahaanee |

ஓ பல்ராம்! கோபம் மன்னிக்கப்படலாம்.

ਆਇਸੁ ਮਾਨਿ ਗਏ ਫਿਰ ਕੈ ਜੁ ਹੁਤੀ ਨ੍ਰਿਪ ਕੰਸਹਿ ਕੀ ਰਜਧਾਨੀ ॥

aaeis maan ge fir kai ju hutee nrip kanseh kee rajadhaanee |

சிறுவன் (கிருஷ்ணனின்) அனுமதிக்குக் கீழ்ப்படிந்து கன்ச மன்னனின் தலைநகரான (மதுரா) திரும்பினான்.

ਖੈਬੇ ਕੋ ਭੋਜਨ ਮਾਗਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹਿਯੋ ਨਹਿ ਬਿਪ ਮਨੀ ਅਭਿਮਾਨੀ ॥੩੧੦॥

khaibe ko bhojan maagat kaanrah kahiyo neh bip manee abhimaanee |310|

(ஆனால் அது அற்புதமாகத் தெரிகிறது) கோபர்கள் கீழ்ப்படிந்து மீண்டும் உணவு கேட்கச் சென்று அரசனின் தலைநகரை அடைந்தனர், ஆனால் கிருஷ்ணருக்குப் பெயரிட்டபோதும், பெருமை வாய்ந்த பிராமணன் எதையும் கொடுக்கவில்லை.310.